ἔνηψα

αόρ. от ενάπτω

     ἐνάπτω

     ἐν-άπτω

    I

    (aor. ἐνῆψα, part. pf. pass. ἐνημμένος, ион. ἐναμμένος)

    1) привязывать, прикреплять, прилаживать

    

(λίθον εἰς τὸν περίδρομον Xen.; ῥύματα ταῖς σχεδίαις Polyb.; τινὰ σειραῖς καὴ καλωδίοις Plut.)

    2) обматывать, окутывать

    

(σπάργανά τινι Eur.)

    3) med. надевать на себя, опоясываться

    

(Αἰθίοπες λεοντέας ἐναμμένοι Her.; διφθέραν ἐνημμένος Arph. и ἐναψάμενος Luc.; νεβρίδα Plut.)

    4) затрагивать, рассматривать

    

(τῆς αἰτίας Arst. - v. l. ἅπτομαι)

    II

    зажигать

    

(ἥ σχίζα ἐνημμένη Arph.)

(αόρ. ενήψα, παθ. αόρ. ενήφθην) μετ.

νήφω, [dialect] Dor. [full] νάφω (v. infr. II), used by early writers only in [tense] pres., mostly in part.: later [tense] impf.

A

ἔνηφον Chor.

in Rev.Phil.1877.67: [tense] aor. ἔνηψα IEp.Pet.4.7, Orac. ap. Ael.Fr. 103, J.AJ11.3.3, Procl. in Prm. p.741 S., ([etym.] ἐξ-) Aret.SD1.5, ([etym.] ἀν-) Nic.Dam.4 J.:—to be sober, drink no wine,

οὔτε τι γὰρ ν. οὔτε λίην μεθύω Thgn.478

;

νήφειν Archil.4

, Pl. Smp. 213e, al.: part. νήφων as Adj., = νηφάλιος, Hdt.1.133, Ar.Lys. 1228;

ὑμῖν ἀντέκυρσα.. νήφων ἀοίνοις S.OC 100

;

ὑπ' ἐχθροῦ νήφοντος ὑβριζόμην D.21.74

; τὸ τοὺς μεθύοντας... πλείω ζημίαν ἀποτίνειν τῶν ν. Lex Pittaciap. Arist.Pol. 1274b20;

μεθύοντα.. παρὰ νηφόντων λόγους παραβάλλειν Pl.Smp. 214c

; ν. θεός, i.e. water, Id.Lg. 773d: prov.,

τὸ ἐν τῇ καρδίᾳ τοῦ νήφοντος ἐπὶ τῆς γλώττης τοῦ μεθύοντος Plu.2.503f

;

[Ἀναξαγόρας] οἷον ν. ἑφάνη παρ' εἰκῇ λέγοντας Arist. Metaph. 984b17

;

νήφων μεθύοντα ὑπὸ τῆς Ἀφροδίτης θεᾶται X.Smp.8.21

;

τὸ νῆφον ὑπὸ τοῦ πάθους βυθίζεται Alciphr.1.13

.

II metaph., to be self-controlled, Pl.Lg. 918d; to be sober and wary,

νᾶφε καὶ μέμνασ' ἀπιστεῖν Epich.[250]

;

γρηγορῶμεν καὶ νήφωμεν 1 Ep.Thess.5.6

; νήψατε εἰς προσευχάς 1 Ep.Pet.l.c.;

νήφων καὶ πεφροντικώς Plu. 2.800b

;

ν. καὶ φροντιστής Gal.17(1).991

;

προμηθής τε καὶ ν. Hdn.2.15.1

; καρδίῃ νήφοντος Poet. ap. Longin.34.4;

ν. λογισμός Epicur.Ep. 3p.64U.

2 ν. ἐκ κακοῦ recover oneself from.., Ach.Tat.1.13; ἐγερθέντων καὶ νηψάντων ἀπὸ τῆς πτώσεως Procl.l.c.

νήφω 1 aor. ἔνηψα (Soph., Pla., X. et al.; ins, pap) prim. ‘be sober’; in the NT only fig. = be free fr. every form of mental and spiritual ‘drunkenness’, fr. excess, passion, rashness, confusion, etc. be well-balanced, self-controlled (Aristot. et al.; Epicurus in Diog. L. 10, 132 νήφων λογισμός=sober reasonableness; Περὶ ὕψους 16, 4; Lucian, Hermot. 47 νῆφε; Herodian 2, 15, 1; Achilles Tat. 1, 13 ν. ἐκ τοῦ κακοῦ; Herm. Wr. 7, 1; BGU 1011 III, 9 [II B.C.]; POxy 1062, 13 ἵνα αὐτὴν [sc. τ. ἐπιστολὴν] ἀναγνοῖς νήφων κ. σαυτοῦ καταγνοῖς; EpArist 209; Philo; Jos., Bell. 2, 225; 4, 42; SibOr 1, 154) 1 Th 5:8; 1 Pt 1:13. [Ἱερώνυμος ἤδ]η̣ νήψας νυκτὸς | ἐν ὀδύνα̣[ις] Hieronymus, in pain (because of an injury to his ear during a violent storm) now came to his senses (concerning his animosity toward Paul) during the night AcPl Ha 5, 29f. ν. ἐν πᾶσιν be self-possessed under all circumstances (M. Ant. 1, 16, 15) 2 Ti 4:5. W. γρηγορεῖν (cp. Plut., Mor. 800b ἀγρυπνῶν κ. νήφων κ. πεφροντικώς) 1 Th 5:6; 1 Pt 5:8. W. σωφρονεῖν (Lucian, Nigrin. 5f): ν. εἰς προσευχάς exercise self-restraint, to help you pray 1 Pt 4:7; Pol 7:2 has ν. πρὸς τὰς εὐχάς. ν. ἐπὶ τὸ ἀγαθόν exercise self-control for (your own) good 2 Cl 13:1. W. allusion to the self-control practiced by athletes: νῆφε ὡς θεοῦ ἀθλητής IPol 2:3.—HLevy, Sobria ebrietas 1929.—DELG. M-M. TW.