Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

(on+fruit)

  • 1 fructus

    fruit, profit, enjoyment, produce.

    Latin-English dictionary of medieval > fructus

  • 2 pomum

    fruit, apple.

    Latin-English dictionary of medieval > pomum

  • 3 pomarium

    pōmārĭus, a, um, adj. [pomum], of or belonging to fruit or fruit-trees, fruit-:

    seminarium,

    Cato, R. R. 48.—
    II.
    Subst.
    A.
    pōmārĭus, ii, m., a fruit-seller, fruiterer, Hor. S. 2, 3, 227; Lampr. Elag. 27; Inscr. Grut. 651, 11.—
    B.
    pōmārĭum, ii, n.
    1.
    A fruit-garden, orchard, Varr. R. R. 1, 2, 6; Col. 5, 10; id. Arb. 8; Cic. Sen. 15, 54; Sen. Ep. 122, 8; Hor. C. 1, 7, 14; Ov. de Nuce, 111; Vulg. Dan. 13, 4.—
    2.
    A store-room for fruit, a fruit-loft, fruitery, Varr. R. R. 1, 2; Plin. 15, 16, 18, § 59 (acc. to Charis. p. 23 P., pōmārĭus, ii, m., sc. locus, but without proof).

    Lewis & Short latin dictionary > pomarium

  • 4 pomarius

    pōmārĭus, a, um, adj. [pomum], of or belonging to fruit or fruit-trees, fruit-:

    seminarium,

    Cato, R. R. 48.—
    II.
    Subst.
    A.
    pōmārĭus, ii, m., a fruit-seller, fruiterer, Hor. S. 2, 3, 227; Lampr. Elag. 27; Inscr. Grut. 651, 11.—
    B.
    pōmārĭum, ii, n.
    1.
    A fruit-garden, orchard, Varr. R. R. 1, 2, 6; Col. 5, 10; id. Arb. 8; Cic. Sen. 15, 54; Sen. Ep. 122, 8; Hor. C. 1, 7, 14; Ov. de Nuce, 111; Vulg. Dan. 13, 4.—
    2.
    A store-room for fruit, a fruit-loft, fruitery, Varr. R. R. 1, 2; Plin. 15, 16, 18, § 59 (acc. to Charis. p. 23 P., pōmārĭus, ii, m., sc. locus, but without proof).

    Lewis & Short latin dictionary > pomarius

  • 5 pōmum

        pōmum ī, n    [3 PV-], a fruit, tree-fruit, orchard-fruit: Poeniceum, pomegranate, O.—Plur., V., H.
    * * *
    fruit, apple; fruit tree

    Latin-English dictionary > pōmum

  • 6 frugis

    frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:

    frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,

    Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    fruges terrae,

    id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:

    nos fruges serimus, nos arbores,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    ubertas frugum et fructuum,

    id. ib. 3, 36, 86:

    frugum fructuumque reliquorum perceptio,

    id. Off. 2, 3, 12:

    oleam frugesve ferre,

    id. Rep. 3, 9:

    neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,

    Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:

    inventis frugibus,

    Cic. Or. 9, 31:

    fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106:

    cultus agrorum perceptioque frugum,

    id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:

    roburneae,

    Col. 9, 1, 5:

    (Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,

    Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:

    salsae fruges = mola salsa,

    the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:

    medicatae,

    magic herbs, id. ib. 6, 420.—
    (β).
    Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):

    spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,

    Ov. M. 11, 121:

    ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,

    Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    fundit frugem spici ordine structam,

    id. de Sen. 15, 51:

    quercus et ilex multa fruge pecus juvet,

    Hor. Ep. 1, 16, 10:

    sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,

    id. ib. 1, 18, 109.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):

    quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,

    Cic. Cael. 31, 76:

    illae sunt animi fruges,

    Auct. Aetn. 273:

    generare atque ad frugem aliquam perducere,

    to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:

    illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,

    id. 1, 3, 3:

    jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,

    maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:

    hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,

    Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:

    herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,

    i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—
    B.
    In partic., of moral character.
    1.
    frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;

    v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,

    Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:

    qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,

    id. Font. 13, 29; cf.:

    loquitur ut Frugi ille Piso,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    homines plane frugi ac sobrii,

    id. Verr. 2, 3, 27, § 67:

    ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),

    Plaut. As. 5, 2, 7:

    hominis frugi et temperantis functus officium,

    Ter. Heaut. 3, 3, 19:

    parcius hic vivit: frugi dicatur,

    Hor. S. 1, 3, 49:

    Antonius frugi factus est,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    (Penelope) tam frugi tamque pudica,

    Hor. S. 2, 5, 77:

    sum bonus et frugi,

    id. Ep. 1, 16, 49:

    quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,

    id. A. P. 207:

    servus frugi atque integer,

    Cic. Clu. 16, 47:

    Davus, amicum mancipium domino et frugi,

    Hor. S. 2, 7, 3:

    liberti probi et frugi,

    Plin. Pan. 88, 2:

    quae (lena) frugi esse vult,

    useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—
    (β).
    Strengthened by the attributive bonae:

    is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:

    (Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,

    Cic. Att. 4, 8, 3.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:

    victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,

    frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:

    atrium frugi nec tamen sordidum,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    cena,

    id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:

    jentacula,

    Mart. 13, 31, 1.—
    * 2.
    Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —
    3.
    Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:

    equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,

    have reformed, Cic. Cael. 12, 28:

    multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,

    Gell. 13, 27, 2:

    quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?

    Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:

    certum'st ad frugem applicare animum,

    id. Trin. 2, 1, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > frugis

  • 7 frux

    frux, frūgis, and more freq. in plur. frūges, um (also in nom. sing. frugis:

    frugi rectus est natura frux, at secundum consuetudinem dicimus, ut haec avis, haec ovis, sic haec frugis,

    Varr. L. L. 9, § 76 dub.), f. [from the root FRUG; v. fruor], fruits of the earth (that may be enjoyed), produce of the fields, pulse, legumes (whereas fructus denotes chiefly tree-fruit, and frumentum halm-fruit, grain), sometimes also, in gen., for fruits (grain, tree-fruit, etc.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Plur.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    fruges terrae,

    id. Div. 1, 51, 116; id. de Sen. 2, 5; cf.:

    nos fruges serimus, nos arbores,

    id. N. D. 2, 60, 152:

    ubertas frugum et fructuum,

    id. ib. 3, 36, 86:

    frugum fructuumque reliquorum perceptio,

    id. Off. 2, 3, 12:

    oleam frugesve ferre,

    id. Rep. 3, 9:

    neque foliis, neque oleo neque frumento neque frugibus usurum,

    Dig. 7, 8, 12; cf. ib. 50, 16, 77: arbores frondescere... segetes largiri fruges, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. v. 195 Vahl.): ut cum fruges [p. 787] Cererem appellamus, vinum autem Liberum, Cic. N. D. 2, 23, 60; cf. Lucr. 2, 656:

    inventis frugibus,

    Cic. Or. 9, 31:

    fruges in ea terra (Sicilia) primum repertas esse arbitrantur,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106:

    cultus agrorum perceptioque frugum,

    id. Rep. 2, 14: lentiscus triplici solita grandescere fetu, Ter fruges fundens, Cic. poët. Div. 1, 9, 15: arboreae, Cornif. ap. Serv. Verg. G. 1, 55:

    roburneae,

    Col. 9, 1, 5:

    (Gallorum gens) dulcedine frugum maximeque vini capta,

    Liv. 5, 33, 2 al. — Poet.:

    salsae fruges = mola salsa,

    the sacrificial roasted barley-meal mixed with salt, Verg. A. 2, 133; 12, 173:

    medicatae,

    magic herbs, id. ib. 6, 420.—
    (β).
    Sing.: si jam data sit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 412 Vahl.; cf. ib. v. 318):

    spicea frux, Aus. Monos. de Cibis, 4: (mensae) exstructae dapibus nec tostae frugis egentes,

    Ov. M. 11, 121:

    ut non omnem frugem neque arborem in omni agro reperire possis,

    Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    fundit frugem spici ordine structam,

    id. de Sen. 15, 51:

    quercus et ilex multa fruge pecus juvet,

    Hor. Ep. 1, 16, 10:

    sit bona librorum et provisae frugis in annum Copia,

    id. ib. 1, 18, 109.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., like fructus, result, success, value (rare but class.):

    quae virtutis maturitas et quantae fruges industriae sint futurae,

    Cic. Cael. 31, 76:

    illae sunt animi fruges,

    Auct. Aetn. 273:

    generare atque ad frugem aliquam perducere,

    to some maturity, Quint. 6, 2, 3; cf.:

    illud ingeniorum velut praecox genus non temere umquam pervenit ad frugem,

    id. 1, 3, 3:

    jam ego et ipsa frugem tuam periclitabor,

    maturity of mind, ability, App. M. 6, p. 177, 13:

    hominem nihili, neque rei neque frugis bonae,

    Gell. 6, 11, 2; cf. B. 1. b infra. — Poet.: centuriae seniorum agitant expertia frugis, rail at what is crude, worthless (= poëmata nimis jocosa), Hor. A. P. 341: cultor enim juvenum purgatas inseris aures Fruge Cleanthea, with Cleanthian fruit, i. e. doctrine, Pers. 5, 64:

    herus si tuus volet facere frugem, meum herum perdet,

    i. e. to act with advantage, Plaut. Poen. 4, 2, 70.—
    B.
    In partic., of moral character.
    1.
    frugi (a dat. form, fit for food; frugi aptus, serviceable, chrêsimos, chrêstos; hence, transf.), as adj. indecl., useful, fit, proper, worthy, honest, discreet, virtuous, temperate, frugal (class.; for comp. and sup. the words frugalior and frugalissimus were used;

    v. frugalis): frugi hominem dici non multum habet laudis in rege,

    Cic. Deiot. 9, 26; cf. id. Tusc. 3, 8, 16 sq.:

    qui (L. Piso) tanta virtute atque integritate fuit, ut... solus Frugi nominaretur. Quem cum in contionem Gracchus vocari juberet et viator quaereret, quem Pisonem, quod erant plures: Cogis me, inquit, dicere inimicum meum frugi,

    id. Font. 13, 29; cf.:

    loquitur ut Frugi ille Piso,

    id. Fin. 2, 28, 90:

    homines plane frugi ac sobrii,

    id. Verr. 2, 3, 27, § 67:

    ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem (opp. madidum, nihili, incontinentem),

    Plaut. As. 5, 2, 7:

    hominis frugi et temperantis functus officium,

    Ter. Heaut. 3, 3, 19:

    parcius hic vivit: frugi dicatur,

    Hor. S. 1, 3, 49:

    Antonius frugi factus est,

    Cic. Phil. 2, 28, 69:

    (Penelope) tam frugi tamque pudica,

    Hor. S. 2, 5, 77:

    sum bonus et frugi,

    id. Ep. 1, 16, 49:

    quo sane populus numerabilis, utpote parvus, Et frugi castusque verecundusque coibat,

    id. A. P. 207:

    servus frugi atque integer,

    Cic. Clu. 16, 47:

    Davus, amicum mancipium domino et frugi,

    Hor. S. 2, 7, 3:

    liberti probi et frugi,

    Plin. Pan. 88, 2:

    quae (lena) frugi esse vult,

    useful, serviceable, Plaut. As. 1, 3, 23; Ter. Eun. 3, 5, 59.—
    (β).
    Strengthened by the attributive bonae:

    is probus est, quem paenitet, quam probus sit et frugi bonae: Qui ipsus sibi satis placet, nec probus est nec frugi bonae,

    Plaut. Trin. 2, 2, 39 and 40; id. As. 3, 3, 12; id. Poen. 4, 2, 23:

    (Fabius Luscus) satis acutus et permodestus ac bonae frugi,

    Cic. Att. 4, 8, 3.—
    b.
    Of inanim. and abstr. things: frugi severaque vita, honest, virtuous, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 4:

    victus luxuriosus, an frugi, an sordidus, quaeritur,

    frugal, temperate, Quint. 5, 10, 27; cf.:

    atrium frugi nec tamen sordidum,

    Plin. Ep. 2, 17, 4:

    cena,

    id. ib. 3, 1, 4; Juv. 3, 167:

    jentacula,

    Mart. 13, 31, 1.—
    * 2.
    Frux = homo frugi, worthy, honest: dictum factumque facit frux, Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.). —
    3.
    Ad frugem or ad bonam frugem, in vulg. lang. (to turn or bring one's self) to moral worth, excellence, virtue:

    equidem multos vidi et in hac civitate, qui totam adolescentiam voluptatibus dedissent, emersisse aliquando et se ad frugem bonam, ut dicitur, recepisse gravesque homines atque illustres fuisse,

    have reformed, Cic. Cael. 12, 28:

    multa ad bonam frugem ducentia in eo libro scripta sunt,

    Gell. 13, 27, 2:

    quin tu adolescentem, quem esse corruptum vides, restituis? quin ad frugem corrigis?

    Plaut. Trin. 1, 2, 81; cf. id. Bacch. 4, 10, 10:

    certum'st ad frugem applicare animum,

    id. Trin. 2, 1, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > frux

  • 8 Pomona

    Pōmōna, ae, f. [pomum].
    I.
    The goddess of fruit and fruit-trees, Pomona, Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; Ov. M. 14, 623; Serv. Verg. A. 7, 190; Arn. 3, p. 118.—
    B.
    Transf., fruit-trees, fruit (post-Aug.), Plin. 23 prooem. 1, §

    1: Thyle larga et diutina Pomona copiosa est,

    Sol. 22 med.
    II.
    Derivv.
    A.
    Pōmōnal, ālis, n., the temple of Pomona, Fest. p. 250 Müll.—
    B.
    Pōmōnālis, e, adj., of or belonging to Pomona, Pomonal:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; cf. Fest. s. v. maximae dignationis, pp. 154 and 155 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Pomona

  • 9 Pomonal

    Pōmōna, ae, f. [pomum].
    I.
    The goddess of fruit and fruit-trees, Pomona, Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; Ov. M. 14, 623; Serv. Verg. A. 7, 190; Arn. 3, p. 118.—
    B.
    Transf., fruit-trees, fruit (post-Aug.), Plin. 23 prooem. 1, §

    1: Thyle larga et diutina Pomona copiosa est,

    Sol. 22 med.
    II.
    Derivv.
    A.
    Pōmōnal, ālis, n., the temple of Pomona, Fest. p. 250 Müll.—
    B.
    Pōmōnālis, e, adj., of or belonging to Pomona, Pomonal:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; cf. Fest. s. v. maximae dignationis, pp. 154 and 155 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Pomonal

  • 10 Pomonalis

    Pōmōna, ae, f. [pomum].
    I.
    The goddess of fruit and fruit-trees, Pomona, Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; Ov. M. 14, 623; Serv. Verg. A. 7, 190; Arn. 3, p. 118.—
    B.
    Transf., fruit-trees, fruit (post-Aug.), Plin. 23 prooem. 1, §

    1: Thyle larga et diutina Pomona copiosa est,

    Sol. 22 med.
    II.
    Derivv.
    A.
    Pōmōnal, ālis, n., the temple of Pomona, Fest. p. 250 Müll.—
    B.
    Pōmōnālis, e, adj., of or belonging to Pomona, Pomonal:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45 Müll.; cf. Fest. s. v. maximae dignationis, pp. 154 and 155 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > Pomonalis

  • 11 bāca

        bāca (not bacca), ae, f    a small round fruit, berry: bicolores, O.: lauri, V.: ebuli, V.: oleae, an olive: olivae, H.: bicolor Minervae, the olive, O.: bacae amarae, i. e. of the wild olive-tree, O.: silvestres, V. — A fruit of a tree: (arborum): rami bacarum ubertate incurvescere.—A pearl: Onusta bacis, H.: aceto Diluit bacam, H.
    * * *
    berry, fruit of tree/shrub; olive; pearl; piece/bead of coral

    Latin-English dictionary > bāca

  • 12 frūctus

        frūctus ūs (frūctī, T.), m    [1 FVG-], an enjoying, enjoyment, delight, satisfaction: voluptatum: beneficium ad animi mei fructum permagnum, mental enjoyment: pecuniae maximus: fructum oculis ex eius casu capere, feast their eyes on, N.— Proceeds, produce, product, fruit, crops: Fructum quem reddunt praedia, T.: ut cum decumo fructus arationis perceptus sit: frumenta ceterique fructūs, Ta.: consita omnia amoenis fructibus, fruits, L.: calamitas fructuum: (oves) fructum edere ex se, young.—Produce, profit, income, yield: quae nostros minuit fructūs vilitas, T.: apibus fructum restituo suum, Ph.: (pecuniae) fructibus exercitum alere, interest: fructūs pecuniae servantur, is accumulated, Cs.: fuerat ei magno fructui mare, L.: (pecunia) ex fructu metallorum, L.: totius anni: in fructu habere, to regard as useful. —Fig., fruit, consequence, effect, result, return, reward, success. vitae: fructūs ex re p. non laetos tuli: amoris et iudici: gloria est fructus virtutis: ex re decerpere fructūs, H.: Hosne mihi fructūs refers? O.
    * * *
    produce, crops; fruit; profit; enjoyment; reward

    Latin-English dictionary > frūctus

  • 13 pōmifer

        pōmifer era, erum, adj.    [pomum+1 FER-], fruit-bearing, fruit-bringing: annus, H.
    * * *
    pomifera, pomiferum ADJ

    Latin-English dictionary > pōmifer

  • 14 pōmus

        pōmus ī, f    [3 PV-], a fruit-tree, Tb.
    * * *
    fruit, fruit-tree

    Latin-English dictionary > pōmus

  • 15 baca

    bāca (less correctly bacca), ae, f. [acc. to Benfey, for bacsa, kindred with Sanscr. bhaksh, edere, vorare; cf. also bhaxa, food; but v. Vani[cbreve]ek, Etym. Wörterb. 2, p. 561], a small round fruit, a berry.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (cf.:

    acinus, glans): virgas murteas cum bacis servare,

    Cato, R. R. 101; Ov. M. 11, 234:

    lauri,

    Verg. G. 1, 306:

    tinus,

    Ov. M. 10, 98:

    ebuli,

    Verg. E. 10, 27:

    cupressi,

    Plin. 16, 27, 50, § 115:

    platani,

    id. 15, 7, 7, § 29:

    hyssopi,

    id. 26, 12, 76, § 124 al. —
    B.
    Esp. freq. the olive:

    agricola cum florem oleae videt, bacam quoque se visurum putat,

    Cic. Div. 2, 6, 16; Hor. S. 2, 4, 69; id. Ep. 1, 16, 2; Ov. M. 6, 81; 8, 295; cf. Mart. 13, 101.—
    C.
    Esp., absol., in the poets of the olive, Hor. C. 2, 6, 16:

    quot Sicyon bacas, quot parit Hybla favos,

    Ov. P. 4, 15, 10.—As sacred to Minerva:

    ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae,

    Ov. M. 8, 664; 13, 653.—And of the fruit of the wild olive-tree, Ov. M. 14, 525; cf. Verg. G. 2, 183.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., any fruit of a tree, * Lucr. 5, 1363:

    arbores seret diligens agricola, quarum aspiciet bacam ipse numquam,

    Cic. Tusc. 1, 14, 31:

    fruges terrae, bacaeque arborum,

    id. Div. 1, 51, 116; so id. Sen. 2, 5: rami bacarum ubertate incurvescere, id. poët. ap. Tusc. 1, 28, 69 (Trag. Rel. inc. inc. v. 135 Rib.); cf. id. de Or. 3, 38, 154:

    semen inclusum est in intimā parte earum bacarum, quae ex quāque stirpe funduntur,

    id. N. D. 2, 51, 127:

    fruges atque bacae,

    id. Leg. 1, 8, 25:

    felices,

    Sil. 15, 535.—
    B.
    That which is like a berry in shape.
    1.
    A pearl:

    marita, quae Onusta bacis ambulet,

    Hor. Epod. 8, 14:

    aceto Diluit insignem bacam,

    id. S. 2, 3, 241; so Ov. M. 10, 116; 10, 265; Verg. Cul. 67; Claud. IV. Cons. Hon. 592; id. Nupt. Hon. et Mar. 167; id. Laud. Stil. 2, 88; id. VI. Cons. Hon. 528.—
    2.
    The dung of sheep or goats, Pall. Jan. 14, 3.—
    3.
    A link of a chain in the shape of a berry, Prud. steph. 1, 46; so id. Psych. prooem. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > baca

  • 16 pomifer

    pōmĭfer, ĕra, ĕrum, adj. [pomum-fero], fruit-bearing, fruit-bringing ( poet. and in post-Aug. prose):

    arbor,

    Plin. 12, 3, 7, § 15; Mel. 2, 2, 1:

    rami,

    Sen. Herc. Fur. 700:

    auctumnus,

    Hor. C. 4, 7, 11:

    annus,

    id. ib. 3, 23, 8:

    lignum,

    tree, Vulg. Gen. 1, 11:

    SVLVANVS,

    Inscr. Murat. 70, 6.—Hence, subst.: pōmĭ-ferae, ārum, f., fruit-trees, Plin. 17, 27, 43, § 253.

    Lewis & Short latin dictionary > pomifer

  • 17 pomiferae

    pōmĭfer, ĕra, ĕrum, adj. [pomum-fero], fruit-bearing, fruit-bringing ( poet. and in post-Aug. prose):

    arbor,

    Plin. 12, 3, 7, § 15; Mel. 2, 2, 1:

    rami,

    Sen. Herc. Fur. 700:

    auctumnus,

    Hor. C. 4, 7, 11:

    annus,

    id. ib. 3, 23, 8:

    lignum,

    tree, Vulg. Gen. 1, 11:

    SVLVANVS,

    Inscr. Murat. 70, 6.—Hence, subst.: pōmĭ-ferae, ārum, f., fruit-trees, Plin. 17, 27, 43, § 253.

    Lewis & Short latin dictionary > pomiferae

  • 18 pomum

    pōmum, i, n. [root pa- of pasco, q. v.].
    I.
    Lit., fruit of any kind (apples, cherries, nuts, berries, figs, dates, etc.), Varr. R. R. 1, 31; Plin. 15, 18, 20, § 74; 15, 24, 30, § 104; 16, 26, 49, § 113; 17, 26, 39, § 247; Cic. ap. Macr. S. 2, 16:

    poma,

    fruit, Verg. E. 7, 54; Ov. M. 13, 812; cf. Macr. S. 2, 6, 1.—Of truffles, Mart. 13, 50, 2.—Of grapes, Dig. 50, 16, 205; Nemes. Ecl. 3, 38:

    et pomis arbores replebuntur,

    Vulg. Lev. 26, 4.—
    II.
    Transf., for pomus, a fruit-tree, Cato, R. R. 28; Verg. G. 2, 426; Plin. 18, 26, 65, § 240; Plin. Ep. 5, 6, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > pomum

  • 19 arbutum

        arbutum ī, n    [arbutus], the fruit of the arbutus, wild strawberry: dant arbuta silvae, V.—The arbutus, strawberry-tree: frondentia, V.
    * * *
    abrutus (evergreen strawberry) tree/fruit; its leaves/branches (animal feed)

    Latin-English dictionary > arbutum

  • 20 caprifīcus

        caprifīcus ī. f    [caper + ficus], the wild figtree: magna, T.: erutae, H., Pr.
    * * *
    I
    wild fig tree; fruit of wild fig tree, wild fig
    II
    wild fig tree; fruit of wild fig tree, wild fig

    Latin-English dictionary > caprifīcus

См. также в других словарях:

  • Fruit (slang) — Fruit and Fruit cake (as well as many variations) are slang Sexual s te. dyke.cite web first=Danny title=Strange Fruit publisher=Nighttours.com date=2007 url =http://www.nighttours.nl/amsterdam/gayguide/strange fruit.php accessdate=2007 11 15]… …   Wikipedia

  • Fruit Du Démon — Le Fruit du démon (悪魔の実, Akuma no mi?) est un fruit de l univers du manga One Piece, maudit par les dieux marins, et dotant de pouvoirs surhumains quiconque en mange. Ce qui suit dévoile des moments clés de l’intrigue. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • Fruit du demon — Fruit du démon Le Fruit du démon (悪魔の実, Akuma no mi?) est un fruit de l univers du manga One Piece, maudit par les dieux marins, et dotant de pouvoirs surhumains quiconque en mange. Ce qui suit dévoile des moments clés de l’intrigue. Sommaire …   Wikipédia en Français

  • fruit — 1. (frui ; le t ne se lie pas dans le parler ordinaire ; au pluriel, l s se lie : des frui z excellents) s. m. 1°   Produit des végétaux qui provient de l évolution de la fleur et qui contient les graines. Fruit pulpeux. Fruit sec, fruit qui n a… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Fruit dove — Fruit doves Jambu Fruit Dove, Ptilinopus jambu Scientific classification Kingdom: Animalia …   Wikipedia

  • Fruit Roll-Ups — is a brand of fruit snack manufactured by General Mills and distributed under the Betty Crocker brand in the United States and the Uncle Tobys brand in Australia. The snack is a flat, pectin based fruit flavored candy, wrapped around a piece of… …   Wikipedia

  • Fruit tree propagation — is usually carried out through asexual reproduction by grafting or budding the desired variety onto a suitable rootstock. Perennial plants can be propagated either by sexual or vegetative means. Sexual reproduction occurs when male pollen from… …   Wikipedia

  • fruit — FRUIT. substantif masculin. Ce que les arbres & les plantes portent, pour la propagation de leur espece, & pour la nourriture des hommes & des animaux. Fruit nouveau. fruit verd. fruit meur. fruit precoce, fruit hastif. fruit tardif. fruit à… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Fruit — Fruit, n. [OE. fruit, frut, F. fruit, from L. fructus enjoyment, product, fruit, from frui, p. p. fructus, to enjoy; akin to E. brook, v. t. See {Brook}, v. t., and cf. {Fructify}, {Frugal}.] 1. Whatever is produced for the nourishment or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fruit bat — Fruit Fruit, n. [OE. fruit, frut, F. fruit, from L. fructus enjoyment, product, fruit, from frui, p. p. fructus, to enjoy; akin to E. brook, v. t. See {Brook}, v. t., and cf. {Fructify}, {Frugal}.] 1. Whatever is produced for the nourishment or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Fruit bud — Fruit Fruit, n. [OE. fruit, frut, F. fruit, from L. fructus enjoyment, product, fruit, from frui, p. p. fructus, to enjoy; akin to E. brook, v. t. See {Brook}, v. t., and cf. {Fructify}, {Frugal}.] 1. Whatever is produced for the nourishment or… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»