ὑποδήματα

См. также в других словарях:

• ὑποδήματα — ὑπόδημα sole bound under the foot with straps neut nom/voc/acc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• ὑποδήματ' — ὑποδήματα , ὑπόδημα sole bound under the foot with straps neut nom/voc/acc pl ὑποδήματι , ὑπόδημα sole bound under the foot with straps neut dat sg ὑποδήματε , ὑπόδημα sole bound under the foot with straps neut nom/voc/acc dual …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• παπούτσι και υπόδημα — Αντικείμενο που σκεπάζει και προστατεύει το πόδι. Οι Αιγύπτιοι, όπως και οι Φοίνικες και οι Εβραίοι, χρησιμοποιούσαν σανδάλια και παντόφλες από φύλλα φοίνικα και πάπυρου και σπάνια από δέρμα· οι Ασσύριοι προτιμούσαν τα πολύ ελαφρά σανδάλια που τα …   Dictionary of Greek

• υπόδημα — Εξωτερικό περικάλυμμα των ποδιών, από δέρμα, ελαστικό ή πανί, γνωστό και με την κοινή ονομασία παπούτσι. Η χρήση του υ. είναι πανάρχαια. Όλοι οι πολιτισμένοι λαοί της αρχαιότητας φορούσαν υ. κατασκευασμένα από ξύλο, δέρμα ή ύφασμα. Στην αρχαία… …   Dictionary of Greek

• ποδένω — Ν 1. φορώ σε κάποιον τα υποδήματα του 2. προμηθεύω σε κάποιον υποδήματα, τού αγοράζω υποδήματα 3. μέσ. ποδένομαι φορώ τα παπούτσια μου. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχ. ὑποδέω «φοράω, προμηθεύω υποδήματα», με σίγηση τού αρκτικού φωνήεντος] …   Dictionary of Greek

• ξυπολύνω — και ξυπολάω (Μ ξυπολάω) μέσ. ξυπολιέμαι αφαιρώ τα υποδήματα μου και μένω ξυπόλητος νεοελλ. αναγκάζω κάποιον να μείνει ξυπόλυτος, αφαιρώ από κάποιον τα υποδήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἐξ υπο λύω «βγάζω τα υποδήματά μου», με σίγηση τού αρκτ. άτονου ε . Οι …   Dictionary of Greek

• обоувь — ОБОУВ|Ь (16), И с. 1.Обувь: ˫ако же не трѣбовати иноѧ ризы на сгрѣ˫ание ѡблекшемѹсѧ въ нѧ. ѡбѹвъ [так!] же. хѹда ѹбо видѣниѥмь. на долзѣ же потрѣбѹ съвершающии (ὑπόδημα) КР 1284, 196г; икономѹ гл҃ю. келареви. старѣишинѣ. ѡбуви шевцю. портнику. и… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

• ODO — I. ODO 2. Abbas Cluniacensis Gallus, discipulus S. Remigii Antissiodorensis: Proncipum Pontificumque arbiter. Obiit A. C. 944. scripsit plurima. Vide Morer. Diction. Hist. Item, dictus Cantianus, Benedictinus, saeculô 12. Thomae Cantuariensi… …   Hofmann J. Lexicon universale

• SICYON — I. SICYON inter vetustos Sicyoniorum Reges XIX. vulgo ponitur, urbique nomen dedisse traditur, sed praeter Historiae fidem, uti mox videbimus. II. SICYON locus Africae, ubi Crathis fluv. in Oceanum exit, et electrum nascitur. Plin. l. 19. c. 8.… …   Hofmann J. Lexicon universale

• TZANCAE — sive ZANCAE, genus calceamentorum, quibus Imperatores Graeci usi sunt; Campagi Latinis, cultu, pretiô, coloreque ab aliorum distincti. Habebant ad latus, secundum suras et in tatsis, aquilas ex lapillis et margaritis, iisque usi sunt Imperatores… …   Hofmann J. Lexicon universale

• UDO — I. UDO Herulorum Rex, fil. Mistaevonis, summus Christianorum osor, Herulos rexit, tandem ab aliquo Saxone transfuga caesus. Pater Godescalci, qui ante regnum conversus, paternam necem in Saxonibus ultus est: ceterum cum apud suos fidem propagare… …   Hofmann J. Lexicon universale