-
1 Hanno
-
2 Hanno
-
3 hanno
hannohanno ['anno]3. persona plurale presente divedere link=avere avere link1Dizionario italiano-tedesco > hanno
4 l'hanno battezzata Silvia
l'hanno battezzata Silviasie wurde auf den Namen Silvia getauftDizionario italiano-tedesco > l'hanno battezzata Silvia
5 l'hanno schiaffato dentro
l'hanno schiaffato dentrosie haben ihn eingesperrtDizionario italiano-tedesco > l'hanno schiaffato dentro
6 le bugie hanno le gambe corte
le bugie hanno le gambe corteproverbiale, proverbio Lügen haben kurze BeineDizionario italiano-tedesco > le bugie hanno le gambe corte
7 mi hanno convinto a venire
mi hanno convinto a veniresie haben mich überredet zu kommenDizionario italiano-tedesco > mi hanno convinto a venire
8 secondo quanto mi hanno detto
secondo quanto mi hanno dettosoweit sie mir gesagt habenDizionario italiano-tedesco > secondo quanto mi hanno detto
9 ti hanno dato una bella pelata!
ti hanno dato una bella pelata!familiare scherzoso da haben sie dich ganz schön geschröpftDizionario italiano-tedesco > ti hanno dato una bella pelata!
10 Anno [3]
3. Anno, s. Hanno.
11 audiens
audiēns, entis (audio), I) Partic., s. audio. – II) subst., der Zuhörer, a) im allg., im Genet. Sing., audientis animum movere, Cic.: gew. im Genet. Plur., animos audientium permovere, Cic., od. inflammare, Cic.: Hanno unus adversus senatum causam foederis magno silentio propter auctoritatem suam non cum assensu audientium egit, Liv. – b) insbes., der Katechumene, Tert. de paenit. 6.
12 insperatus
īnspērātus, a, um (in u. spero), I) ungehofft, unverhofft, unvermutet, tellus, Verg.: spes, Plaut.: gaudium, Ter. u. Curt.: pax, Liv.: insperatae repentinaeque pecuniae, Cic.: hoc insperatum omnibus consilium, Cic.: o Hanno, insperatissime mihi tuisque filiis, salve, Plaut. Poen. 1127. – neutr. subst., ex insperato, unverhofft, unvermutet, Liv. u. Vell.: insperata assecutus, Sen. – II) gegen alle Hoffnung eintretend, unerwartet, unvermutet, insperata lux, Verg.: incommodum, Cornif. rhet. u. Cic.: motus (Unruhen), Amm.: insperatum et nec opinatum malum, Cic.: nihil tam inopinatum nec tam insperatum accĭdere potuit, Liv.
13 provincia
prōvincia, ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja, Herr = ahd. frō), der übertragene Geschäftskreis, Wirkungskreis, die Aufgabe, der Auftrag, die aufgetragene Verrichtung, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Dienst, das Amt, I) im allg. (s. Brix Plaut. mil. 1159): ipsi obsonant, quae parasitorum ante erat provincia, Plaut.: nunc tibi hanc ego impero (weise an) provinciam, Plaut.: duram cepisti provinciam, Ter.: illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo trucidaret, Cic.: ferebat graviter illam sibi ab isto provinciam datam, Cic.: Plur., atque heri iam edixeram omnibus dederamque suas provincias, Plaut.: primum erit hoc quasi provincias atomis dare, zuerst muß man den Atomen ihren Dienst anweisen, Cic. – mihi provincia est m. Infin. (es ist meine Aufgabe), aliquanto forsan plusculum respondere mihi provincia fuit, Cl. Mamert. de stat. anim. 3, 15 extr. – II) prägn., als publiz. t. t., der einem Magistrate (Prätor, Konsul usw.) angewiesene Geschäfts-, Wirkungskreis, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Auftrag, das Amt, A) übh.: a) v. röm. Magistraten: consules de provinciis suis praetorumque rettulerunt, Liv.: sortiri provincias (inter se), Liv.: parare, comparare provincias inter se, Liv.: partiri provincias, Liv.: pr. alci e venit, Liv.: crescentibus iam provinciis et latius patescente imperio, Liv. – so v. der Jurisdiktion des Prätors, pr. urbana et peregrina, des Prätor urbanus u. peregrinus, Liv.; vgl. praetores ita sortiri iussi, ut flamini Diali utique altera iuris dicendi Romae provincia esset; peregrinam est sortitus, Liv. – v. Oberbefehl über ein Land, ein Volk, cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando über die Flotte, zur See, pr. classis, pr. maritima, Liv. – b) v. nichtröm.: Hannonis cis Hiberum provincia erat, Hanno hat den Befehl diesseit des Ebro, Liv.: Italia velut provincia ei decreta, Liv.: ipsi (Drappes et Lucterius) inter se provincias partiuntur, Hirt. b. G.: provinciam bene administrare, Nep. – B) v. der Verwaltung eines unter röm. Oberherrschaft stehenden Landes außerhalb Italiens u. meton. ein solches Land selbst, die Provinzialverwaltung, Provinz, a) eig.: v. röm.: primus annus provinciae erat, Cic.: secuta provincia est, in qua etc., Cic.: cum imperio in provinciam proficisci, Cic.: dare alci provinciam, Cic.: dare alci provinciam dicis causā, Nep.: provinciam quam maxime alci aptam explicatamque tradere, Cic.: ab alqo provinciam accipere, Cic.: administrare provinciam aequitate et continentiā, Cic.: Asiam provinciam consulari imperio obtinere, Cic.: alci provinciam Ciliciam constituere, Cic.: Africam novam provinciam extra ordinem alci destinare, Liv.: provinciae Galliae praeesse, Cic.: provinciam conficere, Liv.: alqm de provincia devocare, Cic.: provinciam deponere, Cic.: provincias per senatum decretas rescindere, die Verleihung der Provinzen annullieren, Cic.: decedere provinciā, de od. ex provincia, Cic.: bellum a Parthis in provinciam Syriam illatum, Liv. – dah. provincia, die Provinz, vorzugsw. α) v. östlichen Teile des narbonensischen Galliens, Plin. 3, 31. Caes. b. G. 1, 1, 3 u.a. – β) die Provinz Asien (s. 1. Asiano. II, B) Caes. b. c. 3, 31 sq. – b) übtr., v. nichtröm., s. Iustin. 13, 4, 9 sqq. – / Archaist. Genet. provinciai, Corp. inscr. Lat. 5, 3936.
14 θαλασσ-ώδης
15 Anno
3. Anno, s. Hanno.16 audiens
audiēns, entis (audio), I) Partic., s. audio. – II) subst., der Zuhörer, a) im allg., im Genet. Sing., audientis animum movere, Cic.: gew. im Genet. Plur., animos audientium permovere, Cic., od. inflammare, Cic.: Hanno unus adversus senatum causam foederis magno silentio propter auctoritatem suam non cum assensu audientium egit, Liv. – b) insbes., der Katechumene, Tert. de paenit. 6.17 insperatus
īnspērātus, a, um (in u. spero), I) ungehofft, unverhofft, unvermutet, tellus, Verg.: spes, Plaut.: gaudium, Ter. u. Curt.: pax, Liv.: insperatae repentinaeque pecuniae, Cic.: hoc insperatum omnibus consilium, Cic.: o Hanno, insperatissime mihi tuisque filiis, salve, Plaut. Poen. 1127. – neutr. subst., ex insperato, unverhofft, unvermutet, Liv. u. Vell.: insperata assecutus, Sen. – II) gegen alle Hoffnung eintretend, unerwartet, unvermutet, insperata lux, Verg.: incommodum, Cornif. rhet. u. Cic.: motus (Unruhen), Amm.: insperatum et nec opinatum malum, Cic.: nihil tam inopinatum nec tam insperatum accĭdere potuit, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insperatus
18 provincia
prōvincia, ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja, Herr = ahd. frō), der übertragene Geschäftskreis, Wirkungskreis, die Aufgabe, der Auftrag, die aufgetragene Verrichtung, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Dienst, das Amt, I) im allg. (s. Brix Plaut. mil. 1159): ipsi obsonant, quae parasitorum ante erat provincia, Plaut.: nunc tibi hanc ego impero (weise an) provinciam, Plaut.: duram cepisti provinciam, Ter.: illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo trucidaret, Cic.: ferebat graviter illam sibi ab isto provinciam datam, Cic.: Plur., atque heri iam edixeram omnibus dederamque suas provincias, Plaut.: primum erit hoc quasi provincias atomis dare, zuerst muß man den Atomen ihren Dienst anweisen, Cic. – mihi provincia est m. Infin. (es ist meine Aufgabe), aliquanto forsan plusculum respondere mihi provincia fuit, Cl. Mamert. de stat. anim. 3, 15 extr. – II) prägn., als publiz. t. t., der einem Magistrate (Prätor, Konsul usw.) angewiesene Geschäfts-, Wirkungskreis, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Auftrag, das Amt, A) übh.: a) v. röm. Magistraten: consules de provinciis suis praetorumque rettulerunt, Liv.: sortiri provincias (inter se), Liv.: parare, comparare provincias inter se, Liv.: partiri provincias, Liv.: pr. alci e venit, Liv.: crescentibus iam provinciis et latius patescente impe-————rio, Liv. – so v. der Jurisdiktion des Prätors, pr. urbana et peregrina, des Prätor urbanus u. peregrinus, Liv.; vgl. praetores ita sortiri iussi, ut flamini Diali utique altera iuris dicendi Romae provincia esset; peregrinam est sortitus, Liv. – v. Oberbefehl über ein Land, ein Volk, cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando über die Flotte, zur See, pr. classis, pr. maritima, Liv. – b) v. nichtröm.: Hannonis cis Hiberum provincia erat, Hanno hat den Befehl diesseit des Ebro, Liv.: Italia velut provincia ei decreta, Liv.: ipsi (Drappes et Lucterius) inter se provincias partiuntur, Hirt. b. G.: provinciam bene administrare, Nep. – B) v. der Verwaltung eines unter röm. Oberherrschaft stehenden Landes außerhalb Italiens u. meton. ein solches Land selbst, die Provinzialverwaltung, Provinz, a) eig.: v. röm.: primus annus provinciae erat, Cic.: secuta provincia est, in qua etc., Cic.: cum imperio in provinciam proficisci, Cic.: dare alci provinciam, Cic.: dare alci provinciam dicis causā, Nep.: provinciam quam maxime alci aptam explicatamque tradere, Cic.: ab alqo provinciam accipere, Cic.: administrare provinciam aequitate et continentiā, Cic.: Asiam provinciam consulari imperio obtinere, Cic.: alci provinciam Ciliciam constituere, Cic.: Africam novam provinciam extra ordi-————nem alci destinare, Liv.: provinciae Galliae praeesse, Cic.: provinciam conficere, Liv.: alqm de provincia devocare, Cic.: provinciam deponere, Cic.: provincias per senatum decretas rescindere, die Verleihung der Provinzen annullieren, Cic.: decedere provinciā, de od. ex provincia, Cic.: bellum a Parthis in provinciam Syriam illatum, Liv. – dah. provincia, die Provinz, vorzugsw. α) v. östlichen Teile des narbonensischen Galliens, Plin. 3, 31. Caes. b. G. 1, 1, 3 u.a. – β) die Provinz Asien (s. Asia no. II, B) Caes. b. c. 3, 31 sq. – b) übtr., v. nichtröm., s. Iustin. 13, 4, 9 sqq. – ⇒ Archaist. Genet. provinciai, Corp. inscr. Lat. 5, 3936.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provincia
19 battezzare
battezzarebattezzare [batted'dza:re]I verbo transitivo(figurato: denominare) religione taufen; l'hanno battezzata Silvia sie wurde auf den Namen Silvia getauftII verbo riflessivo■ -rsi sich taufen lassenDizionario italiano-tedesco > battezzare
20 bugia
bugiabugia [bu'dlucida sans unicodeʒfonti:a] <- gie>sostantivo Feminin(menzogna) Lüge Feminin; dire le bugia-gie lügen; le bugia-gie hanno le gambe corte proverbiale, proverbio Lügen haben kurze BeineDizionario italiano-tedesco > bugia
Страницы- 1
- 2
См. также в других словарях:
Hanno — may refer to:* Hanno, Saitama, Honshū, Japan * Hanno (crater), a lunar crater * Hanno (elephant), the pet white elephant of Pope Leo XPeople named Hanno:* Hanno, son of Bomilcar, Carthaginian officer in the Second Punic War * Hanno Balitsch (born … Wikipedia
Hannō — shi 飯能市 Geographische Lage in Japan … Deutsch Wikipedia
Hanno — bezeichnet: Hanno (Elefant), Elefant von Papst Leo X. eine Koseform des Vornamens Johann Hanno ist der Name folgender Personen: Hanno der Große, karthagischer Heerführer und Herrscher in der zweiten Hälfte des 3. Jahrhunderts v. Chr. Anno II.,… … Deutsch Wikipedia
Hanno — Hanno, 1) Carthager (wahrscheinlich um 500 v. Chr.), machte auf Befehl des Staates mit einer starken Flotte eine Entdeckungs u. Handelsreise an Afrikas Westküste. Er legte zunächst am Vorgebirg Soloïs (Cap Blanco) 6 Colonien an, bevölkerte die… … Pierer's Universal-Lexikon
Hanno [1] — Hanno, 1) karthag. Suffet, unternahm in der Blütezeit des karthagischen Staates (wahrscheinlich um 460 v. Chr.) mit 60 Pentekonteren, auf denen sich angeblich 30,000 Liby Phöniker als Kolonisten für zu gründende Niederlassungen befanden, eine… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hanno [2] — Hanno, Erzbischof von Köln, s. Anno … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Hanno — Hanno, karthag. Admiral, unternahm um 480 v. Chr. eine Fahrt an die Westküste von Afrika und weihte einen Bericht darüber dem Melkart. Dieser ist uns in griech. Übersetzung unter dem Namen »Periplus« erhalten. – H. der Große, Hauptgegner… … Kleines Konversations-Lexikon
Hanno [2] — Hanno, Erzbischof von Köln, s. Anno … Kleines Konversations-Lexikon
Hanno [1] — Hanno, Namen mehrer vornehmen Karthager, Staatsmänner u. Feldherrn. Ein H. machte eine Seereise an der Westküste Afrikas bis zum Cap Bojador u. legte mehre Colonien an. Eine griech. Uebersetzung dieser Seereisebeschreibung ist auf uns gekommen… … Herders Conversations-Lexikon
Hanno [2] — Hanno, Erzbischof, s. Anno … Herders Conversations-Lexikon
Hanno — Hannō (飯能市; shi) es una ciudad que se encuentra en Saitama, Japón. Según datos de 2003, la ciudad tiene una población estimada de 82.701 habitantes y una densidad de 614,42 personas por km². El área total es de 134,60 km². La ciudad fue fundada… … Enciclopedia Universal
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Греческий
- Итальянский
- Квенья
- Немецкий
- Русский
- Французский