-
1 ἀστράγαλος
Grammatical information: m.Meaning: `one of the vertebrae (of the neck), ankle joint; knuckle-bones, dice' (Il.). Also a plant, s. DELG Suppl.Derivatives: ἀστραγαλωτός ( μάστιξ) `(whip) made from ἀ.' (Crates Com.), ἀστραγαλωτή a plant (Philum.); s. Schwyzer 503: 4, Chantr. Form. 305 sect. 243. - ἀστραγαλῖτις `kind of Iris' (Gal.), ἀστραγαλῖνος `bull-finch' (Dionys.). - Denom. ἀστραγαλίζω `play with a.' (Com., Pl.). Hypocoristic ἄστρις f. = ἀστράγαλος (Call.); with hypocoristic χ-Suffix, ἄστριχος m. (Antiph.), cf. Schwyzer 498.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Generally considered a derivation in - λ- (Chantr. Form. 247) of the old word for `bone' (s.v. ὀστέον), which was also assumed for ἀστακός (but s.s.v.) and ὄστρ-ακον, ὄστρ-ειον (but see s.v.). The -γ was compared with the nominative in the Skt. r-n-stems, e.g. ásr̥-k, gen. asn-áḥ `blood' (cf. ἔαρ); cf. Benveniste Orig. 7 and 28. But the word for `bone' was not an r-n-stem and the formation is improbable. It is therefore quite probably a substr. word (Beekes, Devel. 51). Improb. Winter Prothet. Vokal 37ff. - Cf. ἀστακός, ὄστρακον, ὀστρύς, ὀστέον.Page in Frisk: 1,172Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀστράγαλος
См. также в других словарях:
όστρακο — Το σκληρό και ανθεκτικό κέλυφος, το οποίο περιβάλλει ολικά ή τμηματικά το σώμα διαφόρων ζώων και ιδιαίτερα των μαλακόστρακων και των μαλακίων. Βλ. λ. κοχύλι ή όστρακο. Όστρακον του 5ου π.Χ. αιώνα, με το όνομα του Θεμιστοκλή. (Αθήνα, Μουσείο… … Dictionary of Greek
οστρίτης — ὀστρίτης, ὁ, και ὀστρῑτις, ίτιδος, ἡ (Α) είδος λίθου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὄστρ ειον + επίθημα ίτης (πρβλ. οστρακ ίτης)] … Dictionary of Greek
