-
21 ἑρκείου
ἕρκειοςmasc /fem /neut gen sgἑρκεί̱ου, ἑρκεῖοςof: masc /neut gen sgἑρκεί̱ου, ἑρκεῖοςof: masc /fem /neut gen sg -
22 ερκείους
ἕρκειοςmasc /fem acc plἑρκεί̱ους, ἑρκεῖοςof: masc acc plἑρκεί̱ους, ἑρκεῖοςof: masc /fem acc pl -
23 ἑρκείους
ἕρκειοςmasc /fem acc plἑρκεί̱ους, ἑρκεῖοςof: masc acc plἑρκεί̱ους, ἑρκεῖοςof: masc /fem acc pl -
24 ερκείω
ἕρκειοςmasc /fem /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /fem /neut dat sg -
25 ἑρκείῳ
ἕρκειοςmasc /fem /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /fem /neut dat sg -
26 ερκείωι
ἑρκείῳ, ἕρκειοςmasc /fem /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /fem /neut dat sg -
27 ἑρκείωι
ἑρκείῳ, ἕρκειοςmasc /fem /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /neut dat sgἑρκεί̱ῳ, ἑρκεῖοςof: masc /fem /neut dat sg -
28 herceus
hercēus (hercīus), a, um (ερκειος od. ερκειος), zum Vorhofe gehörig, Iuppiter Herceus (ερκειος), als Beschützer von Haus, Hof u. Herd, im Vorhofe (ερκος), wo er seinen Altar hat, der Hauspatron (rein lat. penetralis), Hyg. fab. 91. Sen. Agam. 469 u. 830. Paul. ex Fest. 101, 2. Schol. Lucan. 9, 979. Serv. Verg. Aen. 2, 469 u. 506 (aber Ov. Ib. 282 [al. 286] Merkel u. Riese Rhoetei Iovis); vgl. über ihn Creuzer Comment. Herod. p. 230 sqq. – arae Herceae, des Hauspatrons Jupiter, Lucan. 9, 979. -
29 έρκειον
-
30 ἕρκειον
-
31 ερκείας
-
32 ἑρκείας
-
33 μεσέρκειος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μεσέρκειος
-
34 ἕρκος
Grammatical information: n.Meaning: `fence, enclosure, court-yard; fence, net' (Il.).Compounds: As 2. member e. g. in εὑ-ερκής `well fenced' (Il.); as 1. member in ἑρκο-θηρ-ικός `belonging to the hunt with a net' (Pl. Sph. 220c).Derivatives: ἑρκίον `fence' (Il., cf. τειχίον: τεῖχος a. o.); ἕρκειος, ἑρκεῖος (after οἰκεῖος a. o.) `belonging to the ἕρκος, court-yard', esp. as surname of Zeus protecting the house, whose altar is in the court (χ 935); ἑρκίτης `a slave belonging to the place' (Amer. ap. Ath. 6, 267c, H.). - ἑρκάνη `fence' (late) from cross with ὁρκάνη `id.' (A., E.), which has o-vocalism like ὅρκος (s. v.); cf. Chantraine Formation 198. Further ἕρκατος φραγμός, ἑρκάτη φυλακή H., Ο῝ρκατος locality in Kalymna (inscr. IIa; cf. Fraenkel Nom. ag. 1, 147); on the suffix cf. ὄρχατος; s. also ἔρχατος.Etymology: Seems a verbal noun (like τέλος, γένος etc.), but there is no agreeing form. Acc. to Meringer IF 17, 157f. as *`wicker-work' to Lat. sarciō, - īre `twine, restore', prop. *`sew together'; cf. sartum tectum `unviolated, complete', prop. *`twined and covered', sarcina f. `bundle'; to sarciō Hitt. šar-nin-k- (nasalinfix) `restore damage, correct'. - An orig. meaning `twine, wicker-work' is quite possible. Ernout-Meillet s. v. Pok. 912, W.-Hofmann s. sarciō. - On ἕρκος ὀδόντων s. Humbach, MSS. 21 (1967) 24ff. (lips, not teeth).Page in Frisk: 1,561Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕρκος
-
35 στέγη
στέγη, ἡ, auch τέγη, Da ch; ὑψηλῆς στέγης στύλον ποδήρη, Aesch. Ag. 871; u. allgemein, Haus, ἐς ἀνϑρώπων στέγας Eum. 56, u. öfter; ἴϑι στέγης ἔσω, Soph. O. R. 1515, u. öfter, auch plur., τὰς ἐμὰς στέγας ἵκου, 533; von der Höhle, in der Philoktet wohnt, τάςδε πετρήρεις στέγας, Phil. 1246, vgl. ἐκ κατώρυχος στέγης, Ant. 987; und vom Zelt, ἕρκειος στέγη, Ai. 108. 728; oft Eur.; συμπίπτει στέγη, Herc. Fur. 905; στέγαις δέχεσϑαι, Or. 46; auch μελάϑρων στέγαι, Alc. 248, wie δόμων, Cycl. 118; Zimmer, Her. 2, 148. 175; Xen. oft, wie Cyr. 1, 14.
-
36 κτήσιος
κτήσιος, zum Eigenthum, Vermögen gehörig; χρήματα Aesch. Ag. 981; κτησίου βοτοῠ λάχνη Soph. Tr. 687. – Auch Ζεύς, Aesch. Suppl. 440, der das Eigenthum schützt, = ἑρκεῖος, Ath. XI, 473 b; s. noch Antiph. 1, 16 u. bes. Is. 8, 16, wo zu ihm gefleht wird ὑγίειαν διδόναι καὶ κτῆσιν ἀγαϑήν, u. Harpocr.; u. so βωμός κτ. Aesch. Ag. 1008. – Θεοὶ κτήσιοι, die Hausgötter, deren Bilder auf dem Heerde standen, die Penaten, D. Hal. 8, 41, nach 1, 67 die Röm. penates. – Ἑρμῆς κτήσιος, der Eigenthum, Vermögen verleihende, so erklärt man ϑεὸς κτ. Plut. de vit. aer. al. 2, wie auch Ζεὺς κτήσιος. – Auch Κύπρις κτησία, als Beschützerinn der Hetären, Leon. Tar. 5 (VI, 211).
-
37 αὐλή
αὐλή (ἄω), ἡ, urspr. jeder freie, luftige Ort ( διαπνεόμενος τόπος Ath. V, 189 b), dah. 1) bei Hom. der freie Platz rings um die Wohnung, mit einer Mauer umgeben und gepflastert, Od. 9, 184, wie ihn auch Achilleus um sein Zelt hat, Il. 24, 452; auf ihm liegen die Viehställe, 4, 433, u. in seiner Mitte steht der Altar des. Ζεὺς ἑρκεῖος, Od. 22, 376. 379. S. noch Her. 2. 148 u. Folgde. Seltener das Vorgemach, Hausflur, vestibulum, vgl. Plat. Conv. 212 d Prot. 311 a; Plut. Sol. 27. – 2) übh. die Wohnung, der Hof, Ζηνός Od. 4, 74; Διός Aesch. Prom. 122; Ἡρακλέος Pind. N. 4, 24; vgl. 10, 16; Soph. Tr. 202 u. sonst; ἀγρονόμοι αὐλαί, Hütten der Landbewohner, Ant. 782; νεκύων, das Todtenreich, Eur. Alc. 261. Bei Sp. bes. Hof des Königs, Kaisers, vgl. Ath. V, 189 d u. das. Men., αὐλὰς ϑεραπεύειν καὶ σατράπας; auch Diphil.; Pol. 5, 26 u. sonst; οἱ περὶ τὴν αὐλήν, Hofleute, 5, 36; vgl. 5, 65; auch = Landgut, Dion. Hal. 6, 50.
-
38 ἕρκιος
-
39 Ζευς
gen. Διός (dat. Διΐ и Δί с ῑ, acc. Δία, voc. Ζεῦ; эп.-поэт.: gen. Ζηνός, dat. Ζηνί, acc. Ζῆνα и Ζῆν, дор. Ζᾶν и Δᾶν; поздн. у Sext. gen. Ζεός, dat. Ζεΐ, acc. Ζέα) Зевс ( сын Кроноса и Реи - Κρόνου παῖς, Κρονίδης и Κρονίων Hom., Hes.; его эпитеты преимущ. у Hom.: ἄναξ βασιλεύς «владыка и повелитель», πατέρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε «отец богов и людей», μητιέτα, ὕπατος μήστωρ «высший промыслитель», μέγα, μέγιστος, κύδιστος, ὑπερμενής, ὑψίζυγος «величайший из богов», πανομφαῖος «податель всех знамений»: Ζ. αἰθέρι ναίων, νύκτες τε καὴ ἡμέραι ἐκ Διός εἰσιν, Ζ. ὕει, Ζ. νίφει; νεφεληγερέτα, κελαινεφής «тучегонитель», εὐρυόπα, τερπικέραυνος, ἀργικέραυνος, ἀστεροπητής, ὑψιβρεμέτης, ἐριβρεμέτης, ἐρίγδουπος, στεροπηγερέτα «громовержец», αἰγίοχος «эгидодержавный», ξείνιος «блюститель законов гостеприимства», ἱκετήσιος «покровитель просящих об убежище», μειλίχιος, σωτήρ «спаситель», ἐλευθέριος «освободитель от иноземного ига», ἀγώνιος «бог браней», ὃρκιος, πίστιος «страж и покровитель верности», μόριος «защитник священных масличных рощ Аттики», ἑρκεῖος, ὁμόγνιος «хранитель домашнего очага и семейных уз», он брат и супруг Геры - πόσις Ἥρης, бог племени древних пеласгов - Πελασγικός, почитаемый во всей Греции, но с главным культовым центром в Додоне - Δωδωναῖος; иногда он обособляется от сонма богов, напр. в обращении ὦ Ζεῦ καὴ θεοί Xen.; впоследствии отождествл. с римск. Juppiter)πρὸς (τοῦ) Διός! — клянусь Зевсом!;
μὰ (τὸν) Δία! — нет, клянусь Зевсом!;νέ (τὸν) Δία! — да, клянусь Зевсом!;τῷ Διῒ πλούτου πέρι ἐρίζειν погов. Her. — тягаться в богатстве с (самим) Зевсом;Διὸς ὅ ἀστήρ Arst. — планета Юпитер;Διὸς ἡμέρα поздн. — четверг (лат. Jovis dies);Ζ. (κατα-) χθόνιος Hom. (ср. Juppiter Stygius Verg.) — подземный Зевс = Ἅιδης -
40 ερκείαι
См. также в других словарях:
ερκείος — ἑρκεῑος, ον και ἑρκεῑος, α ον (Α) [έρκος] 1. αυτός που ανήκει στο έρκος, στο προαύλιο («ἑρκεῑαι πύλαι, θύραι» οι πύλες, οι θύρες τής αυλής, Αισχύλ.) 2. αυτός που ανήκει στην οικία (α. «πρὸς κίον’ ἑρκείου στέγης» στον στύλο τής στέγης τού σπιτιού … Dictionary of Greek
ἑρκεῖος — of masc nom sg ἑρκεῖος of masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἕρκειος — masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκεῖον — ἑρκεῖος of masc acc sg ἑρκεῖος of neut nom/voc/acc sg ἑρκεῖος of masc/fem acc sg ἑρκεῖος of neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκείων — ἕρκειος masc/fem/neut gen pl ἑρκεί̱ων , ἑρκεῖος of fem gen pl ἑρκεί̱ων , ἑρκεῖος of masc/neut gen pl ἑρκεί̱ων , ἑρκεῖος of masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκείοιο — ἕρκειος masc/fem/neut gen sg (epic) ἑρκεί̱οιο , ἑρκεῖος of masc/neut gen sg (epic) ἑρκεί̱οιο , ἑρκεῖος of masc/fem/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκείου — ἕρκειος masc/fem/neut gen sg ἑρκεί̱ου , ἑρκεῖος of masc/neut gen sg ἑρκεί̱ου , ἑρκεῖος of masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκείους — ἕρκειος masc/fem acc pl ἑρκεί̱ους , ἑρκεῖος of masc acc pl ἑρκεί̱ους , ἑρκεῖος of masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκείῳ — ἕρκειος masc/fem/neut dat sg ἑρκεί̱ῳ , ἑρκεῖος of masc/neut dat sg ἑρκεί̱ῳ , ἑρκεῖος of masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἕρκειον — ἕρκειος masc/fem acc sg ἕρκειος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρκεῖαι — ἑρκεῖος of fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)