-
1 επλεο
-
2 πελω
и med. πέλομαι (impf. ἔπελον - эп. πέλον, aor. 2 ἔπλον; ион. inf. πελέναι; med.: 2 л. sing. impf. iter. πελέσκεο, aor. 2 ἐπλόμην - 2 л. sing. ἔπλεο и ἔπλευ, imper. praes. πέλου - ион. πέλευ)1) двигаться, устремляться(γῆρας καὴ θάνατος ἐπ΄ ἀνθρώποισι πέλονται Hom.)
κλαγγέ πέλει οὐρανόθι πρό Hom. — крик (журавлей) восходит к небу;τῷ δεκάτη πέλεν ἠὼς οἰχομένῳ Hom. — десятая заря восходила над уехавшим (Идоменеем), т.е. был десятый день его путешествия;σέο δ΄ ἐκ τάδε πάντα πέλονται Hom. — все это исходит от тебя;τοῦ (δίφρου) ἐξ ἀργύρεος ῥυμὸς πέλεν Hom. — на колеснице было (досл. от колесницы шло) серебряное дышло2) оказываться, находиться, бытьὀϊζυρὸς περὴ πάντων ἔπλεο Hom. — ты оказался злополучнее всех;
ὅσσα δίσκου οὖρα πέλονται Hom. — на расстояние брошенного диска;νῦν δ΄ ἔπλετο ἔργον ἅπασιν Hom. — ныне всем есть дело;οὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει Soph. — нет ничего могущественнее человека;τῷ δ΄ ἀνδρὴ σύμμαχος πέλω Soph. — я его союзник;ἐμεῖο λελασμένος ἐπλευ ; Hom. — неужели ты меня забыл?
См. также в других словарях:
ἔπλεο — πέλω come into existence imperf ind mp 2nd sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επίκλοπος — ἐπίκλοπος, ον (AM) [επικλέπτω] 1. δόλιος, πανούργος, κατεργάρης («ὑπεροπῆά τ’ ἔμεν καὶ ἐπίκλοπον», Ομ. Οδ.) 2. πονηρός, απατηλός σε κάτι («ἀλλά τις ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύθων», Ομ. Ιλ.) 3. αυτός που χειρίζεται κάτι με επιδεξιότητα (α.… … Dictionary of Greek