-
1 ὑπο-κτείνω
ὑπο-κτείνω (s. κτείνω), heimlich tödten (?).
-
2 κτείνω
Aκτείνωμι Od.19.490
; [dialect] Aeol. [full] κτέννω Hdn.Gr.2.303 (and [tense] aor. 1 part.κτένναις Alc.33.5
), butκταίνω Id.140
acc. to Eust.1648.5 (leg. Ἀλκμᾶνι); [dialect] Ep. Iterat.κτείνεσκε Il.24.393
: [tense] fut. κτενῶ, [dialect] Ep.κτενέω Od.16.404
, - έεις Il.22.13, - έει ib. 124, al. (κτενεῖ 15.65
, 68), part. κτανέοντα only 18.309 (but in compos.κατα-κτανέουσιν 6.409
): [tense] aor. 1ἔκτεινα 19.296
, etc.: [tense] aor. 2ἔκτᾰνον 2.701
, etc.: [tense] pf.not found un compounded: [tense] plpf.ἀπ-εκτονήκειν Plu.Tim.16
:—[voice] Pass., [tense] fut. κτανθήσομαι Sch.T Il.14.481: [dialect] Ep. [ per.] 3pl. [tense] aor.ἔκτᾰθεν Il.11.691
, Od.4.537,κτάθεν Q.S.1.812
;ἐκτάνθην AP14.32
, (ἀπ-) LXX 1 Ma.2.9, Ev.Marc.8.31, D.C.65.4: [tense] aor. 2 ἀπ-εκτάνην [ᾰ] Gal.14.284: [tense] pf. ἐκτάνθαι ἀπ-) Plb.7.7.4:—Hom.also uses non-thematic forms, [ per.] 3sg., 1 and [ per.] 3pl. [tense] aor.ἔκτᾰ Od.11.410
, al. ( κατ- Il.15.432),ἔκτᾰμεν Od.12.375
,ἔκτᾰν 19.276
, Il.10.526 ( ἔκτα also in S.Tr.38, E.HF 423 (lyr., with [pron. full] ᾱ)); [ per.] 1pl. subj.κτέωμεν Od.22.216
; inf. κτάμεν ( κατα-) Il.9.458, κτάμεναι [ᾰ] 5.301, al.; part. κτάς ( κατα-) 22.323, also in Trag., A. Th. 965 (lyr.), E.IT 715: [tense] aor. [voice] Med. in pass. sense, [ per.] 3sg.ἀπ-έκτᾰτο Il.15.437
; inf. κτάσθαι ib. 558 (prob. in pass. sense); part.κτάμενος 22.75
, Hes.Op. 541, Pi.Fr. 203 codd., A.Pers. 923 (lyr.), Cratin.95:—kill, slay, freq. in Poets, also in early [dialect] Att., Lex Draconis in IG12.115.20; but in Prose and Com. ἀποκτείνω prevailed; usu. of men, less freq. of slayingan animal, as Il.15.587, Od.12.375, 19.543, Ar.Av. 1063 (lyr.); Οὖτίς με κτείνει δόλῳ seeks to kill me, Od.9.408, cf. S.OC 993; ὁ κτανών the slayer, murderer, A.Eu. 422;οἱ κτανόντες Id.Ch.41
(lyr.), 144, etc.2 put to death, Th.1.132, Arist.HA 625a16, al.; esp. in legal language,εἰ.. ἐν δίκῃ ἔκτεινεν ὁ κτείνας Pl.Euthphr.4b
, cf. Prt. 322d, Lg. 871e, al., Lys.10.11.3 of things, ὥστε καὶ κτείνειν so as to be fatal, of the plague, Th.2.51 (so in [voice] Pass., εὖτ' ἂν ὑπὸ τοῦ κακοῦ κτεινέωνται when the disease is proceeding towards a fatal termination, Aret.SD1.5);τὰ φύλλα [ἀποκύνου].. κτείνει κύνας Dsc.4.80
.4 put an end to,θέρος [νοῦσον] κτείνει Aret.SD1.16
. ([voice] Pass. in Hom. and [dialect] Ion. Prose, Il.11.668, 14.60, Od.11.413, Hdt.4.3, etc.; but Trag. almost always used θνῄσκω or καταθνῄσκω as the [voice] Pass., Com. Poets and Prose writers ἀποθνῄσκω.) (Cf. Skt. k[snull ]atás 'wounded'.) -
3 ὑποκτείνω
-
4 ἀνδροκτασία
A slaughter of men in battle, mostly in pl.,παύσασθαι.. Ἄρην ἀνδροκτασιάων Il.5.909
;μάχας τ' ἀνδροκτασίας τε 7.237
, etc.: personified, Hes.Th. 228: in sg., ἀνδροκτασίης ὕπο λυγρῆς by reason of sad homicide, Il.23.86, cf. Hes.Oxy.1359.1.17, A.Th. 693 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνδροκτασία
См. также в других словарях:
γενοκτονία — Ο όρος κατά λέξη σημαίνει εξόντωση μιας εθνικής ομάδας, ενός γένους, και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1946 στη δίκη της Νυρεμβέργης (αγγλ. genocide), για να χαρακτηρίσει ένα ειδικό έγκλημα που διαπράχθηκε εναντίον μιας φυλής ή εθνικών και… … Dictionary of Greek
τυραννοκτόνος — ο, η, ΝΜΑ 1. ως επίθ. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε τυραννοκτόνο (α. «και τυραννοκτόνον ξίφος κρύπτοντας υπό μυρσίνας», Σούτσ. Α. β. «τυραννοκτόνον πάθος», Φάλ.) 2. φονέας τυράννου 3. (το αρσ. στον πληθ.) οι τυραννοκτόνοι οι Αθηναίοι Αρμόδιος… … Dictionary of Greek
