-
1 ὑγιαίνω
A- ᾰνῶ Hp.Insomn.93
, Arist.Metaph. 1032b18: [tense] aor.ὑγίᾱνα D.54.1
, [dialect] Ion.ὑγίηνα Hp.Nat.Puer. 20
, Epid.2.2.4. [ῠ, but [pron. full] ῡ in augmented tenses, Com.Adesp.115]:—to be sound, healthy, or in health, Thgn. l.c., Scol.8, Hdt.1.153, Hp.Nat.Mul.12 (but ἐκφυγγάνει cod.C, Littré), Ar.Av. 605 (anap.); opp. νοσεῖν, κάμνειν, Pl.Grg. 495e, 505a;ὑγιάνας καὶ σωθείς D.54.1
; part. ὑγιαίνων, = ὑγιής, δυνάμενος, Lys. 24.13;ὀφθαλμοὶὑγιαίνοντες X.Oec.10.6
: of things, healthy,Plu.
2.5a, cf. 43b; ὄψα τῶν λιτῶν καὶ ὑ. ib.66of: generally, to be in a certain state of health, ὑ. νοσηρότερον andὑγιεινότερον Hp.Aph. 6.2
.2 to be sound of mind, Ar.Nu. 1275, Av. 1214, Pl.Tht. 190c, Men. Pk. 220, etc.; in full,τὰς φρένας ὑ. Hdt.3.33
.3 of soundness in political or religious matters, esp. in part.,τὸ ὑγιαῖνον τῆς Ἑλλάδος Id.7.157
; οἱ ὑγιαίνοντες, opp. turbulent agitators, Plb.28.17.12;ὑγιαίνουσα διδασκαλία 1 Ep.Ti.1.10
;ὑγιαίνουσα ἀριστοκρατία Plu. Dio 12
;δόξαι περὶ θεῶν ὑ. Id.2.20f
, etc.4 ὑγίαινε, like χαῖρε, a form of taking leave, farewell, Ar.Ra. 165, Ec. 477; found on tombstones, CIG 3706 ([place name] Cyzicus), IG14.2526, al. ([place name] Lugdunum), BMus.Inscr.1123a (inc. loc.); but σὺ δ' ὑγίαινέ μοι salutation at meeting, Achae.44, cf. Alex.297; freq. in letters,Μνησίεργος ἐπέστειλε τοῖς οἴκοι χαίρειν καὶ ὑγιαίνειν SIG1259
(Athens, iv B. C.);σεαυτοῦ ἐπιμελοῦ ἵν' ὑγιαίνῃς POxy.745.10
(i B. C./i A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑγιαίνω
См. также в других словарях:
ασελγαίνω — ἀσελγαίνω (Α) φέρομαι ακόλαστα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ασελγής (πρβλ. υγιής < υγι αίνω)] … Dictionary of Greek
