-
1 Gabinius
Gabīnius, a, umГабиний, римск. nomen; наиболее известны1) А. G., автор Lex tabellaria 139 г. до н. э. (о голосовании) C2) А. G., сторонник Помпея; в качестве легата последнего сражался против Митридата и парфян, впоследствии наместник Сирии; за злоупотребления по службе, несмотря на защиту Цицерона, подвергся изгнанию; возвращён в 49 г. до н. э. Цезарем, который послал его с войском в Иллирик, где он и умер в 47 г. до н. э. Cs, C -
2 fatum
fātum, ī n. [ for ] тж. pl.1) слово (изречение, воля, приговор) богов ( fata dcorum V); вещее слово, предвещание, прорицание ( fata Sibyllīna C)in fatis est O и f. est Sl, C — написано на роду (суждено)2) рок, судьба (omnia fato fiunt C; necessitas fati AG); удел, участь (f. inevitabile QC, insuperabile O)dum fata sinunt SenT — пока судьба позволя ет, т. е. пока можноmulti committunt eădem diverso crimina fato J — многие совершают одни и те же преступления, но с различными (для себя) последствиями3) (роковой) исход, смерть, смертный часfato cedere L, concedere PJ, VF, obire T, fungi O, perfungi L, T, finem vitae implere T, perire Just — умереть естественной смертьюfata alicujus proferre V — отдалить чью-л. смертьmaturius exstingui, quam fato suo C — безвременно умереть4) прах, пепел сожженного тела ( fata alicujus reponere Prp)5) неотвратимое несчастье, гибель ( ex faucibus fati eripere C)imposĭto pede calcare fata alicujus O — глумиться над чьим-л. несчастьем -
3 funus
fūnus, eris n.1) погребение, похороныfacere f., f. faciendum curare C etc. — устраивать похороны, хоронитьvenire (prodire) in f. C etc. (celebrare f. L) — участвовать в похоронах, провожать покойника2) труп (f. alicujus Pers; arena teget f. meum Prp)3) pl. тени усопших Prp4) смерть (f. maturum H)sub ipsum f. H — накануне смертиf. alicujus videre Nep — пережить кого-л.5) убийствоfoedare funere vultum alicujus V — омрачить чьё-л. лицо убийством (сделав его свидетелем убийства)ēdere f. V — совершить убийство6) гибель, погибель (parare f. imperio H)7) губитель (Gabinius et Piso, funera rei publicae C) -
4 Gabinianus
См. также в других словарях:
Gabinius — was a Roman nomen.* Aulus Gabinius, consul 58 BC * Publius Gabinius Capito, supporter of Catiline * Publius Gabinius Secundus Chaucius (or Cauchius), general under Claudius Gabinius was also a king of the German tribute of the Quadi, who was… … Wikipedia
Gabinĭus — Gabinĭus. Die Gabinia gens war ein römisches plebeisches Geschlecht; 1) Aulus G., 147 v. Chr., nebst Cn. Papirius u. Äl. Lamia, von Metellus an die Achäer zur Erhaltung des Friedens geschickt, aber von denselben beschimpft u. fortgejagt. 2)… … Pierer's Universal-Lexikon
Gabinĭus — Gabinĭus, Aulus, ein Römer aus plebejischem Geschlecht, verschaffte als Volkstribun 67 v. Chr. dem Pompejus durch das nach ihm benannte Gesetz (lex Gabinia) den Oberbefehl im Seeräuberkrieg, war im folgenden Jahre Legat des Pompejus, verwaltete… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Gabinius — Gabinius, plebejisches Geschlecht in Rom, aus welchem Aulus G., des Pompejus Handlanger, durch Erpressungen in Judea, Syrien etc. berüchtigt wurde. Andere G. vor diesem spielten keine glänzende, aber eine ehrenhafte Rolle … Herders Conversations-Lexikon
Gabinius — Gabinius, Aulus, römischer Politiker, ✝ Salona Anfang 47 v. Chr.; setzte als Volkstribun 67 v. Chr. die Übertragung eines außerordentlichen Kommandos gegen die Seeräuber an Pompeius durch. 58 v. Chr. wurde er Konsul, anschließend Statthalter… … Universal-Lexikon
Gabinius — Aulus Gabinius († 48 v. Chr. oder Anfang 47 v. Chr. wahrscheinlich in Salona) war ein römischer Politiker und General; er war ein Anhänger des Pompeius und eine wichtige Person in den letzten Jahren der Republik. 67 v. Chr., als Volkstribun,… … Deutsch Wikipedia
Gabinius — Aulus Gabinius tétradrachme d Antioche, émise par le proconsul Aulus Gabinius. Face : Philippe; Revers : Zeus Aulus Gabinius est un homme politique et un général romain né sans doute vers 100 av .J. C. et mort à Salone en 47 av .J. C..… … Wikipédia en Français
GABINIUS — I. GABINIUS Historicus Romanus, citatur a Strab. l. 17. p. 829. In haec verba, Sed nec Gabinius Romanarumrerum scriptor in describenda Mauritania, fabulis prodigiosis abstinet. Scribit enim, apud Lingen Antaei sepulturam esse, et compagem ossium… … Hofmann J. Lexicon universale
Gabinius, S. (1) — 1S. Gabinius, Presb. M. (19. Febr.), von Andern auch Gabinus genannt, war der Vater der hl. Martyrin Susanna und Bruder des hl. Papstes Cajus. Er war sehr gelehrt und soll einige Abhandlungen wider die Heiden geschrieben haben. Nach dem Tode… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Gabinius, S. (2) — 2S. Gabinius, frz. St Gabin, wird in den alten Litaneien der Diöcese Nantes als Bischof angerufen. Er ist wahrscheinlich identisch mit dem Vorigen. (Mg.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
GABINIUS (A.) — A. GABINIUS Romanus vir Consularis, qui cum Syriae praeesset, Hyrcano Pontificatum reddidit, et rebus Iudaeae compositis. Aristobulo se opposuit, eumqueve captum Romam misit. Problemaeum Auletem Aegypti Regem in regnum reduxit, quo nomine… … Hofmann J. Lexicon universale