-
1 οστευν
-
2 οστεύν
-
3 ὀστεῦν
-
4 ὀστέον
ὀστέον, τό, att. zsgzgn ὀστοῦν u. ὀστεῦν, Leon. Tar. 68 Antp. Sid. 83 (VII, 480. 218), plur. ὀστέα, zsgzgn ὀστᾶ, wofür Opp. wie von ὀστόν auch ὀστά hat, Cyn. 1, 268; der Knochen, das Gebein; ἔγκατά τε σάρκας τε καὶ ὀστέα μυελόεντα, Od. 9, 293; οὗ δή που λευκ' ὀστέα πύϑεται ὄμβρῳ, 1, 161, öfter, wie auch bei Hes. die λευκὰ ὀστέα das weiße vom Fleisch entblößte Gebein der Todten sind; Aesch. frg. 360; ἦλϑε δ' ὀστέων ὀδαγμὸς ἀντίσπαστος, Soph. Trach. 766; σαρκῶν, ὀστέων τ' ἐμπλησϑῶ, Eur. Hec. 1071; σάρκες ἀπ' ὀστέων ἔῤῥεον, Med. 1200, öfter; u. in Prosa überall, ξύγκειταί μοι τὸ σῶμα ἐξ ὀστῶν καὶ νεύρων, Plat. Phaed. 98 c; Folgde. – Bei Theophr. auch der Stein im Obst.
-
5 υπεκκαλυπτω
-
6 ὀστέον
ὀστέον, τό, [dialect] Att. [var] contr. [full] ὀστοῦν, poet. [full] ὀστεῦν AP7.480 (Leon.); [dialect] Aeol. perh. [full] ὄστιον Alc.Oxy.2081 (A d)Fr.5: pl. ὀστέα, [dialect] Att. [var] contr. ὀστᾶ, late [dialect] Ep. ὀστά [ᾰ] Opp.C.1.268, Epigr.in D.L.1.63, Epigr.Gr.517.7 ([place name] Edessa); [dialect] Dor.ὀστία Theoc.2.61
; but Trag. and Com. use gen. pl. ὀστέων, A.Fr. 367 (codd. Poll.), S.Tr. 769, Ar.Ach. 1226, and it is so written in E.Tr. 1177 where metre requires ὀστῶν: and the un[var] contr. forms generally occur in later Prose, as in Arist. (v. infr.); nom.ὀστέον PLit.Lond.167.17
(ii/iii A. D.); dat. pl.ὀστέοις Diog.Oen.39
; [dialect] Ep. gen. pl. ὀστεόφιν (v. infr.):— bone, freq. in Hom. (Il.4.460, al.) and Hp. (VC1, al.); Hes. only in pl., Th. 540, al.; λεύκ' ὀστέα the bleached bones of the dead, Od.1.161, etc.;σάρκας τε καὶ ὀστέα 9.293
; πολὺς δ' ἀμφ' ὀστεόφιν θίς a huge heap of bones around, 12.45;ῥινὸν ἀπ' ὀστεόφιν ἐρύσαι 14.134
;γυμνοῦσι τὰ ὀστέα τῶν κρεῶν Hdt.4.61
; ὀστέων στέγαστρον, of the skin, A.Fr. 367;ἀρχὴ τῶν ὀστῶν ἡ καλουμένη ῥάχις Arist.PA 54b11
; esp. of the cranium, Hp.VC2, al., cf. Il. 12.185.II metaph., γῆς ὀστέοισιν ἐγχριμφθεὶς πόδα, i.e. rocks, Choeril.Trag.2 ( ὀστοῖσιν Nauck).
См. также в других словарях:
ὀστεῦν — ὀστέον d Fr. neut nom/voc/acc sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οστό — το (ΑΜ όστοῡν, Α ασυναίρ. τ. ὀστέον, ποιητ. τ. ὀστεῡν, πιθ. αιολ. τ. ὄστιον) υπόλευκο και σκληρό όργανο, ένα από τα στοιχεία τού σκελετού τού ανθρώπου και τών σπονδυλοζώων, το κόκαλο νεοελλ. φρ. α) «παίρνω σάρκα και οστά» (για ιδέα, προσπάθεια ή… … Dictionary of Greek
