-
1 ομιλαδόν
-
2 ὁμιλαδόν
-
3 ομιλαδον
-
4 ὁμῖλαδόν
ὁμῖλαδόν: adv., in crowds. (Il.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὁμῖλαδόν
-
5 ὁμιλαδόν
II c. dat., together with, A.R. 3.596, Opp.C.2.199.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁμιλαδόν
-
6 ὁμῑλαδόν
ὁμ-ῑλαδόν, haufen-, scharenweise -
7 ομιληδον
-
8 ὁμ-ῑλαδόν
ὁμ-ῑλαδόν, hausen-, schaarenweise; ἐμάχοντο Ἀργεῖοι καὶ Τρῶες ὁμ., Il. 12, 3, vgl. 15, 277. 17, 730; sp. D., πᾶσαι ὁμιλαδὸν ἠγερέϑοντο, Ap. Rh. 1, 655, vgl. 3, 596. Auch ὁμιληδόν, s. unten.
-
9 ὁμ-ῑληδόν
-
10 ὁμιληδόν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὁμιληδόν
-
11 ὅμῑλος
ὅμῑλοςGrammatical information: m.Meaning: `throng, band of warriors, crowd, turmoil of battle' (Il.);Other forms: (Aeol. ὄμιλλος [EM], prob. hyperdial., s. below).Compounds: As 2. member a.o. in ἐξ-όμιλος `standing out of the crowd, strange, uncommon' (S. in lyr.).Derivatives: Usu. denomin. ὁμιλέω (Aeol. pres. ὀμίλλει Alc.), also w. prefix like καθ-, προσ-, ἐξ-, `to be together, to associate with (friendly or adversely), to keep company, to discourse on' (Il.) with ὁμιλ-ία, - ίη f. `being together, intercourse, association, speech, sermon' (IA.; formally from ὅμιλος, s. Schwyzer 469), - ημα n. `association' (Pl., E.), - ητής ( συν- ὅμῑλος) m. `companion, adherant, student' (X., Luc.), f. - ήτρια (Philostr. VA), - ητικός `sociable, affable, conversable' (Isoc., Plu.). -- Adv. ὁμιλᾰδόν `in bands' (Il.; - ηδόν Hes. Sc.), `together with' (A. R., Opp.); supposition on the origin by Haas Μνήμης χάριν 1, 143. -- Detail on ὅμιλος etc. in Trümpy Fachausdrücke 145 ff.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As ὄμιλλος, ὀμίλλει can very well be hyperAeolic (Hamm Gramm. $ 73b 3 a. 158f), we must start from ὅμ-ῑλο-ς (: ὁμός etc.) with the rare ῑλο-suffix ( στρόβιλος, πέδιλον a. o.; Chantraine Form. 249); from other languages we must esp. refer to the stemidentical and sense-cognate Skt. sam-īká- n. `battle', s. Hirt IF 31, 12 f. with a hypothesis on the origin of the ī (to - īno-, - īko-, - īto- etc. Meid IF 62, 260ff. a. 63, 14ff.). After H. here also Lat. mīles `soldier' from * sm-īlo- `turmoil of battle' (then only in ablaut deviating from ὅμιλος; diff. on mīles Kretschmer Glotta 31, 156 n. 6; s. also Szemerényi Arch. Linguist. 6, 41). A similar, but quite independent formation is ἅμιλλα (s. v.); (in my view Pre-Greek). -- Improbable on ὅμιλος Johansson IF 2, 34 n. (s. Bq, WP. 2, 491, W.-Hofmann s. mīles) and Adrados Emer. 17, 119ff. ( ὁμ(ο)- and ἴλη: "whole of ἴλαι"; similar already Curtius). - I think that he word is Pre-Greek; suffixes with V̄C are frequent there; - ιλ-ο-\/- ιλλ-ο- can represent -ily-o-.Page in Frisk: 2,386-387Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὅμῑλος
См. также в других словарях:
ομιλαδόν — ὁμιλαδόν και ὁμιληδόν (Α) επίρρ. 1. κατά πλήθη 2. μαζί με κάποιον («ἀνδράσι νοστήσαντας ὁμιλαδόν», Απολλ. Ρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὅμιλος + επιρρμ. κατάλ. αδόν / ηδόν (πρβλ. ιλ αδόν / ιλ ηδόν)] … Dictionary of Greek
ὁμιλαδόν — ὁμῑλαδόν , ὁμιλαδόν in groups indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
όμιλος — ο (ΑΜ ὅμιλος, Α αιολ. τ. ὄμιλλος) συγκεντρωμένο πλήθος προσώπων («τοῡτ ἔπος γυναικοπληθὴς ὅμιλος», Αισχύλ.) νεοελλ. 1. σύλλογος, σωματείο, αδελφότητα (α. «ναυτικός όμιλος» β. «ιππικός όμιλος») 2. (οικον.) σύνολο επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων που… … Dictionary of Greek
