Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Crassiānus

  • 1 Crassianus

    Crassiānus, a, um [Crassus\]
    крассов (clades Fl, PM)

    Латинско-русский словарь > Crassianus

  • 2 Crassianus

    Crassiānus, a, um, s. 2. Crassus.

    lateinisch-deutsches > Crassianus

  • 3 Crassianus

    Crassiānus, a, um, s. Crassus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Crassianus

  • 4 Crassianus

    Crassĭānus, a, um, v. 2, Crassus.

    Lewis & Short latin dictionary > Crassianus

  • 5 Crassus [2]

    2. Crassus, ī, m. ein Familienname der gens Licinia, s. Licinius. – Dav. Crassiānus, a, um, krassianisch, des (Triumvirn) Krassus, Crassiani exercitus clades, Vell., u. Crassiana clades (im Partherkriege), Flor. u. Plin.

    lateinisch-deutsches > Crassus [2]

  • 6 Crassus

    2. Crassus, ī, m. ein Familienname der gens Licinia, s. Licinius. – Dav. Crassiānus, a, um, krassianisch, des (Triumvirn) Krassus, Crassiani exercitus clades, Vell., u. Crassiana clades (im Partherkriege), Flor. u. Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Crassus

  • 7 Crassus

    1.
    crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.:

    semina (opp. liquida),

    Lucr. 4, 1259; cf.:

    crassius semen,

    id. 4, 1244:

    corpus,

    id. 6, 857:

    unguentum,

    Hor. A. P. 375:

    paludes,

    Verg. G. 2, 110:

    cruor,

    id. A. 5, 469:

    aquae,

    greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:

    ager,

    Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:

    terga (agri),

    Verg. G. 2, 236:

    homo,

    Ter. Hec. 3, 4, 26:

    turdi,

    Mart. 2, 40:

    toga,

    Hor. S. 1, 3, 15; cf.

    filum,

    Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:

    restis,

    Plaut. Pers. 5, 2, 38:

    digiti crassi tres, as a measure,

    Cato, R. R. 40, 4.—
    B.
    Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:

    aër crassus et concretus,

    Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:

    crassissimus aër,

    id. N. D. 2, 6, 17:

    caelum Thebis (opp. tenue Athenis),

    id. Fat. 4, 7:

    Baeotum in crasso jurares aëre natum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:

    caliginis aër Crassior,

    id. 4, 350 al.:

    vitrum crassiore visu,

    less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—
    II.
    Trop. (rare;

    not in Cic.): crassum infortunium,

    i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:

    Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,

    i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:

    crassiore ut vocant Musa,

    Quint. 1, 10, 28:

    turba,

    uncultivated, Mart. 9, 23:

    neglegentia,

    stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.
    1.
    Lit.:

    picare vasa,

    Col. 12, 44, 5; cf.

    oblinere,

    Scrib. Comp. 46.—
    2.
    Grossly, rudely:

    crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),

    Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:

    crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,

    Sen. Ep. 121, 11.
    2.
    Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,
    I.
    L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—
    II.
    M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:

    exercitūs clades (in the war with the Parthians),

    Vell. 2, 82, 2; cf.:

    Crassiana clades,

    Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Crassus

  • 8 crassus

    1.
    crassus, a, um, adj. [Sanscr. kart-, to spin; cf.: crates, cartilago, etc.]; as opp. to flowing, thin, lean, delicate, etc., solid, thick, dense, fat, gross, etc. (freq. and class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.:

    semina (opp. liquida),

    Lucr. 4, 1259; cf.:

    crassius semen,

    id. 4, 1244:

    corpus,

    id. 6, 857:

    unguentum,

    Hor. A. P. 375:

    paludes,

    Verg. G. 2, 110:

    cruor,

    id. A. 5, 469:

    aquae,

    greatly swollen, Ov. Am. 3, 6, 8:

    ager,

    Varr. R. R. 1, 24, 1; Cic. Fl. 29, 71; cf.:

    terga (agri),

    Verg. G. 2, 236:

    homo,

    Ter. Hec. 3, 4, 26:

    turdi,

    Mart. 2, 40:

    toga,

    Hor. S. 1, 3, 15; cf.

    filum,

    Cic. Fam. 9, 12, 2; Ov. H. 9, 77:

    restis,

    Plaut. Pers. 5, 2, 38:

    digiti crassi tres, as a measure,

    Cato, R. R. 40, 4.—
    B.
    Esp., of the atmosphere, thick, dense, heavy:

    aër crassus et concretus,

    Cic. Tusc. 1, 18, 42; cf.:

    crassissimus aër,

    id. N. D. 2, 6, 17:

    caelum Thebis (opp. tenue Athenis),

    id. Fat. 4, 7:

    Baeotum in crasso jurares aëre natum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Juv. 10, 50: caligo nubis, Lucr. [p. 478] 6, 461; cf.:

    caliginis aër Crassior,

    id. 4, 350 al.:

    vitrum crassiore visu,

    less transparent, Plin. 36, 26, 67, § 196.—
    II.
    Trop. (rare;

    not in Cic.): crassum infortunium,

    i. e. a sound beating, Plaut. Rud. 3, 5, 53: senes, stupid, dull, Varr. ap. Non. p. 86, 24:

    Ofellus Rusticus abnormis sapiens crassāque Minervā,

    i. e. dull, stolid, Hor. S. 2, 2, 3; cf.:

    crassiore ut vocant Musa,

    Quint. 1, 10, 28:

    turba,

    uncultivated, Mart. 9, 23:

    neglegentia,

    stupid, clumsy, Dig. 22, 6, 6: crassiora nomina, more rude or barbarous, Mart. 12, 18, 12; cf. Gell. 13, 20, 15.—Hence, adv.: crassē (rare; not in Cic.), thickly.
    1.
    Lit.:

    picare vasa,

    Col. 12, 44, 5; cf.

    oblinere,

    Scrib. Comp. 46.—
    2.
    Grossly, rudely:

    crasse illepideve compositum poëma (the figure taken from a coarse web),

    Hor. Ep. 2, 1, 76.—Of precious stones, not clearly, dimly ( comp.), Plin. 37, 7, 31, § 106; 37, 8, 36, § 114.—Hence of the indistinct understanding of any thing, not clearly, confusedly:

    crasse et summatim et obscure intellegere aliquid,

    Sen. Ep. 121, 11.
    2.
    Crassus, i, m., a family name in the gens Licinia. The most distinguished were,
    I.
    L. Licinius Crassus, a celebrated orator, a contemporary of Cicero, Cic. Brut. 38, 143; id. Off. 1, 30, 108 et saep.; cf. id. Brut. prol. pp. 68-77 Ellendt.—
    II.
    M. Licinius Crassus, the triumvir.—Hence, Crassĭānus, a, um, adj., of or belonging to the triumvir Crassus:

    exercitūs clades (in the war with the Parthians),

    Vell. 2, 82, 2; cf.:

    Crassiana clades,

    Plin. 6, 16, 18, § 47; Flor. 4, 9, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > crassus

См. также в других словарях:

  • capitaine — (ka pi tê n ) s. m. 1°   Chef militaire. C était un vaillant capitaine, un vieux capitaine. Il était plus soldat que capitaine. •   Et si Flaminius en est le capitaine, CORN. Nicom. II, 3. •   Joignez à vos vertus celles d un capitaine, CORN. Cid …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • satisfaire — (sa ti sfê r . Marguerite Buffet au XVIIe siècle, Observ. p. 139, dit : Plusieurs coupent ici une s, disant satifaire et satifation ; il faut sonner une s et dire satisfaire et satisfaction) v. a.    Il se conjugue comme faire. 1°   Causer le… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Гай Крассиан — (лат. Gaius Crassianus)  центурион в армии Гая Юлия Цезаря. Участник Битвы при Фарсале. По рассказу Плутарха, выйдя из лагеря перед началом битвы, Цезарь первым увидел Крассиана и, поздоровавшись, спросил, что он думает о судьбе… …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»