Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

Armenius

  • 1 Armenius

    Armenius, s. Armenia u. Arminius.

    lateinisch-deutsches > Armenius

  • 2 Armenius

    Armenius, s. Armenia u. Arminius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Armenius

  • 3 Armenia

    Armenia, ae, f. (Ἀρμενία), Armenien, eine Landschaft in Asien, durch den Euphrat in zwei ungleiche Hälften geteilt (dah. utraeque Armeniae, Flor. 3, 5, 21; u. utraque A., Lucan. 2, 638), A. maior (Ἀρμενία μεγάλη, j. die Provinzen Erzerum, Kars, Wan u. Eriwan) u. A. minor (Ἀρμενία μικρά od. βραχυτέρα, jenseit des Euphrats, etwa das j. Anatoli) genannt, Arm. maior u. minor, Plin. 6, 9 (9), 25 (45), 12: Arm. minor, Eutr. 6, 8: Arm. maior, Curt. 4, 12 (45), 12: bl. Armenia (bes. = Armenia minor), Cic. Phil. 2, 94. Sall. hist. fr. 4, 51 (10) u. 52 (11). Mela 3, 5, 5 (3. § 40). Amm. 17, 5, 6 u. (= Arm. maior) Eutr. 6, 8 u. 8, 3. – Dav.: 1) Armeniacus, a, um, armenisch, bellum, Plin. u. Spart.: als Beiname, Scriptt. hist. Aug. – subst., a) armeniaca, ae, f. (sc. arbor), der Aprikosenbaum, Col. 11, 2, 96. – b) armeniacum, ī, n. (sc. pomum), die Aprikose, Col. u. Plin. – 2) Armenius, a, um, armenisch, lingua, Varr. LL.: reges, Cic.: pedites, Nep.: sagittarii, Treb. Poll. – subst., a) Armenius, ī, m., der Armenier, Hor. u. Ov. (kollektiv): Plur. = die Bewohner Armeniens, die Armenier, Cic. fr., Sall. u.a.: habes Armenios sescentos (als Soldaten), Valer. b. Vopisc.: Armenii, quos minores vocant, die Bewohner Kleinarmeniens, Curt. – b) armenium, ī, n., α) (verst. pomum) die Aprikose, Col. u.a. – β) (verst. pigmentum) eine kostbare blaue Farbe, unser Bergblau, Varr. u. Plin.

    lateinisch-deutsches > Armenia

  • 4 Arminius

    Arminius, ī, m., Armin, der berühmte cheruskische Fürst, der i. J. 9 n. Chr. im Teutoburger Walde den Quintilius Varus schlug u. Germanien vom Drucke der Römer befreite, Vell. 2, 118, 2. Tac. ann. 1, 55 (cod. Med. ›Armenius‹). A. liberator haud dubie Germaniae, Tac. ann. 2, 88 (cod. Med. ›Armenius‹). (Germani) duce Arminio arma corripiunt, Flor. 2, 30, 32 (Rossbach ›Armenio‹).

    lateinisch-deutsches > Arminius

  • 5 Armenia

    Armenia, ae, f. (Ἀρμενία), Armenien, eine Landschaft in Asien, durch den Euphrat in zwei ungleiche Hälften geteilt (dah. utraeque Armeniae, Flor. 3, 5, 21; u. utraque A., Lucan. 2, 638), A. maior (Ἀρμενία μεγάλη, j. die Provinzen Erzerum, Kars, Wan u. Eriwan) u. A. minor (Ἀρμενία μικρά od. βραχυτέρα, jenseit des Euphrats, etwa das j. Anatoli) genannt, Arm. maior u. minor, Plin. 6, 9 (9), 25 (45), 12: Arm. minor, Eutr. 6, 8: Arm. maior, Curt. 4, 12 (45), 12: bl. Armenia (bes. = Armenia minor), Cic. Phil. 2, 94. Sall. hist. fr. 4, 51 (10) u. 52 (11). Mela 3, 5, 5 (3. § 40). Amm. 17, 5, 6 u. (= Arm. maior) Eutr. 6, 8 u. 8, 3. – Dav.: 1) Armeniacus, a, um, armenisch, bellum, Plin. u. Spart.: als Beiname, Scriptt. hist. Aug. – subst., a) armeniaca, ae, f. (sc. arbor), der Aprikosenbaum, Col. 11, 2, 96. – b) armeniacum, ī, n. (sc. pomum), die Aprikose, Col. u. Plin. – 2) Armenius, a, um, armenisch, lingua, Varr. LL.: reges, Cic.: pedites, Nep.: sagittarii, Treb. Poll. – subst., a) Armenius, ī, m., der Armenier, Hor. u. Ov. (kollektiv): Plur. = die Bewohner Armeniens, die Armenier, Cic. fr., Sall. u.a.: habes Armenios sescentos (als Soldaten), Valer. b. Vopisc.: Armenii, quos minores vocant, die Bewohner Kleinarmeniens, Curt. – b) armenium, ī, n., α) (verst. pomum) die Aprikose, Col. u.a. – β) (verst. pigmentum) eine kostbare blaue
    ————
    Farbe, unser Bergblau, Varr. u. Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Armenia

  • 6 Arminius

    Arminius, ī, m., Armin, der berühmte cheruskische Fürst, der i. J. 9 n. Chr. im Teutoburger Walde den Quintilius Varus schlug u. Germanien vom Drucke der Römer befreite, Vell. 2, 118, 2. Tac. ann. 1, 55 (cod. Med. ›Armenius‹). A. liberator haud dubie Germaniae, Tac. ann. 2, 88 (cod. Med. ›Armenius‹). (Germani) duce Arminio arma corripiunt, Flor. 2, 30, 32 (Rossbach ›Armenio‹).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Arminius

  • 7 haruspex

    haruspex (aruspex), picis, m. (über die Etymol. s. Walde2, S. 360), Plur. haruspices, I) etruskische, auch in Rom einheimische Weissager, die namentlich wegen Verhütung des burch außerordentliche Anzeichen, bes. Mißgeburten, gedrohten Unglücks u. über Entführung vom Blitz getroffener Gegenstände aus den Eingeweiden der Opfertiere (bes. aus Herz, Leber, Lunge u. Galle) Bescheid gaben, Opferschauer, Haruspices, Cic. de div. 1, 85; Cat. 3, 19; de legg. 2, 21. Sall. Cat. 47, 2: neben hariolus, s. d. – II) übtr., im allg. = Weissager, Seher, vanus, Prop. 3, 13, 59: Armenius, Iuven. 6, 548. – / Nbf. harispex, Corp. inscr. Lat. 5, 5704 (arispex) u. 12, 3254 (harispex): arrespex, Corp. inscr. Lat. 1, 1348.

    lateinisch-deutsches > haruspex

  • 8 haruspex

    haruspex (aruspex), picis, m. (über die Etymol. s. Walde2, S. 360), Plur. haruspices, I) etruskische, auch in Rom einheimische Weissager, die namentlich wegen Verhütung des burch außerordentliche Anzeichen, bes. Mißgeburten, gedrohten Unglücks u. über Entführung vom Blitz getroffener Gegenstände aus den Eingeweiden der Opfertiere (bes. aus Herz, Leber, Lunge u. Galle) Bescheid gaben, Opferschauer, Haruspices, Cic. de div. 1, 85; Cat. 3, 19; de legg. 2, 21. Sall. Cat. 47, 2: neben hariolus, s. d. – II) übtr., im allg. = Weissager, Seher, vanus, Prop. 3, 13, 59: Armenius, Iuven. 6, 548. – Nbf. harispex, Corp. inscr. Lat. 5, 5704 (arispex) u. 12, 3254 (harispex): arrespex, Corp. inscr. Lat. 1, 1348.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > haruspex

См. также в других словарях:

  • Armenius — Leo Armenius ist ein erstmals 1650 unter dem vollen Titel Ein Fürsten=Mörderisches / Trawer=Spiel / genant. Leo Armenius publiziertes, höchstwahrscheinlich bereits 1646 entstandenes Trauerspiel des deutschen Barockdichters Andreas Gryphius. Das… …   Deutsch Wikipedia

  • ARMENIUS — I. ARMENIUS Ecclesiae Gallicae Scriba, Priscilliano adhaerere convictus, morte multatus est. Sulpicius Sever. Hist. l. 2. II. ARMENIUS inter Magos celebres, memoratus Arnobio adv. Gentes l. 1. Age nunc veniat quaeso per igneam zonam magus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Armenius, S. — S. Armenius, (2. Juni), ein Martyrer in Aegypten, der bei den Abyssiniern verehrt wird. S. S. Theemeda …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • ARMENIUS MONS — in Armenia maiori iuxta Iberûm sines, ex quo Phasis Colchorum fluv. oritur, qui Moschicus a Ptolemaeo vocatur …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Leo Armenius — Daten des Dramas Titel: Leo Armenius / Oder Fürsten Mord Gattung: Trauerspiel Originalsprache: deutsch Autor: Andreas Gryphius Erscheinungsjah …   Deutsch Wikipedia

  • Chernes armenius — Chernes armenius …   Wikipédia en Français

  • Chernes armenius —   Chernes armenius Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Tiberius Pollenius Armenius Peregrinus — Tiberius Pollenius (auch Pollienus) Armenius Peregrinus war ein römischer Politiker und Senator. Peregrinus entstammte einer hochadligen italischen Familie, die bereits im zweiten Jahrhundert Karriere im Reichsdienst gemacht hatte und die den… …   Deutsch Wikipedia

  • ARMENI — Armenius …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Armin der Cherusker — Arminius (in einigen Quellen auch Armenius; * um 17 v. Chr.; † um 21 n. Chr.) war ein Fürst der Cherusker, der den Römern im Jahre 9 n. Chr. in der Varusschlacht mit der Vernichtung von drei Legionen eine ihrer verheerendsten Niederlagen… …   Deutsch Wikipedia

  • Hermann der Cherusker — Arminius (in einigen Quellen auch Armenius; * um 17 v. Chr.; † um 21 n. Chr.) war ein Fürst der Cherusker, der den Römern im Jahre 9 n. Chr. in der Varusschlacht mit der Vernichtung von drei Legionen eine ihrer verheerendsten Niederlagen… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»