-
1 ὁρο-θεσία
ὁρο-θεσία, ἡ, das Festsetzen der Gränze (?); – ὁροθέσια, τά, die Gränzen selbst, VLL., die erkl. τὰ χωρίζοντα τἡν γῆν.
-
2 ὁροθεσία
ὁρο-θεσία, ἡ,A fixing of boundaries: in pl., limitations, boundaries:— Inscr.Prien.42.8 and 12 (ii B. C.), Act.Ap.17.26 (pl.), BGU889.17 (ii A.D.).II [suff] ὁρο-θέσια, τά, Gal.19.349, Hsch., etc.: gloss on οὖροι, Gloss.Hdt.ap.Stein Herodotus 2p.468: the sg. ὁροθέσιον (boundary) occurs in Petr.Patr.p.433 D.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁροθεσία
-
3 ὁροθεσία
ὁρο-θεσία, ἡ, das Festsetzen der Grenze -
4 ὅρος
Grammatical information: m.Meaning: `border, boundary mark (pole, column, stone), term, limit, mark, appointment, definition' (Att. Cf. Koller Glotta 38, 70ff.).Compounds: Sometimes as 1. member, e.g. ὁρο-θεσία f. `the fixing of boundaries' (hell. inscr., Act. Ap., pap.), as νομο-θεσία a.o., formal from ὁρο-θέ-της (gloss.), comp. of ὅρον θεῖναι with τη-suffix; often as 2. member, e.g. δί-ωρος `with two boundary stones' (Arc. IVa), ἀμφ-ούρ-ιον n. `toll, paid by the seller to the owner of the neighbouring estate as a fixation of the sale' (pap. IIIa, Rhod. inscr. IIa), ἀμφουριασμός m. (*ἀμφουρι-άζω); s. Wilhelm Glotta 14, 68ff., 83, Preisigke Wb. s.v.; zu εὑθυωρία s. v.Derivatives: 1. ὅρία n. pl. (rarely sg.) `borderline, border areas etc.' (Hp., Att., Arc.); 2. ὁρία f. `border' (Att. inscr.); 3. ὅριος `belonging to the border' ( Ζεὺς ὅρ., Pl., D.) = Lat. Terminus (D.H., Plu.); 4. ὁρικός `belonging to definition' (Arist.); 5. ὁρ-αία τεκτονική = gruma, - ιαῖος λίθος (gloss.); 6. ὁρίζω, aor. - ίσαι (Ion. οὑρ-), often w. prefix, e.g. δι- ( ἐπι-δι- etc.), ἀφ-, περι-, προσ-, `to border, to demarcate, to separate, to determine, to define' (IA.) with ( ἀφ-, περι-, δι-)ὅρισμα ( οὔρ-) `limitation, border' (Hdt., E.), ( ἀφ-, περι- etc.) ὁρισμός `limitation, determination etc.' (Att.), ( δι-)ὅρισις (Pl., Arist.), ὁρισ-τής m. `landmarker' (Att., Tab. Heracl.), - τικός `belonging to limitation or determination, limiting, defining' (Arist.). -- 7. ὀρεύς s. v.Origin: IE [Indo-European]X [probably] [?] *(u̯)eru̯-?Etymology: Not certainly explained. -- An orig. (h) όρϜος (= Corc.) can stand for still older *ϜόρϜος (Schwyzer 306 a. 226 f.) and can be connected wih Lat. urvāre ( amb-) `surround with a (boundary)furrow' (Fest. from Enn., Dig.) as a cognate; the basic noun urvus `circuitus civitatis' (gloss.; transm. urus) can agree except for he ablaut (IE *u̯r̥u̯os against *u̯oru̯os). Here also Osc. uruvú from PItal. * urvā, if with Schulze ZGLE 549 n. 1 a.o. `boundaryfurrow, border' (cf. Vetter Hb. d. ital. Dial. 1, 442). Further connection wih ἐρύω `draw' (s.v.) is then possible. -- Also an alternative basis *ὄρϜος (w. second. asper) can be combined with Lat. urvus (then from *r̥u̯os; to ὀρύ-σσω?, s.v.). -- WP. 1, 293 a. 2, 352 f., W.-Hofmann s. urvus w. further lit. S. also οὑροί and 2. οὖρον.Page in Frisk: 2,425-426Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὅρος
-
5 οροθεσια
См. также в других словарях:
λιθοθεσία — λιθοθεσία, ἡ (Α) τοποθέτηση λίθων. [ΕΤΥΜΟΛ. < λιθ(ο) * + θεσία (< θέτης < τίθημι), πρβλ. αθλο θεσία, ορο θεσία) … Dictionary of Greek
ουρανοθεσία — οὐρανοθεσία, ἡ (Α) χάρτης στον οποίο εικονίζεται η θέση τών αστέρων στον ουρανό. [ΕΤΥΜΟΛ. < ουρανο * + θεσία (< θέτης < τίθημι), πρβλ. ορο θεσία] … Dictionary of Greek
χωροθεσία — ἡ, Μ η θέση μιας χώρας. [ΕΤΥΜΟΛ. < χώρα + θεσία (< θέτης < τίθημι), πρβλ. ορο θεσία] … Dictionary of Greek
ωοθεσία — ἡ, Α διακόσμηση με ωοειδή σχήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ᾠόν «αβγό» + θεσία (< θέτης < τίθημι), πρβλ. ὁρο θεσία] … Dictionary of Greek
