-
1 οπαίον
-
2 ὀπαῖον
-
3 οπαία
-
4 ὀπαῖα
-
5 κορυφόω
A bring to a head,ἰόνθους Archig.
ap. Orib.Syn.8.58;τὴν περὶ τὰ πρέμνα γῆν Gp. 5.26.9
:—[voice] Pass., [κῦμα] κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται rises with arching crest (cf.κορύσσω 11
), Il.4.426;κορυφουμένων [ἑλκέων] ὅκως ἐν θαλάσσῃ κύματα Aret.SD2.9
: metaph., τὸ ἔσχατον κορυφοῦται βασιλεῦσι kings are on the highest pinnacle, Pi.O.1.113; κορυφουμένου τοῦ πολέμου coming to a crisis, J.BJ6.2.9;πόθου κορυφούμενον σάλον Aristaenet. 1.10
.III [voice] Pass., to be concluded,κεκορυφωμένου τοῦ κεφαλαίου Phld.Rh.1.122
S.; being summed up,AP
7.429 (Alc.Mityl.):—[voice] Med., sum up,τὴν οὐσίαν τοῦ θεοῦ Jul.Or.4.143b
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κορυφόω
-
6 ὀπαῖος
A with a hole or opening, διὰ τῆς ὀπαίας κεραμίδος, = διὰ τῆς καπνοδόκης, through the tile with a hole in it (for the smoke to escape), Diph.84, cf. Moer.p.292 P.. Poll.2.54 :—also [full] ὀπαῖον, τό, IG 12.374.127-139(pl.), Plu.Per.13 ; cf. ὀπή.—On the readingἀν' ὀπαῖα Od.1.320
, v. ἀνοπαῖα. -
7 ὀπή
Grammatical information: f.Other forms: Dor. -α.Compounds: As 2. member in στε(ι)ν-ωπός `with a narrow opening, narrow' (Il.), πολυ-ωπός `having many holes, meshwork' (χ 386 a.o.; ω anal.-metr.), s. Sommer Nominalkomp. 1; also in ἐνόπαι, μετόπη a.o. (s. vv.); further also ἀνόπαια (s.v.)?Derivatives: ὀπαῖος `having an opening', of a tile (Diph. Com., Poll.), ὀπαῖον n. `skylight, chimney-flue' (Att. inscr., Plu.; cf. Bérard REGr. 67, 4); ὀπήεις `having a hole' ( δίφρος, Hp.).Etymology: If from ὀπ- `see', ὀπή must as verbal abstract have meant prop. "the sight" (thus as poet. incidental formation in Cerc., s. above); from there through concretisation "that, through which one sees", `see-, lightopening'. It can however also be extended from a root-noun, so prop. a nomen agentis or instr.; cf. ὄμμα.Page in Frisk: 2,402Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀπή
См. также в других словарях:
ὀπαῖον — with a hole neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀπαῖα — ὀπαῖον with a hole neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Opaion — Das Opaion des Pantheons in Rom Ein Opaion (griechisch ὀπαῖον für „Rauchloch“, Plural Opaia) ist eine runde Öffnung am höchsten Punkt einer Kuppel. Andere Bezeichnungen sind Kuppelauge oder schlicht Auge. Besonders seit der Renaissance wird… … Deutsch Wikipedia
κορυφώνω — (ΑM κορυφῶ, όω) [κορυφή] 1. ανυψώνω κάτι ώστε να σχηματίσει κορυφή («κορυφοῡν τὴν περὶ τὰ πρέμνα γῆν προσήκει», Γεωπ.) 2. ανυψώνω κάποιον ή κάτι στον ανώτατο βαθμό, στο ύψιστο σημείο 3. (συν. το μέσ. και το παθ.) κορυφώνομαι, κορυφοῡμαι, όομαι… … Dictionary of Greek
