-
1 ερυκω
1) редко med. сдерживать, удерживать(ἵππους, λαόν, τινὰ μάχης Hom.)
ἕτερός με θυμὸς ἔρυκεν Hom. — другая мысль удержала меня2) подавлять(θυμόν Hom.)
3) обуздывать, смирять(εὐρύοπα Ζῆν Hom.)
4) отвращать, отклонять(ἀπ΄ ἔργου θυμόν Hes.)
5) препятствовать, служить препятствиемμή μ΄ ἔρυκε δρᾶν παρεσκευασμένον Eur. — не мешай мне, когда я приготовился действовать;
οὐδ΄ ἵκετο χρόα ἐρύκακε γὰρ τρυφάλεια Hom. — (копье Диомеда) не достигло кожи (Гектора), ибо помешал шлем6) не допускать, держать на расстоянии, отгонять(λιμόν τινι Hom.; τὰ κακὰ ἀπό τινος Xen.; τὰ μέ καλὰ νοσφίν Theocr.)
ἐρυκόμενοι ἀπὸ τοῦ Ἀσωποῦ Her. — (так как) они не допускались к (реке) Асопу7) отбивать, отражать(ἄκοντα Hom.; τοὺς ἐπιόντας Her.)
8) задерживать, останавливать(τινὰ ἐνὴ νήσῳ Hom.)
εἷς ἀνέρ πάντας ἐρύκοι Hom. — один человек мог бы преградить путь всем;pass. — задерживаться, отставать:μέ ἐρύκεσθον Hom. — не отставайте9) держать взаперти(ἐνὴ μεγάροισι γυναῖκας Hom.)
10) отделять, разобщать, разъединятьὀλίγος χῶρος ἐρύκει Hom. — небольшое расстояние разделяет (их);
ἀνέδην ὅδε χῶρος ἐρύκεται Soph. — это место широко открыто, т.е. ничем не защищено
См. также в других словарях:
Ἔρυκε — Ἔρυξ masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔρυκε — ἔρῡκε , ἐρύκω keep in pres imperat act 2nd sg ἔρῡκε , ἐρύκω keep in imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ερύκω — ἐρύκω, παράλλ. τύποι ἐρυκάνω, ἐρυκανῶ (Α) 1. συγκρατώ την ορμή ή την κίνηση κάποιου, αναχαιτίζω, σταματώ, περιορίζω («ἵππους... ἐρύκεμεν αὖθ’ ἐπὶ τάφρῳ», Ομ. Ιλ.) 2. (για στρατό) εμποδίζω από τη φυγή 3. (για εχθρό) ανακόπτω τον δρόμο 4. συγκρατώ … Dictionary of Greek
PRAEMIA — antiquissimis temporibus, victoribus proposita, inpublicis certaminibus ad rem praeclare gerendam invitabant certantes, Graece ἆθλα dicta, unde Α᾿θληταὶ. Meminit eorum iam Homerus, II. ψ v. 257. Α᾿υτὰρ Α᾿χιλλὶυς, Α᾿υτοῦ λαὸν ἔρυκε, καὶ ἴζανεν… … Hofmann J. Lexicon universale
σπέος — και επικ. τ. σπεῑος, τὸ, Α βαθιά σπηλιά, σπήλαιο (α. «ὑπό τε σπέος ἤλασε μῆλα», Ομ. Ιλ. β. «νύμφη πότνι ἔρυκε Καλυψώ... ἐν σπέεσι γλαφυροῑσι», Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αρχαϊκός όρος, άγνωστης ετυμολ., ο οποίος πρέπει να συνδέεται με τη λ. σπήλαιον*. Ο… … Dictionary of Greek