-
1 υλακτήσας
-
2 ὑλακτήσας
-
3 υλακτήσασα
-
4 ὑλακτήσασα
-
5 ὑλακτέω
ὑλακτ-έω [ῠ], used only in [tense] pres. and [tense] impf., exc. that Luc.Nec.10 has [tense] aor. ὑλάκτησα: ([etym.] ὑλάω):—A bark, bay, howl, of dogs,ἱστάμενοι δὲ μάλ' ἐγγὺς ὑλάκτεον Il.18.586
;ἀγαθός γ' ὑλακτεῖν Ar.V. 904
;ὑ. περιτρέχων Eup.207
(of a man compared to a dog); of hounds, give tongue,ὑ. περὶ τὰ ἴχνη X.Cyn.3.5
, cf. 9.2.2 metaph., howled for rage,Od.
20.13; of a hungry stomach, yelp for food,νηδὺς ὑλακτοῦσα AP6.89
(Maec.).b c. acc. cogn.,τοιαῦθ' ὑλακτεῖ S.El. 299
; ἄμουσ' ὑλακτῶν howling his uncouth songs, E.Alc. 760.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑλακτέω
См. также в других словарях:
ὑλακτήσας — ὑλακτήσᾱς , ὑλακτέω bark aor part act masc nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑλακτήσασα — ὑλακτήσᾱσα , ὑλακτέω bark aor part act fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
