-
1 ὀλαί
-
2 ολαι
-
3 ολάι
ὁλᾷ, ὁλάωpres subj mp 2nd sgὁλᾷ, ὁλάωpres ind mp 2nd sg (epic)ὁλᾷ, ὁλάωpres subj act 3rd sgὁλᾷ, ὁλάωpres ind act 3rd sg (epic) -
4 ὁλᾶι
ὁλᾷ, ὁλάωpres subj mp 2nd sgὁλᾷ, ὁλάωpres ind mp 2nd sg (epic)ὁλᾷ, ὁλάωpres subj act 3rd sgὁλᾷ, ὁλάωpres ind act 3rd sg (epic) -
5 ολαί
-
6 ὀλαί
-
7 όλαι
ὅλοξfem nom /voc plὅλᾱͅ, ὅλοξfem dat sg (doric aeolic)ὅλοςwhole: fem nom /voc plὅλᾱͅ, ὅλοςwhole: fem dat sg (doric aeolic) -
8 ὅλαι
ὅλοξfem nom /voc plὅλᾱͅ, ὅλοξfem dat sg (doric aeolic)ὅλοςwhole: fem nom /voc plὅλᾱͅ, ὅλοςwhole: fem dat sg (doric aeolic) -
9 ὀλαί
Grammatical information: f. pl.Meaning: `barley corn, which is used at a sacrifice'See also: s. οὑλαί.Page in Frisk: 2,375Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀλαί
-
10 οὐλαί
οὐλαί, αἱ, att. ὀλαί, die grob geschrotenen Gerstenkörner, die, mit Salz gemengt u. geröstet, vor dem Opfer auf den Altar u. das Opferthier gestreu't wurden; Schol. Ar. Equ. 1163 erkl. αἱ μεϑ' ἁλῶν μεμιγμέναι κριϑαὶ καὶ τοῖς ϑύμασιν ἐπιβαλλόμεναι, wie die mola salsa der Römer von Dinkel war; vgl. Od. 3, 440, wo Einer zum Opfer kommt mit Waschwasser u. Gerstenmalz, ἑτέρῃ δ' ἔχεν οὐλὰς ἐν κανέῳ, u. es nachher heißt Νέστωρ χέρνιβά τ' οὐλοχύτας τε κατήρχετο; dann betet N., ἀπαρχόμενος κεφαλῆς τρίχας ἐν πυρὶ βάλλων; dann, ἐπεί ῥ' εὔξαντο καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο, wird das Opferthier geschlachtet; – Her. 1, 132 erwähnt sie unter den bei den Griechen üblichen Zurüstungen zum Opfer, ohne weitere Bemerkung, womit Ar. Pax 913 zu vergleichen, τὸ κανοῦν πάρεστ' ὀλὰς ἔχον καὶ στέμμα καὶ μάχαιραν, u. als das Opfer vorgenommen werden soll, heißt es σὺ δὲ πρό-τεινε τῶν ὀλῶν καὐτός τε χερνίπτου παραδοὺς ταύτην ἐμοὶ καὶ τοῖσι ϑεαταῖς ῥῖπτε τῶν κριϑῶν, übrigens wird das Opfer ganz in der Art, wie es aus Homer angedeutet ist, vollzogen; der Schol. zur letzten Stelle bemerkt, daß es heißen sollte τῶν ὅλων κριϑῶν (richtiger ὀλῶν), wie Her. 1, 160, οὔτε οὐλὰς κριϑῶν πρόχυσιν ἐποιέετο ϑεῶν οὐδενί; – Equ. 1163 läßt Ar. komisch aus solcher heiligen Gerste ein Brötchen μαζίσκη für das Volk backen. – Die Ableitung schwankt, gewöhnlich nimmt man ὅλος als Stammwort an, wie meistentheils die Alten erklären ὅλαι κριϑαί, die noch nicht geschrotenen od. gemahlenen, ganzen Gerstenkörner, so daß also die Griechen einen andern Brauch gehabt haben als die Römer, bei denen die heilige mola grob gemahlen war, vgl. Voß Virg. Ecl. 8, 82; doch kennt D. Hal. 7, 72 den Unterschied nicht; Buttmann Lexil. I, 191 ff. hat es daher auf dieselbe Wurzel mit ἀλέω, ἄλευρον zurückgeführt, so daß es mit mola, Malz, verglichen werden kann. – »Der nicht mehr vorkommende nom. sing. ὀλή würde demnach«, bemerkt Passow, »der älteste Name der Brodfrucht überhaupt gewesen sein, besonders der durch Mahlen od. Stampfen zur Nahrung eingerichteten; diese Benennung aber blieb vorzugsweise der Gerste, als der zuerst gangbar gewordenen Getreideart, wie bei uns der Roggen vorzugsweise Korn, bei den Franzosen der Weizen froment heißt«. – Ὀλαί wird übrigens ausschließlich die für den Opfergebrauch bestimmte Gerste genannt. – Vgl. noch ὄλυρα.
-
11 οὑλαί
Grammatical information: f. pl.Meaning: `(unmealed) barley corns, roasted and sprinkled between the horns of the sacrificial animal' (Ion. since γ 441); Lat. mola salsa (on the meaning Buttmann Lexil. 1, 191ff.).Compounds: As 1. member in οὑλο-χύτας acc. pl. f. `id.' (Hom.); οὑλό-χυτα τὰ κατάργματα H.; comp. of οὑλαί and χέω (s.v.) with το-suffix (cf. e.g. ἀκμό-θε-τον); οὑλο-χύτας followed in gender οὑλαι (diff. Schwyzer 439: for *οὑλὰς χυτάς); from this οὑλοχυτ-έομαι `to besprinkle with οὑ.' (Thphr. ap. Porph.). Also οὑλο-χόϊον (- χοεῖον?) ἀγγεῖον, εἰς ὅ αἱ ὀλαὶ ἐμβάλλονται πρὸς ἀπαρχὰς τῶν θυσιῶν H.; as if from *οὑλο-χόος, - χοέω.Derivatives: ( ὀλβ-άχνιον (with ὀλβ- = ὀλϜ-) n. `basket for the ὀλαί' (EM 257, 53 [Syracus.]; also ὀλβάχιον κανοῦν. Δεινόλοχος H.; ὀλβακήϊα `id.' (Dor. after H. s. εὔπλουτον κανοῦν). See s.v. ὀλαγμεύειν ὀλὰς βάλλειν Phot. with ὀλαιμεύς ὁ (cod. τὸ) τὰς ὀλὰς βάλλων H.; on γ οὑλαί ι s.v. Blumenthal Hesychst. 22. S.s.v. λαίγματα; these words do not belong to οὐλαί as then the suffix α + velar cannot be explained.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: As in Arc. ὀλοαί ο can stand for F (Brugmann-Thumb 44; cf. δοάν = δϜάν s. δήν), we get a basic ὀλϜαί. -- Technical word without convincing connection. The comparison with ὄλυραι and ἔλυμος `barley' (s.v.) is quite hypothetic. Even more doubtful combinations in Specht Ursprung 114, 127 a. 146. - Prob. Pre-Greek; cf. ὄλπα in H..Page in Frisk: 2,443Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑλαί
-
12 ολη
-
13 όλα
ὅλοξneut nom /voc /acc plὅλᾱ, ὅλοξfem nom /voc /acc dualὅλᾱ, ὅλοξfem nom /voc sg (doric aeolic)ὅλοςwhole: neut nom /voc /acc plὅλᾱ, ὅλοςwhole: fem nom /voc /acc dualὅλᾱ, ὅλοςwhole: fem nom /voc sg (doric aeolic)ὅλᾱ, ὁλάωpres imperat act 2nd sgὅλᾱ, ὁλάωimperf ind act 3rd sg (homeric ionic)——————ὅλαι, ὅλοξfem nom /voc plὅλᾱͅ, ὅλοξfem dat sg (doric aeolic)ὅλαι, ὅλοςwhole: fem nom /voc plὅλᾱͅ, ὅλοςwhole: fem dat sg (doric aeolic) -
14 οὐλαί
A barley-corns, barley-groats, which were sprinkled on the head of the victim before the sacrifice (cf. Sch.Ar. Eq. 1164), Od.3.441, cf. Hdt.1.132, Ar.Eq. 1167, Pax 948, 960, Thphr. Char.10.13 ( ὀλ-, v.l. οὐλ-), SIG1024.18 (Myconos, iii/ii B. C.);οὐλαὶ κριθῶν Hdt.1.160
. (The variation οὐλαί: ὀλαί points to orig. Ολϝαί, cf. ὀλβάχνιον: the Arc. formὀλοαί IG5(2).514.15
(Lycosura, ii B. C.) prob. comes from a bye-form Ολοϝαί. Perh. cogn. with ἀλέω (A), ἔλυμος III, ὄλυρα.) -
15 ὄλῡρα
ὄλῡρα ( ὀλύρα ist falscher Accent, Arcad. p. 194), ἡ, gew. im plur. αἱ ὄλυραι, Bekk, Poll. 7, 21 ὀλῦραι, eine Getreideart, die in der Il. 5, 196 u. 8, 564 (ὀλύρας) als Pferdefutter neben Gerste, κρῖ, genannt wird; nach Her. 2, 77, ἐκ τῶν ὀλυρέων ποιεῦνται ἄρτους, von den Aegyptiern zum Brotbacken gebraucht (vgl. Ath. III, 109 c); nach 2, 36 auch ζειά genannt (ἀπὸ ὀλυρέων ποιεῦνται σιτία, τὰς ζειὰς μετεξέτεροι καλέουσι); ὑπὲρ τῶν μελινῶν καὶ τῶν ὀλυρῶν ἐν τοῖς Θρᾳκίοις σιροῖς Dem. 8, 45. Doch wird sie auch von ζειά, wie von κριϑή und πυρός unterschieden, Theophr. und Diosc.; vielleicht das Einkorn oder Emmerkorn. Nach Buttm. Lexil. II p. 198 mit ὀλαί, οὐλαί verwandt.
-
16 ὅλμος
ὅλμος, ὁ (entweder mit εἴλω, εἰλέω, volvo zusammenhangend, od. minder wahrscheinlich mit Buttm. Lexil. I p. 195 von ὀλαί, οὐλαί, ἀλέω abzuleiten), eigtl. ein runder Stein ohne hervortretende Ecken; χεῖρας ἀπὸ ξίφεϊ τμήξας ἀπό τ' αὐχένα κόψας ὅλμον ἃς ἔσσευε κυλίνδεσϑαι δι' ὁμίλου, Il. 11, 147, nach welcher Stelle Spätere den Rumpf des menschlichen Leibes ohne Arme u. Beine u. Kopf so nannten, sonst ϑώραξ; nach Poll. 2, 162 τὸ ἀπὸ αὐχένος ἕως ἰσχίων σύμπαν. Dann gew. ein walzenförmiger oder halbkugelförmiger Körper; – a) der Mörser; Hes. O. 425; ἐςβάλλουσι ἐς ὃλμον καὶ λεή. ναντες ὑπέροισι, Her. 1, 200. – b) ein Trog, ein Wasserkübel; Ar. Vesp. 201. 238, wo Schol. erkl. ἐργαλεῖον μαγειρικόν, auch hinzusetzen, so heiße ὁ τρίπους τοῦ Ἀπόλλωνος; nach Anderen die Höhlung des Sessels, auf welchem die Pythia beim Wahrsagen saß; daher ἐν ὅλμῳ κοιμᾶσϑαι, prophezeien, Zenob. 3, 63. – Ein Trinkgefäß, Ath. XI, 494 b ποτήριον κερατίου τρόπον εἰργασμένον, ὕψος ὡς πυγωνιαῖον, aus Menestheus. – Οἱ ὅλμοι, die Höhlen der Backenzähne, sp. Medic. – Der oberste Theil der Flöte, das Mundstück.
-
17 ολος
I.ὁ мутная жижа Anth.II.эп.-ион. οὖλος 31) целый, цельный, полный, весь(ἄρτος Hom.; πίθος Eur.; βοῦς Arph.)
τρεῖς ὅλους ἑκμήνους χρόνους Soph. — три полных полугодия;τῆς ἡμέρας ὅλτης Xen. — целый день;δι΄ ὅλου NT. — целиком, сплошь;σὺν ὅλῃ τῇ ψυχῇ Plat. — всей душой;ὅλη καὴ πᾶσα ἥ οἰκία Plat. — весь решительно дом;πόλεις ὅλαι Plat. — целые города;ὅλη ἥ πόλις Plat. — весь город;τοῖς ὅλοις ἡττᾶσθαι Dem. — лишиться всего;τὸ ὅλον Plat. — целое, мир, вселенная2) полный, совершенный, сущий, подлинный(ἁμάρτημα Xen.; πλάσμα Dem.). - см. тж. ὅλον
-
18 ουλαι
атт. ὀλαί αἱ культ. жертвенный ячмень, поджаренный и смешанный с солью (цельный или крупного помола, которым перед жертвоприношением посыпали голову жертвенного животного и самый жертвенник) Hom., Her. -
19 ἐπιπελανίαι
ἐπιπελανίαι: ὀλαί, καὶ πόπανα, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιπελανίαι
-
20 ὀλαγμεύειν
A v. οὐλαί.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀλαγμεύειν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ολαί — ὀλαί, αἱ (Α) (αττ. τ.) βλ. οὐλαί … Dictionary of Greek
.ολᾶι — ὁλᾷ , ὁλάω pres subj mp 2nd sg ὁλᾷ , ὁλάω pres ind mp 2nd sg (epic) ὁλᾷ , ὁλάω pres subj act 3rd sg ὁλᾷ , ὁλάω pres ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀλαί — ὀλή fem nom/voc pl οὐλαί barley corns fem nom/voc pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὅλαι — ὅλοξ fem nom/voc pl ὅλᾱͅ , ὅλοξ fem dat sg (doric aeolic) ὅλος whole fem nom/voc pl ὅλᾱͅ , ὅλος whole fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὅλᾳ — ὅλαι , ὅλοξ fem nom/voc pl ὅλᾱͅ , ὅλοξ fem dat sg (doric aeolic) ὅλαι , ὅλος whole fem nom/voc pl ὅλᾱͅ , ὅλος whole fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ολαιμεύς — ὀλαιμεύς, ο (Α) (κατά τον Ησύχ.) «τὰς ὀλὰς βάλλων». [ΕΤΥΜΟΛ. Η σύνδεση τού τ. με τη λ. ὀλαί / οὐλαί* οδήγησε μερικούς στην παρακινδυνευμένη διόρθωσή του σε ὀλαι < χο> εύς] … Dictionary of Greek
ολαγμεύειν — ὀλαγμεύειν (Α) (κατά τον Φώτ.) «ὀλὰς βάλλειν». [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Αβέβαιη θεωρείται η σύνδεση τής λ. με το ὀλαί / οὐλαί] … Dictionary of Greek
ολβάχιον — ὀλβάχιον και ὀλβάχνιον και ὄλεχον, τό, και ὀλβακήϊα, ἡ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «πλεονάζουσι δὲ τὸ β Συρακούσιοι ὡς ἐπὶ τοῡ ὀλβάχνιον, ὀλάχνιον γάρ ἐστι τὸ ἀπαθὲς τὸ τὰς οὐλὰς ἔχον σημαίνει δὲ τὸ κανοῡν (κάνιστρον) ἐν ᾧ ἀπετίθεντο τὰς οὐλάς». [ΕΤΥΜΟΛ … Dictionary of Greek
οληφόρος — ὀληφόρος, ἡ (Α) η γυναίκα που κρατούσε τας οὐλάς, δηλ. το χοντροκομμένο κριθάρι με το οποίο πασπαλιζόταν το κεφάλι τού θύματος πριν από τη θυσία. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀλαι / οὐλαί + φόρος*] … Dictionary of Greek
οπυιόλαι — ὀπυιόλαι και ὀπυόλαι (Α) (κατά τον Ησύχ.) «γεγαμηκότες». [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀπυίω / ὀπύω «νυμφεύομαι» + επίθημα όλαι, πληθ. τού όλης (πρβλ. μαιν όλης] … Dictionary of Greek
ουλαί — οὐλαί, αττ. ὀλαί, αἱ (Α) χονδροκομμένο, χονδραλεσμένο κριθάρι με το οποίο πασπάλιζαν το κεφάλι τού θύματος πριν από τη θυσία («ἑτέρη δ ἔχεν οὐλὰς ἐν κανέῳ», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχ. λ., άγνωστης ετυμολ., που αναφέρεται σε κάποιο αγροτικό έθιμο.… … Dictionary of Greek