-
1 σποδός
σποδός, ἡ,A wood-ashes, embers, Od.9.375, h.Merc. 238: generally, ashes, Hdt.2.140; ἐπ' Ἰσμηνοῦ τε μαντεία ς., of the ashes of an altar, S.OT21, cf. Ant. 1007, Hdt.4.35;σ. ἱερὰ ἡ ἐκ τοῦ βωμοῦ SIG1171.18
([place name] Lebena); of the dead, A.Ag. 435, 443 (both lyr.), Ch. 687, S.El. 758, etc.; ἀμφὶ σποδὸν κάρᾳ κεχύμεθα, in sign of mourning, E.Supp. 827 (lyr.), cf. 1160;σποδὸς δὲ τἄλλα, Περικλέης, Κόδρος, Κίμων Alex.25.12
:—death by plunging into a room filled with ashes,αὐτήν μιν ῥῖψαι ἐς οἴκημα σποδοῦ πλέον Hdt.2.100
; as a Persian punishment (cf. Val. Max.9.2.6),εἰς τὴν σποδὸν ἐμβάλλεται Ctes.Fr.29.48
, cf. 51, al., LXX 2 Ma.13.5 sq.—There seems to be no difference in sense between σποδός and τέφρα: both occur in Trag., the latter alone in [dialect] Att. Prose.III oxide of certain metals, σ. Κυπρίη copper oxide, Hp.Mul.1.104;σ. Ἰλλυριῶτις Id.Ulc.13
;σ. χρυσῖτις Id.Mul.1.103
, cf. Dsc.5.75.IV metaph., κυλίκων, πίθων ς., of a bibulous old woman, 'soaker', 'sponge', AP 6.291, 7.455 (Leon.). -
2 σποδός
σποδός, ἡ (nach Orion von σβέννυμι, eigtl. σβοδός, was nach erloschenem Feuer übrig bleibt?), Asche, bes. heiße, Glutasche, unter der noch Glut verborgen ist, τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῠ ἤλασα πολλῆς, Od. 9, 375; H. h. Merc. 238; die Asche des verbrannten Leichnams, Aesch. Ch. 676 u. öfter; Soph. El. 748. 1111; Asche auf dem Opferaltar, O. R. 21 Ant. 994; ἀμφὶ σποδὸν κάρα κεχύμεϑα, zum Zeichen der Trauer, Aesch. Suppl. 826. 1159; νῆσον χῶσαι σποδῷ τε καὶ γῇ, Her. 2, 140; – ἐς σποδὸν ἐμβάλλειν war eine Todesstrafe bei den Persern, Ctesias 17. 50. 51; vgl. Her. 2, 100. – Auch Staub, τῆς χαμάϑεν σποδοῠ λαβόντες, Her. 4, 172; – σποδὸς κυλίκων, πίϑων, Antp. Sid. 59 Leon. Tar. 87 (VI, 291. VII, 455), von einer Alten, die Becher, Fässer ausleert. – Auch = σπόδιον, Metallasche, Sp.
-
3 σποδός
σποδός, ἡ, Asche, bes. heiße, Glutasche, unter der noch Glut verborgen ist; die Asche des verbrannten Leichnams; Asche auf dem Opferaltar; ἀμφὶ σποδὸν κάρα κεχύμεϑα, zum Zeichen der Trauer; ἐς σποδὸν ἐμβάλλειν war eine Todesstrafe bei den Persern. Auch Staub; σποδὸς κυλίκων, πίϑων, von einer Alten, die Becher, Fässer ausleert. Auch = σπόδιον, Metallasche -
4 σποδός
Grammatical information: f.Meaning: `ash, ember, metal ashes, dust' (Ion. ι 375, trag. a. o.).Compounds: Compp. σποδο-ειδής `ash-coloured' (Hp., Arist. a.o.), ἔν-σποδος `id.' (Dsc.; Strömberg Prefix Studies 128 a. 130).Derivatives: 1. σποδ-ιά, Ion. - ιή f. `heap of ashes, ash' (ε 488, Hp., E. Cyc. 615 [lyr.], Pl. Com., LXX, AP a. o.; Scheller Oxytonierung 67) with - ιώδης `ash-coloured' (Erot.), - ιαῖος `id., gilvus' (Gloss.), - ιάς f. `wild plum, Prunus insititia (?)' (Thphr.). 2. - ιον n. `metal ash' (Poseidon., Dsc.) with - ιακός `made of σ.' (late medic.). 3. -( ε)ιος `ashen' (Semon. a. o.). 4. - ώδης `ashlike', of colour and taste (App., Gal.). 5. - ίτης ἄρτος `bread baked in ashes' (Hp., Diph.; Redard 91); also σποδεύς `id.' (s. on σπολάς). 6. Denominative verbs: a. σποδ-όομαι `to become ashes' (Hp., Lyc., AP), συνεσποδωμένον συγκεκομ-μένον H.; - ώσασθαι `to bestrew with ashes' (LXX); b. - ίζω `to roast in the ashes' (Pl., Ar.), intr. (also wit ὑπο-) `to become ashen' (Dsc.); c. σποδέω, also with κατα-, ἀπο-, δια-, `to crunch, to smash, to grind', also sensu obsc., of food `to consume, to swallow' (often Ar. a. o. com., A., E.), if prop. `to become dust'; cf. κατα-σποδέω `to stretch down in the dust' (A., Ar.); here also σποδ-όρχης m. `eunuch' (Eust.), s. E. Maass RhM 74, 432 ff.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)Etymology: Unexplained. Improbable hypothesis by Grošelj Živa Ant. 1, 129. Older lit. in Bq. -- Furnée 154 convincingly connects ἄσβολος `soot, dust of coals' and *σπολός in σπολεύς (but Frisk s.v. σπολάς takes this as wrong for *σποδεύς). The word then is Pre-Greek.Page in Frisk: 2,771Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σποδός
-
5 σποδος
ἥ1) неостывшая зола, тлеющий пепел Hom., HH., Her.μαντείη σ. Soph. — вещий пепел ( от сожженных на алтаре жертв);
οἴκημα σποδοῦ πλέον Her. — комната, наполненная пеплом (куда помещали приговоренных к смерти;вид мучительной казни в Египте и в Персии);ἐν σάκκῳ καὴ σποδῷ NT. — во вретище и пепле2) сожженные останки, прах Aesch., Soph.3) пыль, песок, прах4) шутл. пьянчуга -
6 σποδός
σποδόςwood-ashes: fem nom sg -
7 σποδός
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > σποδός
-
8 σποδός
σποδός, οῦ, ἡ (Hom. et al.; ins, LXX, TestJob, TestJos 15:2; Jos., Ant. 20, 89; 123; Just., D. 92, 2) ashes w. γῆ as a designation for someth. transitory 1 C1 17:2 (Gen 18:27). On its use w. σάκκος Mt 11:21; Lk 10:13; B 3:2; 7:5 s. σάκκος. The ashes of the red heifer (Num 19:9; s. IScheftelowitz, Das Opfer der Roten Kuh [Num 19]: ZAW 39, 1924, 113–23) Hb 9:13; B 8:1.—DELG. M-M. -
9 σποδός
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > σποδός
-
10 σποδός
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > σποδός
-
11 σποδός
-οῦ + ἡ N 2 3-1-8-12-14=38 Gn 18,27; Lv 1,16; Nm 19,9; 2 Sm 13,19; Is 44,20ashes Lv 1,16; id. (metaph.) Is 44,20; ashes (used in a ceremony of mourning) 2 Sm 13,19 ἐγώ εἰμι γῆ καὶ σποδός I am earth and ashes (as a designation for sth transitory) Gn 18,27 Cf. DANIEL, S. 1966, 170 -
12 σποδός
η1) см. σποδιά; 2) зола; 3) прах (после кремации); 4) вулканический пепел -
13 σποδός
пепел, зола.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σποδός
-
14 σποδὸς
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σποδὸς
-
15 ὁλο-σποδός
ὁλο-σποδός, H. h. Merc. 238, f. L. statt οὔλη σποδός.
-
16 ἀντί-σποδος
ἀντί-σποδος, die Stelle der Asche vertretend, ἡ ἀντισπ. u. τὸ ἀντισπ., = τὸ ἀντισπόδιον, Diosc.; Plin. H. N. 34, 13.
-
17 ὁμό-σποδος
ὁμό-σποδος, mit vereinter, gleicher Asche, Greg. Naz.; in Orac. Sib. V p. 597 ändert man ὁμόσπουδος, von gleichem Eifer.
-
18 ἔν-σποδος
-
19 σποδούς
σποδόςwood-ashes: fem acc pl -
20 σποδόν
σποδόςwood-ashes: fem acc sg
См. также в других словарях:
σποδός — wood ashes fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σποδός — ἡ, ΝΜΑ 1. μισοσβησμένη στάχτη, καφτή στάχτη από ξύλα ή ξυλάνθρακες, χόβολη («τὸν μοχλὸν ὑπὸ σποδοῡ ἤλασα πολλῆς», Ομ. Οδ.) 2. η στάχτη από καμμένο νεκρό (α. «διασκόρπισαν τη σποδό της στη θάλασσα» β. «ἀντὶ δὲ φωτῶν τεύχη καὶ σποδὸς εἰς ἑκάστου… … Dictionary of Greek
σποδός, ηφαιστειακή — Σύνολο από λεπτότατα θραύσματα λάβας, που εκσφενδονίστηκαν κατά την έκρηξη ενός ηφαιστείου και έπεσαν στις πλαγιές ή στους πρόποδες του ή μεταφέρθηκαν από τον άνεμο σε σημαντικές αποστάσεις. Η σποδός του είδους είναι πολλές φορές εκμεταλλεύσιμη… … Dictionary of Greek
σποδός — η 1. στάχτη. 2. τέφρα που απομένει από την καύση νεκρού … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
σποδούς — σποδός wood ashes fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σποδῷ — σποδός wood ashes fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σποδόν — σποδός wood ashes fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κατασποδώ — (I) κατασποδῶ, έω (Α) σκοτώνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + σποδῶ / έω (< σποδῶ «κάνω σκόνη, συντρίβω» < σποδός «στάχτη, σκόνη»), πρβλ. απο σποδώ, δια σποδώ]. (II) κατασποδῶ, όω (Α) δαπανώ, σπαταλώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + σποδῶ / όω (<… … Dictionary of Greek
σπληδός — ἡ, Α σποδός. [ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Απίθανη φαίνεται η άποψη ότι η λ. έχει σχηματιστεί με συμφυρμό από τους τ. σποδός «τέφρα, στάχτη» και χλῆδος «συρφετός, φρυγανώδη χώματα, αποκαθάρματα». Εξίσου απίθανη είναι και η σύνδεση τής λ. με το λατ.… … Dictionary of Greek
σποδοκράμβη — ἡ, ΜΑ σποδός κράμβης. [ΕΤΥΜΟΛ. < σποδός «στάχτη» + κράμβη «λάχανο»] … Dictionary of Greek
ηφαιστειακή ή θηραϊκή γη — Ηφαιστειακή σποδός που προέρχεται από το ηφαίστειο της Σαντορίνης και καλύπτει σχεδόν όλη την επιφάνεια των νησιών Σαντορίνη, Θηρασία και Ασπρονήσι, με στρώμα πάχους 15 50 μ. Το χρώμα της είναι κοκκινωπό ή καφέ και χημικά αποτελείται κυρίως από… … Dictionary of Greek
