-
1 ὀργεών
Aὀργεῶναι IG22.2361.18
(iii A. D.)), ὁ, at Athens, member of a religious association, Is. 2.14,16, al., Philoch.94, IG22.1252 (iv B. C.), etc.: poet., generally, for ἱερεύς, priest, A.Fr. 144 :—a poet. form [full] ὀργειών (in codd. sts. ὀργιών), ῶνος, ὁ, is used by Antim.Eleg.Fr.2, Hermesian.7.19 : in acc. with ο for ω, ὀργίονας h.Ap. 389
codd.:—a gen. pl. S. is prob. f.l. for ὀργεώνων :—a fem. pl. ὀργεῶναι, = ἱέρειαι, in Hsch. (The [dialect] Att. stem ὀργεών- may come from ὀργηόν- of which acc. pl. ὀργηόνας (or its corruption ὀργειόνας ) may be read in h.Ap. l.c.: prob. cogn. with ὄργια.)
См. также в других словарях:
οργεών — ὀργεών, ποιητ. τ. ὀργ(ε)ιών, ῶνος, ὁ (Α) 1. πολίτης στην Αθήνα ο οποίος εκλεγόταν από κάθε δήμο προκειμένου να τελεί ορισμένες θυσίες 2. πιστός που τελούσε τα όργια, δηλ. τα ιερά μυστήρια προς τιμήν διαφόρων θεοτήτων. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ὀργεών (<… … Dictionary of Greek
