-
1 Coblenz
-
2 Koblenz
n Coblenz* * *Kob·lenz<->[ˈko:blɛnts]nt Coblenz -
3 confluo
cōn-fluo, flūxī, ere, zusammenfließen, I) mit einem andern od. nach einem Orte zusammenfließen, zusammenströmen, 1) eig., v. Flüssigkeiten, a) v. Gewässern: in Macedonia duo rivi confluunt, Plin.: a confluente Rhodano castra movi, vom Zusammenfluß des Rh. (mit dem Arar), Lepid. in Cic. ep. – confluere quo possent undae, Lucr.: c. in unum, Liv., c. cito in unum, Cic.: e diverso in Phasim, Plin.: ad aquaeductus (v. Quellen), ICt.: nisi Lissus in Hebrum confluat, Ov. – ubi confluunt fluvii, Inscr.: in exitu coniungi et confluere (v. Wasser zweier Häfen), Cic. – c. infra Olbiam cum Borysthene, Plin. 4, 83. – Partic. Praes. subst., cōnfluēns, entis, m. u. Plur. cōnfluentēs, ium, m. der Zusammenfluß zweier Flüsse (s. Drak. Liv. 4, 17, 12 u. Liv. epit. 137), incipit (Moesia) a confluente supra dicto, Plin.: ubi Anienem transiit, ad confluentes collocat castra, Liv. – m. Genet, ad confluentem Mosae et Rheni pervenire, Caes.: ad confluentem Araris et Rhodani, Liv. epit.: confluentes Padi et Adduae fluminum petere, Tac. – dh. vorzugsw. Cōnfluentēs, tium, m., die am Einfluß der Mosel in den Rhein gelegene Stadt Coblenz, Suet. Cal. 8, 1. – b) v. andern flüssigen Massen, quo sucus confluat, Plin.: is (aër) porro quamvis confluat, Lucr.: si in ventrem sanguis confluxit, ibi in pus vertitur, Cels.: copia materiaï undique confluxit ad imum, Lucr.: umor omnis e tota arbore in ulcus confluit, Plin. – 2) übtr., zusammenströmen = zahlreich-, in Masse zusammenkommen od. sich einfinden, zahlreich-, in Masse sich wohin begeben, od. sich einem Ggstde. zuwenden, a) v. Pers.: multitudo sponte et ultro confluens, Suet. – c. ad omnia spectacula undique, Suet.: ad haec studia, Cic.: Neapolim, Suet.: et Athenas et in hanc urbem ex diversis locis, Cic.: ad alcis triremem, Nep.: ad alqm, Eutr.: ad alqm undique ex toto orbe terrarum, Vell.: ad alqm videndum, Val. Max.: ad commune exstinguendum incendium, Iustin. – b) v. Abstr.: tot prosperis confluentibus, Suet. – huc licet ex toto sollertia confluat orbe, Ov.: omnium dignissimi, quo cruciatus confluant, Plaut.: per urbem (Romam), quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque, Tac.: hinc ad ipsos laus, honos, dignitas confluit, strömt ihnen zu, Cic.: ut ad nos pleraeque causae (Rechtsfälle) confluant, bei mir zusammenströmen (= alle mir übertragen werden), Cic.: bella, quae velut conspiratione quādam ad opprimendam Macedoniam multarum gentium ex diversis locis uno tempore confluebant (hereinbrachen), Iustin.: et ut haec ab uno capite, ab recto casu, in duo obliquos discedunt, sic contra multa ab duobus capitibus recti casuum confluunt in obliquum unum, Varr. LL. 10, 50. – II) in sich zusammenfließen = zerfließen, flüssig werden, corpus confluere manifestum est, Cael. Aur. acut. 1, 17, 180. – / Archaist. Indicat. Praes. comfluont u. conflovont, Plaut. Epid. 528. Corp. inscr. Lat. 1, 199, 14 u. 23: synk. Coni. Plusqu. confluxet, Lucr. 1, 987.
-
4 קובלנץ
n. Coblenz -
5 confluo
cōn-fluo, flūxī, ere, zusammenfließen, I) mit einem andern od. nach einem Orte zusammenfließen, zusammenströmen, 1) eig., v. Flüssigkeiten, a) v. Gewässern: in Macedonia duo rivi confluunt, Plin.: a confluente Rhodano castra movi, vom Zusammenfluß des Rh. (mit dem Arar), Lepid. in Cic. ep. – confluere quo possent undae, Lucr.: c. in unum, Liv., c. cito in unum, Cic.: e diverso in Phasim, Plin.: ad aquaeductus (v. Quellen), ICt.: nisi Lissus in Hebrum confluat, Ov. – ubi confluunt fluvii, Inscr.: in exitu coniungi et confluere (v. Wasser zweier Häfen), Cic. – c. infra Olbiam cum Borysthene, Plin. 4, 83. – Partic. Praes. subst., cōnfluēns, entis, m. u. Plur. cōnfluentēs, ium, m. der Zusammenfluß zweier Flüsse (s. Drak. Liv. 4, 17, 12 u. Liv. epit. 137), incipit (Moesia) a confluente supra dicto, Plin.: ubi Anienem transiit, ad confluentes collocat castra, Liv. – m. Genet, ad confluentem Mosae et Rheni pervenire, Caes.: ad confluentem Araris et Rhodani, Liv. epit.: confluentes Padi et Adduae fluminum petere, Tac. – dh. vorzugsw. Cōnfluentēs, tium, m., die am Einfluß der Mosel in den Rhein gelegene Stadt Coblenz, Suet. Cal. 8, 1. – b) v. andern flüssigen Massen, quo sucus confluat, Plin.: is (aër) porro quamvis confluat, Lucr.: si in ventrem sanguis confluxit, ibi in pus vertitur, Cels.: copia materiaï undique confluxit ad imum, Lucr.:————umor omnis e tota arbore in ulcus confluit, Plin. – 2) übtr., zusammenströmen = zahlreich-, in Masse zusammenkommen od. sich einfinden, zahlreich-, in Masse sich wohin begeben, od. sich einem Ggstde. zuwenden, a) v. Pers.: multitudo sponte et ultro confluens, Suet. – c. ad omnia spectacula undique, Suet.: ad haec studia, Cic.: Neapolim, Suet.: et Athenas et in hanc urbem ex diversis locis, Cic.: ad alcis triremem, Nep.: ad alqm, Eutr.: ad alqm undique ex toto orbe terrarum, Vell.: ad alqm videndum, Val. Max.: ad commune exstinguendum incendium, Iustin. – b) v. Abstr.: tot prosperis confluentibus, Suet. – huc licet ex toto sollertia confluat orbe, Ov.: omnium dignissimi, quo cruciatus confluant, Plaut.: per urbem (Romam), quo cuncta undique atrocia aut pudenda confluunt celebranturque, Tac.: hinc ad ipsos laus, honos, dignitas confluit, strömt ihnen zu, Cic.: ut ad nos pleraeque causae (Rechtsfälle) confluant, bei mir zusammenströmen (= alle mir übertragen werden), Cic.: bella, quae velut conspiratione quādam ad opprimendam Macedoniam multarum gentium ex diversis locis uno tempore confluebant (hereinbrachen), Iustin.: et ut haec ab uno capite, ab recto casu, in duo obliquos discedunt, sic contra multa ab duobus capitibus recti casuum confluunt in obliquum unum, Varr. LL. 10, 50. – II) in sich zusammenfließen = zerfließen, flüssig werden, corpus confluere manifestum est,————Cael. Aur. acut. 1, 17, 180. – ⇒ Archaist. Indicat. Praes. comfluont u. conflovont, Plaut. Epid. 528. Corp. inscr. Lat. 1, 199, 14 u. 23: synk. Coni. Plusqu. confluxet, Lucr. 1, 987. -
6 cōnfluēns
cōnfluēns entis, m [P. of confluo], a place of union, confluence, junction, forks: ad confluentem Mosae et Rheni, Cs.: ad confluentes conlocat, etc., L.* * *confluence, meeting place/junction of rivers; name of town (pl.) (now Coblenz) -
7 confluentia
-
8 ubius
Ubii, German tribe, west of Rhine near Coblenz -
9 Coblenza
-
10 Koblenz
-
11 Koblenz
Kob·lenz <-> [ʼko:blɛnts] ntKoblenz, Coblenz -
12 Koblenz
Кобленц, город в федеральной земле Рейнланд-Пфальц. Расположен на месте слияния рек Мозель и Рейн у полуострова Дойчес экк. Основные отрасли экономики: виноделие, деревообработка, издательское дело, химическая промышленность, туризм. Один из красивейших городов Германии. Над Кобленцем возвышается крепость Эренбрайтштайн (Ehrenbreitstein, X в.), считавшаяся одной из самых неприступных в Европе. Сохраняла свои оборонительные функции до 1918 г. Архитектурный облик Кобленца определяют также многие культовые постройки XII-XIV вв. и барочные XVII в., в т.ч. церковь Св. Кастора (Stiftskirche St. Castor), с элементами романского и готического стилей, резиденция курфюрста – духовный центр Кобленца в XVIII в. Здесь бывали Виланд, Гёте, к придворному обслуживающему персоналу принадлежала мать Бетховена. С Кобленцем связаны имена поэта Клеменса Брентано, писательницы Софи фон Ля Рош. В Кобленце родился австрийский канцлер Клеменс Меттерних (Klemens Metternich, 1773-1859), в 1827-1872 гг. находился книготорговый дом издательства Карла Бедекера. Город основан в 9 г. до н.э. как римский кастел (Castrum ad Confluentes – "лагерь у сливающихся рек") для охраны перехода через р. Мозель. В 1018 г. император Генрих II (Heinrich II., 973-1024) передал город епископству и курфюрстам Трира, нередко избиравшим Кобленц в XIII-XIX вв. своей резиденцией. В 1798-1815 гг. – период французского господства, Кобленц становится центром Рейнско-Мозельского департамента, его называют "маленьким Парижем" (Klein-Paris). Один из старейших городов Германии, в 1991 г. отметил своё 2000-летие. Написание до 1926 г. Coblenz → Rheinland-Pfalz, Rhein, Romantischer Rhein, Mosel, Deutsches Eck, Kaiser-Wilhelm-Denkmal 1), Museum Ludwig, La Roche Marie-Sophie von, Brentano Clemens, Baedeker Karl, Kastell, Goethe Johann Wolfgang von, Wieland Christoph Martin
См. также в других словарях:
Coblenz — steht für: die bis zum 26. Mai 1926 gebräuchliche Schreibweise der deutschen Großstadt Koblenz einen Ortsteil der Gemeinde Göda in Sachsen; siehe Coblenz (Göda) das Schiff Coblenz, siehe Coblenz (1897) Coblenz ist der Familienname folgender… … Deutsch Wikipedia
Coblenz — Coblenz, 1) Regierungsbezirk der preußischen Rheinprovinz, gebildet aus dem größten Theile des vormaligen französischen Departements Rhein u. Mosel, das wieder aus Theilen der Erzstifte Trier, Köln u. Mainz, der Kurpfalz, des Fürstenthums… … Pierer's Universal-Lexikon
Coblenz — Coblenz, amtliche Schreibung für Koblenz … Kleines Konversations-Lexikon
Coblenz — [kō′blents΄] alt. sp. of KOBLENZ … English World dictionary
Coblenz — * Er hat bei Coblenz im Graben gelegen … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Coblenz (Göda) — Coblenz Koblicy Gemeinde Göda Koordinaten … Deutsch Wikipedia
Coblenz (1897) — Coblenz Deutsches Reich Vereinigte Staaten 45 Stapellauf … Deutsch Wikipedia
Coblenz — geographical name see Koblenz … New Collegiate Dictionary
Coblenz — Coblence Traduction à relire Koblenz → … Wikipédia en Français
Coblenz — /koh blents/, n. a city in W Germany, at the junction of the Rhine and Moselle rivers. 118,394. Also, Koblenz. * * * … Universalium
COBLENZ — (32), a fortified city, manufacturing and trading town, in Prussia, at the junction of the Rhine and the Moselle, so called as at the confluence of the two; opposite it is Ehrenbreitstein … The Nuttall Encyclopaedia