-
1 ρακτήριον
ῥακτήριοςfit for striking with: masc acc sgῥακτήριοςfit for striking with: neut nom /voc /acc sg -
2 ῥακτήριον
ῥακτήριοςfit for striking with: masc acc sgῥακτήριοςfit for striking with: neut nom /voc /acc sg -
3 ῥακτήριος
II μέλη βοῶν ἄναυλα καὶ ῥ. broken, discordant (ψοφώδη καὶ θορυβώδη Hsch.
), Id.Fr.699.III ῥακτήριον· ὄρχησίς τις, Hsch.IV ῥακτήρια· τύμπανα, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥακτήριος
-
4 ῥάσσω
Grammatical information: v.Meaning: `to beat, to smash, to thrust, to stamp' (also of dancers), intr. `to strike, to dash' (hell.).Other forms: Att. ῥάττω, Ion. ῥήσσω (ep. Σ 571, ἐπι- ῥάσσω Ω 454, 456, h.Ap. 516, also LXX, NT), fut. ῥάξω, aor. ῥᾶξαι (Att., hell.), ῥαχθῆναι (LXX).Derivatives: 1. σύρ-, πρόσ-ραξις f. `crash, impact' (Arist., pap.), ἀπό- ῥάσσω n. of a ball-game (Poll., Eust.). 2. κατα-ρράκτης as adj. `rushing down, precipitous' (S., Str.), as subst. m. `waterfall' (D. S., Str.), `portcullis, boarding bridge' (LXX, App. a.o.), n. bird that sweeps down (Ar., Arist.), Κατα-ρρήκτης m. n. of a river in Phrygia (Hdt.); κατα-ρρακτήρ `rushing down' (Lyc.; of a bird). 3. ῥακτήριον ὄρχησίς τις, - τήρια τύμπανα H., ῥακτήριος approx. `suitable for beating', also `clamorous'? (S. Fr. 802 u. 699); ῥάκτριαι f. (- ια n.?) pl. `staffs, to beat off olives' (Poll., H., Phot.). On ῥάγ-δην, - δαῖος s. ῥαγή; on ῥαχία s.v.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Rather rare verb, which in the koine was confused with ῥήγνυμι. Without certain connection. As before the ῥ- a consonant must have disappeared, an original PGr. *Ϝρά̄χ-ι̯ω (cf. ῥαχ-ία) can be identified with a Slavic verb for `beat' (also with loss of u̯-), e.g. Russ. razítь, Czech. raziti, to which a.o. Czech. ráz `stroke, stamp', Russ. raz `turn', IE *u̯rāǵ(h)- (WP. 1, 318f. with Lidén Ein balt.-slav. Anlautges. 24 f.). The Slav. words, however, have also been connected with Russ. rézatь `cut, slaughter', OCS rězati ' κόπτειν' etc. and so with ῥήγνυμι (s. Vasmer s. raz II and Fraenkel s. rė́zti 1), which however clearly semant. slightly deviate. (As in Greek ῥήσσω and ῥήγνυμι, so in Slav. the corresponding verbs may have partly coalesced. -- The attractive connection with ἀράσσω (Bechtel Lex. s. ῥήσσω with Joh. Schmidt; cf. ταλα-: τλᾱ-, ταράξαι: θρά̄σσω) would require a PGr. *Ϝαράχ-ι̯ω; but there is no trace of a Ϝ-. Cf. ῥάχις.Page in Frisk: 2,643-644Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥάσσω
См. также в других словарях:
ῥακτήριον — ῥακτήριος fit for striking with masc acc sg ῥακτήριος fit for striking with neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ρακτήριος — α, ον, Α 1. ο κατάλληλος να χρησιμοποιηθεί για να χτυπήσει κανείς κάτι («ῥακτήρια κέντρα», Σοφ.) 2. αυτός που προκαλεί δυνατό ήχο, θορυβώδης («μέλη βοῶν ἄναυλα καὶ ῥακτήρια», Σοφ.) 3. (κατά τον Ησύχ.) α) «ῥακτήριον ὄρχησίς τις» β) «ῥακτήρια… … Dictionary of Greek
