-
1 ορμάστειρα
-
2 ὁρμάστειρα
-
3 ὁρμάστειρα
ὁρμάστειρα, ἡ, die Antreibende, Orph. H. 31, 9.
-
4 ὁρμάστειρα
ὁρμάστειρα, ἡ,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁρμάστειρα
-
5 ὁρμάστειρα
ὁρμάστειρα, ἡ, die Antreibende -
6 ὁρμήτειρα
A v. ὁρμάστειρα.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁρμήτειρα
-
7 ὁρμή
Grammatical information: f.Meaning: `onset, assault, onrush, outset, effort' (Il.).Compounds: As seeming 2. member in ἐφορμή `onset, assault' (χ 130, Th.), ἀφορμή `starting point, resource etc.' (IA.), bakformations from ἐφ-, ἀφ-ορμάω (cf. Chantraine Form. 149).Derivatives: Denomin.: 1. ὁρμαίνω, - ῆναι rarely w. ἐφ-, ὑπερ-, `to (re)consider, to ponder' (Il.; on the meaning against μερμηρίζω a. o. Chr. Voigt Überlegung und Entscheidung. Berlin-Chbg. 1934), `to put in violent motion, to be eager' (A., Pi., B.); here ὁρμανόν ἀνεστηκός, χαλεπόν H. ?; analog. ὁρμάστειρα f. `she who urges on' (Orph. H.) like θερμάστρα a.o. beside θερμαίνω. 2. ὁρμάω -ῆσαι, often w. prefix, esp. ἀφ-, ἐφ-, παρ-, ἐξ-, `to incite, to excite', intr. (also midd.) `to rise quickly, to charge, to set off, to begin' (Il.) with ὁρμήματα pl. `onrush' (Β 356 = 590; cf. Porzig Satzinhalte 184f.), ( παρ-)όρμημα n. `onset, incitement' (LXX, Epicur.), ( παρ-, ἐφ-, ἐξ-)όρμησις f. `incitement, onset, assault, eagerness' (X., Plb.); ὁρμ-ητήριον, Dor. - ᾶτήριον n. `(operation) base' (Att., Cret. III--IIa), - ητής m. `he who urges on' (Philostr. Iun.), - ητίας m. `id.' (Eust.), ( ἐφ-, ἀφ-, παρ-, ἐξ-)ορμητικός `offensive, desiring, eager etc.' (Ti. Locr., Arist.); backformation ἄφορμος `setting off, leaving' (S.).Etymology: Since Pott a.o. (s. Curtius 347), prob. correctly, compared with Skt. sárma- m. `flowing, streaming' (only RV 1, 80, 5; IE *sór-mo-: *sor-mā́), from a verb Skt. sí-sar-ti, sár-ati `flow, stream', also `hurry, drive etc.', which is formally excellent (cf. Porzig 283 f.), semantically quite possible. Inside Greek one might also compare ὄρνυμι `arouse' (Sommer Lautst. 133 w. n.1; cf. Chantraine Form. 149 f.); on the asper s. ἅρμα. -- Difficult to judge is ἑρμή ἔξοδος H. with the variant ἐρίμη `id.'; premature comclusions in Specht Ursprung 164 after Fick KZ 43, 132.Page in Frisk: 2,419-420Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὁρμή
См. также в других словарях:
ορμάστειρα — ὁρμάστειρα και ὁρμήτειρα, ἡ (Α) (ποιητ. τ.) αυτή που παρακινεί για κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ὁρμάστειρα θα πρέπει μάλλον να διορθωθεί σε ὁρμήτειρα (< ὁρμαίνω + επίθημα τειρα)] … Dictionary of Greek
ὁρμάστειρα — one who urges on fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορμήτειρα — ὁρμήτειρα, ἡ (Α) βλ. ορμάστειρα … Dictionary of Greek
