-
1 επιπνοος
стяж. ἐπίπνους 2навеянный, вдохновленный(ἐκ τοῦ θεοῦ Plat., Plut.)
ἐκ τοῦ ἔρωτος ἐ. Plat. — движимый любовью -
2 βέλος
τό1) прям., перен. стрела;βέλη τού έρωτος — стрелы амура;
2) стрелка;3) шпиль, остриё (башни и т. п.); 4) πλ. перен. уколы, стрелы; жало;τα βέλη τού φθόνου (της συκοφαντίας) — жало зависти (клеветы);
§ εξ οικείων ( — или εξ ιδίων) τα βέλη — удар, полученный от своих;
βέλος βλήματος — арт. высота траектории полёта снаряда
-
3 ειλικρινως
v. l. εἱλικρινῶς1) в чистом виде, без примеси(ὅλον λευκόν Arst.; τὸ εἰ. εἶναι Ἕλληνες καὴ ἄμιγεῖς βαρβάρων Plat.)
2) целиком, всецело, искренно(ὑπὸ τοῦ ἔρωτος ὡρμημένος Plat.)
3) абсолютно(τὸ εἰ. ὄν Plat.)
-
4 εισηγεομαι
ион. и староатт. ἐσηγέομαι1) вводить, учреждать, устанавливать или устраивать(τὰ περὴ τὸν Διόνυσον Ἕλλησι Her.; δημαγωγίαν Polyb.; πολυτελῆ βίον Diod.; νόμους τοῖς πολίταις Plut.)
2) внушать, советовать, предлагать или убеждать(τι Thuc., Xen., Plat., Plut., περί τινος Isocr. и ποιεῖν τι Plat., Plut.)
εἰ. ὡς οὐ χρεών … Thuc. — доказывать, что не следует …;Πτοιοδώρου ἐσηγουμένου Thuc. — по предложению Птеодора3) представлять, вносить(ψήφισμά τι Plut.)
4) разъяснять, истолковывать(τέν τοῦ ἔρωτος δύναμίν τινι Plat.)
-
5 ενθεος
21) (бого)вдохновенный(μαντική Plat.; Σίβυλλαι Arst.; φιλία Plat.)
τέχναι ἔνθεοι Aesch. = μαντική;γυναῖκες ἔνθεοι Soph. = βάκχαι, μαινάδες или θυιάδες2) воодушевленный(ὑπὸ τοῦ ἔρωτος Plat.)
ἔ. Ἄρει Aesch. — одержимый Ареем, т.е. воинственный;ἔ. πρὸς ἀρετήν Plat. — воспламененный любовью к добродетели -
6 θαλπος
1) тепло, теплота, жар, летний зной(ἡλίου Aesch., Eur.; μεσημερινόν Arph.)
ψύχη καὴ θάλπη ἀνέχεσθαι Xen. — переносить холод(а) и жару2) перен. жар, огонь, пыл (sc. τοῦ ἔρωτος Anth.)3) ожог, жгучая боль(τῶν τοξευμάτων Soph.)
-
7 συνιερος
-
8 συνναος
-
9 ιώμοι
(α) (αόρ. ιασάμην, ιάθην) μετ., αμετ. уст. лечить(ся), излечивать(ся); вылечивать(ся) (тж. перен.);ιάθην εκ τού έρωτος я излечился от любви; ο τρώσας και ιάσεται сам калечит, сам и лечит -
10 κεντρον
τό1) кентр, стрекало(κέντρῳ ἐπισπέρχειν Hom.; κέντρα ἡνιοχικὰ καὴ μάστιξ Plat.)
πρὸς κέντρα λακτίζειν погов. Pind., Soph. etc. — лягать стрекала, т.е. идти против рожна2) колющее орудие, игла, скорпион ( орудие пытки) Her.3) pl. уколы, мучения(κέντρα καὴ ὀδύναι Plat.)
4) жало (sc. μελίττης Plat.; ἐντόμων Arst.; sc. τοῦ σκορπίου NT.; τῷ κέντρῳ κεντεῖν Arph.)εἴς τινα κέντρα ἀφιέναι κακά Eur. — злобно бранить кого-л.
5) кончик, острие(τοῦ στροβίλου Plat.)
7) срединная точка, средоточие, центрκύκλον κέντρῳ περι γράφειν Plut. — описать окружность из центра8) побудительное начало, побуждение, желание, страстьκ. ἐμοῦ Soph. — желание увидеться со мной;
τῆς ἐχθίστης θεῶν δηχθεῖσα κέντροις Eur. — (Федра), уязвленная побуждениями самой ненавистной из богинь, т.е. соблазненная Афродитой;ἐκπεπληγμένη κέντροις ἔρωτος Eur. — терзаемая любовными страстями;κ. ἐγερτικὸν θυμοῦ Plut. — волнующее душу начало, возбуждающая сила -
11 εμπιπλημι
(impf. ἐνεπίμπλην, fut. ἐμπλήσω, aor. ἐνέπλησα, pf. ἐμπέπληκα)1) наполнять(δέπας, ἵππον δουράτεον ἀνδρῶν Hom.; θυλάκια τῆς ψάμμου, med. ἄγγος τοῦ ὕδατος Her.; med. τὸν ψυκτῆρα Plat.; οἰμωγῆς τε καὴ κλαυθμοῦ τὸ πεδίον Plut.) ἐμπλῆσαι τέν θάλατταν τριήρων Dem. покрыть все море триерами; ἐνέπλησθεν οἱ αἵματος ὀφθαλμοί Hom. глаза у него налились кровью; τὸν Κῦρον ἐπεσπάσατο ἐμπλησθῆναι δακρύων τὰ ὄμματα Xen. он до того растрогал Кира, что глаза (последнего) наполнились слезами
2) исполнять, заканчивать, свершать(τέν ἑαυτοῦ μοῖραν Plat.)
3) наполнять, преисполнять(τέν ψυχέν ἔρωτος Plat.; τινὰ ἐλπίδων κενῶν Aeschin.; ἐμπίμπλασθαι ὀργῆς Arph.)
4) поить или кормить досыта(γάλακτος, sc. παῖδας Theocr.; τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων Plat.)
ἐμπιπλάμενοι σίτων καὴ ποτῶν Plat. — насытившись и утолив жажду;τῆς φακῆς ἐμπλήμενος Arph. — наевшись чечевицы;τῷ ἀμπελίνῳ καρπῷ ἐμπιπλάμενος Her. — напившись вдоволь виноградного вина5) насыщать, вполне удовлетворять(ἁπάντων τέν γνώμην Xen.)
θαλέων ἐμπλησάμενος κῆρ Hom. — наслаждаясь всем сердцем;ἐμπλησθείη ἂν ἐκείνους μεμφόμενος Plat. — пусть он находит себе удовлетворение в порицании этих людей;οὔτοι σὸν βλέπων ἐμπίμπλαμαι Arph. — я не могу наглядеться на тебя;οὐκ ἐνεπίμπλασο ὑπισχνούμενος Xen. — твоим обещаниям не было конца;ἔμπλησο λέγων Arph. — говори вволю6) пресыщать, утомлятьἐμπλῆσαί τινα τοῦ πολεμεῖν Isocr. — изнурить кого-л. войной;
ἐμπέπληκε ἡμῖν τὰ ὦτα Λύσιδος Plat. — он нам уши прожужжал про Лисида -
12 αλισκομαι
(служит pass. к αἱρέω См. αιρεω; impf. ἡλισκόμην, fut. ἁλώσομαι, aor. ἥλων и ἑάλων, pf. ἥλωκα и ἑάλωκα, ppf. ἑαλῶκειν - ион. ἡλῶκειν; inf. aor. ἁλῶναι и ἁλῶμεναι - поздн. ἁλωθῆναι)1) попадать(ся), попадать в плен, быть захватываемым(χερσὴν ὑφ΄ ὑμετέρῃσιν ἁλοῦσα πόλις Hom.)
ἀψῖσι λίνου ἁλῶναι Hom. — попасться в силок;εἰς τοὺς πολεμίους ἁ. Plat. — попасть в плен к врагам;γράμματα πεμφθέντα ἑάλωσαν εἰς Ἀθήνας Xen. — посланное (в Лакедемон) письмо было перехвачено (и направлено) в Афины;ἥ σελήνη ὑπὸ τῆς σκιᾶς ἁλίσκεται Plut. — происходит затмение луны2) быть постигаемым, поражаемым(θανάτῳ ἁλῶναι Hom.)
μανίᾳ ἁλούς Soph. — охваченный безумием;τοῦ κάλλους τινὸς ἁλόντες Luc. — плененные чьей-л. красотой;ἔκ τινος ἁλοὺς ἀπάταις Soph. — ставший жертвой чьего-л. обмана;νοσήμασι ἁ. μανικοῖς Arst. — заболеть душевными недугами3) достигаться, быть обретаемым(χρήμασι Soph.; τέχνῃ Eur.)
4) гибнуть, погибатьἀνέρ ἁλωκώς Pind. — умерший5) быть уличаемым, пойманнымἁλῶναί τινος Plut. — быть изобличенным в чем-л.;
οὐ προδοῦσ΄ ἁλώσομαι Soph. — меня нельзя будет уличить в измене6) быть осуждаемымἁλῶναι θανάτου Plut. — быть приговоренным к смерти (ср. 2);
ψήφοις ἁπάσαις ἁ. Plut. — быть осужденным единогласно;ἁ. τινος и ἐπί τινι Plut. — быть осужденным за что-л.;ἥ ἁλοῦσα δίκη Plat. — решенное дело -
13 ευσχημοσυνη
ἥ1) благопристойность, благовоспитанность Arst., Plut.εὐ. βίου Plat. — достойный образ жизни
2) благородство, изящество(ῥημάτων Plat.)
3) прелесть, красота (sc. τές γυναικός Xen., Polyb.; Ἔρωτος Plat.; τοῦ σώματος Diod.) -
14 ησσαομαι
атт. ἡττάομαι, ион. ἑσσόομαι pass. (fut. ἡσσηθήσομαι - реже ἡσσημαι, aor. ἡσσήμην - ион. ἑσσώθην, pf. ἥσσημαι, ppf. ἡσσήμην; act. только в поздней прозе - см. ἡσσάω См. ησσαω)1) быть слабее, оказываться ниже, отставать, уступать(τινος Eur., τι Xen., τινός τινι и ἔν τινι Xen.)
ἡττηθέντος τοῦ πνεῦματος Arst. — когда ветер ослабеет;γυναικὸς ἡσσημένος Eur. — оказавшийся ниже женщины;τούτου οὐχ ἡττησόμεθα εὖ ποιοῦντες Xen. — мы не уступим ему в благородных поступках;ὅπως μηδ΄ ἐν τούτῳ αὐτῶν ἡττηθήσεσθε Xen. — чтобы в этом отношении вам не оказаться слабее их;συγγνόντες Πέρσαι οἴχοντο, ἑσσωθέντες τῇ γνώμῃ πρὸς Κύρου Her. — персы ушли, согласившись и признав превосходство мнения Кира (ср. 2);ἡ. ὑπέρ τινα NT. — оказаться ниже кого-л.2) подчиняться, покоряться, поддаватьсяἡ. ὑπ΄ ἔρωτος Plat. — поддаться чувству любви;
ἡ. ῥήματος Thuc. — поддаться слову, т.е. дать убедить себя;ἡ. ὕπνου Xen. — не устоять перед желанием спать;ἡ. χρημάτων Lys. — соблазниться деньгами;οὐκ ἄξιον ὑμῖν τῆς τούτων παρασκευῆς ἡττᾶσθαι Lys. — недопустимо, чтобы вы поддались проискам их;ἡττηθέντες ὑπὸ ταύτης τῆς ζητήσεως Arst. — под давлением этого исследования;ἡ. τινος Plut. — влюбиться в кого-л.3) терпеть поражение, быть побежденнымἡ. μάχῃ Thuc. и μάχην Dem. — быть разбитым в сражении;
ἀπέθανον μάχη ἡσσοθέντες ὑπὸ τῶν Φοινίκων Her. — (спартанцы) погибли, будучи побеждены в сражении финикийцами4) юр. проигрывать в суде(δίκην Plat.; παραγραφήν Dem.; ἐν τοῖς δικαστηρίοις Xen.). - см. тж. ἡσσάω
-
15 θιασωτης
-
16 γάμος
ο брак, бракосочетание, женитьба; венчание; свадьба;πιστοποιητικό γάμου — брачное свидетельство;
άδεια γάμου — разрешение на брак;
γάμος εξ ερωτος — брак по любви;
έρχομαι εις γάμον ( — или εις γάμου κοινωνίαν) — вступать в брак;
κάνω γάμο — справлять свадьбу;
εικονικός γάμος — фиктивный брак;
πολιτικός — гражданский брак;μοργανατικός ( — или εξ αριστεράς χειρός) γάμος — морганатический брак;
αταίριαστος γάμος — а) неравный брак; — б) неудачный брак;
γάμος μικτός — смешанный брак;
§ αργυροι (χρυσοί, αδαμάντινοι) γάμοι — серебряная (золотая, бриллиантовая) свадьба;
παρ τόνε στο γάμο σου, να σού πεί και τού χρόνου — погов, в огороде бузина, а в Киеве дядька
См. также в других словарях:
αισθητική — I (Φιλοσ.). Φιλοσοφικός κλάδος που ασχολείται με την τέχνη, επιδιώκοντας να προσδιορίσει την ουσία, τον χαρακτήρα και τις σχέσεις της με τις άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες. Ο ορισμός της φιλοσοφίας της τέχνης ως α. είναι δημιούργημα των νεότερων … Dictionary of Greek
έρωτας — Έλξη ενός προσώπου προς το άλλο. Ενώ οι περισσότεροι από τους φιλόσοφους της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας έβλεπαν τον έ. κυρίως από τη φυσική του πλευρά, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, οι στωικοί, και ο Πλούταρχος είδαν τον έ. από πιο… … Dictionary of Greek
πόρος — I Νησί του Σαρωνικού κόλπου, απέναντι από την Τροιζηνία, από ένα σημείο της οποίας η απόσταση μέχρι τον Πόρο είναι μόλις λίγα μέτρα. Ο Π. έχει έκταση 31 τ. χλμ. και πρωτεύουσα του είναι ο ομώνυμος παράλιος οικισμός (υψόμ. 20 μ.). Ανήκει στην… … Dictionary of Greek
πυρφόρος — και πυροφόρος, ο / πυρφόρος και πυροφόρος, ον, ΝΜΑ, θηλ. και α, Ν, πυριφόρος και πουροφόρος, ον, Α 1. (ιδίως για κεραυνό ή αστραπή) αυτός που φέρει πυρ, φωτιά («πυρφόρον... κεραυνόν», Πίνδ.) 2. αυτός που μεταδίδει φωτιά («πυρφόρα βέλη» βέλη που… … Dictionary of Greek
λυσιμελής — λυσιμελής, ές (Α) 1. αυτός που προκαλεί χαλάρωση, ατονία τών μελών τού σώματος 2. (το αρσ. και το θηλ. ως κύριο όν.) ὁ Λυσιμελής, ἡ Λυσιμελής επίκληση τού Ύπνου, τού Έρωτος, τού Πόθου, τού Θανάτου, τής Αφροδίτης και τού Διονύσου. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
HEROES — dicti sunt a veteribus viri nobiles, et illustres, qui mortales cum esent, rerum tamen a se gestarum magnitudine, quam proxime ad Deos immortales accessêrunt, eamque apud vulgus opinionem emeruêrunt, ut post mortem in Deorum numerum crdantur… … Hofmann J. Lexicon universale
Λυκομίδαι — Λυκομίδαι, οἱ (Α) παλαιό και σημαντικό αττικό γένος ευπατριδών που είχε την έδρα του στον δήμο Φλυέων τής Αττικής, όπου και τελούσε μυστήρια προς τιμήν τής Γαίας, τής Δήμητρος, τού Έρωτος και τού Δαφνηφόρου Απόλλωνος, γένος από το οποίο καταγόταν … Dictionary of Greek
ξένιος — ξένιος, ία, ον, αττ. τ. ξένιος, ον, ιων. τ. ξείνιος, ία, ον (Α) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε φίλο ή ξένο ή σε φιλία ή φιλοξενία 2. ξένος 3. (το αρσ. ως κύριο όν.) Ξένιος α) προσωνυμία τού Διός, ως προστάτη τών ξένων και τών φίλων και… … Dictionary of Greek
ερμέρως — ἑρμέρως, ὁ (Α) άγαλμα με δύο κεφάλια, ένα τού Ερμή και ένα τού Έρωτος. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ερμής + Έρως] … Dictionary of Greek
μαλθακίζομαι — (AM) [μαλθακός] είμαι ή γίνομαι οκνηρός, χαύνος αρχ. 1. καταπραΰνομαι, κατευνάζομαι («Ζεὺς τοῑς τούτοις οὐχὶ μαλθακίζεται», Αισχύλ.) 2. (σε σχέση με τη θερμότητα τού ηλίου) αποχαυνώνομαι 3. είμαι δειλός («ὅτι μαλθακίζεσθαι ἐδόκει, ἅτε ὤν… … Dictionary of Greek
ψιθυριστής — ὁ, Α [ψιθυρίζω] 1. (συν. ως προσωνυμία τού Ερμού και τού Έρωτος) αυτός που ψιθυρίζει 2. υβριστής, συκοφάντης («μεστοὺς φθόνου, ἔριδος, δόλου, ψιθυριστάς, καταλάλους», ΚΔ) … Dictionary of Greek