Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

166

  • 121 ἐκ-τόπιος

    ἐκ-τόπιος, fem. ἐκτοπία Soph. O. R. 166 ch., 1) entfernt; ἀπάγετ' ἐκτόπιόν με ibd. 1340; ποῠ κυρεῖ ἐκτ. συϑείς; O. C. 119; O. T. 166 ἠνύσατ' ἐκτοπίαν φλόγα πήματος, Schol. ἐξετοπίσατε, ihr entferntet; fremd, ausländisch, Ath. XIV, 659 b. – 2) wie ἔκτοπος, wunderlich; ὁρμαί Orph. H. 57, 10.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐκ-τόπιος

  • 122 ἦτορ

    ἦτορ, ορος, τό (ἄω, ἄημι), fast nur im nom. u. acc., der dat. ἤτορι Simonids bei Ath. IX, 396 e, – das Herz, ἐν ἐμοὶ αὐτῇ στήϑεσι πάλλεται ἦτορ, mir schlägt das Herz in der Brust, Il. 22, 452; dah. das Leben, μήπως φίλον ἦτορ ὀλέσσῃς, 5, 250. 11, 115. 24, 50. Aehnlich ἀνέψυχον φίλον ἦτορ 13, 84, sie erholten sich; vgl. ἐπεὶ φίλον ἄϊον ἦτορ 15, 252; τοῠ δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ, 21, 114 u. öfter; wie auch wir sagen: es brach ihm das Herz, gew. bei gewaltigem Schreck, wo die Pulse stocken. Uebertr. wie unser "Herz", als Organ von Freude u. Schmerz, Il. 9, 9. 21, 389. 22, 166 Od. 1, 48; βοᾷ μελέων ἔνδοϑεν ἦτορ Aesch. Pers. 953 (sonst nicht bei Tragg.); Hoffnung u. Muth, Furcht u. Feigheit, Il. 3, 31. 5, 529. 15, 166. 16, 242. 19, 169 Od. 4, 774. 467. 481; dah. χάλκεον ἦτορ, Il. 2, 490; Wünsche u. Neigungen, 19, 307 Od. 19, 136 u. oft. Hom. verbindet auch ἐν δέ οἱ ἦτορ στήϑεσσι λασίοισι διάνδιχα μερμήριξεν, Il. 1, 188, vgl. 15, 252; τί σφῶϊν ἐνὶ φρεσὶ μαίεται ἦτορ, 8, 413; sogar ἐν δέ τέ οἱ κραδίῃ στένει ἄλκιμον ἦτορ, 20, 169, während sonst κραδίη dem ἦτορ gleichbedeutend gebraucht wird; Pind. vrbdt ἄλκιμον ἧτορ, N. 8, 24, u. εἰ δ' ἄεϑλα γαρύεν ἔλδεαι φίλον ἦτορ, Ol. 1, 4. Sp. D., wie Ap. Rh. ἐν δέ οἱ ἦτορ χαίρει 4, 169, τὰς λίπεν ἦτορ, sie starben, Qu. Sm. 1, 257.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἦτορ

  • 123 circulus

    circulus, ī, m. (Demin. v. circus), die beschriebene Kreislinie, der umgebende Kreis, Ring, I) übh. circulus aut orbis, qui κύκλος Graece dicitur, Cic.: coronae modici circuli, von mäßigem Umkreis, Liv.: c. aurei coloris, Plin.: virgā alqm amplo circulo includere, Iustin.: priusquam hoc circulo excedas, Liv.: egredi finito arenae circulo, Vell.: densa circumstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat, Plin. ep. – am Himmel, circa solem visum coloris varii circulum, Sen. nat. qu. 1, 2, 1.: circulus ad speciem caelestis arcus orbem solis ambiit, Suet. Aug. 95: cernuntur circa solis orbem... versicolores circuli, Plin. 2, 98. – dah. a) als astron. t. t. (wie orbis), α) der Kreis, caelum dividitur in circulos quinque, qui per mundi cardines eunt; est septentrionalis, est aequinoctialis, est brumalis, est contrarius septentrionali, Sen.: caelum ab aequinoctiali circulo ad solstitialem et hinc ad septentrionalem divisum, Varr. LL.: meridianus circulus, qui horizonta rectis lineis secat, Sen.: horizon sive finiens circulus, Sen.: zodiacus circulus, Hyg.: lacteus circulus, die Milchstraße (bei Cic. lacteus orbis), Plin. u. Hyg.: paralleli circuli, Hyg. – β) der Kreis, den ein Gestirn durchläuft, die Kreisbahn, quot Luna circlos annuo in cursu institit, Acc. tr. 100: stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili, Cic. de rep. 6, 15. – b) als geogr.
    ————
    t. t., der Parallelkreis,Plin. 6, 212. – II) insbes., a) ein kreisförmiger Körper, der Reif, Ring, Ringel, circuli catenarum. Auson. edyll. 12 (Technop.) praef. 1. p. 132 Schenkl: circuli suspensi, Curt. 6, 5 (16), 16: c. corneus, Suet. Aug. 80: eboreus, Petr. 32, 4: laxi tenui de vimine circli, Verg. georg. 3, 166: flexilis obtorti circulus auri, poet. umschr. = torques aureus, Verg. Aen. 5, 595: molli subnectit (crines) circulus auro, Verg. Aen. 10, 338: circuli ex auro, quibus brachia artantur, Tertul. de cult. fem. 1, 2. – bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, 132. – u. der Reif eines Äquilibristen, circulos ardentes transilire, Petr. 53, 11. – u. der Ringel als Backwerk, Varr. LL. 5, 106: dulcia et circuli, Maec. Falc. bei Vopisc. Tac. 6, 5. – b) der Ring einer Mauer, die Ringmauer, circulus muri exterior, Liv. 36, 9, 12. – c) als mediz. t. t., der Ring, aspera arteria constat ex circulis quibusdam, Cels. 4, 1. p. 120, 21 D.: cutis nudatur circa pubem velut circulus, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 15 D.: c. glandis, der Eichelrand, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 20 D.: dass. a pube usque circulum, ibid. p. 305, 28 D. – d) die Scheibe des Mondes, lunae, Mart. Cap. 8. § 858. Leo ep. 133, 2 extr. – e) eine runde Schüssel, Mart. 14, 138, 2. – f) in einen Kreis zum Gespräch, zur Geselligkeit zusammengetretene Menschen, die Gruppe, der enge, gesellige Kreis, -
    ————
    Zirkel, -Verein, der Privatkreis, sermones inter se serentium circuli, Liv.: ut in circulis (vor dem Straßenpublikum) mos est, Petr.: circulos aliquos et sessiunculas consectari, Cic.: per fora et circulos loqui, Tac.: de circulo se subducere, Cic.: more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, Cic.: primo in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est, Liv. – Synkop. circlus, Acc. tr. 100. Verg. georg. 3, 166.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circulus

  • 124 iuglans

    iūglāns, glandis, f. (= Iovis glans, Übersetzung von Διος βάλανος; vgl. Gav. Bassus bei Macr. sat. 3, 18, 3. Varro LL. 5, 102), I) die Walnuß, welsche Nuß, auch verb. nux iuglans, Plin. 15, 86 sqq.; 15, 109. Cels. 5, 24, 2 u. 5, 27, 12: iuglandium putamina, Cic. Tusc. 5, 58. – II) der welsche Nußbaum, Colum. 5, 10, 14. Plin. 16, 74 u. 131. Pallad. 2, 15, 14. – gedehnte Form iugulans, wov. Genet. iugulandis, Fest. 166 (b) 11 Thewr., Nomin. Plur. iugulandes, Varro r. r. 1, 16, 6. – Nbf. iugulanda, wov. Akk. iugulandam, Verrius bei Fest. 166 (b) 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iuglans

  • 125 munificus

    mūnificus, a, um (munus u. facio), I) (nach munus no. I) diensttuend, dienstpflichtig, (vgl. Isid. orig. 10, 166), 1) im allg.: milites, ICt.: spontaneos aliquos munificos nominare ad etc., spät. ICt. – übtr., sexus munifico soliti dispungere sanguine menses, Ps. Cypr. poët. Sodom126. – 2) insbes., steuerpflichtig, tributpflichtig, pars, praedium, spät. ICt. – II) (v. munus no. II) mildtätig, wohltätig, freigebig (vgl. Charis. 81, 3. Isid. orig. 10, 166), in dando munificum esse, Cic.: quid tam munificum etc., Cic.: munifici comesque amicis nostris videamur viri, Lucil. fr.: m. Genet., omnis gloriae m., Apul.: munificus laudis, sed non et prodigus auri, Claud. IV. cons. Hon. 500. – m. Dat., mitis ac munificus amicis (gegen die Fr.) fuit, Liv. 33, 21, 5. – m. erga u. Akk., erga coloniam, Corp. inscr. Lat. 10, 3703. – übtr., opes, Ov.: arca, Mart. – Compar., munificior, dato orat. fr. inc. 8: u. munificentior, Fest. 154 (a), 28; vgl. Paul. ex Fest. 155, 1: Superl., semper liberalissimus munificentissimusque fuit, Cic. Rosc. com. 22.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > munificus

  • 126 natinor

    nātinor, ārī (navus), geschäftig sein, Cato b. Fest. 166 (a u. b). – Dav. nātinātio, ōnis, f., die Geschäftigkeit; nātinātor, ōris, m., der bei Aufruhr Geschäftige, Fest. 166 (a), 30 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > natinor

  • 127 naucum

    naucum, ī, n., eig. »die Nußschale«, bildl. wie unsere taube Nuß = etwas ganz Geringes (s. Fest. 166 [b], 6. Prisc. 3, 12), nur in den Verbndgg. non habere nauci alqm, jmd. nicht einer tauben Nuß wert achten, ganz gering schätzen, Cic. de div. 1, 132: ebenso non nauci facere, Plaut. Bacch. 1102: nauci non putare, Apul. apol. 91: nauco ducere, für gar nichts achten, Naev. com. 105: nauci non esse, nicht das Geringste (gar nichts) wert sein, Plaut. most. 1041; od. nicht zu verachten sein, Plaut. fr. bei Fest. 166 (b), 14: homo non nauci, ein Taugenichts, Plaut. truc. 611: nihili non nauci (est) homo, Enn. fr. scen. 423: (non) naucum dare (pro alqa re), keine taube Nuß (keinen Pfifferling) geben, Afran. com. 431 (b. Auson. edyll. 12. cento nupt. praef. p. 140, 5 Schenkl).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > naucum

  • 128 Nautes

    Nautēs, ae, m., ein Trojaner, Verg. Aen. 5, 704 u. 728, Stammvater der Nautiī, ōrum, m., einer ital. Familie, die das Palladium über Lavinium nach Rom gebracht haben sollte, weshalb die Opfer der Göttin, die deshalb dea Nautia heißt, auch bei dieser Familie geblieben sein sollen, Fest. 166 (a), 15. Serv. Verg. Aen. 2, 166; 5, 704. Vgl. Preller Röm. Mythol.3 S. 298 f.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Nautes

См. также в других словарях:

  • 166 av. J.-C. — 166 Années : 169 168 167   166  165 164 163 Décennies : 190 180 170   160  150 140 130 Siècles : IIIe siècle …   Wikipédia en Français

  • 166 — This article is about the year 166. For the number (and other uses), see 166 (number). Millennium: 1st millennium Centuries: 1st century – 2nd century – 3rd century Decades: 130s  140s  150s  – …   Wikipedia

  • §166 — Die Beschimpfung von Bekenntnissen, Religionsgesellschaften und Weltanschauungsvereinigungen ist ein Straftatbestand, der im § 166 StGB der Bundesrepublik Deutschland geregelt ist. Wegen seiner Geschichte wird er häufig als… …   Deutsch Wikipedia

  • 166 — Années : 163 164 165  166  167 168 169 Décennies : 130 140 150  160  170 180 190 Siècles : Ier siècle  IIe siècle …   Wikipédia en Français

  • 166 — Portal Geschichte | Portal Biografien | Aktuelle Ereignisse | Jahreskalender ◄ | 1. Jahrhundert | 2. Jahrhundert | 3. Jahrhundert | ► ◄ | 130er | 140er | 150er | 160er | 170er | 180er | 190er | ► ◄◄ | ◄ | 162 | 163 | 164 | 165 | 1 …   Deutsch Wikipedia

  • -166 — Années : 169 168 167   166  165 164 163 Décennies : 190 180 170   160  150 140 130 Siècles : IIIe siècle av. J.‑C.  …   Wikipédia en Français

  • 166 — ГОСТ 166{ 89 (ИСО 3599 76)} Штангенциркули. Технические условия. ОКС: 17.040.30 КГС: П53 Приборы для измерения длин (наружные и внутренние размеры) Взамен: ГОСТ 166 80 Действие: С 01.01.91 Изменен: ИУС 11/90, 1/93 Примечание: переиздание 1997… …   Справочник ГОСТов

  • 166 AH — New page: 166 AH is a year in the Islamic calendar that corresponds to 782 ndash; 783 CE.yearbox width = 500 in?= cp=1st century AH166 AH is a year in the Islamic calendar that corresponds to 782 ndash; 783 CE.yearbox width = 500 in?= cp=1st… …   Wikipedia

  • 166 — Años: 163 164 165 – 166 – 167 168 169 Décadas: Años 130 Años 140 Años 150 – Años 160 – Años 170 Años 180 Años 190 Siglos: Siglo I – Siglo II …   Wikipedia Español

  • 166 a. C. — Años: 169 a. C. 168 a. C. 167 a. C. – 166 a. C. – 165 a. C. 164 a. C. 163 a. C. Décadas: Años 190 a. C. Años 180 a. C. Años 170 a. C. – Años 160 a. C. – Años 150 a. C. Años 140 a. C. Años 130 a. C. Siglos …   Wikipedia Español

  • 166 (число) — 166 сто шестьдесят шесть 163 · 164 · 165 · 166 · 167 · 168 · 169 Факторизация: Римская запись: CLXVI Двоичное: 10100110 Восьмеричное: 246 …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»