-
1 аромат
m Aroma n, Duft* * *арома́т m Aroma n, Duft* * *арома́т<-а>м Aroma nt, Duft m* * *n1) gener. Aura, Duft, Dufthauch, ein duftender Brodem, ein duftender Broden, ein duftiger Hauch, Aroma, Parfüm2) fr. Odeur3) poet. Ruch4) eng. Flavor5) food.ind. Arom, Blume (напр. ягод), Hauch6) pompous. Brodem, Wohlgeruch -
2 fumus
fūmus, ī, m. (= altind. dhūmá-h, Rauch, Dampf), der Rauch, Dampf, Qualm, Brodem, I) eig.: fumus fornacis, Vulg.: fumus taedae, Apul.: fumus ganearum, Cic.: fumo excruciari, Cic.: fumum concipere, Vitr.: significationem per castella fumo facere, Caes.: fumo dare signum, Liv.: fumo significare m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 21, 27, 7 u. 32, 12, 1: ut fumo atque ignibus significabatur, Caes. b. G. 2, 7, 4. – Plur., fumi incendiorum procul videbantur, Caes.: ex aris ardentibus nidorem consectatur et fumos, Arnob.: quae tenuem exhalat nebulam fumosque volucres, Verg. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 625). – im scherzh. Doppelsinn, Ph. Vah! oculi dolent. Ad. Quor? Ph. Quia fumus molestus est, Rauch u. (bildl.) dummes Geschwätz, Unsinn (wie καπνός), Plaut. most. 890 sq. -sprichw., α) vendere fumum od. fumos, Rauch (Dunst) verkaufen, d.i. Wind machen, mit leeren Vorspiegelungen (Versprechungen) abspeisen, Apul. apol. 60 extr. Mart. 4, 5, 7. Lampr. Alex. Sev. 36. § 2 u. 3: so auch alci vendere alqd per fumum od. fumis, jmdm. mit etw. Wind vormachen, Capit. Anton. Pius 11, 1. Lampr. Heliog. 10, 3: u. fumum (Dunst, Wind) vendere de alqo, Lampr. Alex. Sev. 23, 8. – β) ire tendebat de fumo ad flammam, aus dem Regen in die Traufe, Amm. 14, 11, 12: so auch (tradi) de fumo (ut aiunt) in flammam, Amm. 28, 1, 26. – γ) semper flamma fumo est proxima; fumo comburi nil potest, flammā potest, selbst die geringste Annäherung an das Unrecht führt zum Laster, Plaut. Curc. 53. – δ) vertere omne in fumum et cinerem, in Rauch aufgehen lassen = durchbringen, Hor. ep. 1, 15, 39. – II) meton.: fumi Massiliae, in Rauch aufbewahrter massilischer Wein, Mart. 14, 118, 1.
-
3 murtetum
murtētum (myrtētum), ī, n. (murtus, myrtus), das Myrtengebüsch, das Myrtenwäldchen, der Myrtenhain, Sing., Gloss. II, 374, 18 (wo ›murtetum, μυρτεών‹): Plur., Plaut. rud. 732. Verg. georg. 2, 112. Sall. Iug. 48, 3. Mart. 3, 58, 2. Vulg. Zach. 1, 8 u. 10, 11. – namentl. murteta (Plur.), ein Ort bei Bajä, wo ein Brodem aus der Erde quoll, der zu Schwitzbädern benutzt wurde, Cels. 2, 17. Hor. ep. 1, 15, 5.
-
4 nidor
nīdor, ōris, m. (verwandt mit κνισα, κνίσσα, wie odor mit οζη), der Duft (Geruch), Brodem, Brudel, Qualm, Dampf, von gekochten, gebratenen, verbrannten, versengten od. sonst fetten Gegenständen, ganearum, Cic.: suae culinae, Mart., nigrae culinae, Iuven.: foetidus, Apul.: ex adusta pluma, Qualm, Liv.: non in caro nidore (Bratengeruch) voluptas, sed in te ipso est, Hor. – Plur., cadaverini nidores (Ggstz. vivorum corporum vapores humanorum), Augustin. de civ. dei 9, 16, 1. p. 390, 23 D.2 – / Plaut. most. 5 haben die Handschriften exi nidore cupinam; daraus stellt Pylades her exi inquam, nidor (Brudel = Küchenbrudel), e culina; dagegen Ritschl nidoricape (Vok. v. nidoricapus = κνισσοδιώκτης, dem Bratengeruch nachgehend, Bratenschnüffler).
-
5 vapor
vapor, ōris, m. (vgl. καπ-νός), der Dunst, Dampf, Brodem, I) im allg.: aquarum, Cic.: terrenus vapor siccus est, Sen.: vivorum corporum vapores humanorum (Ggstz. cadaverini nidores), Augustin. de civ. dei 9, 16, 1. p. 390, 21 D2. – poet., der Dampf = Rauch, ater, Verg.: non stultus v., vom Weihrauchdampfe, Ov. – II) insbes., die warme Ausdünstung, die Dunsthitze, Wärme, A) eig.: praefervidi balnei, Tac.: solis, Ov.: semen tepefactum vapore, Cic.: locus vaporis plenus, Liv.: vernus, Frühlingswärme, Apul.: finditque vaporibus arva Phoebus, Ov. – dah. das Brodelfeuer, Phasides aves vaporibus coquere, Hieron. epist. 69, 9. – u. poet. übh. = das Feuer, vapor restinctus, Verg.: vapor est (= edit) carinas, Verg.: tactae vaporibus herbae, v. Feuer, das die Stiere aus der Nase bliesen, Ov. – B) bildl., von der Liebesglut, Sen. Hipp. (Phaedr.) 640 (648). – / Nbf. vapōs, ōris, m., Acc. tr. 112. Lucr. 6, 952; vgl. Quint. 1, 4, 13.
-
6 πνοή
πνοή, ἡ, ep. u. ion. πνοιή, dor. πνοιά u. πνοά, das Wehen, Blasen, Hauchen, der Wind; oft bei Hom., theils allein, theils mit dem Zusatz ἀνέμων, Βορέαο, Ζεφύρου; ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο (s. ἅμα), u. πνοιαὶ ἀνέμων, Hes. Th. 253. 268. Auch das Schnauben, Athemholen, übh. der Athem, Il. 23, 380; πνοιὴ Ἡφαίστοιο, der Anhauch des Hephästus, die Lohe, der glühende Brodem des Feuers, 21, 355; ἀλλοῖαι πνοιαὶ ἄλλοτ' εἰσὶν ἀνέμων, Pind. P. 3, 104; auch Αἰολῇσιν ἐν πνοιαῖσιν αὐλῶν, N. 3, 79; ἃς ϑνητὸς οὐδεὶς εἰςιδὼν ἕξει πνοάς, Aesch. Prom. 802; συνϑνήσκουσα προπέμπει πνοάς, Ag. 794; u. von den Winden, 185 u. öfter; Soph. El. 427; auch ἱππικαί, Schnauben, El. 709; πνοας πομπίμους, Eur. Hec. 1289, u. öfter; selten in Prosa, Plat. Crat. 419 d, Plut. Sert. 17. – Auch = Duft, Geruch.
-
7 благоухание
n Wohlgeruch m, Duft m* * *благоуха́ние n Wohlgeruch m, Duft m* * *благоуха́ни|е<-я>ср Duft m, Wohlgeruch m* * *n1) gener. Aroma, ein duftender Brodem, ein duftender Broden, ein duftiger Hauch2) pompous. Wohlgeruch -
8 дуновение
-
9 испарения
-
10 туман
-
11 fumus
fūmus, ī, m. (= altind. dhūmá-h, Rauch, Dampf), der Rauch, Dampf, Qualm, Brodem, I) eig.: fumus fornacis, Vulg.: fumus taedae, Apul.: fumus ganearum, Cic.: fumo excruciari, Cic.: fumum concipere, Vitr.: significationem per castella fumo facere, Caes.: fumo dare signum, Liv.: fumo significare m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 21, 27, 7 u. 32, 12, 1: ut fumo atque ignibus significabatur, Caes. b. G. 2, 7, 4. – Plur., fumi incendiorum procul videbantur, Caes.: ex aris ardentibus nidorem consectatur et fumos, Arnob.: quae tenuem exhalat nebulam fumosque volucres, Verg. (u. so oft bei Dichtern, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 625). – im scherzh. Doppelsinn, Ph. Vah! oculi dolent. Ad. Quor? Ph. Quia fumus molestus est, Rauch u. (bildl.) dummes Geschwätz, Unsinn (wie καπνός), Plaut. most. 890 sq. -sprichw., α) vendere fumum od. fumos, Rauch (Dunst) verkaufen, d.i. Wind machen, mit leeren Vorspiegelungen (Versprechungen) abspeisen, Apul. apol. 60 extr. Mart. 4, 5, 7. Lampr. Alex. Sev. 36. § 2 u. 3: so auch alci vendere alqd per fumum od. fumis, jmdm. mit etw. Wind vormachen, Capit. Anton. Pius 11, 1. Lampr. Heliog. 10, 3: u. fumum (Dunst, Wind) vendere de alqo, Lampr. Alex. Sev. 23, 8. – β) ire tendebat de fumo ad flammam, aus dem Regen in die Traufe, Amm. 14, 11, 12: so auch (tradi) de fumo (ut aiunt) in flammam, Amm.————28, 1, 26. – γ) semper flamma fumo est proxima; fumo comburi nil potest, flammā potest, selbst die geringste Annäherung an das Unrecht führt zum Laster, Plaut. Curc. 53. – δ) vertere omne in fumum et cinerem, in Rauch aufgehen lassen = durchbringen, Hor. ep. 1, 15, 39. – II) meton.: fumi Massiliae, in Rauch aufbewahrter massilischer Wein, Mart. 14, 118, 1. -
12 murtetum
murtētum (myrtētum), ī, n. (murtus, myrtus), das Myrtengebüsch, das Myrtenwäldchen, der Myrtenhain, Sing., Gloss. II, 374, 18 (wo ›murtetum, μυρτεών‹): Plur., Plaut. rud. 732. Verg. georg. 2, 112. Sall. Iug. 48, 3. Mart. 3, 58, 2. Vulg. Zach. 1, 8 u. 10, 11. – namentl. murteta (Plur.), ein Ort bei Bajä, wo ein Brodem aus der Erde quoll, der zu Schwitzbädern benutzt wurde, Cels. 2, 17. Hor. ep. 1, 15, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > murtetum
-
13 nidor
nīdor, ōris, m. (verwandt mit κνισα, κνίσσα, wie odor mit οζη), der Duft (Geruch), Brodem, Brudel, Qualm, Dampf, von gekochten, gebratenen, verbrannten, versengten od. sonst fetten Gegenständen, ganearum, Cic.: suae culinae, Mart., nigrae culinae, Iuven.: foetidus, Apul.: ex adusta pluma, Qualm, Liv.: non in caro nidore (Bratengeruch) voluptas, sed in te ipso est, Hor. – Plur., cadaverini nidores (Ggstz. vivorum corporum vapores humanorum), Augustin. de civ. dei 9, 16, 1. p. 390, 23 D.2 – ⇒ Plaut. most. 5 haben die Handschriften exi nidore cupinam; daraus stellt Pylades her exi inquam, nidor (Brudel = Küchenbrudel), e culina; dagegen Ritschl nidoricape (Vok. v. nidoricapus = κνισσοδιώκτης, dem Bratengeruch nachgehend, Bratenschnüffler). -
14 vapor
vapor, ōris, m. (vgl. καπ-νός), der Dunst, Dampf, Brodem, I) im allg.: aquarum, Cic.: terrenus vapor siccus est, Sen.: vivorum corporum vapores humanorum (Ggstz. cadaverini nidores), Augustin. de civ. dei 9, 16, 1. p. 390, 21 D2. – poet., der Dampf = Rauch, ater, Verg.: non stultus v., vom Weihrauchdampfe, Ov. – II) insbes., die warme Ausdünstung, die Dunsthitze, Wärme, A) eig.: praefervidi balnei, Tac.: solis, Ov.: semen tepefactum vapore, Cic.: locus vaporis plenus, Liv.: vernus, Frühlingswärme, Apul.: finditque vaporibus arva Phoebus, Ov. – dah. das Brodelfeuer, Phasides aves vaporibus coquere, Hieron. epist. 69, 9. – u. poet. übh. = das Feuer, vapor restinctus, Verg.: vapor est (= edit) carinas, Verg.: tactae vaporibus herbae, v. Feuer, das die Stiere aus der Nase bliesen, Ov. – B) bildl., von der Liebesglut, Sen. Hipp. (Phaedr.) 640 (648). – ⇒ Nbf. vapōs, ōris, m., Acc. tr. 112. Lucr. 6, 952; vgl. Quint. 1, 4, 13. -
15 gőz
(DE) Dampf; Dunst {r}; Dämpfe {pl}; Schmauch {r}; Wasserdampf {r}; dampft; Brodel {r}; Brodem {r}; Dampfkraft {e}; (EN) fume; steam; vapor; vapour -
16 kigőzölgés
(DE) Ausdünstung {e}; Brodel {r}; Brodem {r}; (EN) aura; aura, aurae; aurae; evaporation; exhalation; exhaling; expiration; reek; steam; steaming out; vapor; vapour -
17 lehelet
(DE) Atemzüge {e}; Hauch {r}; atem; Brodel {r}; Brodem {r}; (EN) aura; aura, aurae; aurae; blow; breath; pneuma; puff -
18 πνοή
πνοή, ἡ, das Wehen, Blasen, Hauchen, der Wind; das Schnauben, Atemholen, übh. der Atem; πνοιὴ Ἡφαίστοιο, der Anhauch des Hephästus, die Lohe, der glühende Brodem des Feuers; ἱππικαί, Schnauben; Duft, Geruch
См. также в других словарях:
Brodem — (Broden, Brodel, Wrasen), die sichtbaren Dünste, die von heißem Wasser und erwärmten feuchten Stoffen aufsteigen; im Bergwesen metallische Ausdünstung … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Brodem — Brodem,der:⇨Dampf(1),Dunst(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
Brodem — Sm Dunst, Dampf per. Wortschatz arch. (11. Jh.), mhd. brādem, ahd. brādam, mndl. bradem Stammwort. Daneben ae. brǣþ Geruch, Ausdünstung, Dampf , ne. breath Atem . Wahrscheinlich gehen beide Formen auf wg. * brǣda m. zurück, und das deutsche Wort… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Brodem — Der Begriff Brodem (m) stellt einen gehobenen Ausdruck für folgende gasförmige Stoffe dar: Rauch oder Qualm Dunst Wrasen, Brüden Diese Seite ist eine Begriffsk … Deutsch Wikipedia
Brodem — Bro|dem 〈m.; s; unz.〉 Geruch, ausströmender Dunst, Dampf * * * Bro|dem, der; s [mhd. brādem, ahd. brādam, verw. mit ↑ braten; vgl. engl. breath = Atem] (geh.): [üblen] Geruch ausströmender Dunst od. Dampf: ein B. der Verwesung. * * * Brodem, … … Universal-Lexikon
Brodem — Bro|dem, der; s (gehoben für Qualm, Dampf, Dunst) … Die deutsche Rechtschreibung
Pod Brodem — Infobox Settlement name = Pod Brodem settlement type = Village total type = image shield = subdivision type = Country subdivision name = POL subdivision type1 = Voivodeship subdivision name1 = Lublin subdivision type2 = County subdivision name2 … Wikipedia
brēda- — *brēda , *brēdaz, *bræ̅da , *bræ̅daz germ., stark. Maskulinum (a): nhd. Hauch, Brodem, Atem, Dunst; ne. breath; Rekontruktionsbasis: ae., mnl., ahd.; Etymologie: s. ing. *bʰerē , *bʰr … Germanisches Wörterbuch
Dampf — 1. Dunst, Hauch, Nebel, Schwaden; (geh.): Brodem; (nordd.): Schwalk, Wrasen; (landsch.): Brodel, Qualm. 2. Energie, Kraft, Schwung, Wucht; (landsch. ugs.): Schmackes. • Dampf Dampf ablassen sich abreagieren, zur Ruhe kommen; (ugs.): sich abregen … Das Wörterbuch der Synonyme
Dunst — a) Diesigkeit, Hauch, Nebel[schwaden], Schleier, Schwaden, Smog, Trübung; (geh.): Brodem; (nordd.): Dust, Schwalk, Wrasen; (landsch.): Brodel, Qualm; (dichter., landsch.): Duft. b) Ausdunstung, Ausdünstung, Duft, Geruch. * * *… … Das Wörterbuch der Synonyme
breþma-? — *breþma ?, *breþmaz germ., stark. Maskulinum (a): nhd. Hauch, Brodem, Atem; ne. breath; Rekontruktionsbasis: ahd.; Weiterleben: s. ahd. brādam* 3, stark. Maskulinum (a), Brodem, Dunst, Damp … Germanisches Wörterbuch