Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

(of+flag)

  • 1 vexillum

    flag, banner, standard / troop, company, small unit.

    Latin-English dictionary of medieval > vexillum

  • 2 vēxillum

        vēxillum ī, n dim.    [vēlum], a military ensign, standard, banner, flag: sub vexillo unā mitti, i. e. were placed in the ranks, Cs.: ut vexillum tolleres. — A signal-flag: vexillum proponendum, i. e. the signal for battle, Cs.—The troops following a standard, a company, troop, L.
    * * *
    flag, banner

    Latin-English dictionary > vēxillum

  • 3 flamma

    flamma, ae, f. (st. flag-ma, zu flag-ro), die lodernde Flamme, das helle Feuer, I) eig.: 1) im allg.: cum flamma vitio virentium lignorum crepat, Sen.: effusa flamma pluribus locis reluxit, Liv.: flammam concipere, Feuer fangen, Caes.: se flammā eripere (im Bilde = der Beurteilung entgehen), Cic. – Sprichw., e flamma petere cibum, seine Nahrung aus dem Feuer holen (wir »seine Nahrung im Auskehricht aufsuchen«), von den hungrigsten und niedrigsten Menschen, Ter. eun. 491: prius undis flamma (sc. misceatur), griech. θασσον πῦρ ὕδατι μιχθήσεται, »eher wird sich Feuer mit Wasser vermischen« = eher wird etwas Unmögliches geschehen, Poëta b. Cic. Phil. 13, 49: ebenso unda dabit flammas, Ov. trist. 1, 8, 4. – 2) meton.: a) = flammende Sterne, -Blitze, Verg. u. Ov. – b) = daß Feuer, der Glanz, galea flammas vomens, Verg.: stant lumina flammā, Verg.: rubrā suffusus lumina flammā, Ov.: fl. purpurae, Plin. – II) übtr.: 1) im allg.: fl. belli, fl. invidiae, Cic. – 2) insbes., die Flamme, das Feuer = die Heftigkeit, fl. amoris, Cic.; u. bl. flamma, Hor. u. Ov.: vis et quasi fl. oratoris, Cic.: fl. gulae, Heißhunger, Cic.: ea fl. crescit, Feuer, d.i. heftiger Trieb, Ehrbegierde usw., Sall.: ultrix fl., brennende Rache, Verg. – / Alter Genet. flammai, Lucr. 1, 725 u. 5, 1097.

    lateinisch-deutsches > flamma

  • 4 flamma

    flamma, ae, f. (st. flag-ma, zu flag-ro), die lodernde Flamme, das helle Feuer, I) eig.: 1) im allg.: cum flamma vitio virentium lignorum crepat, Sen.: effusa flamma pluribus locis reluxit, Liv.: flammam concipere, Feuer fangen, Caes.: se flammā eripere (im Bilde = der Beurteilung entgehen), Cic. – Sprichw., e flamma petere cibum, seine Nahrung aus dem Feuer holen (wir »seine Nahrung im Auskehricht aufsuchen«), von den hungrigsten und niedrigsten Menschen, Ter. eun. 491: prius undis flamma (sc. misceatur), griech. θασσον πῦρ δατι μιχθήσεται, »eher wird sich Feuer mit Wasser vermischen« = eher wird etwas Unmögliches geschehen, Poëta b. Cic. Phil. 13, 49: ebenso unda dabit flammas, Ov. trist. 1, 8, 4. – 2) meton.: a) = flammende Sterne, - Blitze, Verg. u. Ov. – b) = daß Feuer, der Glanz, galea flammas vomens, Verg.: stant lumina flammā, Verg.: rubrā suffusus lumina flammā, Ov.: fl. purpurae, Plin. – II) übtr.: 1) im allg.: fl. belli, fl. invidiae, Cic. – 2) insbes., die Flamme, das Feuer = die Heftigkeit, fl. amoris, Cic.; u. bl. flamma, Hor. u. Ov.: vis et quasi fl. oratoris, Cic.: fl. gulae, Heißhunger, Cic.: ea fl. crescit, Feuer, d.i. heftiger Trieb, Ehrbegierde usw., Sall.: ultrix fl., brennende Rache, Verg. – Alter Genet. flammai, Lucr. 1, 725 u. 5, 1097.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flamma

  • 5 flagitium

    бесчестный поступок, furtum, adulterium vel aliud flag. (1. 7 § 1 D. 4, 2);

    flagitia admittere in tutela (1, 17 § 1 D. 26, 2. 1. 2 § 2 D. 49. 15);

    flag. militare (l. 13 C. 6, 21);

    flagitiosus (adi.) flagitiose (adv.) бесчестный, позорно: neс societas aut mandatum flagitiosae rei ullas vires habet (1. 35 § 2 D. 18, 1. 1. 70 § 5. D. 46, 1. 1. 4 § 1 D. 47, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > flagitium

  • 6 flacceō

        flacceō —, —, ēre    [flaccus], to be flaccid, flag, droop: Messala flaccet, loses courage.
    * * *
    flaccere, -, - V INTRANS
    be flabby; fail. flag

    Latin-English dictionary > flacceō

  • 7 flavus

    flāvus, a, um, adj. [for flag-vus from FLAG, flagro, burning, light-colored], golden yellow, reddish yellow, flaxen-colored, xanthos (mostly poet.):

    color,

    Col. 4, 3, 4:

    mellis dulci flavoque liquore,

    Lucr. 1, 938; 4, 13:

    mella,

    Mart. 1, 56, 10:

    aurum,

    Verg. A. 1, 592:

    Ceres,

    id. G. 1, 96; cf.

    of the same: et te, flava comas, frugum mitissima mater,

    Ov. M. 6, 118: mare marmore flavo, Enn. ap. Gell. 2, 26 (Ann. v. 377 ed. Vahl.):

    arva,

    Verg. G. 1, 316:

    crines,

    id. A. 12, 605:

    coma,

    Hor. C. 1, 5, 4; cf.:

    Galanthis flava comas,

    Ov. M. 9, 307:

    flavus comarum Curio,

    Sil. 9, 414:

    Ganymedes,

    Hor. C. 4, 4, 4:

    Phyllis,

    id. ib. 2, 4, 14:

    Chloë,

    id. ib. 3, 9, 19: Tiberis, reddish yellow (from the puzzolan earth on its ground), id. ib. 1, 2, 13; 1, 8, 8;

    2, 3, 18: Tiberinus multa flavus harena,

    Verg. A. 7, 31; Ov. M. 14, 447:

    Lycormas,

    id. ib. 2, 245:

    pudor,

    blushing, Sen. Hippol. 652:

    capillus in flavum colorem,

    Vulg. Lev. 13, 36; 30.— Subst.: an de moneta Caesaris decem flavos, gold pieces (cf. Engl. yellow-boys), Mart. 12, 65, 6.— Comp.: flavior, Boëth. ap. Porphyr. Dial. 2, p. 31.

    Lewis & Short latin dictionary > flavus

  • 8 refrigesco

    rē̆-frīgesco, frixi, 3, v. inch. n., to grow cold or cool (class.; most freq. in the trop. sense, and in Cic.).
    I.
    Lit.:

    ubi id vinum refrixerit, in dolium refundito,

    Cato, R. R. 105:

    cor vulnere laesum refrixit,

    Ov. M. 12, 422:

    ager,

    Col. 2, 15, 2:

    plaga per auras,

    Lucr. 4, 703:

    sanguis vel calescit vel refrigescit,

    Cels. 4, 3. —
    II.
    Trop., to grow cold or remiss; to abate, grow stale, lose interest; to fail, flag in strength or zeal:

    illud crimen de nummis caluit re recenti, nunc in causā refrixit,

    Cic. Planc. 23, 55:

    calor ille cogitationis, qui scribendi morā refrixit, recepit ex integro vires,

    Quint. 10, 3, 6:

    belli apparatus refrigescent,

    Cic. Phil. 5, 11, 30:

    res,

    Ter. Ad. 2, 2, 25 Ruhnk.; cf.:

    res interpellata bello,

    Cic. Att. 1, 19, 4:

    hasta Caesaris,

    to go on coldly, to flag, id. Fam. 9, 10, 3 Manut.;

    15, 17, 2: oratio,

    Quint. 4, 3, 2; cf.:

    imagines mora stili,

    id. 10, 7, 14:

    sortes plane,

    i. e. have gone quite out of use, Cic. Div. 2, 41, 87:

    quod de Pompeio Caninius agit, sane quam refrixit,

    id. Q. Fr. 2, 6, 5:

    cum Romae a judiciis forum refrixerit,

    has a cessation from judicial business, id. Att. 1, 1, 2: Domitius cum Messalā certus esse videbatur;

    Scaurus refrixerat,

    had given up, Cic. Q. Fr. 3, 2, 3; cf.

    Memmius,

    id. Att. 4, 18, 3:

    charitas multorum,

    Vulg. Matt. 24, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > refrigesco

  • 9 vexillum

    vexillum, i, n. [dim. of vēlum], a military ensign, standard, banner, flag.
    I.
    In gen., Caes. B. G. 6, 36; Cic. Phil. 2, 40, 102; 5, 11, 29; id. Att. 10, 15, 2; id. Agr. 2, 32, 86; Tac. A. 1, 20 al.—
    II.
    In partic., a red flag placed on the general's tent, as a signal for marching or for battle: vexillum proponere, to raise or display, Caes. B. G. 2, 20:

    vexillo signum dare,

    id. B. C. 3, 89 fin.
    B.
    Transf., the troops belonging to a vexillum, a company, troop, Liv. 8, 8; Tac. H. 1, 70; Stat. Th. 12, 782.—
    III.
    Trop.:

    Fortunae,

    Stat. S. 4, 2, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > vexillum

  • 10 accommodatus

    accommŏdātus, a, um    - part. passé de accommodo. [st2]1 [-] ajusté à, attaché à. [st2]2 [-] propre à, approprié à, adapté à, fait pour, qui se prête à.    - alicui rei ou ad aliquam rem accommodatus: approprié à qqch.    - oratio ad persuadendum adcommodata, Cic. Ac. 1, 8: discours propre à persuader.    - puppes ad magnitudinem fluctuum adcommodatae, Caes. BG. 3: vaisseaux adaptés à la violence des vagues.    - minime sum ad te consolandum accommodatus, Cic. Fam. 5, 16, 1: je suis le moins propre du monde à t'adresser des consolations.    - homines ad otium accommodati, Cic. Verr. 1, 63: gens faits pour une vie paisible.    - avec dat. reliqua tempora demetendis fructibus et percipiendis accommodata sunt, Cic. CM 70: les autres saisons se prêtent à la moisson et à la récolte des fruits.    - vir publicarum rerum administrationi accommodatus, Quint. 1, 9, 10: homme apte à l'administration des affaires publiques. --- cf. 6, 3, 110 ; 10, 1, 69, etc.    - accommodatus naturae, Cic.: conforme à la nature.    - nihil est naturae hominis accommodatius, Cic. Off. 1, 42: rien n'est mieux approprié à la nature humaine.    - sibi accommodatissimas fabulas eligunt, Cic. Off. 1, 114: ils choisissent les pièces qui leur conviennent le mieux.
    * * *
    accommŏdātus, a, um    - part. passé de accommodo. [st2]1 [-] ajusté à, attaché à. [st2]2 [-] propre à, approprié à, adapté à, fait pour, qui se prête à.    - alicui rei ou ad aliquam rem accommodatus: approprié à qqch.    - oratio ad persuadendum adcommodata, Cic. Ac. 1, 8: discours propre à persuader.    - puppes ad magnitudinem fluctuum adcommodatae, Caes. BG. 3: vaisseaux adaptés à la violence des vagues.    - minime sum ad te consolandum accommodatus, Cic. Fam. 5, 16, 1: je suis le moins propre du monde à t'adresser des consolations.    - homines ad otium accommodati, Cic. Verr. 1, 63: gens faits pour une vie paisible.    - avec dat. reliqua tempora demetendis fructibus et percipiendis accommodata sunt, Cic. CM 70: les autres saisons se prêtent à la moisson et à la récolte des fruits.    - vir publicarum rerum administrationi accommodatus, Quint. 1, 9, 10: homme apte à l'administration des affaires publiques. --- cf. 6, 3, 110 ; 10, 1, 69, etc.    - accommodatus naturae, Cic.: conforme à la nature.    - nihil est naturae hominis accommodatius, Cic. Off. 1, 42: rien n'est mieux approprié à la nature humaine.    - sibi accommodatissimas fabulas eligunt, Cic. Off. 1, 114: ils choisissent les pièces qui leur conviennent le mieux.
    * * *
        Accommodatus, Participium, siue nomen ex participio, vnde Accommodatior, accommodatissimus. Caesar. Approprié, Accommodé, Propre et convenable à quelque chose.
    \
        Ad summum otium accommodati. Cic. Addonnez à oisiveté.
    \
        Accommodatus ad flag itia. Cic. Duict à meschanceté.
    \
        Accommodata oratio ad consolandum. Cic. Propre, Convenable.
    \
        Accommodati tantum ad speciem. Quintil. Propres seulement à embellir, ou faire l'oraison plus belle.
    \
        Accommodatum ad naturam. Cic. Propre à nature et convenable.
    \
        Accommodatiores glandium generi castaneae. Plin. Plus approchantes, ou retirantes à la nature du gland, Les chastaignes resemblent plus au gland.
    \
        Accommodatus in hoc. Quint. Approprié et accommodé à cela.

    Dictionarium latinogallicum > accommodatus

  • 11 calamus

        calamus ī, m, κάλαμοσ, a reed, cane: calami palustres, O.: dispares, O.—Meton., of objects made of reeds, a reed pen: bonus: transversus, H. — Poet.: levi calamo ludere, to trifle, Ph. — A reed-pipe, reed: calamo trivisse labellum, V.: agrestis, V.: curvus, Ct.: hians, Pr.—An arrow: calami spicula Gnosii, H.: levis, O.: Per calamos venatricis puellae, Iu.—A fishing-rod: calamo salientes ducere pisces, O.—A lime-twig for snaring birds, Pr.—A straw, stalk, blade: lupini, V.
    * * *
    reed, cane; reed pen; reed/pan pipe; arrow; fishing pole; stalk; sweet flag; branch; arm; branch of a candelabrum

    Latin-English dictionary > calamus

  • 12 flaccēscō

        flaccēscō flaccuī, —, ere    [flacceo], to wither, droop, languish: flaccescebat oratio.
    * * *
    flaccescere, flaccui, - V INTRANS
    begin to flag, become flabby

    Latin-English dictionary > flaccēscō

  • 13 flāgitium

        flāgitium ī, n    [2 FLAG-], a shameful act, passionate deed, outrage, burning shame, disgraceful thing: Flagitium facimus, T.: domestica: flagitiis vita inquinata: homo flagitiis contaminatus: nihil flagiti praetermittere, L.: tanta flagitia facere et dicere.— A shameful thing, shame, disgrace: Flagiti principium est, nudare, etc., Enn. ap. C.: Nonne id flagitium est, etc., is it not a shame? T.: haec flagitia concipere animo, absurdities.—A disgrace, rascal, scoundrel: omnium flagitiorum circum se habebat, S.— Shame, disgrace: factum flagiti plenum: Peius leto flagitium timet, H.: flagitium imperio demere, L.
    * * *
    shame, disgrace; scandal, shameful act, outrage, disgraceful thing; scoundrel

    Latin-English dictionary > flāgitium

  • 14 flāgitō

        flāgitō āvī, ātum, āre, freq.    [2 FLAG-], to demand urgently, require, entreat, solicit, press, importune, dun: sed flagitat tabellarius: insto, posco, atque adeo flagito crimen: consulis auxilium: ne eius sceleris in te quaestio flagitaretur: cum stipendium ab legionibus flagitaretur, Cs.: admonitum venimus te, non flagitatum: a propinquo suo socerum suum: id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur, Cs.: id, quod ille me flagitat: amicum Largiora, H.: semper, ut convocaremur: (stomachus) pernā Flagitat refici, H.: quae sint ea numina Flagitat, V.
    * * *
    flagitare, flagitavi, flagitatus V
    demand urgently; require; entreat, solicit, press, dun, importune

    Latin-English dictionary > flāgitō

  • 15 flagrō

        flagrō āvī, āturus, āre    [2 FLAG-], to flame, blaze, burn: flagrantes onerariae: crinemque flagrantem Excutere, V.: Flagrabant ignes, O.—Fig., to be inflamed with passion, blaze, glow, be excited, be stirred: flagrabant vitia libidinis apud illum: ut cuiusque studium flagrabat, S.: homo flagrans cupiditate gloriae, fired: pugnandi cupiditate, N.: immortalitatis amore: Italia flagratura bello: convivia quae flagitiis flagrabunt: flagrabant vitia apud illum: flagrante etiam tum libertate, Ta.— To be afflicted, be vexed, suffer: invidiā: rumore malo, H.
    * * *
    flagrare, flagravi, flagratus V
    be on fire; blaze, flame, burn; be inflamed/excited

    Latin-English dictionary > flagrō

  • 16 flagrum

        flagrum ī, n    [2 FLAG-], a whip, scourge, lash: caesa flagro, L.: Ad sua qui domitos deduxit flagra Quirites, i. e. to servitude, Iu.
    * * *
    scourge, whip

    Latin-English dictionary > flagrum

  • 17 flāmen

        flāmen inis, m    [2 FLAG-], a priest (of one deity), flamen: divis singulis flamines sunto: flaminem Iovi creavit, L.: Martialis: flaminem prodere: inaugurare, L.
    * * *
    I
    priest, flamen; priest of specific deity
    II
    breeze, wind, gale; blast

    Latin-English dictionary > flāmen

  • 18 flamma

        flamma ae, f    [2 FLAG-], a blazing fire, blaze, flame: undique flammā torrerentur, S.: flammam concipere, take fire, Cs.: circumventi flammā, Cs.: effusa flamma pluribus locis reluxit, L.: inter flammas circus elucens, blazing stars: flammam tenebat Ingentem, a torch, V.: flammas cum puppis Extulerat, V.: extrema meorum, funeral torch, V.: modum Ponere iambis flammā, H.: flammā ferroque absumi, fire and sword, L.: mixta cum frigore, heat, O.: stant lumina flammā, glare, V.: flammae latentis Indicium rubor est, fever, O.— Provv.: E flammā petere cibum, i. e. suffer extreme hunger, T.: Prius undis flamma (sc. miscebitur), sooner will fire mingle with water: Unda dabit flammas, O.—Fig., the flame of passion, fire of love, glow, flame, passion, wrath: amoris: conceptae pectore flammae, O.: Digne puer meliore flammā, H.: oratoris: ultrix, V.— A devouring flame, danger, destruction, ruin: qui ab aris flammam depellit: ex illā flammā evolavit: implacatae gulae, i. e. raging hunger, O.
    * * *
    flame, blaze; ardor, fire of love; object of love

    Latin-English dictionary > flamma

  • 19 flāvus

        flāvus adj.    [2 FLAG-], golden yellow, reddish yellow, flaxen-colored, blonde: aurum, V.: flava comas, O.: arva, V.: Phyllis, H.: Tiberis, H.: Tiberinus harenā, V.
    * * *
    flava, flavum ADJ
    yellow, golden, gold colored; flaxen, blond; gloden-haired (Latham)

    Latin-English dictionary > flāvus

  • 20 (flīctus

        (flīctus ūs), m    [1 FLAG-], a striking, clashing, —Only abl: scuta Dant sonitum flictu, V.

    Latin-English dictionary > (flīctus

См. также в других словарях:

  • Flag of Germany — Name Bundesflagge und Handelsflagge Use Civil and state flag and civil ensign …   Wikipedia

  • Flag of Japan — Name Nisshōki[1] or Hinomaru[2] Use …   Wikipedia

  • Flag of Denmark — Name Dannebrog Use Civil and state flag and civil ensign …   Wikipedia

  • Flag of France — Name Tricolore Use National flag …   Wikipedia

  • Flag of Chile — Use National flag and ensign Proportion …   Wikipedia

  • Flag of England — Use Civil and state flag Proportion …   Wikipedia

  • Flag of New Zealand — Use National flag and state ensign …   Wikipedia

  • Flag of Brazil — Use National flag and ensign …   Wikipedia

  • Flag Football — ist eine Ballsportart, die aus dem American Football entstanden ist und damit eine Gridiron Football Variante darstellt. Wesentlicher Unterschied zum American Football ist, dass statt durch ein körperliches Tackling die Verteidigung den… …   Deutsch Wikipedia

  • Flag of the Soviet Union — Flag of the USSR redirects here. For other uses, see Flag of the USSR (disambiguation). Flag of the Soviet Union Name The Red Banner[1] …   Wikipedia

  • Flag of Newfoundland and Labrador — Use Civil and state flag …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»