-
1 οχών
ὄχοςcarriage: neut gen pl (attic epic doric)ὀχέωhold fast: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ὀχήprop: fem gen plὀχόςfirm: masc /fem /neut gen pl -
2 ὀχῶν
ὄχοςcarriage: neut gen pl (attic epic doric)ὀχέωhold fast: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ὀχήprop: fem gen plὀχόςfirm: masc /fem /neut gen pl -
3 όχων
-
4 ὄχων
-
5 ὀχεύω
ὀχεύω, - εῦσαιGrammatical information: v.Meaning: `to cover, to mount', midd. `to copulate' (IA.).Derivatives: ὀχ-εῖος `serving for covering' (Din.), - εῖον n. `covering-place, stallion' (Lycurg., Arist.); - εία f. (X., Arist., pap.), ὀχή f. (Arat.), - ευσις f. (J.) `the covering, impregnating', - ευμα n. `product of the body' (Arist.); - ευτής m. `stallion' (pap. IIIa), - ευτικός `ruttish' (Arist., Thphr.); - εύτριαν H. s. ψόαν. -- Also ὀχῶν ὀχευτικῶς ἔχων H., ὀχέωνται (Arat. 1070 verse-end) = ὀχεύωνται.Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Etymology debated. Acc. to older interpretation (Curtius a.o.) to ὀχέομαι `drive, ride', where (forgoing - εύω) the active diathesis is remarkable. After Prellwitz (thus Bq, WP. 2, 481f. a.o.) however from ἔχω in the sense of `overwhelm'. More attractive Bosshardt 30 sees in ὀχεύ-ω a denorninative of ὀχεύς, a.o. `door-bolt' (from ἔχω), prop. of the wooden pin, which was fitted in a hole in the wall to block the door; the ἅπ. λεγγ. ὀχῶν, ὀχέωνται are secondary innovations.Page in Frisk: 2,455Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀχεύω
-
6 ποιμήν
ποιμήν, ένος, ὁ (mit πατέομαι, pasco, πόα zusammenhangendj, der Hirt, insbesondere der Schäfer; Hom. u. Hes.; als Ggstz von ἄναξ Od. 4, 87; übh. Lenker, Gebieter der Menschen, bes. ποιμὴν λαῶν, bei Hom. u. Hes. häufiges Beiwort der Fürsten, Hirt der Leute; ναῶν ποιμένες, Aesch. Suppl. 748, der es auch vom Sturme gebraucht, »der Treiber«, Ag. 643; ὄχων, Eur. Suppl. 696; λόχων, Valck. Phoen. 1146; Soph. Ai. 353, von Fürsten, wo der Schol. es durch ποιμαίνων, ϑάλπων erklären will. In Prosa herrscht die eigtl. Bdtg vor, ποιμὴν καὶ βουκόλος, Plat. Legg. V, 735 a; Polit. 275 b; τῶν ἀρχόντων ὥςπερ ποιμένων πόλεως, Rep. IV, 440 d; Plut. u. a. Sp.
-
7 ἀνάσσω
ἀνάσσω ( ἄναξ), der Gebieter sein, walten, herrschen; oft bei Hom.; μετ' ἀϑανάτοισιν, unter den Unsterblichen der Erste sein, Il. 4, 61; μετ' Ἀργείοισιν 23, 471; ἐν Βουδείῳ Il. 16, 572; ἐν Φαίηξιν Od. 7, 62; am häufigsten mit dem dat., welcher hier, nach Homers Sprachgebrauch, dieselbe Bedeutung hat wie der genetiv., vgl. Friedlaend. Aristonic. p. 22: Il. 1, 287 ff. περὶεἶναι ἄλλων, κρατεῖν πάντων, πάντεσσι δ' ἀνάσσειν, σημαίνειν πᾶσι; 20, 180 Τρώεσσιν ἀν. τιμῆς τῆς Πριάμου; δώμασιν, κτήμασιν οἷσιν, Od. 1, 117. 402, Herr in seinem Hause sein, über sein Vermögen schalten; so Aesch. δόμοις Ch. 129; ἐν Θήβαις Soph. O. R. 1203; absol., οἱ ἀνάσσοντες, die Gebieter, Phil. 6. Doch hat auch Hom. schon den gen., Τενέδοιο, Ἀργείων, πεδίοιο, Il. 1, 38. 10, 33 Od. 4, 602, welches von Pind. an die herrschende Construction ist; ἐν Θήβῃ Καδμείων ἤνασσε Od. 11, 276; ohne casus Iliad. 16, 172. Hom. hat auch das med., in der Bedeutung des activ., seinem Sprachgebrauche gemäß, Od. 3, 245 τρὶς ἀνάξασϑαι γένεα ἀνδρῶν, drei Menschenalter lang König sein; pass. 4, 177 ἀνάσσονται ἐμοί, Homerisch = ὑπ' ἐμοῦ, sie werden von mir beherrscht. Bei Tragg. u. Sp. D. übh. lenken, leiten, πηδήματος Aesch. Pers. 96; σκῆπτρον ἀνάσσεται Soph. Phil. 189; ὄχων Eur. Hel. 1040; στρατηγίας I. T. 17.
-
8 ανασσω
I.1) повелевать, править, царствовать, тж. владеть(τισί Hom., Hes., τινός, μετά и ἔν τισί Hom., τινί Aesch., τι, παρά τι и ὑπό τινος Soph.)
οἱ ἀνάσσοντες Soph. — предводители, начальники;ἀνάσσεσθαί τινι Hom. — находиться в чьей-л. власти;τρίς μιν, φασίν, ἀνάξασθαι (med.) γενε΄ ἀνδρων Hom. — говорят, что он (Нестор) был царем трех человеческих поколений2) начальствовать, управлятьἀ. Ἑλλάδος στρατηγίας Eur. — командовать греческим войском;
ὄχων ἀ. Eur. — править колесницей;παρ΄ ὅτω σκῆπτρον ἀνάσσεται Soph. — (тот), кому принадлежит скиптрII.стяж. к ἀναΐσσω -
9 οχος
Iὅ [ἔχω] вместилище, т.е. убежище, укрытие(νηῶν Hom.)
II1) (преимущ. pl.) колесница, повозкаἵππους λύειν ἐξ ὄχων Hom. — выпрячь коней из колесницы;
2) корабль(ὄ. ταχυήρης Aesch.)
3) колесо(τροχαλοὴ ὄχοι Eur.)
-
10 ποιμήν
2 after Hom. always shepherd,βουκόλοι καὶ π. E.Ba. 714
, cf. Cratin.281, Pl.Tht. 174d, R. 343a, Lg. 735b, etc.;π. προβάτων LXXGe.4.2
.II metaph., shepherd of the people, regularly of Agamemnon,Ἀγαμέμνονα π. λαῶν Il.2.243
, al.: generally, captain, chief, ib.85, al., S.Aj. 360 codd. (lyr.);ναῶν ποιμένες A.Supp. 767
; ; ; ποιμένες δώρων Κυπρίας, of the Loves, Pi.N.8.6: abs., master, lord,πλοῦτος ὁ λαχὼν ποιμένα Id.O.10(11).88
; for A.Ag. 657, v. στρόβος. -
11 ἀνάσσω
Aἤνασσον Od.11.276
, [dialect] Dor. ἄνασσον [ᾱ] Pi.O.6.34, [dialect] Ep. ἄνασσον [ᾰ] Il.1.252, [dialect] Aeol. [ per.] 3sg.ἐάνασσε Alc.64
: [tense] fut.ἀνάξω Il.20.180
: [dialect] Ep. [tense] aor. :—rare in [voice] Med. and [voice] Pass., v. infr.: (ϝανάσσω, cf. ἄναξ):—poet. Verb, mostly [tense] pres., to be lord, master, of gods and human rulers: in Hom. mostly c. dat., to be lord, hold sway in..,Il.
2.108; κτήμασι, κτεάτεσσι, Od.1.117, 4.93: also c. gen.,Ἀργείων, πεδίοιο ἀ.
to be lord of..,Il.
10.33, Od.4.602, cf. Pi. l.c., E.Andr.22, etc.: with dat. pers. added, ἐλπόμενον Τρώεσσι ἀνάξειν.. τιμῆς τῆς Πριάμου to be master of Priam's sovereignty among the Trojans, Il.20.180; ;πάντων μὲν κρατέειν ἐθέλειν, πάντεσσι δ' ἀνάσσειν, πᾶσι δὲ σημαίνειν Il.1.288
: with Prep., μετ' ἀθανάτοισι ib.4.61, cf. 23.471;ἐν Βονδείῳ 16.572
;ἐν Φαίηξι Od.7.62
;παρὰ τὸν Ἀχέροντα S.El. 184
; ὑπὸ γαίας ib. 841: with neut. Adj.,Ζεῦ πάντ' ἀνάσσων Id.OT 904
: in Hom. freq. withἶφι, Τενέδοιό τε ἶφι ἀνάσσεις Il.1.38
, al.: abs., the kings,S.
Ph.6:—[voice] Med. once in Hom., τρὶς ἀνάξασθαι γένε' ἀνδρῶν to have been king for three generations, Od.3.245:—[voice] Pass., to be ruled,ἀνάσσονται δ' ἐμοὶ αὐτῷ 4.177
.II in Trag. sts. metaph. of things,κώπης ἀνάσσων E.Fr. 705
;ὄχων ἀνάσσουσ' Hel. 1040
;στρατηγίας IT17
; πηδήματος ἀνάσσων lord of the leap, dub. in A.Pers.96; ἃ τῶν νυκτιπόλων ἐφόδων ἀνάσσεις, of Persephone, E. Ion 1049 (lyr.):—[voice] Pass., is held as lord,S.
Ph. 140 (lyr.). -
12 ὀχάομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀχάομαι
-
13 ὀχευτικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀχευτικός
См. также в других словарях:
ὀχῶν — ὄχος carriage neut gen pl (attic epic doric) ὀχέω hold fast pres part act masc nom sg (attic epic doric) ὀχή prop fem gen pl ὀχός firm masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὄχων — ὄχος carriage masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
OSCHOPHORIA — festa Atheniensium, hanc ob causam instituta. Athenienses ob caedem Androgeo, Cretensibus ad 9. Ann. poenae causâ 7. adolescentes, totidemque puellas, oraculi iussu, pendere cogebantur. Cumque tertia pensio iam exigeretur, Theseus cum reliquis… … Hofmann J. Lexicon universale
οχώμαι — ὀχῶμαι, άομαι (Α) 1. πηδώ 2. (η μτχ. αρσ. ενεργ. ενεστ.) ὀχῶν (κατά τον Ησύχ.) «ὀχευτικῶς ἔχων». [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. οχεύω] … Dictionary of Greek
τετράζυγος — ον, Α 1. αυτός που έχει τέσσερεις ζυγούς ή τέσσερα υποζύγια («τετραζύγων ὄχων», Ευρ.) 2. τετραπλός («ὀμφὴ τετράζυγος», Νόνν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α) * + ζυγος (< ζυγός), πρβλ. τρί ζυγος] … Dictionary of Greek
