-
1 Batulum
Batulum, ī, n., Stadt in Kampanien, nach Reichardt j. Baja, Verg. Aen. 7, 739. Sil. 8, 564.
-
2 Batulum
Batulum, ī, n., Stadt in Kampanien, nach Reichardt j. Baja, Verg. Aen. 7, 739. Sil. 8, 564. -
3 Batulum
Bătŭlum, i, n., a town in Campania, built by the Samnites, Verg. A. 7, 739 Serv.; Sil. 8, 566. -
4 Batulum
ī n.Батул, город в Кампании V -
5 meto [2]
2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat. 1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – / Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319.
-
6 meto
1. mēto, āre = metor (s. Prisc. 8, 29), abstecken, abmessen, late circum loca, Ps. Verg. cul. 172 Sill. (Haupt 174 metatur u. Ribbeck 174 rictatur). Vgl. metor no. II, 1.————————2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat.————1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – ⇒ Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319. -
7 meto
1. 2.mĕto, messŭi (Cato ap. Prisc. p. 903 P.; Mart. Cap. 3, § 319), messum, 3, v. a. and n. [root ma-; Gr. amaô, mow, reap; amê, sickle; cf. messis, messor], to reap, mow, crop; of the vintage, to gather, gather in, collect; and poet. of the sucking of honey from flowers (class.).I.Lit.:II.cum est matura seges, metendum,
Varr. R. R. 1, 50, 3:sunt autem metendi genera complura,
Col. 2, 21, 2:in metendo occupatos,
Caes. B. G. 4, 32:pabula falce,
to cut, cut down, Ov. H. 6, 84:farra,
id. F 2, 519:arva,
Prop. 4 (5), 10, 30.—Prov.:ut sementem feceris, ita et metes,
as you sow, so shall you reap, Cic. de Or. 2, 65, 261; cf.:ventum seminabunt et turbinem metent,
Vulg. Os. 8, 7:qui seminant iniquitatem metet mala,
id. Prov. 22, 8:mihi istic nec seritur, nec metitur,
i. e. I have no share in it, it does not concern me, Plaut. Ep. 2, 2, 80:sibi quisque ruri metit,
every one looks out for himself, id. Most. 3, 2, 112: Tibi aras, tibi occas, tibi seris;tibi item metes,
id. Merc. prol. 71.—Of the vintage, to gather, etc.:postremus metito,
Verg. G. 2, 410; so,vindemiam,
Plin. 17, 22, 35, § 185.—Of bees: purpureosque metunt flores, reap the flowers, i. e. gather the pollen, Verg. G. 4, 54.—Transf.A.In gen., to cut off, pluck off, crop ( poet.):2.virgā lilia summa metit,
Ov. F. 2, 706:barbam forfice,
Mart. 7, 95, 12:capillos,
id. 10, 83, 11:olus,
to cut, gather, Calp. Ecl. 2, 74:et ferus in silvā farra metebat aper,
laid waste, Ov. Am. 3, 10, 40:ille metit barbam,
Juv. 3, 186. —In partic., in battle, to mow down, cut down:B.proxima quaeque metit gladio,
Verg. A. 10, 513:primosque et extremos metendo Stravit humum,
Hor. C. 4, 14, 31 tum Vesulum ense metit rapido, Sil. 10, 147:agmina plura metam,
Val. Fl. 3, 670.—So of death:metit Orcus Grandia cum parvis,
Hor. Ep. 2, 2, 178: vita omnibus metenda, ut fruges (transl. of the Greek of Euripid.: anankaiôs d echei bion therizein), Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 25, 59.—To inhabit a region ( poet.):3.qui Batulum Nucrasque metunt,
Sil. 8, 566 (cf. a like poetic transfer of the verbs colere, arare, serere, and bibere).Mĕto, ōnis, v Meton.
См. также в других словарях:
BATULUM — castellum Campaniae, cuius incolae Turno in auxilium venerunt adversus Aeneam. Virg. Aen. l. 7. v. 739. Quique Rufas Batulumque tenent, atque arva Celennae … Hofmann J. Lexicon universale
BOVIANUM — Samnitum colonia vetus. Plin. l. 3. c. 12. vulgo nunc Botano dictum, Episcopali dignitate, sub Archiepiscopo Beneventano clarum. Memoratur Livio, l. 9. c. 28. 31. l. 10. c. 12. 41. Straboni, aliisque. Βουΐανον Ptolemaeo; Βοΐανον Straboni; Apub… … Hofmann J. Lexicon universale
MUCRAE — Samnii vicus inter Fauces Caudinas et Bovianum, Sil. Ital. l. 8. v. 565. Qui Batulum, Mucrasque colunt. Boviania quique Exercent lustra, aut Caudinis faucibus haerent … Hofmann J. Lexicon universale