-
1 ἐν-δαίω
ἐν-δαίω (s. δαίω), darin entzünden; übertr., πόϑον τινί, in Einem Sehnsucht entzünden, Pind. P. 4, 183. – Pass., bei Hom. in tmesi, ἐν δέ οἱ ὄσσε δαίεται Od. 6, 132; Ap. Rh. 3, 286 βέλος δ' ἐνεδαίετο κούρῃ νέρϑεν ὑπὸ κραδίῃ φλογὶ εἴκελον, brannte sich ein. – S. ἐνδατέομαι.
-
2 υποδαιω
-
3 δαΐς
A fire-brand, pinetorch,δαΐδων ὑπὸ λαμπομενάων Il.18.492
;δαΐδας μετὰ χερσὶν ἔχοντες Od.7.101
; δᾷδες, = λαμπάδες, Philyll.29;ἀραμένη δαΐδας IG12(5).229.8
; ἔλαχεν μυστιπόλους δ, of a δᾳδοῦχος, ib.3.172: in sg., Ar.Nu. 1494, Antiph.199, 272: collective in sg., metaph., ἐπὶ τὴν δᾷδα προελθεῖν to come to the funeral-torch. i.e. end of life, Plu.2.789a.2 as collective noun, pine-wood, such as torches were made of, SIG 57.32 (Milet., V B.C.), Ar.Nu. 612, Th.7.53, X.Cyr.7.5.23, Arist. Col. 791b24, Supp.Epigr.1.329.24.3 a disease in pines, resin-glut, Thphr.HP3.9.5.4 = δαδίον 2, Hp Mul.2.133. -
4 ἐνδαίω
ἐν-δαίω, darin entzünden; übertr., πόϑον τινί, in einem Sehnsucht entzünden. Pass., βέλος δ' ἐνεδαίετο κούρῃ νέρϑεν ὑπὸ κραδίῃ φλογὶ εἴκελον, brannte sich ein
См. также в других словарях:
υποδαίω — Α ανάβω από κάτω («ὑπὸ δὲ ξύλα δαῑον», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + δαίω «καίω»] … Dictionary of Greek
