Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

Bogengang

  • 1 Bogengang

    <- gänge> arkada f

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > Bogengang

  • 2 Bogengang

    m аркада

    Русско-немецкий карманный словарь > Bogengang

  • 3 полукружный канал

    Руccко-немецкий медицинский малый словарь > полукружный канал

  • 4 аркада

    1. Bogengang
    2. Arkadę

     

    аркада
    Ряд протяжённых арок одинаковых по размерам, форме и очертанию, опирающихся на столбы или колонны
    [Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]

    Тематики

    • архитектура, основные понятия

    EN

    DE

    FR

    Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > аркада

  • 5 аркада

    f Arkade, Bogengang m
    * * *
    арка́да f Arkade, Bogengang m
    * * *
    n
    1) gener. Bogengang
    2) eng. Bogenwerk
    3) construct. Bogenreihe, Bogenstellung
    4) archit. Rcihengewölbe, Arkade, Bogenhalle
    5) arch. Arkadenbau

    Универсальный русско-немецкий словарь > аркада

  • 6 archway

    noun
    (vaulted passage) Gewölbegang, der; Tunnel, der; (arched entrance) Durchgang, der; Torbogen, der
    * * *
    noun (an arched passage, door or entrance.) der Bogen(gang)
    * * *
    ˈarch·way
    n Torbogen m
    * * *
    ['Aːtʃweɪ]
    n
    Torbogen m
    * * *
    archway [ˈɑː(r)tʃweı] s ARCH
    1. Bogengang m, überwölbter Torweg
    2. Torbogen m
    * * *
    noun
    (vaulted passage) Gewölbegang, der; Tunnel, der; (arched entrance) Durchgang, der; Torbogen, der
    * * *
    n.
    Bogengang m.

    English-german dictionary > archway

  • 7 circuitus [2]

    2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, w. s.), I) das Herumgehen im Kreise, 1) abstr.: a) der Umgang, Umlauf, α) lebender Wesen, ibi complurium iumentorum multivii circuitus intorquebant molas ambage variā, Apul. met. 9, 11 in. – β) der Weltkörper, der Umlauf, Umschwung, Kreislauf, circuitus orbis, Cic.: circuitus solis orbium V et LX et CCC, Cic.: irrequietus mundi ipsius circuitus, Plin.: caelestia per certos circuitus verti, Sen.: astra suis itineribus perficiunt cursum, Vitr. – übtr., miri sunt orbes (Perioden) et quasi circuitus (periodische Umläufe) in rebus publicis commutationum et vicissitudinum, Cic. de rep. 1, 45: hoc, quod senectus vocatur, paucissimorum circuitus annorum, Sen. ad Marc. 11, 5. – b) (als mediz. t. t.) der feste Verlauf, der Typus des Fiebers, eae febres, quae certum habent circuitum, Cels.: cum haec (febris) circuitum certum habet, Scrib.: si circuitum habere ea febris solita est, Cels.: Plur., circuitibus febrium vexari, Scrib. 95. – 2) konkr.: a) der Umlauf = die Bahn, die der Umlaufende beschreibt, der Bogen, Umweg, Umschweif, Caesari circuitu maiore iter erat longius, Caes.: longo od. parvo circuitu petere alqm locum, Caes. u. Liv.: brevi per montes circuitu pervenire ad amnem, Liv.: exiguo circuitu flectere ad montes occupandos, Frontin.: tamquam circuitu maiore hostem aggressurus, Frontin.: pons magnum circuitum habet (macht nötig), Caes.: Asiae Syriaeque circuitu petere Aegyptum, auf einem U. durch A. u. S., Suet. – übtr., α) der Umweg, Umschweif = das indirekte Verfahren, non statim de eo, quod in iudicium venit, (debet) rogare, sed aliquo circuitu ad id pervenire, Quint.: cur circuitu petis gloriam, quae ad manus posita est? Curt.: negavi circuitu agendum, sed plane iure civili dimicandum, Petr.: invadere per circuitum (Ggstz. rectā), Sen. rem. 1, 3 H. – β) = περίφρασις, die Umschreibung, eloquendi, Quint.: alqd circuitu enuntiare, Quint.: alqd circuitu plurium verborum ostendere, Quint.: loqui per circuitus, Mart. – b) der Umlauf = die sich um etw. herumziehende Krümmung, interior circuitus (gestationis), Bogengang, Plin. ep. 2, 17, 15. – dah. übtr., circuitus orationis od. verborum = περίοδος (vgl. Auct. carm. de fig. 10. p. 63 H. circuitus, peri quam dicunt odos), die Periode der Rede (rhet. t. t.), s. bes. Cic. or. 204: im Plur., oratio longiores habet saepe circuitus, Quint. 9, 4, 60. – c) der Umkreis, Umfang = der Raum, den ein Ggstd. in seiner Ausdehnung einnimmt, eius munitionis circuitus XI milia passuum tenebat, Caes.: quod ad circuitum (secundae vertebrae) pertinet, Cels.: collis, quem propter magnitudinem circuitus opere complecti non potuerant nostri, Caes.: interiore spatio minorem circuitum habere, Caes.: vallum in oppidi circuitum ducere, rings um die St. herum, Hirt. b. G. – dah. in circuitu u. bl. circuitu, im Umkreise, ringsherum, qualis esset natura montis et qualis in circuitu ascensus, Caes.: XV milia passuum circuitu amplexus, Caes.: Cephallania circuitu patet XCIII (milia passuum), Plin. – übtr., der Umfang des Körpers u. eines schriftl. Werkes, quo circuitus voluminis tui sit ὀγκωδέστατος, sicut est ventriculi tui, Suet. vit. Hor. p. 47, 11 R. – d) der Umgang = der rings um ein Gebäude, eine Mauer usw. gelassene freie Raum, gesetzlich 21/2 Fuß breit, Varr. LL. 5, 22. Vitr. 6, 3, 9. Corp. inscr. Lat. 6, 13143; 9, 5179. – e) ein aus einer Masse gebildeter Ringel, circulus, quod mixtā farinā et caseo et aquā circuitum aequabiliter fundebant, Varr. LL. 5, 106. – II) das Umhergehen, a) in einem Lande, das Durchwandern, Bereisen, circumitus Siciliae totius, Sen. ep. 79, 1. – b) = περιπλοῦς, das Herumreisen zu Schiffe, die Herumfahrt, die Umschiffung, Plin. 2, 167. – übtr., circuitus mundi, die Beschreibung der Welt, die Rundschau, Plin. 9, 106.

    lateinisch-deutsches > circuitus [2]

  • 8 taberna

    taberna, ae, f. (urspr. traberna v. trabs), die Bretterhütte, Bude, I) als Wohnung, pauperum tabernae, Hor. carm. 1, 4, 13; so auch Hor. de art. poët. 229; vgl. Ulp. dig. 50, 16, 183. – II) als Geschäftsort für Kaufleute, Wirte, Handwerker, der Laden, die Werkstätte, tab. libraria, Cic., u. ohne libraria, Hor., Buchladen, Bücherbude: cretaria, vinaria, Varro LL.: carbonaria, Serv.: unguentaria, Varro LL., Sen u.a.: fullonia, Inscr., oder fullonis, Hieron.: coriarii, Hieron.: medicorum tabernae, Hieron.: tonsoris, Hor.: cauponia, Schankbude, ICt.: sutrina, Tac.: argentaria, Wechslerbude, Wechsel- bank, Liv.: meritoria, Wirtshaus, Val. Max., aber meritoriae tabernae, Bordelle, Isid.: tabernam omnibus copiis instruere, Vitr.: tabernam exercere, Vitr.: in tabernam devertere, Gasthof, Wirtshaus, Cic.: concursare circum tabernas, Cic. – III) ein Bogengang im Zirkus (b. Plutarch. θεωρητήριον) für die Bequemlichkeit der Zuschauer, die Schaubude, Cic. Mur. 73. – IV) als nom. propr., Tres Tabernae, eine Ortschaft an der appischen Straße, nahe bei Ulubrä u. dem Forum Appii, Cic. ad Att. 1, 13, 1; 2, 10 extr. u.a. Vulg. act. apost. 28, 15. – / Nbff. a) traberna, Cassiod. in psalm. 14, 1: trabena, Donat. Ter. adelph. 3, 3, 5. – b) tabernum, Gloss. V, 396, 30.

    lateinisch-deutsches > taberna

  • 9 галерея на аркадах

    n
    1) eng. Bogengang
    2) construct. Bogengalerie

    Универсальный русско-немецкий словарь > галерея на аркадах

  • 10 галерея со сводом

    n
    gener. Bogengang

    Универсальный русско-немецкий словарь > галерея со сводом

  • 11 полукружный канал

    Универсальный русско-немецкий словарь > полукружный канал

  • 12 arcade

    aʀkad
    f
    1) ARCH Arkade f, Bogengang m
    2)

    arcade sourcilièreANAT Augenbrauenbogen m

    arcade
    arcade [aʀkad]
    2 anatomie Beispiel: arcade sourcilière Augenbrauenbogen masculin

    Dictionnaire Français-Allemand > arcade

  • 13 arcade

    noun
    Arkade, die

    shopping arcade — Einkaufspassage, die

    * * *
    (a covered passage or area usually with shops, stalls etc: a shopping arcade; an amusement arcade.) die Arkade
    * * *
    ar·cade
    [ɑ:ˈkeɪd, AM ɑ:rˈ-]
    n
    1. (covered passageway) Säulengang m, Arkade f
    [shopping] \arcade [Einkaufs]passage f
    * * *
    [Aː'keɪd]
    n (ARCHIT)
    Arkade f; (= shopping arcade) Passage f
    * * *
    arcade [ɑː(r)ˈkeıd] s
    1. ARCH Arkade f:
    a) Säulen-, Bogen-, Laubengang m
    b) Bogen(reihe) m(f)
    2. Durchgang m, Passage f
    * * *
    noun
    Arkade, die

    shopping arcade — Einkaufspassage, die

    * * *
    n.
    Arkade -n f.
    Bogengang m.
    Säulengang m.

    English-german dictionary > arcade

  • 14 arcada

    ar'kađa
    f
    1) ARCH Bogengang m, Säulengang m
    2) ( movimiento del estómago) Aufstoßen n, Brechreiz m
    sustantivo femenino
    3. [de puente] Brückenbogen der
    arcada
    arcada [ar'kaða]
    num1num arquitetura Arkade femenino
    num2num (basca) Brechreiz masculino

    Diccionario Español-Alemán > arcada

  • 15 soportal

    sopɔr'tal
    m ARCH
    sustantivo masculino
    ————————
    soportales sustantivo masculino plural
    soportal
    soportal [sopor'tal]
    num1num (entrada) überdachter (Haus)eingang masculino
    num2num (porche) Säulengang masculino

    Diccionario Español-Alemán > soportal

  • 16 circuitus

    1. circuitus (circumitus), a, um, s. circumeo.
    ————————
    2. circuitus (circumitus), ūs, m. (circueo = circumeo, w. s.), I) das Herumgehen im Kreise, 1) abstr.: a) der Umgang, Umlauf, α) lebender Wesen, ibi complurium iumentorum multivii circuitus intorquebant molas ambage variā, Apul. met. 9, 11 in. – β) der Weltkörper, der Umlauf, Umschwung, Kreislauf, circuitus orbis, Cic.: circuitus solis orbium V et LX et CCC, Cic.: irrequietus mundi ipsius circuitus, Plin.: caelestia per certos circuitus verti, Sen.: astra suis itineribus perficiunt cursum, Vitr. – übtr., miri sunt orbes (Perioden) et quasi circuitus (periodische Umläufe) in rebus publicis commutationum et vicissitudinum, Cic. de rep. 1, 45: hoc, quod senectus vocatur, paucissimorum circuitus annorum, Sen. ad Marc. 11, 5. – b) (als mediz. t. t.) der feste Verlauf, der Typus des Fiebers, eae febres, quae certum habent circuitum, Cels.: cum haec (febris) circuitum certum habet, Scrib.: si circuitum habere ea febris solita est, Cels.: Plur., circuitibus febrium vexari, Scrib. 95. – 2) konkr.: a) der Umlauf = die Bahn, die der Umlaufende beschreibt, der Bogen, Umweg, Umschweif, Caesari circuitu maiore iter erat longius, Caes.: longo od. parvo circuitu petere alqm locum, Caes. u. Liv.: brevi per montes circuitu pervenire ad amnem, Liv.: exiguo circuitu flectere ad montes occupandos, Frontin.: tamquam circuitu maiore hostem aggressurus,
    ————
    Frontin.: pons magnum circuitum habet (macht nötig), Caes.: Asiae Syriaeque circuitu petere Aegyptum, auf einem U. durch A. u. S., Suet. – übtr., α) der Umweg, Umschweif = das indirekte Verfahren, non statim de eo, quod in iudicium venit, (debet) rogare, sed aliquo circuitu ad id pervenire, Quint.: cur circuitu petis gloriam, quae ad manus posita est? Curt.: negavi circuitu agendum, sed plane iure civili dimicandum, Petr.: invadere per circuitum (Ggstz. rectā), Sen. rem. 1, 3 H. – β) = περίφρασις, die Umschreibung, eloquendi, Quint.: alqd circuitu enuntiare, Quint.: alqd circuitu plurium verborum ostendere, Quint.: loqui per circuitus, Mart. – b) der Umlauf = die sich um etw. herumziehende Krümmung, interior circuitus (gestationis), Bogengang, Plin. ep. 2, 17, 15. – dah. übtr., circuitus orationis od. verborum = περίοδος (vgl. Auct. carm. de fig. 10. p. 63 H. circuitus, peri quam dicunt odos), die Periode der Rede (rhet. t. t.), s. bes. Cic. or. 204: im Plur., oratio longiores habet saepe circuitus, Quint. 9, 4, 60. – c) der Umkreis, Umfang = der Raum, den ein Ggstd. in seiner Ausdehnung einnimmt, eius munitionis circuitus XI milia passuum tenebat, Caes.: quod ad circuitum (secundae vertebrae) pertinet, Cels.: collis, quem propter magnitudinem circuitus opere complecti non potuerant nostri, Caes.: interiore spatio minorem circuitum habere, Caes.: vallum in oppidi circuitum du-
    ————
    cere, rings um die St. herum, Hirt. b. G. – dah. in circuitu u. bl. circuitu, im Umkreise, ringsherum, qualis esset natura montis et qualis in circuitu ascensus, Caes.: XV milia passuum circuitu amplexus, Caes.: Cephallania circuitu patet XCIII (milia passuum), Plin. – übtr., der Umfang des Körpers u. eines schriftl. Werkes, quo circuitus voluminis tui sit ὀγκωδέστατος, sicut est ventriculi tui, Suet. vit. Hor. p. 47, 11 R. – d) der Umgang = der rings um ein Gebäude, eine Mauer usw. gelassene freie Raum, gesetzlich 21/2 Fuß breit, Varr. LL. 5, 22. Vitr. 6, 3, 9. Corp. inscr. Lat. 6, 13143; 9, 5179. – e) ein aus einer Masse gebildeter Ringel, circulus, quod mixtā farinā et caseo et aquā circuitum aequabiliter fundebant, Varr. LL. 5, 106. – II) das Umhergehen, a) in einem Lande, das Durchwandern, Bereisen, circumitus Siciliae totius, Sen. ep. 79, 1. – b) = περιπλοῦς, das Herumreisen zu Schiffe, die Herumfahrt, die Umschiffung, Plin. 2, 167. – übtr., circuitus mundi, die Beschreibung der Welt, die Rundschau, Plin. 9, 106.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circuitus

  • 17 taberna

    taberna, ae, f. (urspr. traberna v. trabs), die Bretterhütte, Bude, I) als Wohnung, pauperum tabernae, Hor. carm. 1, 4, 13; so auch Hor. de art. poët. 229; vgl. Ulp. dig. 50, 16, 183. – II) als Geschäftsort für Kaufleute, Wirte, Handwerker, der Laden, die Werkstätte, tab. libraria, Cic., u. ohne libraria, Hor., Buchladen, Bücherbude: cretaria, vinaria, Varro LL.: carbonaria, Serv.: unguentaria, Varro LL., Sen u.a.: fullonia, Inscr., oder fullonis, Hieron.: coriarii, Hieron.: medicorum tabernae, Hieron.: tonsoris, Hor.: cauponia, Schankbude, ICt.: sutrina, Tac.: argentaria, Wechslerbude, Wechsel- bank, Liv.: meritoria, Wirtshaus, Val. Max., aber meritoriae tabernae, Bordelle, Isid.: tabernam omnibus copiis instruere, Vitr.: tabernam exercere, Vitr.: in tabernam devertere, Gasthof, Wirtshaus, Cic.: concursare circum tabernas, Cic. – III) ein Bogengang im Zirkus (b. Plutarch. θεωρητήριον) für die Bequemlichkeit der Zuschauer, die Schaubude, Cic. Mur. 73. – IV) als nom. propr., Tres Tabernae, eine Ortschaft an der appischen Straße, nahe bei Ulubrä u. dem Forum Appii, Cic. ad Att. 1, 13, 1; 2, 10 extr. u.a. Vulg. act. apost. 28, 15. – Nbff. a) traberna, Cassiod. in psalm. 14, 1: trabena, Donat. Ter. adelph. 3, 3, 5. – b) tabernum, Gloss. V, 396, 30.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > taberna

  • 18 аркада

    Arkade архит., Arkadenbau, Bogengang, Bogenwerk

    Russian-german polytechnic dictionary > аркада

  • 19 portico

    portico
    portico ['plucida sans unicodeɔfontrtiko] <- ci>
      sostantivo Maskulin
     1  architettura Lauben-, Bogengang Maskulin
     2 (costruzione rurale) (Geräte)schuppen Maskulin

    Dizionario italiano-tedesco > portico

  • 20 semicircular

    adjective
    * * *
    [-'sə:kju-]
    adjective halbkreisförmig
    * * *
    semi·ˈcir·cu·lar
    adj inv formation halbkreisförmig
    to be placed in a \semicircular arrangement halbkreisförmig angeordnet sein
    * * *
    semicircular adj (adv semicircularly) halbrund, -kreisförmig:
    semicircular canal ANAT Bogengang m (des inneren Ohrs);
    semicircular parry (Fechten) Halbkreisparade f
    * * *
    adjective
    * * *
    adj.
    halbkreisförmig adj.

    English-german dictionary > semicircular

См. также в других словарях:

  • Bogengang — Bogengang …   Deutsch Wörterbuch

  • Bogengang — Bogengang, 1) so v.w. Arcade; 2) (fr. Berceau), Spazierweg in Gärten in gerader Richtung, zu dessen beiden Seiten Gewächse angepflanzt sind (meist Buchen), die ihn oben so dicht überziehen, daß er im Sonnenschein zu jeder Tageszeit Schatten… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bogengang — Bogengang,der:Arkaden·Laubengang·Loggia …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Bogengang — ↑Arkade, ↑Loggia …   Das große Fremdwörterbuch

  • Bogengang — Der Begriff Bogengang steht in der Architektur für einen von Arkaden begrenzten, seitlich offenen Gang Bogengang (Architektur) (im Plural) für das wichtigste Organ des Gleichgewichtssinnes Bogengänge im Sport für eine Vorstufe des… …   Deutsch Wikipedia

  • Bogengang (Sport) — Bogengang (links) auf dem Schwebebalken Der Bogengang ist ein Element im Gerätturnen und in der Rhythmischen Sportgymnastik. Terminologisch richtig wird der Bogengang je nach Bewegungsrichtung als langsamer Handstützüberschlag rückwärts bzw.… …   Deutsch Wikipedia

  • Bogengang (Architektur) — Bogengang an der Universität in Perth Als Bogengang (auch Arkadengang oder Laubengang) wird in der Architektur ein zu einer Seite offener Gang bezeichnet, der wie eine Loggia innerhalb der Kubatur eines Gebäudes liegt. Die offene Seite wird von… …   Deutsch Wikipedia

  • Bogengang, der — Der Bogengang, des es, plur. die gänge, ein jeder Gang, welcher oben mit einem Bogen geschlossen ist. Besonders in den Gärten, dergleichen auf beyden Seiten mit Bäumen bepflanzte und oben in einen Bogen geschlossene Gänge; eine Bogenlaube. In der …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Bogengang — Arkaden; Säulengang * * * Bo|gen|gang 〈m. 1u〉 1. 〈Arch.〉 auf einer Seite geschlossener, auf der anderen durch Bogenstellungen begrenzter Gang, Arkaden 2. 〈Anat.〉 Teil des Innenohres * * * Bo|gen|gang, der: 1. Gang, der mindestens nach einer… …   Universal-Lexikon

  • Arkaden — Bogengang; Säulengang …   Universal-Lexikon

  • Fliesenwand (Wilhelma) — 48.8062919.206272 Koordinaten: 48° 48′ 22,65″ N, 9° 12′ 22,58″ O …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»