Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Boeōtis

  • 1 Boeotis

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeotis

  • 2 Boeoti

    Boeōtī, ōrum, m. (Βοιωτοί) u. Boeōtiī, ōrum, m., die Bewohner Böotiens (s. im folg. Boeotia), die Böotier, der Unempfänglichkeit für geistige Anregung u. der Plumpheit beschuldigt, die man der feuchten u. dicken Luft des Landes u. der Eßlust der Bewohner zuschrieb, Form -ti, Varr. r.r. 3, 1, 6. Liv. 42, 43. § 5 u. 7. Nep. Alc. 11, 3; Epam. 8, 3 u. Ages. 4, 1. Liv. epit. 52. Prisc, 1, 53: Form -tii, Cic. Pis. 86 u. 96. Liv. 33, 1, 1. Plin. 10, 49. Oros. 1, 21, 13 u.ö.: Genet. Boeotûm, Hor. ep. 2, 1, 244. Avien. orb. terr. 586. Prisc, perieg. 428: Dat. Boeotis (zsgz. st. Boeotiis), Liv. 33, 2. § 4 u. 9 (§ 1 Genet. Boeotiorum). – Femin. Sing. Boeotia, ae, f., die Böotierin, ein Stück des Plautus od. Aquilius, Gell. 3, 3. § 3 (vgl. Ribbeck Tragic. Lat. fr. p. 33). – Dav. abgel.: A) Boeōtia, ae, f. (Βοιωτία), Böotien, eine Landschaft Griechenlands im eigentlichen Hellas (mit der Hauptstadt Theben), Geburtsland des Bacchus u. Herkules, Cic. Flacc. 63 u. 100; de nat. deor. 3, 49. Liv. 33, 1, 1; 33, 2, 6 u.ö. Vell. 2, 23, 3. Plin. 4, 25. Ov. met. 2, 239 u. 3, 13. – B) Boeōticus, a, um (Βοιωτικός), böotisch, Plin. 18, 66 u.a. – C) Boeōtis, tidis, f. (Βοιωτίς), Böotien, Mela 2, 3, 4 (2. § 39). – D) Boeōtius, a, um (Βοιώτιος), böotisch, aus Böotien, Bacis, Cic.: Hesiodus, Col.: adulescens, iuvenis, Apul.: urbes, Apul.: moenia, Theben, Ov.: mos, Prisc. – E) Boeōtus, a, um (Βοιωτός), böotisch, tellus, Ov.: flumina, Stat.

    lateinisch-deutsches > Boeoti

  • 3 Boeoti

    Boeōtī, ōrum, m. (Βοιωτοί) u. Boeōtiī, ōrum, m., die Bewohner Böotiens (s. im folg. Boeotia), die Böotier, der Unempfänglichkeit für geistige Anregung u. der Plumpheit beschuldigt, die man der feuchten u. dicken Luft des Landes u. der Eßlust der Bewohner zuschrieb, Form -ti, Varr. r.r. 3, 1, 6. Liv. 42, 43. § 5 u. 7. Nep. Alc. 11, 3; Epam. 8, 3 u. Ages. 4, 1. Liv. epit. 52. Prisc, 1, 53: Form -tii, Cic. Pis. 86 u. 96. Liv. 33, 1, 1. Plin. 10, 49. Oros. 1, 21, 13 u.ö.: Genet. Boeotûm, Hor. ep. 2, 1, 244. Avien. orb. terr. 586. Prisc, perieg. 428: Dat. Boeotis (zsgz. st. Boeotiis), Liv. 33, 2. § 4 u. 9 (§ 1 Genet. Boeotiorum). – Femin. Sing. Boeotia, ae, f., die Böotierin, ein Stück des Plautus od. Aquilius, Gell. 3, 3. § 3 (vgl. Ribbeck Tragic. Lat. fr. p. 33). – Dav. abgel.: A) Boeōtia, ae, f. (Βοιωτία), Böotien, eine Landschaft Griechenlands im eigentlichen Hellas (mit der Hauptstadt Theben), Geburtsland des Bacchus u. Herkules, Cic. Flacc. 63 u. 100; de nat. deor. 3, 49. Liv. 33, 1, 1; 33, 2, 6 u.ö. Vell. 2, 23, 3. Plin. 4, 25. Ov. met. 2, 239 u. 3, 13. – B) Boeōticus, a, um (Βοιωτικός), böotisch, Plin. 18, 66 u.a. – C) Boeōtis, tidis, f. (Βοιωτίς), Böotien, Mela 2, 3, 4 (2. § 39). – D) Boeōtius, a, um (Βοιώτιος), böotisch, aus Böotien, Bacis, Cic.: Hesiodus, Col.: adulescens, iuvenis, Apul.: urbes, Apul.: moenia, Theben, Ov.:
    ————
    mos, Prisc. – E) Boeōtus, a, um (Βοιωτός), böotisch, tellus, Ov.: flumina, Stat.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Boeoti

  • 4 indico [2]

    2. in-dīco, dīxī, dictum, ere, I) ansagen, ankündigen, bestimmen, öffentlich bekanntmachen, A) im allg.: diem concilii, comitia, Liv.: diem comitiis, Liv.: funus, durch den Herold öffentlich ansagen (damit das Volk zur Leichenbegleitung erscheine), Cic. u. Suet. (vgl. indictivus): ferias, Suet.: inimicitias, Cic.: alci bellum, Cic. u.a. (übtr., sibi bellum, sich schaden, Cic.: bellum ventri, Hor.): spectaculum finitimis, Liv. – m. Ang. wohin? totius Galliae concilium Bibracte, Caes.: concilium Aetolis Heracleam, Liv.: exercitum Aquileiam, beordern, Liv.: so auch exercitum ad portam Esquilinam in posteram diem, Liv.: Boeotis consilium in posterum diem, Liv.: comitia decemviris creandis in trinum nundinum, Liv. – m. folg. Infin., ita adesse nobis indictum erat, Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5. p. 68, 5 N. – m. ut u. Konj., cum in diem certam ut ad lucum Ferentinae conveniant indicit, Liv. 1, 50, 1. – B) insbes., eine Leistung anbefehlen, auflegen, tributum, Liv.: multam, Plin.: alci argenti pondus, Tac.: mortem, Tac.: familiaribus cenas, sich zu Gaste bitten bei usw., Suet. – II) dazu sagen, carmen, Iul. Val. 1, 4 (5). – / Imperat. indice, Plaut. Pseud. 546.

    lateinisch-deutsches > indico [2]

  • 5 indico

    1. indico, āvī, ātum, āre (Intens. v. 2. indīco), anzeigen, entdecken, offenbaren, verraten, bekannt machen, vorbringen, I) im allg.: bene dissimulatum amorem et celatum, Ter.: rem patri, Ter., od. dominae, Cic.: hoc consilium patri, Liv.: de sorore eius, Ter.: alci de epistulis, Cic. – dolorem lacrimis, Cic.: vultus indicat mores, Cic.: hoc res ipsa indicat, Ter.: se indicare, sich zeigen, wie man ist, Cic.: im Passiv m. dopp. Nom., cum res non gesta indicatur, sed ut sit gesta ostenditur, Quint. 9, 2, 40. – m. Acc. u. Infin., ad eam venies indicans te amare, Ter.: nonne indicat non posse illa probanda esse sapienti? Cic.: indicare necessariis periclitantis in difficili spem esse, Cels.: me tabulā sacer votivā paries indicat uvida suspendisse potenti vestimenta maris deo, Hor.: quae res indicabat populares esse, Sall.: im Passiv m. Nom. u. Infin., scutorum, gladiorum, frenorum pilorumque etiam multitudo deprehendi posse indicabatur, Cic. Mil. 64. – m. folg. indir. Fragesatz, contentus indicare, quod factum sit, quo sit modo factum, Quint.: mihi quidem illud etiam peracerbum fuit, quod sunt alter alteri quid pararent indicati (weil sie erfuhren), Plin. ep.: quod quem ad modum fiat, mox indicabo, Cels.: dicendi autem genus quod fuerit in utroque, orationes utriusque etiam posteris indicabunt, Cic. – II) insbes.: A) gerichtlich usw. ein Verbrechen anzeigen, ange-
    ————
    ben, verraten, aussagen, conscios, Cic.: de coniuratione, Sall.: de homine (coniurato), Sall. – m. folg. indir. Fragesatz, indica, qui illud aurum abstulerit, Pompon. com. 109. – B) den Wert od. Preis einer Sache bestimmen, etw. taxieren, fundum alci, Cic.: ut sciam, quanti indicet, Plaut. – arch. indicasso für indicavero, Plaut. Poen. 888: indicassis für indicaveris, Plaut. aul. 608 u. rud. 1028.
    ————————
    2. in-dīco, dīxī, dictum, ere, I) ansagen, ankündigen, bestimmen, öffentlich bekanntmachen, A) im allg.: diem concilii, comitia, Liv.: diem comitiis, Liv.: funus, durch den Herold öffentlich ansagen (damit das Volk zur Leichenbegleitung erscheine), Cic. u. Suet. (vgl. indictivus): ferias, Suet.: inimicitias, Cic.: alci bellum, Cic. u.a. (übtr., sibi bellum, sich schaden, Cic.: bellum ventri, Hor.): spectaculum finitimis, Liv. – m. Ang. wohin? totius Galliae concilium Bibracte, Caes.: concilium Aetolis Heracleam, Liv.: exercitum Aquileiam, beordern, Liv.: so auch exercitum ad portam Esquilinam in posteram diem, Liv.: Boeotis consilium in posterum diem, Liv.: comitia decemviris creandis in trinum nundinum, Liv. – m. folg. Infin., ita adesse nobis indictum erat, Fronto ep. ad M. Caes. 4, 5. p. 68, 5 N. – m. ut u. Konj., cum in diem certam ut ad lucum Ferentinae conveniant indicit, Liv. 1, 50, 1. – B) insbes., eine Leistung anbefehlen, auflegen, tributum, Liv.: multam, Plin.: alci argenti pondus, Tac.: mortem, Tac.: familiaribus cenas, sich zu Gaste bitten bei usw., Suet. – II) dazu sagen, carmen, Iul. Val. 1, 4 (5). – Imperat. indice, Plaut. Pseud. 546.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indico

  • 6 Boeoti

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeoti

  • 7 Boeotia

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeotia

  • 8 Boeoticus

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeoticus

  • 9 Boeotii

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeotii

  • 10 Boeotius

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeotius

  • 11 Boeotus

    Boeōtĭa, ae, f., = Boiôtia.
    I.
    Bœotia, a district of Greece proper, whose capital was Thebes, the birthplace of Bacchus and Hercules, Plin. 4, 7, 12, § 25; Cic. N. D. 3, 19, 49; Ov. M. 2, 239; Mel. 2, 3, 4; acc. to fable, so called either after Apollo's cow (Bous), Ov. M. 3, 13, or from Bœotus, the son of Neptune, Hyg. Fab. 186.—Its inhabitants were noted for their stupidity, Cic. Fat. 4; Nep. Alcib. 11, 3; id. Epam. 5, 2; Hor. Ep. 2, 1, 244; Liv. 42, 43 sqq.; Tert. Anim. c. 20; cf. the Comm. upon Aelian. Var. H. 13, 25; Schol. Apoll. Rhod. Argon. 3, 1241.—
    B.
    Derivv.
    1.
    Boeōtĭus, a, um, adj., = Boiôtios, Bœotian:

    Bacis,

    Cic. Div. 1, 18, 34:

    vates,

    id. ib. 2, 26, 56:

    Neo,

    Liv. 44, 43, 6:

    Haemon,

    Prop. 2, 8, 21:

    moenia = Thebae,

    Ov. M. 3, 13:

    Thyas,

    Val. Fl. 5, 80.—In plur.: Boeōtii, ōrum, m., the Bœotians, Nep. Alcib. 11, 3; Liv. 33, 1, 1; Plin. 10, 21, 24, § 49.—
    2.
    Boeōtus, a, um, adj., = Boiôtos, Bœotian ( poet.):

    tellus = Boeotia,

    Ov. M. 12, 9:

    flumina,

    Stat. Th. 7, 424:

    urbes,

    id. ib. 4, 360:

    duces,

    Luc. 3, 174:

    Orion,

    Ov. F. 5, 493.—In plur.: Boeōti, ōrum, m., the Bœotians, Liv. 33, 29, 1 sq.; 42, 43, 5 sq. al.:

    Boeotūm = Boeotorum,

    Hor. Ep. 2, 1, 244; Avien. Orb. Terr. 586; Prisc. Perieg. 428.—
    3.
    Boeōtĭcus, a, um, adj., = Boiôtikos, Bœotian:

    frumentum,

    Plin. 18, 7, 12, § 66:

    cucumis,

    id. 19, 5, 23, § 68:

    napus,

    id. 19, 5, 25, § 76.—
    4.
    Boeōtis, ĭdis, f., = Boiôtis = Bœotia, Mel. 2, 3, 4.—
    II. III.

    Lewis & Short latin dictionary > Boeotus

См. также в других словарях:

  • ANTIPHON — quidam scripsit librum περὶ τῶ εν ἀρετῇ πρωτευσάντων, e quo Laertius Diogenes, l. 8. Pythagorae vitam illustrat. Citat eundem, sed περὶ τȏυ βίου τῶ εν ἀρετῇ πρωτευσάντων, Porphyrius, in Vita Pythagorae, et ex illo Cyrillus, l. 10. contra Iulianum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • APATURIA — I. APATURIA Minerva ab Aethra sic dicta, quae per quietem ab ea monita, ut Sphaero sacrificaret, cum in insulam traiecisser, a Neptuno compressa, Palladis templum ibi erexit. Praetereaque constiturit, ut Troezemorum virgines zonas ante nuptias… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARNE — I. ARNE iasonis mater, Diodor. Sic. l. 4. et civitas iuxta sinum Maliacum. Plin. l. 4. c. 7. Arne, urbs Boeotiae est Harnae, i. e. mons amoenus. Strabo enim, sitam esse dicit εν ὕψει in sublimi loco. Homer. Il. β. v. 507. appellat eam,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BALEARES — vulgo Maiorque, et Minorque, duae insul. Maris Mediterran. ante Hispan. quarum maior, quae Orientem spectat, longa est 100. mill. pass. circuitu 380. Cuius praecipua oppida olim fuêre Palam, et Pollentia. Minor longa est 60. ambitu 150. Sic… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CHAERONIA et CHAERONEA seu CHERRONEA — CHAERONIA, et CHAERONEA, seu CHERRONEA Boeotiae urbs, ad Cephissum fluv. Plutarchi patria. Prius Anne dicebatur, testibus Pausaniâ, l. 9. paulo ante finem, et qui amat non raro buculâ (quod aiunt) Pausaniae arare, Stephanô Byzantiô, l. 22. περὶ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DEMOPHON — Dux Atheniensibus auxiliorum, Boeotis Cadmeam oppugnantibus, missorum, constitutus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GEPHYRAEI — Phoenices, qui cum Cadmo in Graeciam venêrunt, de quibus sic Herod. l. 5. c. 57. Cum Cadmo in terram, quae nunc vocatur Boeotia, venêre Gephyraei et Tanagricum tractum incoluêrunt: inde a Boeotis pulsi Athenas divertêrunt, ubi certis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LACISTHENES — Lacedaemonius, Phocensium Dux, conflixit cum Boeotis non procul Auscâ, urbe Locridis, infausto praelio. Diod. Sic. l. 14 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OPUS — I. OPUS puntis, civitas Locrorum Epicnemidiorum, non procul ab Asopo fluvio. Olim Episcopalis sub Archiepiscopo Atheniensi. Strabo, Plin. l. 4. c. 7. Ptolem. Ovid. Ponticor. l. 1. eleg. 3. v.73. Caede puer factâ Patroclus Opunta reliquit. Hinc… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHILOMELUS — I. PHILOMELUS Phocensium dux, templum Delphicum occupavit, Locrenses vicit. Dein, sociis eius a Locrensibus et Thebanis superatis, ipse a Boeotis, in loco arboribus denso, circumventus, et in rupe quadam conclusus, obstrictô exitu, se ipse… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • THRACIA — sic a sarvitia incolarum, teste Isidorô dicta, olim Perca, teste Stephan. et Sithon, teste A. Gelliô, regio maxima Europae, mari Aegaeô ad Austrum, Propontide, quâ ab Asia separatur ad Ortum et mari Euxinô definita, a Mysia superiore et inferiore …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»