-
1 ὄζω
Aὦζε Crates Com.2
(cj. Pors. for ὦ Ζεῦ): [tense] fut. ; [dialect] Ion.ὀζέσω Hp. Superf.25
, Gp.12.29.5, Eust.1523.39, An.Ox.2.396: [tense] aor. ; [dialect] Ion.ὤζεσα Hp.Superf.25
, LXX Ex.8.14(10): [tense] pf.ὤζηκα Phot.
; but [tense] pf. with [tense] pres. senseὄδωδα Phylarch.10
J., AP7.30 (Antip. Sid.), Plu.2.916d, Aret.SA1.9 : [tense] plpf. as [tense] impf.ὠδώδειν Plu.Alex.20
; [dialect] Ep. ὀδώδειν (v. infr.):—smell, whether smell sweet or stink, Hom. only in [ per.] 3sg. [tense] plpf. with sense of [tense] impf.,ὀδμὴ κέδρου.. ἀνὰ νῆσον ὀδώδει Od.5.60
; ὀδμὴ δ' ἡδεῖα ἀπὸ κρητῆρος ὀδώδει, of wine, 9.210 : later c. gen.rei, freq. with neut. Adj. or Adv. added, smell of a thing,τόδ' ὄζει θυμάτων A.Ag. 1310
;ὄζων τρυγός Ar.Nu.50
;βύρσης κάκιστον ὄζων Id.Eq. 892
, cf. V. 38 ; alsoὠδώδει ὑπὸ μύρων ὁ οἶκος Plu.Alex.20
: metaph., smell or savour of a thing, Κρονίων ὄζων smelling of musty antiquity, Ar.Nu. 398, cf. 1007, Ach. 192, Lys. 616 ;καλοκἀγαθίας X.Smp.2.4
; that from which the smell comes is also in gen.,ὄζων κακὸν τῶν μασχαλῶν Ar. Ach. 852
;τοῦ στόματος Pherecr.67
: so c. dupl. gen.,τῆς κεφαλῆς ὄζω μύρου Ar.Ec. 524
; v. infr. 11.II freq. impers., ὄζει ἀπ' αὐτῆς ὡσεὶ ἴων there is a smell from it as of violets, Hdt.3.23 ; ὄζει ἡδὺ τῆς χρόας there is a sweet smell from the skin, Ar.Pl. 1020 ;τῆς γῆς ὡς γλυκὺ ὄζει Cratin.Jun.1
; ὄζειν ἐδόκει τοῦ ἄρτου καὶ τῆς μάζης κάκιστον there seemed to be a most foul smell from.., Lys.6.1 ; οὐκ ὄζει αὐτῶν (sc. τῶν λαγῶν) no scent of the hares remains, X.Cyn.5.1, cf.7 : c. dupl. gen., ἱματίων ὀζήσει δεξιότητος there will be an odour of cleverness from your clothes, Ar.V. 1059, cf. Pax 529 ;ἀπὸ στόματος.. ὄζει ἴων, ὄζει δὲ ῥόδων, ὄζει δ' ὑακίνθου Hermipp.82.8
;ὄζει ἐκ τοῦ στόματος μελικήρας Pherecr.25
.III [voice] Med., κακὸν ὀζόμενος, for ὄζων, Hp.Loc.Hom. 12 ;οἶνος.. ἄνθεος ὀσδόμενος Xenoph.1.6
;δριμὺ ὀσδομένου τοῦ σώματος PSI4.297.3
(ca. v A. D.). (Cf. Lat. odor, Lith. uodžiu 'I smell'.)
См. также в других словарях:
ζένω — βλ. ζέχνω. [ΕΤΥΜΟΛ. Τα ζένω και ζέχνω < οζένω, με σίγηση τού προτονικού ο, από τον αόρ. ώζεσα τού αρχ. όζω «βρομώ», κατά το σχήμα έφθασα φθάνω, έχυσα χύνω, έφθισα φθίνω] … Dictionary of Greek
