-
1 Dona
-
2 Doña
исп. f =, -sсм. Donja -
3 Dona
сущ.шутл. госпожа (при обращении к женщине в Испании), донья -
4 Doña
Dóña ['dOnja] f =, -sдо́нья, госпожа́ ( в Испании) -
5 Donator
-
6 Donator
Do·na·tor, Do·na·to·rin <-s, -toren> [doʼna:to:ɐ̭, donaʼto:rɪn, pl donaʼto:rən] m, f -
7 Glücksgöttin
Glücksgöttin, Fortuna. – Glücksgüter. fortunae. – dona od. munera od. praemia fortunae. verb. praemia donaque fortunae. bona fortunae beneficio tributa (Gaben des Glücks). – opes. divitiae (Schätze, Reichtum übh.).
-
8 schwer
schwer, I) eig.: gravis (z.B. onus). – ponderosus (ein ziemliches Gewicht habend, z.B. lapis: u. compedes). – sch. goldene Geschenke, dona auro gravia: sch. Gewicht, pondus grave (übh.); pondus vulgari gravius (schwerer als das gewöhnliche): jmd. seine sch. Hand, (die Schwere seines Arms) fühlen lassen (bildl.), graviter od. gravius vindicare in alqm (ein strenges Exempel an jmd. statuieren); alqm vi oppressum tenere (ein Volk unter dem Drucke halten). – alles Schwere, omnia pondera. – Adv.graviter (z.B. auffallen, cadere od. concĭdere). – sch. beladen, gravis oneribus (schwer befrachtet, z.B. vehiculum, navis); cum ingentibus sarcinis (mit ungeheuer viel Gepäck, z.B. vehicula): mit etw. sch. beladen, gravis alqā re (z.B. praedā [von Pers.]: und graves fructu vites); onustus alqā re (belastet, z.B. praedā, v. Pers.).
II) uneig.: 1) nicht leicht von Gehalt u. Stärke. a) seinen Bestandteilen nach: gravis (z.B. cibus, vinum). – ein sch. Boden, solum pingue (ein fetter); solum spissum (ein fester): sch. Luft, aër nubilo gravis. – es liegt mir sch. in den Gliedern, membra gravantur. – b) seiner innern Stärke nach heftig, drückend; daher bedeutend etc.: gravis (z.B. vulnus: und morbus: u. cura: u. bellum). – periculosus (gefährlich, z.B. morbus). – mortifer (tödlich, z.B. vulnus). – atrox (furchtbar, z.B. Gewitter, tempestas). – sch. Träume, somnia tumultuosa: schwere Zeiten, tempora gravia od. iniqua (übh.); annona gravis (Teuerung): ein sch. Opfer (sch. Nachteil), merces magna (z.B. data merces est erroris mei magna, ich habe für meinen Irrtum mit schweren Opfern gebüßt). – Adv.graviter; mortifere (tödlich). – sch. daniederliegen, s. »schwer krank sein« unter »krank«. – es wird oder fällt mir etwas sch., [2094] grave mihi est alqd (es ist für mich lästig, ich gehe sch. daran); aegre od. moleste fero alqd (ich ertrage etw. ungern, es kostet mich etwas Überwindung): der Beweis würde dir sch. fallen, haud facile hoc probaveris. – es wird od. fällt mir sch., zu etc., grave mihi est od. mihi grave duco mit Infin.; aegre oder moleste fero m. Akk. u. Infin. od. m. quod.
2) Schweres, Gewichtiges an sich habend, a) schwer bewaffnet: gravis armaturae. – sch. Reiterei, equites gravis armaturae (im allg.); equites ferrati od. cataphracti (geharnischte Reiter): sch. Fußvolk, pedites gravis armaturae; gravius peditum agmen (auf dem Marsche). – b) bepackt: impeditus; vgl. oben no. I »schwer beladen«. – dah. c) übh. nicht leicht sich bewegend, nicht flüchtig: gravis. – tardus (langsam, z.B. Gang, incessus). – sch. (übel) zu Fuße sein, s. Fuß. – Adv.tarde. – d) beschwert mit Sorgen etc.: jmdm. das Herz sch. machen, alqm sollicitum habere (v. Pers. u. Dingen); alqm angere od. sollicitare. alqm sollicitare angereque (v. Dingen, wie Ereignissen etc.); alqm curā et sollicitudine afficere (jmdm. Sorge und Kummer machen, von Pers.): sich selbst das Leben sch. machen, ipsum sollicitudinemsibi struere. – e) durch Schwierigkeiten erschwert, Mühe u. Anstrengung erfordernd: difficilis. non facilis (im allg.). – arduus (schwer auszuführen). – impeditus (mit Schwierigkeiten verbunden, verwickelt). – magni negotii (von großer Mühe). – sehr schwer, perdifficilis; perarduus; perimpeditus. – ein großes u. schweres Werk, magnum opus atque arduum: ein sch. (schwer zu verstehendes) Buch, *liber difficilis intellectu od. ad intellegendum: eine sch. (schwer zu erklärende) Stelle, *locus difficilis ad explicandum: es ist etwas Schweres, zu etc., magnum opus est atque arduum mit Infin. – sch. sein, difficilem esse ad persequendum (schwer auszuführen); difficiles habere explicatus (schwer zu erklären sein. z.B. von einer Stelle etc.); *difficilem esse intellectu od. ad intellegendum (schwer zu verstehen sein, von einer Stelle etc.). – schwer zu etc., difficilis od. non facilis mit Supinum in u od. mit ad u. dem Gerundium od. mit Infin. – es ist schwer, zu etc., difficile od. non facile est, arduum est, magnum est mit Infin. – Adv. difficulter od. difficiliter. – magno negotio (mit großer Mühe). – sehr sch., perdifficiliter. – sch. an etwas gehen, alqd aegre od. invitum facere (etw. nicht gern tun); gravari absol. od. mit Infin. (sich drücken, etw. zu tun, z.B. aus Briefschreiben, litteras dare): ich gehejetzt sehr sch. daran, non hoc tempore quicquam difficilius facio.
-
9 Frau
frauf1) mujer f2) esposa f, señora f, mujer f3) ( Anrede) señora fFrau [fraʊ]<- en>3 dig(Anrede: vor dem Nachnamen) señora Feminin; (vor dem Vornamen) doña Feminin; Frau Doktor doctora3. [als Anrede] señora -
10 frostbeständig
frostbeständig adj dona/donmaya dayanıklı -
11 beißen
beißen <beißt, biss, gebissen> ['baısən]I vi, vt1) ( zubeißen) ısırmak;in den sauren Apfel \beißen ( fig) ister istemez yapmak zorunda kalmak;ich habe mir auf die Zunge gebissen dilimi ısırdım;nichts zu \beißen haben ( fam) ağzına koyacak bir şeyi olmamak;den Letzten \beißen die Hunde ( prov) sona kalan dona kalır;der Rauch beißt in den Augen duman gözleri yakıyorIII vrsich \beißen ( fam)die Farben \beißen sich renkler uyuşmuyor -
12 frösteln
-
13 frostig
-
14 Hund
Hund, Hündin <-(e) s, -e; -nen> [hʊnt] m, fköpek, it;Vorsicht, bissiger \Hund! dikkat, ısırgan köpek var!;sie sind wie \Hund und Katze ( fam) kedi ile köpek gibiler;auf den \Hund gekommen sein ( fam) perişan durumda olmak;vor die \Hunde gehen ( fam) perişan olmak;das ist ja ein dicker \Hund! ( fam) bu büyük bir rezalet!;ein feiger \Hund ( fam) korkak köpek;den Letzten beißen die \Hunde ( prov) sona kalan dona kalır -
15 letzte
letzte(r, s) adjL\letzter werden sonuncu olmak;als L\letzter ankommen/weggehen/fertig werden sonuncu olarak gelmek/gitmek/bitirmek;auf dem \letzten Platz liegen sonuncu olmak;der L\letzte des Monats ayın sonu;den L\letzten beißen die Hunde ( prov) sona kalan dona kalır\letzten Endes sonuç olarak, netice itibarıyla, üst tarafı;in \letzter Zeit son [o yakın] zamanlarda;der \letzte Schrei ( fig) son moda;bis aufs L\letzte tamamen;bis ins L\letzte derinlemesine;etw bis ins L\letzte kennen bir şeyin daniskasını bilmek3) ( schlecht) rezalet;diese Show war wirklich das L\letzte bu şov gerçekten rezaletti;das ist doch das L\letzte! ( fam) bu, rezaletin dik âlâsı -
16 schmücken
I vt bəzəmək; geyindirmək, geyindirib-kecindirmək; II sich \schmücken bəzənmək, geyinib-kecinmək; ◊ sich mit fremden Federn \schmücken məc. başqa dona girmək
См. также в других словарях:
doña — [ dɔnja ] n. f. • v. 1621; fém. de l esp. don → 2. don ♦ Titre d honneur des femmes nobles espagnoles, qui se place avant le prénom. Doña Sol. ● doña nom féminin (espagnol doña, dame, du latin domina) En Espagne, titre d honneur donné à toutes… … Encyclopédie Universelle
dona — DONÁ, donéz, vb. I. tranz. A face o donaţie, a dărui un bun. – Din fr. donner, lat. donare. Trimis de LauraGellner, 18.06.2004. Sursa: DEX 98 DONÁ vb. a da, a dărui, (înv.) a dănui. (A dona un bun azilului.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa … Dicționar Român
Dona — Saltar a navegación, búsqueda Dona puede hacer referencia a: Dona, escultura del artista Joan Miró de 1981. Dona, rosco de bollería industrial. Dona Lluna, escultura. Dónut, denominada dona en ciertas zonas, es un pan circular con un agujero en… … Wikipedia Español
Donà — ist der Nachname mehrerer Personen: Francesco Donà (um 1468–1553), 79. Doge von Venedig Leonardo Donà (1536–1612), 90. Doge von Venedig Nicolò Donà († 1618), 93. Doge von Venedig Kategorien: Geschichte VenedigsItalienische Adelsfamilie … Deutsch Wikipedia
doña — sustantivo femenino 1. Tratamiento de respeto, generalmente a mujeres casadas o viudas, que se antepone al nombre de pila: Doña Clara es una amiga de mi abuela. 2. Se usa para realzar, irónicamente, el sentido de algunos sustantivos y adjetivos:… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
donă — dónă s. f. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic DÓNĂ s. f. 1. distribuire a cărţilor de joc. 2. cărţile de joc distribuite jucătorilor. (< fr. donne) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
Dona — [dō̂′nə] n. [Port < L: see DOÑA] 1. Lady; Madam: a Portuguese title of respect, used with the given name 2. [d ] a Portuguese lady … English World dictionary
Dona — Do [ n]a, n. [Sp. do[ n]a. See {Duenna}.] Lady; mistress; madam; a title of respect used in Spain, prefixed to the Christian name of a lady. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Dona [1] — Dona (lat.), Mehrzahl von Donum … Pierer's Universal-Lexikon
Dona [2] — Dona, 1) Dorf am Piave in der Provinz Venedig; 4000 Ew.; 2) Postort in der Grafschaft Kent des Staates Delaware (Nordamerika), an der Delawarebai; Landungsplatz der Dampfschiffe, Eisenbahn von hier nach Seaford … Pierer's Universal-Lexikon
Dona — Dona, Mehrzahl von Donum (s. d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon