-
1 Asturco
-
2 Asturco
-
3 Astures
Astures, um, m. (Ἄστυρες), die Asturier, ein 22 Völkerschaften mit 240000 Freien (Plin. 3, 3, 4. § 28) zählender Volksstamm in Hispanien, Bewohner der Landschaft Asturia (s. unten), Flor. 4, 12, 46 u. 54. Plin. 4, 111. Oros. 6, 21: Asturum conventus, Mart. Cap. 6. § 632. – Sing. Astur (Astyr), uris, m., der Asturier (gew. kollektiv), Lucan. 4, 8. Mart. 10, 16, 3 u.a. Sil. 12, 748. Claud. laud. Seren. reg. 75: u. poet. attrib. = aus dem Lande der Asturier, aus od. in Asturien, asturisch, equus, Mart. 14, 199, 2 (s. unten Asturco): exercitus, Sil. 1, 252. – Dav.: a) Asturia, ae, f., eine hispanische Landschaft, das heutige »Asturien, Leon u. Valladolid bis an den Duero«, Plin. 4, 112. – b) Asturicus, a, um, asturisch, gens, Plin. u. Sil.: subst., Asturica, ae, f., die Haupt- u. Gerichtsstadt der Asturier, j. Astorga, Plin. 3, 28: Asturicus, ī, m., der »Asturiker«, als Beiname, Iuven. 3, 211. – c) Asturco (asturco), cōnis, m., ein asturisches Pferd, ein Zelter, berühmt durch die schöne Bewegung seiner Schenkel, Cornif. rhet. 4, 63. Sen. ep. 87, 10. Plin. 8, 144 u. 166. Suet. Ner. 46, 1. Mart. 14, 199 lemm. Gran. Licin. p. 9 B. Pelag. vet. 2. p. 21. Veget. mul. 2, 28, 37 (u. dazu Schneider). – dah. auch von andern Pferden gleicher Eigenschaft, asturco Macedonicus, Petr. 86. § 4 u. 6.
-
4 Astures
Astures, um, m. (Ἄστυρες), die Asturier, ein 22 Völkerschaften mit 240000 Freien (Plin. 3, 3, 4. § 28) zählender Volksstamm in Hispanien, Bewohner der Landschaft Asturia (s. unten), Flor. 4, 12, 46 u. 54. Plin. 4, 111. Oros. 6, 21: Asturum conventus, Mart. Cap. 6. § 632. – Sing. Astur (Astyr), uris, m., der Asturier (gew. kollektiv), Lucan. 4, 8. Mart. 10, 16, 3 u.a. Sil. 12, 748. Claud. laud. Seren. reg. 75: u. poet. attrib. = aus dem Lande der Asturier, aus od. in Asturien, asturisch, equus, Mart. 14, 199, 2 (s. unten Asturco): exercitus, Sil. 1, 252. – Dav.: a) Asturia, ae, f., eine hispanische Landschaft, das heutige »Asturien, Leon u. Valladolid bis an den Duero«, Plin. 4, 112. – b) Asturicus, a, um, asturisch, gens, Plin. u. Sil.: subst., Asturica, ae, f., die Haupt- u. Gerichtsstadt der Asturier, j. Astorga, Plin. 3, 28: Asturicus, ī, m., der »Asturiker«, als Beiname, Iuven. 3, 211. – c) Asturco (asturco), cōnis, m., ein asturisches Pferd, ein Zelter, berühmt durch die schöne Bewegung seiner Schenkel, Cornif. rhet. 4, 63. Sen. ep. 87, 10. Plin. 8, 144 u. 166. Suet. Ner. 46, 1. Mart. 14, 199 lemm. Gran. Licin. p. 9 B. Pelag. vet. 2. p. 21. Veget. mul. 2, 28, 37 (u. dazu Schneider). – dah. auch von andern Pferden gleicher Eigenschaft, asturco Macedonicus, Petr. 86. § 4 u. 6.
См. также в других словарях:
ASTURCO Equus — idem cum tolutario, ab Asturia regione nomen habens, mollem et ad delicias compositam vecturam, magnâ sedentium commoditate ac voluptate, exhibet: de quo molli delicatoque greslu per excellentiam βαδίζειν dixêre Graeci, ut Latini ambulare unde… … Hofmann J. Lexicon universale
autour — 1. (ô tour) prép. qui se construit avec de. 1° Exprime le tour de. Il y a de très belles promenades autour de la ville. Tourner autour de la montagne. • Ce qui était autour de cette petite table, SÉV. 211. • Ses gardes affligés Imitaient… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Asturcón — asturcón, na. (Del lat. asturco, caballo de Asturias). adj. Se dice de un caballo de cierta raza, de pequeña alzada, originario de la sierra del Sueve, en Asturias, comunidad autónoma de España. U. t. c. s. * * * Raza de caballo rústico y de… … Enciclopedia Universal
AMBULATOR equus — apud Adelbertum Abbatem Heidenheimensem, Dum reliquias Richardi Regis ad Ecclesiam filii sui deferret, Ambulatorem abstulerat. Eckeliardum iunior. de Casibus S. Galli, c. 15. Ambulator; cui ipse insederat, alacritatem equorum post se sentiens… … Hofmann J. Lexicon universale
astracan — astracán s.n. – Piele de miel din rasa caracul. Pînă în sec. XIX, astrahanul de Rusia se folosea drept căptuşeală pentru căciulile boierilor numite, calpac iar cel de Persia exclusiv pentru căciula domnitorului. – var. astrakan (mod.). – Asturcan … Dicționar Român
guilhedin — Guilhedin, ou Haquenée, C est un mot Anglois, Asturco … Thresor de la langue françoyse
haquenée — Haquenée, ou comme aucuns l escrivent Hacquenée, f. penac. Combien que ce soit un vocable de terminaison feminine, si est il de commun genre, et se prend proprement pour un cheval ou jument allant les ambles, c est à dire le pas hasté, et… … Thresor de la langue françoyse
hobin — Hobin, Asturco, Equus tolutarius … Thresor de la langue françoyse
traquenart — Un Traquenart, Asturco … Thresor de la langue françoyse
asturcón — asturcón, na (Del lat. asturco, caballo de Asturias). adj. Se dice de un caballo de cierta raza, de pequeña alzada, originario de la sierra del Sueve, en Asturias, comunidad autónoma de España. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española