-
41 πολυ-δίψιος
πολυ-δίψιος, viel durstend; daher vom Lande = sehr dürr, wasserarm; Ἄργος, Il. 4, 171, was Sp. nachahmen, wie Luc. Mar. D. 6, 2; andere alte Ausleger erklärten es = πολυπόϑητος, wonach man durstet, sehr ersehnt, vgl. Ath. X, 433 e, oder lasen nach Strab. 8, 6, 7 gar πολυΐψιος, sehr verderblich, denn es sei nicht wasserarm; aber nach den alten Mythen Ἄργος ἄνυδρον ἐὸν Δαναὸς ποίησεν ἔνυδρον, Hes. frg. 58.
-
42 πολύ-πτυχος
πολύ-πτυχος, mit vielen Falten, mit vielen Krümmungen, Schluchten, Thälern; Ὄλυμπος, Il. 8, 411. 20, 5; Hes. Th. 113; Ἴδη, Il. 21, 449. 22, 171; Hes. Th. 1010; Φωκέων χϑών, Eur. I. T. 677; – mit vielen Tafeln, Blättern, vielfach zusammengefaltet, γραμματεῖον, Luc. am. 44.
-
43 πολύ-ϊππος
πολύ-ϊππος, viele Pferde habend; Il. 13, 171; Schol. Aesch. Pers. 799.
-
44 πολύ-ϋλος
πολύ-ϋλος, reich an Wald, an Baustoff, übh. reich an Stoff, Rhett.; Poll. 6, 171.
-
45 πλοῦτος
πλοῦτος, ὁ, Reichthum, Vermögen, Ueberfluß; Hom. u. Hes. u. Folgde; ἄφενος καὶ πλοῠτον ἀφύξειν, Il. 1, 171; ὄλβῳ τε πλούτῳ τε μετέπρεπε Μυρμιδόνεσσι, 16, 596, u. öfter, wie Pind. u. Tragg.; in Prosa: οὔτε τιμαί, οὔτε πλοῠτος, Plat. Conv. 178 d; Ggstz πενία, Rep. IV, 451 d u. öfter; im plur., Schätze, Prot. 354 b Gorg. 523 c; Schäf. Dion. comp. p. 365; – c. gen. der Sache, χρυσοῠ, ἀργύρου u. dgl., Her. 2, 121, 1; vgl. Pors. Eur. Med. 542. – S. auch nom. pr. – Die Ableitung der Alten von πλέον od. π ολὺ ἔτος, gleichsam πλόετος, ein volles, gesegnetes Jahr, ist unrichtig.
-
46 ποῦ
ποῦ, Fragewort, wo? ποῦ τοι τόξον, Il. 5, 171; ποῠ δέ οἱ ἔντεα κεῖται Ἀρήϊα, ποῦ δέ οἱ ἵπποι, 10, 407; auch ποῠ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται, 13, 219, wo sind die Drohungen? denn οἴχομαι ist fortsein, ohne Beziehung auf ein bestimmtes Ziel, also nicht: wohin zu übersetzen; c. genit., ποῦ σφε ϑήσομεν χϑονός; Aesch. Spt. 993, vgl. Pers. 227, u. öfter; εἰσὶ ποῠ γῆς, Soph. O. R. 108, u. öfter, auch übertr., ποῠ χρὴ τίϑεσϑαι ταῠτα, ποῠ δ' αἰνεῖν, Phil. 449; vgl. ποῠ ποτ' εἰμὶ πράγματος, Trach. 374; ποῠ σοι τύχης ἕστηκεν, Ai. 102; ποῠ ποτ' εἶ φρενῶν, El. 382; und ähnlich in Prosa überall, z. B. ποῠ δὴ βούλει καϑεζόμενοι ἀναγνῶμεν, Plat. Phaedr. 228 e.
-
47 πίλινος
-
48 πῑλο-ποιϊκός
πῑλο-ποιϊκός, ή, όν, = πιλοποιητικός, Poll. 7, 171.
-
49 πῑλο-ποιός
πῑλο-ποιός, Filz machend, Filzmacher, Poll. 7, 171.
-
50 πῑλο-ποιΐα
πῑλο-ποιΐα, ἡ, das Filzmachen, Poll. 7, 171.
-
51 πῖλος
πῖλος, ὁ, 1) zusammengekrämpte, gefilzte Wolle od. Haare, Filz, pilus; μέσσῃ δ' ἐνὶ πῖλος ἀρήρει, Il. 10, 265; Hes. O. 544; als Unterfutter des Helms u. der Schuhe; ἐνειλιγμένων τοὺς πόδας εἰς πίλους καὶ ἀρνακίδας, Plat. Conv. 220 a; s. Cratin. bei Poll. 7, 171; zur Decke gebraucht, Xen. Cyr. 5, 5, 7, vgl. Her. 4, 23. 73, wie zu Harnischen, Thuc. 4, 34 u. sonst; Pferdedecken, Plut. Artax. 11; und alles aus Filz Gemachte, bes. der Hut, Hes. O. 548, Her. u. A., den in Athen nur Kranke, Bettler und gemeine Leute zu tragen pflegten, Luc. u. A.; τὰς σκεπαζομένας τρίχας πίλοις ἢ καλύμμασι πολιοῠσϑαι ϑᾶττον, Arist. gen. anim. 5, 5; doch hieß so auch der bekannte Schifferhut des Odysseus, und der Hut der Dioskuren, den sie auf alten Kunstwerken gewöhnlich haben, so wie die Kopfbedeckung der Perser, Her. 3, 12; Reisehut, Antiphil. 5 (VI, 199), vgl. πιλίδιον; Ar. Lys. 562 nennt sogar den Helm πῖλος χαλκοῠς – 2) Ball, Kugel, bes. Erd- u. Himmelskugel, Paus., wein dafür nicht überall πόλος zu schreiben ist. – 3) bei Sp. das römische pilus.
-
52 σπείρᾱμα
σπείρᾱμα, τό, dor. u. att. = σπείρημα, Jac. A. P. 171; ἐν πλεκταῖσι καὶ σπειράμασιν δεινῆς ἐχίδνης Aesch. Ch. 248; S. Emp. adv. log. 1, 188.
-
53 σπουδάζω
σπουδάζω, fut. σπουδάσομαι Plat. Euthyphr. 3 e, σπουδάσω 2. Petr. 1, 15, eigtl. intrans. sich sputen, eilig, thätig sein, sich emsig womit beschäftigen, eifrig um Etwas bemühen; οὐ γὰρ λόγοισι τὸν βίον σπουδάζομεν λαμπρὸν ποιεῖσϑαι μᾶλλον ἢ τοῖς δρωμένοις, Soph. O. C. 1145; ὅτ' ἐσπούδαζες ἄρχειν Δαναΐδαις, Eur. I. A. 337; u. pass., πέλας πᾶν ὅ τι σπουδάζεται, Suppl. 761; σπουδαστέον, I. A. 902; Ar. Th. 572; περὶ τὰ χρήματα σπουδάζουσιν ὡς ἔργον ἑαυτῶν, Plat. Rep. I, 330 a, u. öfter; auch c. acc., οὐκ ἄξια πολλῆς σπουδῆς ἐσπούδακεν, Soph. 259 c; u. pass., ὧν ἕνεκα χρήματα μετὰ πολλῆς δαπάνης σπ ουδάζεται, Rep. VI, 485 e; πᾶσα ἡ τοιαύτη σπουδὴ οὐκ ἐπὶ τούτοις ἐστὶν ἐσπουδασμένη, Lys. 219 e; προοίμια ϑαυμαστῶς ἐσπουδασμένα, ausgearbeitet, Legg. IV, 722 d; vgl. τὰ μάλα ἐσπουδασμένα σῖτα καὶ ποτά, sorgfältig zubereitet, Xen. Cyr. 4, 2, 38; ἐπί τινι, Mem. 1, 3, 11, wie ἐπὶμικροῖς Isocr. 4, 171; περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακώς, Luc. Nigr. 6; – sich ernstlich womit beschäftigen, ernsthaft sein, mit Ernst sprechen u. handeln, σκώπτειν πειρᾷ καὶ κωμῳδεῖν τοῠ σπουδάζειν ἀμελήσας, Ar. Plut. 557; ὅταν οἱ δεσπόται ἐσπουδάκωσι, Ran. 811; σπουδάζει ταῦτα Σωκράτης ἢ παίζει, Plat. Gorg. 481 b, vgl. Phaedr. 234 b u. Lys. 24, 18; ἐφ' οἷς ἐσπούδακε, Plat. Phaedr. 276 b; διὰ ταῠτα προςεπαισάτην τε καὶ οὐκ ἐσπουδασάτην, Euthyd. 283 c; περὶ τούτων ἔπαιζε ἅμα σπουδάζων, Xen. Mem. 1, 3, 7; πρός τινα, ernsthaft mit Einem verhandeln, Cyr. 1, 3, 11; ἐν οἷς διατρίβετε καὶ περὶ ἃ σπουδάζετε, Dem. 6, 4; πρός τινα, Jem. gewogen sein, 21, 4; πρὸς χρημάτων ατῆσιν, 24, 184; ὑπὲρ τῶν δούλων, Aesch. 1, 17. – Mit dem acc. der Person, Einen unterstützen, sich seiner eifrig annehmen, ihn zu befördern suchen, Sp., Plut. oft; τοὺς περὶ αὑτὸν σπουδάζοντας, Isocr. 1, 10; ὲπί τινι, 2, 44; pass. σπουδάζομαι, ich werde geschätzt, man bekümmert sich viel um mich, τὴν Ἀσπασίαν ὑπὸ τοῠ Περικλέους σπουδασϑῆναι, Plut. Pericl. 24, vgl. Alex. 53.
-
54 στῆμα
-
55 συμ-πίλησις
συμ-πίλησις, ἡ, das Verfilzen, Poll. 7, 171.
-
56 συν-τάσσω
συν-τάσσω, att. - ττω, mit, zugleich zusammenordnen, -schaaren; bes. von Soldaten, in Reih und Glied ordnen, in Schlachtordnung stellen, Her. 7, 178; τὸ στράτευμα, Xen. Hell. 1, 2, 15; πρὶν ξυνταχϑῆναι, Thuc. 5, 9; συντεταγμένοι, Xen. Cyr. 1, 4, 18 u. öfter; auch = zu einer Heeresabtheilung vereinigen, u. allgemeiner, κοσμοῠσι τὸ σῶμα καὶ συντάττουσιν, Plat. Gorg. 504 a, vgl. Phil. 30 c; u. pass., ψυχὴ συντεταγμένη σώματι, Legg. X, 903 d; – von Schriftwerken, abfassen, verfertigen, auch von andern Arbeiten, ὑπομνηματισμοὺς περὶ τῶν ἰδίων πράξεων Pol. 2, 40, 4; bes. = listig anstiften, τέχνην ἀκούσεσϑε τοῦ σοφοῦ τοῦ ταῦτα πάντα συντεταχότος, Dem. 32, 24; – anordnen, κατὰ τί τὰ ξυσσίτια ὑμῖν συντέταχεν ὁ νόμος, Plat. Legg. 625 c; Xen. mit folgdm accus. c. infin., Cyr. 8, 6, 8; Pol. oft; was Andere zu leisten haben, bes. Abgaben vorschreiben, auflegen, φημὶ δεῖν ἡμᾶς συνταχϑῆναι, wir müssen uns abschätzen und Abgaben auflegen lassen, Dem. 13, 9, vgl. §. 3. Bei den Gramm. = construiren, verbinden, z. B. μετὰ γενικῆς πρόϑεσιν. – Med. sich ordnen, von Soldaten, Xen. Cyr. 3, 3, 29; für sich zusammenstellen, anordnen, u. überh. = act., πάνϑ' ὁ νομοϑέτης πρὸς τοῦτο βλέπων συνετάττετο, Plat. Legg. I, 625 e; πάντα συντάξασϑαι κοινῇ γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν ἐπιτηδεύματα, VI, 781 b; vertheilen, einordnen, bes. zum Zahlen von Abgaben, εἰς τὴν συμμορίαν συνετάξαντο, Dem. 27, 7; von Schriftwerken und ähnlichen Arbeiten, συνταξάμενος τὸν λόγον, Plat. Phaedr. 263 e; ὑπόϑεσιν συντάττεσϑαι, einen Gegenstand schriftstellerisch behandeln, Schaef. D. Hal. de C. V. p. 70; βίβλον, Pol. 1, 3, 9; auch absolut, ὑπέρ τινος, über Etwas schreiben, 9, 2, 2. – Auch = mit Einem verabreden, mit ihm übereinkommen, Xen. u. Folgde; πρὸς ἀλλήλους, Pol. 3, 67, 1; ὁ συνταχϑεὶς τόπος, 9, 17, 2; κατὰ τὸ συντεταγμένον, 3, 42, 9, nach der Verabredung, u. öfter, wie a. Sp. – Bei Sp. Abschied von Einem nehmen, τινί, Jac. A. P. p. LXVIII zu Pallad. 43 (IX, 171).
-
57 συν-ερωτάω
συν-ερωτάω, mit od. zugleich fragen, Luc. bis accus. 22; – λόγον συνερωτᾶν, einen Schluß in der lebhaftern Form der Frage machen, auch durch einen Syllogismus in der Form der Frage widerlegen, S. Emp. pyrrh. 2, 186 u. oft; ἔτι ἄλλον λόγον συνερωτῶσι τοὺς δογματικούς, adv. log. 2, 171; vgl. Luc. conscr. hist. 34.
-
58 συν-οίομαι
συν-οίομαι (s. οἴομαι), dep. pass., mit einem Andern glauben, derselben Meinung sein, Plat. Theaet. 171 a Rep. VII, 517 c, καὶ τόδε ξυνοιήϑητι.
-
59 σύμ-βουλος
σύμ-βουλος, ὁ, Berather, der einen Rath giebt, Rathgeber, σύμβουλοι λόγου τοῠδέ μοι γένεσϑε, Aesch. Pers. 166, vgl. 171; γένεσϑε τῶνδε σύμβουλοι πέρι, Ch. 84; Eum. 682; οὔτε σύμβουλον δέχει, Soph. Phil. 1305; Eur. Hel. 1025 u. öfter; Ar. Ach. 626; u. in Prosa: Thuc. 3, 42. 5, 63; Plat. Soph. 217 d; περί τινος, Prot. 319 b, u. öfter, wie Folgde, Dem. 1, 16; ἡ σ., Rathgeberinn, Xen. Hell. 3, 1, 13; σύμβουλος γέγονε τοῦ πολέμου, er rieth zum Kriege, Pol. 35, 4, 8. – Bei Plut. adv. stoic. 10 Senator.
-
60 σαρδάνιος
σαρδάνιος, γέλως, das grimmige Hohngelächter eines Zornigen, zu eigenem Schaden od. bei eigenem Schmerze des Lachenden, nach Schol. Plat. p. 396: ὅϑεν ἀπὸ τοῠ σεσηρέναι διὰ τὴν φλόγα τὸν σαρδάνιόν φησι λεχϑῆναι γέλωτα (Σιμωνίδης), wo auch Soph. frg. 171 angeführt wird; μείδησε δὲ ϑυμῷ σαρδάνιον μάλα τοῖον, Od. 20, 302; wahrscheinlich von σαίρω, zähnefletschend, grinsend, hohnlachend, ἀνεκάγχασε μάλα σαρδάνιον, Plat. Rep. I, 337 a, vulgo σαρδόνιον, wie auch bei Pol. 17, 7, 6 vor Bekker σαρδόνιον ὑπομειδιάσας stand; σαρδάνιον γελᾶν Mel. 52 (V, 179). – Andere schrieben σαρδόνιον u. leiteten es von einer giftigen Pflanze σαρδόνιον her, die bes. in Sardinien wachse u. das Gesicht dessen, der von ihr esse, zu einem unwillkürlichen grinsenden Lachen verziehe. – Bei Luc. asin. 24 u. Iup. trag. 16 schreibt Jacobitz σαρδώνιον.
См. также в других словарях:
171 av. J.-C. — 171 Années : 174 173 172 171 170 169 168 Décennies : 200 190 180 170 160 150 140 Siècles : IIIe siècle … Wikipédia en Français
171 — Cette page concerne l année 171 du calendrier julien. Pour l année 171, voir 171. Pour le nombre 171, voir 171 (nombre). Années : 168 169 170 171 172 173 174 Décennies … Wikipédia en Français
171 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 1. Jahrhundert | 2. Jahrhundert | 3. Jahrhundert | ► ◄ | 140er | 150er | 160er | 170er | 180er | 190er | 200er | ► ◄◄ | ◄ | 167 | 168 | 169 | 170 | 1 … Deutsch Wikipedia
-171 — Années : 174 173 172 171 170 169 168 Décennies : 200 190 180 170 160 150 140 Siècles : IIIe siècle av. J.‑C. … Wikipédia en Français
171 — ГОСТ 171{ 81} Дрожжи хлебопекарные прессованные. Технические условия. ОКС: 07.100.30 КГС: Н31 Мука. Дрожжи Взамен: ГОСТ 171 69 Действие: С 01.07.82 Изменен: ИУС 11/85, 2/88, 1/90, 5/92 Примечание: переиздание 2002 Текст документа: ГОСТ 171… … Справочник ГОСТов
171 AH — New page: 171 AH is a year in the Islamic calendar that corresponds to 787 ndash; 788 CE.yearbox width = 500 in?= cp=1st century AH171 AH is a year in the Islamic calendar that corresponds to 787 ndash; 788 CE.yearbox width = 500 in?= cp=1st… … Wikipedia
171 — Años: 168 169 170 – 171 – 172 173 174 Décadas: Años 140 Años 150 Años 160 – Años 170 – Años 180 Años 190 Años 200 Siglos: Siglo I – Siglo II … Wikipedia Español
171 a. C. — Años: 174 a. C. 173 a. C. 172 a. C. – 171 a. C. – 170 a. C. 169 a. C. 168 a. C. Décadas: Años 200 a. C. Años 190 a. C. Años 180 a. C. – Años 170 a. C. – Años 160 a. C. Años 150 a. C. Años 140 a. C. Siglos … Wikipedia Español
171 Puppis — Constelación Puppis Ascensión recta α 07h 45min 35.0s Declinación δ 34º 10’ 20.5’’ Distancia … Wikipedia Español
171 (number) — 171 is an odd natural number between 170 and 172.171 is a Harshad number, divisible by the sum of its digits.171 is a palindromic number and an undulating number.171 is a triangular number and a 13 gonal and 58 gonal number.171 is a repdigit in… … Wikipedia
171 (число) — 171 сто семьдесят один 168 · 169 · 170 · 171 · 172 · 173 · 174 Факторизация: Римская запись: CLXXI Двоичное: 10101011 Восьмеричное: 253 … Википедия