-
1 έκρινας
-
2 ἔκρινας
-
3 ἔκρινας
ты рассудилТы присудилΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἔκρινας
-
4 ἄν
ἄνa c. opt.ἀποίητον οὐδ' ἂν χρόνος δύναιτο θέμεν O. 2.16
λάθα δὲ πότμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ' ἄν O. 2.18
τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.100κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα O. 8.62
[v. l. διαλλάξαιντ' ἄν ( διαλλάξαιντο codd. cett.) O. 11.20]τά τ' ἐσσόμενα τότ ἂν φαίην σαφές O. 13.103
ὡς μὰν σαφὲς οὐκ ἂν εἰδείην λέγειν O. 13.46
φιλέων δ' ἂν εὐχοίμαν Κρονίδαις Παρθ. 1. 11.b c. ind. aor.ἐπεὶ ἀντίον πῶς ἂν τριόδοντος Ἡρακλέης σκύταλον τίναξε χερσίν O. 9.30
παρ' εὐδένδρῳ μολὼν ὄχθῳ Κρόνου κάλλιον ἂν δηριώντων ἐνόστησ ἀντιπάλων N. 11.26
c dub.I c. ind. fut. [ μαθὼν δέ τις ἂν ἐρεῖ (codd., quorum lectionem recepit Snell, conferens Schwyz-Debr. 2. 351. 2.: ἀνερεῖ Gildersleeve, cf. infra 3.) N. 7.68]II μέλανος ἂν ( δ' ἂν codd.: δ del. Er. Schmid: ἂν om. codex unus: μέλανα δ coni. Hermann: μέλανος ὅγ Bowra.) ἐσχατιὰν καλλίονα θανάτουλτ;στείχοι> (coni. Wil.: ἐν codd.: θανάτοἰ ἔσχε Shackle: θάνατόν γ' ἔσχε Boeckh: ἄν vel ἀν edd.) P. 11.56 Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας ἂν κίνδυνον (sic Σ: alii post ἔκρινας distinxerunt, ἄν = ἀνὰ interpretati.) N. 9.352 in subord. clause. (cf. ὅταν, ὁπόταν.)a c. subj.,I temporalοἱ ὤπασε θησαυρὸν δίδυμον μαντοσύνας, τόκα μὲν φωνὰν ἀκούειν, εὖτ' ἂν δὲ Ἡρακλέης πατρὶ ἑορτὰν κτίσῃ, τότ αὖ χρηστήριον θέσθαι κέλευσεν O. 6.67
ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται σάος, πολὺς εὖτ' ἂν ἐπιβρίσαις ἕπηται P. 3.106
—εὖτ' ἂν μόλῃ P. 4.76
τάκομαι, εὖτ' ἂν ἴδω fr. 123. 11.II relativeἀμφοτέροισι δ' ἀνὴρ ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ, στέφανον ὕψιστον δέδεκται P. 1.100
δίδωσί τε Μοῖσαν οἶς ἂν ἐθέλῃ P. 5.65
εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς οὗτος ἀνὴρ γίνεται σοφοῖς, ὃς ἂν τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ P. 10.23
[ τὰ δ' αὐτὸς ἄν τις τύχῃ (codd. contra metr.: ἀντιτύχῃ Mingarelli) N. 4.91]b c. opt., in relative clause.εἶπε δ' ἐν μέσσοις ἀπάγεσθαι, ὃς ἂν πρῶτος θορὼν ἀμφί οἱ ψαύσειε πέπλοις P. 9.119
in object clause.ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέος παισὶν φίλοις, ὡς ἂν θεᾷ πρῶτοι κτίσαιεν βωμὸν O. 7.42
3 dub., due to false division of words. cf. N. 7.68, I. 8.47 [ περ ἂν codd.: πέραν corr. Hermann N. 7.75 ἂν ἔχοι codd.: ἀνέχοι corr. Thiersch N. 7.89 ἂν ἀξίαις codd.: ἀναξίαις corr. Alberti N. 8.10]4 frag. ]οὐκ ἂν παρ[ Θρ. 2. 3. -
5 ἀνά
1 of placea in, throughoutἀν' Ἑλλάδα P. 2.60
δώδεκ' ἂν δρόμων τέμενος (Thiersch: δωδεκαδρομον, -ων codd.) P. 5.33τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα P. 11.52
Ποσειδάνιον ἂν τέμενος N. 6.41
δάπεδον ἂν τόδε N. 7.83
οἵ τ' ἀνὰ Σπάρταν Πελοπηιάδαι N. 8.12
ἁδυπνόῳ τέ νιν ἀσπάζοντο φωνᾷ γαῖαν ἀνὰ σφετέραν I. 2.27
εὐανθἔ ἀπέπνευσας ἁλικίαν προμάχων ἀν' ὅμιλον I. 7.35
Ἴσθμιον ἂν νάπος Δωρίων ἔλαχεν σελίνων (Hermann: ἀνάπος codex) I. 8.63 [Δᾶλ]ον ἀν' εὔοδμον Pae. 2.97
[ἂν Ζεάθου πόλιν (coni. Wil.: καὶ Ζ. Π.) Πα...] ἂν δὲ Ῥόδον κατῴκισθεν fr. 119. 1.b upon, alongεἰ δὲ τέτραπται θεοδότων ἔργων κέλευθον ἂν καθαράν I. 5.23
ἐλαύνεις ἀν' ἀμβροτ[ Pae. 3.16
]ἰόντι τηλαυγἔ ἀγ κορυφὰν[ (Π̆{5}: ἂν Π̆.) Πα.. 12. ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέταται (sc. κύων.) *fr. 107a. 4* πρῶτον μὲν Ἀλκμήνας σὺν υἱῷ Τρώιον ἂμ πεδίον ἦλθεν fr. 172. 4.c dub. ἢ πόντου κενέωσιν λτ;γτ; ἂμ πέδον (Hermann: ἀλλὰ codd. Dion. Hal.) Pae. 9.162 of time, in the course of, duringὅτ' ἀμφότεροι κράτησαν μίαν ἔργον ἀν ἁμέραν O. 9.85
ἑξέτης τὸ πρῶτον, ὅλον δ' ἔπειτ ἂν χρόνον N. 3.49
Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας, ἂν κίνδυνον ὀξείας ἀυτᾶς (ἂν = κε Σ cum ἔκρινας coniunxit) N. 9.35 B prep. c. dat., uponχρυσέαισί τ' ἀν ἵπποις O. 1.41
ἀν' ἵπποις χρυσέαις O. 8.51
ἀν' ἵπποισι δὲ τέτρασιν O. 10.69
ἀνὰ βωμῷ θεᾶς O. 13.75
εὕδει δ' ἀνὰ σκάπτῳ Διὸς αἰετός P. 1.6
ἀνὰ δ' ἡμιόνοις ξεστᾷ τ ἀπήνᾳ προτροπάδαν Πελίας ἵκετο P. 4.94
θοαῖς ἂν ναυσὶ N. 7.29
ἐπικράνοισι γὰρ ἂν κιόνων fr. 6b. d. ἂν δ' ἐπικράνοις σχέθον πέτραν ἀδαμαντοπέδιλοι κίονες fr. 33d. 7. ἀλ]λοτρίαις ἀν' ἵπποις Πα. 7B. 12. C in tmesis ἀνὰ δ' ἔπαλτ v.ἀναπάλλω O. 13.71
ἂν δ' εὐθὺς ἁρπάξαις v.ἀναρπάζω P. 4.34
ἀνὰ βωλακίας δ' ὀρόγυιαν σχίζε v. ἀνασχίζω ( ἀναβωλακίας iunctim codd.) P. 4.228 ἀνὰ δ' ἱστία τεῖνον v.ἀνατείνω N. 5.51
ἀλλ' ἀνὰ μὲν βρομίαν φόρμιγγ, ἀνὰ δ αὐλὸν ἐπ αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν v.ἀνόρνυμι N. 9.8
ἀνὰ δ' ἔλυσεν v.ἀναλύω N. 10.90
ἀνὰ δ' ἄγαγον (Er. Schmid: ἀν δ codd.) v.ἀνάγω I. 6.62
ὁ δ' ἀντίον ἀνὰ κάρα τ ἄειρ[ε v.ἀναείρω Pae. 20.10
-
6 κρίνω
κρῑνω ( κρίνει: aor. ἔκρῖνας: pass. κρίνεται: aor. κρᾰθη, κρᾰθεν; κρᾰθείς: pf. κέκρᾰται: κεκρᾰμένων, κεκρᾰμένα, -μέναι.)a decide, judgeπότμος δὲ κρίνει συγγενὴς ἔργων πέρι πάντων N. 5.40
Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας, ἂν κίνδυνον ὀξείας ἀυτᾶς, οὕνεκεν ἐν πολέμῳ κείνα θεὸς ἔντυεν αὐτοῦ θυμὸν αἰχματὰν ἀμύνειν λοιγὸν Ἐνυαλίου N. 9.35
pass., be brought to a decision, ἄριστος εὐφροσύνα πόνων κεκριμένων ἰατρός ( having passed the crisis, a medical met., cf. van Brock, Le Vocabulaire Médical, Paris, 1961, 214) N. 4.1b allot pass.ἤτοι βροτῶν γε κέκριται πεῖρας οὔ τι θανάτου O. 2.31
τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη P. 8.84
κρίνεται δ' ἀλκὰ διὰ δαίμονας ἀνδρῶν I. 5.11
pf. part. διείργει δὲ (sc. ἄνδρας καὶ θεοὺς)πᾶσα κεκριμένα δύναμις N. 6.2
τιμαὶ δὲ βροτοῖσι κεκριμέναι Παρθ. 1. 7.c pass., part σύνθεσιν ταύταν ἐπαινήσαντες οἱ μὲν κρίθεν sc. Jason and Pelias P. 4.168d pass., be distinguishedπαῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κριθεὶς εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης N. 7.7
-
7 κρίνω
κρίνω (s. κρίμα; Hom.+) fut. κρινῶ; 1 aor. ἔκρινα; pf. κέκρικα; plpf. 3 sg. κεκρίκει (on the lack of augment s. B-D-F §66, 1; W-S. §12, 4; Mlt-H. 190; ἐκεκρίκει Just., D. 102, 2). Pass.: impf. ἐκρινόμην; 1 fut. κριθήσομαι; 1 aor. ἐκρίθην; pf. κέκριμαι. Primary mng.: ‘to set apart so as to distinguish, separate’, then by transference① to make a selection, select, prefer (Aeschyl., Suppl. 39 τὶ; Pla., Rep. 3, 399e κρίνειν τινὰ πρό τινος ‘prefer someone to someone’, cp. Phlb. 57e; Himerius, Or. 40 [=Or. 6], 3 κ. τί τινι=select someth. because of someth. [a place because of its size]; κ. τὸ πρακτέον καὶ μὴ πρακτέον Did., Gen. 27, 3) ὸ̔ς μὲν γὰρ κρίνει ἡμέραν παρʼ ἡμέραν the one prefers one day to another Ro 14:5a. In the other half of the sentence ὸ̔ς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν, κ. prob. has the sense recognize, approve (X., Hell. 1, 7, 34 ἔκριναν τὴν τῆς βουλῆς γνώμην) the other holds every day in esteem vs. 5b. Closely associated is mng.② to pass judgment upon (and thereby seek to influence) the lives and actions of other peopleⓐ judge, pass judgment upon, express an opinion about Mt 7:1a, 2a; Lk 6:37a; 1 Cl 13:2; Pol 2:3 (Sextus 183 ὁ κρίνων ἄνθρωπον κρίνεται ὑπὸ τ. θεοῦ). κ. δικαίως D 4:3; B 19:11. κ. κατʼ ὄψιν by the outward appearance J 7:24a. κατὰ τὴν σάρκα 8:15. τὴν δικαίαν κρίσιν κ. pass a right judgment 7:24b (on the expr. cp. Dt 16:18). This is perh. the place for 1 Pt 4:6 ἵνα κριθῶσιν κατὰ ἀνθρ. (s. ESelwyn, comm. ad loc. ref. to Lghtf.; cp. Wsd 3:4).ⓑ esp. pass an unfavorable judgment upon, criticize, find fault with, condemn (Epict. 2, 21, 11) Ro 2:1abc, 3; 14:3f, 10, 13a (a play on words, w. κρίνειν used in two different mngs. in the same vs.; s. 4 below on vs. 13b); Col 2:16; Js 4:11, 12; D 11:12. μή τι κρίνετε do not pronounce judgment on anything 1 Cor 4:5. ἱνατί γὰρ ἡ ἐλευθερία μου κρίνεται ὑπὸ ἄλλης συνειδήσεως; why is my freedom (of action) to be unfavorably judged by another person’s scruples? 1 Cor 10:29. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτόν happy is the one who finds no fault w. himself Ro 14:22.—Also of a human judgment directed against God ὅπως ἂν νικήσεις ἐν τῷ κρίνεσθαί σε that you may win when you are judged Ro 3:4 (OMichel in KEK prefers active sense); 1 Cl 18:4 (both Ps 50:6).③ to make a judgment based on taking various factors into account, judge, think, consider, look upon w. double acc. of the obj. and the predicate (Soph., Oed. R. 34; Pla., Rep. 9, 578b and s. Cebes 39, 4; 3 Macc 2:33; Just., D. 112, 1) οὐκ ἀξίους κρίνετε ἑαυτούς you do not consider yourselves worthy Ac 13:46 (Jos., Ant. 6, 159 ὸ̔ν αὐτὸς τ. βασιλείας ἄξιον ἔκρινεν; EpArist 98); cp. PtK 3 p. 15, 17. τὰ ὑστερήματα αὐτῶν ἴδια ἐκρίνετε you considered their shortcomings as your own 1 Cl 2:6. Pass. (Thu. 2, 40, 3; Jos., Ant. 4, 193) τί ἄπιστον κρίνεται παρʼ ὑμῖν; why do you think it is incredible? Ac 26:8 (Jos., Ant. 18, 76 ἄπιστα αὐτὰ κρίνειν).—Foll. by acc. w. inf. (Pla., Gorg., 452c, Rep. 9, 578b; X., An. 1, 9, 5; 28) κεκρίκατέ με πιστὴν … εἶναι Ac 16:15.—W. inf. foll. κρίνω μὴ παρενοχλεῖν τοῖς κτλ. 15:19.—Foll. by τοῦτο ὅτι 2 Cor 5:14.—W. direct quest. foll. ἐν ὑμῖν αὐτοῖς κρίνατε judge, decide for yourselves 1 Cor 11:13.—W. indirect quest. foll. (Thu. 4, 130, 7 κρίναντες ἐν σφίσιν αὐτοῖς, εἰ … ; X., Cyr. 4, 1, 5) εἰ δίκαιόν ἐστιν, ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ἢ τοῦ θεοῦ, κρίνατε decide whether it is right to obey you rather than God Ac 4:19.—κρίνατε ὑμεῖς ὅ φημι pass your own judgment on what I say 1 Cor 10:15.—ὀρθῶς ἔκρινας you have judged rightly Lk 7:43.④ to come to a conclusion after a cognitive process, reach a decision, decide, propose, intend (Isocr. 4, 46; Polyb. 3, 6, 7; 5, 52, 6; 9, 13, 7; Epict. 2, 15, 7; Appian, Bell. Civ. 14, 118 §497 ὅταν οἱ θεοὶ κρίνωσιν; LXX) τί οὖν θέλετε, κρίνατε (restored) so decide now what you wish (to be done); w. inf. (Diod S 4, 33, 10; 17, 95, 1; UPZ 42, 37 [162 B.C.]; PTebt 55, 4 [II B.C.] ἔκρινα γράψαι; PLond III, 897, 11 p. 207 [84 A.D.]; 1 Macc 11:33; 3 Macc 1:6; Jdth 11:13; Wsd 8:9; Jos., Ant.7, 33; 12, 403; 13, 188; Did., Gen. 179, 7) Ac 3:13; 20:16; 25:25; 1 Cor 2:2; 5:3; Tit 3:12. W. τοῦ and inf. (B-D-F §397, 2) ἐκρίθη τοῦ ἀποπλεῖν ἡμᾶς Ac 27:1. ἐπεὶ ἤδη σεαυτῷ κέκρικας τοῦ μὴ δύνασθαι τὰς ἐντολὰς ταύτας ὑπὸ ἀνθρώπου φυλαχθῆναι since you have already decided in your own mind that these commandments cannot be kept by anyone Hm 12, 3, 6.—W. acc. and inf. (2 Macc 11:25, 36; 3 Macc 6:30; TestSol 10:8; SibOr 3, 127; Just., D. 102, 2) Ac 21:25 (even in the substantially different rdgs.). τοῦτο κέκρικεν …, τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον he has determined this, namely to keep his fiancée (pure and undefiled) 1 Cor 7:37 (s. s.v. γαμίζω 2; Diod S 4, 73, 2 of a father: κρίναι ταύτην [i.e. his daughter] παρθένον διαφυλάττειν). τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα but rather decide this, (namely) to give no offense Ro 14:13b. ἔκρινα ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ … ἐλθεῖν 2 Cor 2:1. τὰ δόγματα τὰ κεκριμένα ὑπὸ τ. ἀποστόλων Ac 16:4 (cp. Polyb. 5, 52, 6 πράξας τὸ κριθέν; Epict. 2, 15, 7 τοῖς κριθεῖσιν ἐμμένειν δεῖ).⑤ to engage in a judicial process, judge, decide, hale before a court, condemn, also hand over for judicial punishment, freq. as a legal t.t. (in a forensic sense Hom. et al.; ins, pap, LXX).ⓐ of a human courtα. act. and pass. abs. Ac 13:27. W. adv. GPt 3:7. κ. τινά: κατὰ τὸν νόμον J 18:31; Ac 23:3; 24:6 v.l. οὐδὲ ἐγὼ κρίνω ὑμᾶς GJs 16:3. Of the right of the apostle and the church to judge believers 1 Cor 5:12ab. μὴ ὁ νόμος ἡμῶν κρίνει τὸν ἄνθρωπον; does our law (personified) judge a person? J 7:51 (Appian, Bell. Civ. 3, 50 §205 certain senators desire that before Mark Antony is declared a public enemy he should be brought to trial, ὡς οὐ πάτριον σφίσιν ἀκρίτου καταδικάζειν ‘on the ground that it was not their ancestral custom to condemn someone without a hearing’). ἐκ τ. στόματός σου κρινῶ σε I will punish you on the basis of your own statement Lk 19:22. Pass. Ac 25:10. κρίνεσθαι ἐπί τινι be on trial because of a thing 26:6 (Appian, Basil. 12 κρινόμενος ἐπὶ τῷδε=be brought to trial because of this thing; likew. Iber. 55 §233; Ath. 2, 3; of God ApcrEzk Fgm. d). Also περί τινος (Diod S 12, 30, 5) 23:6; 25:20; w. addition of ἐπί w. gen. of the court of judicature before someone (schol. on Hes., Op. 9) 24:21; 25:9; D 11:11.—τί δὲ καὶ ἀφʼ ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον; Lk 12:57, which leads over into the sphere of jurisprudence (vs. 58), means: why cannot you yourselves decide what is right? (cp. the prayer for vengeance fr. Amorgos [BCH 25, 1901 p. 416; Dssm., LO 94=LAE 118] ἐπάκουσον, θεά, καὶ κρῖναι τὸ δίκαιον; cp. Appian, Mithrid. 89 §403 κρίνειν τὴν μάχην=decide the battle; Just., A II, 15, 5).β. mid. and pass.: ‘dispute, quarrel, debate’, also go to law (so Thu. 4, 122, 4 δίκῃ κρίνεσθαι; Hos 2:4 al. in LXX; TestSol 4:4ff D; Mel., P. 101, 773) τινί with someone (Job 9:3; 13:19) Mt 5:40; B 6:1 (Is 50:8); μετά τινος (Vi. Aesopi W 76 κριθῆναί με μετὰ τῆς κυρίας μου ἐπὶ σοί=I am pleading my case with my mistress before you; Eccl 6:10) 1 Cor 6:6. ἐπί τινος before someone (as judge) vs. 1 (on the beginning of 1 Cor 6 cp. the decree of Alexander to the Greeks in Ps.-Callisth. 2, 21, 21: βούλομαι δὲ μὴ ἐν ἑαυτοῖς κρίνειν ὅσον τις ὑμῶν ἔχει πρὸς ἕτερον, οὐδὲ ἐφʼ οὗ βούλεσθε=it is my wish [will] that you are not to go to law among yourselves, no matter what any of you may have against another, nor before anyone you wish).ⓑ of the divine tribunalα. occupied by God or Christ: abs. administer justice, judge J 5:30; 8:16, 50; cp. vs. 26; Rv 6:10; B 5:7. Pass. be judged Mt 7:1b, 2b; Lk 6:37b; Rv 11:18.—W. acc. foll. (PGM 4, 1013 of Horus ὁ κρίνων τὰ πάντα) J 5:22; 8:15b. τοὺς ἔξω 1 Cor 5:13. ζῶντας καὶ νεκρούς judge the living and the dead 2 Ti 4:1; 1 Pt 4:5; B 7:2. τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων Ro 2:16. τὸν κόσμον B 4:12 (TestAbr A 13 p. 92, 10 [Stone p. 32]; ApcEsdr 3:3 p. 27, 8 Tdf.). τὴν οἰκουμένην Ac 17:31; AcPl Ha 9, 29. κ. κατὰ τὸ ἑκάστου ἔργον judge each one by what that person does 1 Pt 1:17; cp. Rv 20:13. ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖς βιβλίοις κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν the dead were judged by what was written in the books (of life and of death), in accordance w. their deeds vs. 12; δικαίως κ. judge uprightly (Sotades [280 B.C.] Fgm. 11, 2 Diehl2 II 6 p. 191 [in Stob. 4, 34, 8 vol. V p. 826, 5=Coll. Alex. p. 243] ὁ παντογενὴς … οὐ κρίνει δικαίως) 1 Pt 2:23; B 19:11. Also ἐν δικαιοσύνῃ Rv 19:11. διὰ νόμου κρίνεσθαι be judged on the basis of the law Js 2:12.—Oft. the emphasis is unmistakably laid upon that which follows the Divine Judge’s verdict, upon the condemnation or punishment: condemn, punish (opp. σῴζειν as TestJud 24:6; Mel., P. 104, 810; cp. ApcEsdr 1, 11 p. 25, 3 Tdf. ἐμὲ κρῖνον ὑπὲρ τῶν ψυχῶν τῶν ἁμαρτωλῶν) J 3:17; cp. 18ab; 12:47ab, 48a; cp. 48b; Ac 7:7 (Gen 15:14); Dg 7:5f (opp. ἀγαπᾶν). διὰ νόμου κ. punish on the basis of the law Ro 2:12.—3:6f; 1 Cor 11:31f (here of the temporal punishment which God brings upon sinners); 2 Th 2:12; Hb 10:30 (κρινεῖ κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ the Lord will judge = punish his people is derived fr. Dt 32:36=Ps 134:14, where the judgment of God is spoken of, resulting in the vindication of the innocent [the thought prominent in the two OT pass.] and the punishment of the guilty [the thought prominent in the Hb pass.]); 13:4; Js 5:9; for 1 Pt 4:6 s. 2a above; Rv 18:8; 19:2; B 15:5.—W. the punishment given κ. διὰ πυρός 1 Cl 11:1; διὰ τῶν μαστίγων 17:5. κεκριμένοι ἤδη τῷ θανάτῳ already condemned to death B 10:5. Also εἰς θάνατον condemned to death Hs 9, 18, 2. οἱ κρινόμενοι ἀσεβεῖς the godless, who are condemned 2 Cl 18:1. Of the devil ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται J 16:11.—ταῦτα ἔκρινας you have imposed these punishments Rv 16:5.—On κρίνειν τὸ κρίμα 18:20 s. κρίμα 4.β. occupied by those who have been divinely commissioned to judge: the 12 apostles judge the 12 tribes Mt 19:28; Lk 22:30 (PBatiffol, RB n.s. 9, 1912, 541–43. But here κ. could have the broader sense rule; cp. 4 Km 15:5; Ps 2:10; 1 Macc 9:73; PsSol 17:29). κρινεῖ ἡ ἐκ φύσεως ἀκροβυστία … σέ the one who is physically uncircumcised will sit in judgment upon you Ro 2:27. οἱ ἅγιοι as judges of the cosmos 1 Cor 6:2ab (κρίνεσθαι ἐν: Diod S 19, 51, 4.—On the saints as co-rulers with God cp. Epict., Ench. 15; Sallust. 21 p. 36, 14) as well as of the angels vs. 3 (cp. Da 7:22).⑥ to ensure justice for someone, see to it that justice is done (LXX) τινί to someone 1 Cl 8:4 (Is 1:17).—B. 1428. DELG. M-M. EDNT. TW. -
8 κρίνω
κρίνω, fut. κρινῶ, perf. κέκρικα, z. B. Plat. Legg. V, 734 c, pass. κέκριμαι, aor. pass. ἐκρίϑην, poetisch κρινϑείς, Il. 13, 129 Od. 8, 48 (vgl. cerno); – 1) scheiden, trennen, sondern, sichten; ἀνδρῶν λικμώντων, ὅτε τε ξανϑὴ Δημήτηρ κρίνει καρπόν τε καὶ ἄχνας Il. 5, 500; vgl. κρῖν' ἄνδρας κατὰ φῠλα 2, 363; auch = ordnen, βασιλῆες ϑῠνον κρίνοντες 2, 446. – Daher auswählen, die Besten aussondern; ἐς δ' ἐρέτας ἔκρινεν ἐείκοσιν Il. 1, 309; ὁπότε κρίνοιμι λόχονδε ἄνδρας ἀριστῆας Od. 14, 217; auch im med., κρίνασθαι ἀρίστους, sich die Besten auslesen, Il. 9, 521; so öfter κεκριμένος, κρινϑείς; κρίνασα δ' ἀστῶν τὰ βέλτατα Aesch. Eum. 465; τούτων σοι δίδωμι κρίναντι χρῆσϑαι Soph. O. C. 647; κρίνειν τινὰ ἐκ πάντων Her. 6, 129; κατ' ἀνδραγαϑίην ἐκρίνετο ib. 128; τούς τε ἀγαϑοὺς καὶ τοὺς κακούς Xen. Mem. 3, 1, 9; τὸ ἀλ, ϑές τε καὶ μή, das Wahre vom Falschen unterscheiden, Plat. Theaet. 150 b. – Daher 2) Streitigkeiten entscheiden, schlichten, den Ausschlag geben; νείκεα κρίνειν, Händel schlichten, Od. 12, 440; νεῖκος πολέμου κρίνειν 18, 264; σκολιὰς ϑέμιστας κρίνειν, krunime, ungerechte Richtersprüche fallen, Il. 16, 387, wie κρῖνε δ' εὐϑεῖαν δίκην Aesch. Eum. 411; ἔργον δ' ἐν κύβοις Ἄρης κρινεῖ Spt. 396; öfter δίκην κρίνειν, einen Proceß aburtheilen, entscheiden; πῶς ἀγὼν κριϑήσεται Eum 647, wie κρίνειν ἀγῶνα Ar. Ran. 873; τοῠτο γὰρ τύχη κρινεῖ Soph. Ant. 328; auch in Peosa von Processen, τὸ δικαστήριον ὅπερ ἂν τ ὴν δίκην κρίνῃ Plat. Legg. IX, 877 b; auch τὴν κρίσιν αὐτοῖν τοῠ βίο υ κρῖναι ὀρϑῶς, Rep. II, 360 d. wie κρίσεις κρίνειν Dem. 24, 15l; – beurtheilen, τὰς ϑεάς, d. i. zwischen ihnen entscheiden, Eur. I. A. 72; προς ἀργύριον τὴν εὐδαιμονίαν, nach dem Gelde, Isocr. 4, 76; – urtheilen, κρίνεις σὺ μέγιστον ἀνϑρώπ οις ἀγαϑὸν εἰναν πλοῠτον Plat. Gorg. 452 c; ὃν ἂν κρίνω ἐῤῥωμενέστατον εἶναι, nach meinem Urtheil jedesmal den stärksten, Phaed. 100 a, wie τὴν πόλιν τῶν πόλεων ἀϑλιωτάτην ἔκρινας, den Staat für den unglücklichsten erklären, Rep. IX, 578 b, öfter; vgl. Soph. ἀνδρῶν σε πρῶτον κρίνοντες, O. R. 34; pass., Ἑλλήνων ἕνα κριϑέντ' ἄριστον Phil. 1329; – κρίνω σε νικᾶν, ich erkläre dich für den Sieger, Aesch. Ch. 890; so besonders in den Wettkämpfen, entscheiden, wer Sieger ist, κρίνειν ἐμέ, κρίνειν τοὺς χοροὺς ὀρϑῶς ἀεί Ar. Eccl. 1155 ff. – Daher auch vorziehen, κρί. νω δ' ἄφϑονον ὄλβον Aesch. Ag. 458, eigtl. ich entscheide mich für ein solches Glück; vgl. κρῖνε σέβας τὸ πρὸς ϑεῶν Suppl. 39; mit πρό, κρίνοντες τὸν Ἀπόλλω πρὸ Μαρσύου Plat. Rep. III, 399 e, wie Soph. Phil. 57; τὰ ὑφ' ὑμῶν κριϑέν-τα, das von euch Gebilligte, wofür ihr euch entscheidet, Isocr. 4, 46; κεκριμένος, probatus, Leon. Al. (IX, 42); vgl. Her. 3, 31. – Pass. u. med. – 1) von den streitenden Parteien (vgl. Luc. Anach. 19 ἀποδίδοται λόγος ἑκατέρῳ τῶν κρινομένων), mit einander rechten, streiten, einen Streit unter sich ausmachen; ὥς κε πανημέριοι στυγερῷ κρινώμεϑ' Ἄρηϊ Il. 2, 385; ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν μένος κρίνηται Ἄρηος Od. 16, 269; Τιτήνεσσι κρίναντο, sie kämpften mit den Titanen, Hes. Th. 882; οὐ κρινοῦμαι τῶνδέ σοι τὰ πλείονα, ich werde nicht mit dir mehr rechten, Eur. Med. 596; τέως μὲν οὖν ἐκρινόμεϑ', εἶτα τῷ χρόνῳ συνέβημεν Ar. Nubb. 66; δίκῃ κρίνεσϑαι Thuc. 4, 122; περὶ τῆς ἀρετῆς Her. 3, 120. – 2) ὀνεί. ρους κρίνασϑαι, Träume auslegen, deuten, Il. 5, 150. – 3) bei den Attikern geradezu = zur Verantwortung ziehen, anklagen; κατηγορεῖ μὲν ἐμοῦ, κρίνει δὲ τουτονί Dem. 18, 15, u. öfter, wie bei den andern Rednern; so heißen die Richter περὶ προδοσίας κρίνοντες Lycurg. 137, aber der Ankläger ὁ τὸν προδόντα κρίνων, ib. 1, wie ὁ κρινόμενος der Angeklagte, 13. 20, oft; so Plut. αὐτὸν ἔκρινε κακώσεως ἐπαρχίας, repetundarum accusavit, Caes. 4; pass., ἀπ' εἰςαγγελίας κρίνεσϑαι Aesch. 3, 52; κρίνεσϑαι τὴν ἐπὶ ϑανάτῳ, auf Tod u. Leben angeklagt werden, Ath. XIII, 590 d; κρίνεσϑαι ϑανάτου Thuc. 3, 57, wie Pol. ϑανάτου δὲ κρίνει μόνος ὁ δῆμος, 6, 4, 7; auch ὅτ' ἐκρίνετο τὴν περὶ Ὠρωποῦ κρίσιν ϑανάτου, Dem. 21, 64, als ihm der Capitalproceß gemacht wurde; ὁ κρινόμενος, der Angeklagte. – Auch = Strafe zuerkennen, verurtheilen, bes. Sp. – Allgem. = untersuchen, fragen; neben ἐξετάζω, Soph. Ai. 586 Ant. 349. – Das adj. verb. s. unten.
-
9 κε
κε, (ν) = ἄν.1 in principal clauses.a c. aor. ind.ἤτοι καὶ τεά κεν ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν, εἰ μὴ στάσις σ' ἄμερσε πάτρας O. 12.13
ἰατῆρά τοί κέν μιν πίθον παρασχεῖν P. 3.65
καί κεν ἐν ναυσὶν μόλον P. 3.68
κείνῳ φάος ἐξικόμαν κε P. 3.76
τετράτων παίδων κ' ἐπιγεινομένων αἷμά οἱ κείναν λάβε P. 4.47
θαμά κε, τῷδε μέλει κλιθείς, ὕμνον κελάδησε καλλίνικον N. 4.15
οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶς ὁ καρτερὸς Αἴας ἔπαξε διὰ φρενῶν λευρὸν ξίφος N. 7.25
πρὸ πόνων δέ κε μεγάλων Δαρδανίαν ἔπραθεν Pae. 6.90
Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας N. 9.34
b c. impf. ind. ἤθελον Χίρωνά κε Φιλλυρίδαν, εἰ χρεὼν κοινὸν εὔξασθαι ἔπος, ζώειν I would wish P. 3.1c c. opt. aor., pres. τά κέ τις ἀνώνυμον γῆρας ἕψοι μάταν; O. 1.82 τίνα κεν φύγοι ὕμνον κεῖνος ἀνήρ; O. 6.6ἐνέποι κεν Καλλιμάχῳ λιπαρὸν κόσμον Ὀλυμπίᾳ O. 8.82
θάξαις δέ κε (byz.: καί codd.) O. 10.20ἦ κεν ἀμνάσειεν P. 1.47
σύν τοι τίν κεν ἁγητὴρ ἀνὴρ τράποι P. 1.69
καί κε μυθήσαιθ P. 4.298
ναυσὶ δ' οὔτε πεζὸς ἰών λτ;κενγτ; εὕροις ὁδόν (supp. Hermann: om. codd.) P. 10.29τῶν δ' ἕκαστος ὀρούει, τυχών κεν ἁρπαλέαν σχέθοι φροντίδα τὰν πὰρ ποδός P. 10.62
ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον ὁ μὴ συνιείς N. 4.30
οἶον αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι N. 4.93
δελφῖνι καὶ τάχος δἰ ἅλμας ἶσόν κ' εἴποιμι Μελησίαν (Wil., Schr.: κεν τάχος δἰ ἅλμας ἴσον εἴποιμι codd.) N. 6.64φαῖμέν κε γείτον' ἔμμεναι N. 7.87
ἐν τίν κ' ἐθέλοι N. 7.90
ἀξιωθείην κεν, ἐὼν Θρασύλου Ἀντία τε σύγγονος, Ἄργει μὴ κρύπτειν φάος ὀμμάτων N. 10.39
“ ἥμισυ μέν κε πνέοις γαίας ὑπένερθεν ἐών” N. 10.87καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλις Αἴαντος ὀρθωθεῖσα ναύταις I. 5.48
φαίης κέ νιν ἄνδρ' ἐν ἀεθληταῖσιν ἔμμεν Ναξίαν ἀκόναν I. 6.72
“ λύοι κεν χαλινὸν ὑφ' ἥρωι παρθενίας” I. 8.45 “λίαν μοι [δέο]ς ἔμπεδον εἴη κεν Pae. 4.50
ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν κέντρον fr. 124. 2.2 in subordinate constructions.a c. inf. [I representing original Homeric fut. + κε, cf. Goodwin, M & T, § 208, K-G, 1. 241. εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι, ἕτι γλυκυτέραν κεν ἔλπομαι κλείξειν (v. l. κλείζειν: κεν om. codd. nonnulli: τε coni. Schr.) O. 1.109]II representing opt. +κε. εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι, ἐλπίδ' ἔχω κλέος εὑρέσθαι κεν ὑψηλὸν P. 3.111
[ <κεγτ; λαθέμεν (coni. Turyn.) O. 1.64] cf. α. supra.III representing impf. + κε, iterative. φαντί γε μὰν οὕτω κ' ἀνδρὶ παρμονίμαν θάλλοισαν εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι (Wil.: κεν codd.) P. 7.20b in rel. clause.I c. subj. “γένος, οἵ κεν τέκωνται φῶτα” P. 4.51II c. opt.ῥῆμα δ' ἐργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει, ὅ τι κε σὺν Χαρίτων τύχᾳ γλῶσσα φρενὸς ἐξέλοι βαθείας N. 4.7
c dub. [ εἰ γάρ τις ἐξερείψαι κεν (codd.: ἐξερείψειεν coni. Thiersch: ἐξερείψῃ μὲν Hermann) P. 4.264]d frag. ]μενος οὔ κεν ἐς ἀπλακ[ Pae. 18.6
-
10 κίνδυνος
κίνδῡνος (-ος, -ῳ, -ον.)1 dangerὁ μέγας δὲ κίνδυνος ἄναλκιν οὐ φῶτα λαμβάνει O. 1.81
πρὸς ἔργον κινδύνῳ κεκαλυμμένον O. 5.16
τίς δὲ κίνδυνος κρατεροῖς ἀδάμαντος δῆσεν ἅλοις; P. 4.71ἐς δὲ κίνδυνον βαθὺν ἰέμενοι P. 4.207
νεαρὰ δ' ἐξευρόντα δόμεν βασάνῳ ἐς ἔλεγχον ἅπας κίνδυνος N. 8.21
Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας, ἂν κίνδυνον ὀξείας ἀυτᾶς N. 9.35
κίνδυνος fr. 6f. ]κινδυν[ Πα. 12. e. 1. -
11 οὕνεκεν
a introducing indir. statement, c. ind. Χρομίῳ κεν ὑπασπίζων ἔκρινας, ἂν κίνδυνον ὀξείας ἀυτᾶς, οὕνεκεν ἐν πολέμῳ κείνα θεὸς ἔντυεν (? causal) N. 9.36 [ εἶπε δ' εὔβου- λος ἐν μέσοισι Θέμις οὕνεκεν πεπρωμένον ἧν (Donaldson: εἵνεκεν cod.) I. 8.32]b causal conj., c. ind., because ἢ Δωρίδ' ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ ἔστασας ἐπὶ σφυρῷ Λακεδαιμονίων; (sc. θυμὸν τεὸν εὔφρανας: οὕνεκ codd., corr. Thiersch) I. 7.12c (=τοὔνεκα O. 1.65
) whereforeοὕνεκεν, εἰ φίλος ἀστῶν, εἴ τις ἀντάεις, τό γ' ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ μὴ κρυπτέτω P. 9.93
οὕνεκεν οὔ σε παιηόνων ἄδορπον εὐνάξομεν Pae. 6.127
-
12 κρίνω
κρίνω [pron. full] [ῑ], [dialect] Ep. [ per.] 3sg. ind. κρίνησι ( δια-) f.l. in Theoc.25.46: [tense] fut. κρῐνῶ, [dialect] Ep., [dialect] Ion. κρῐνέω ( δια-) Il.2.387: [tense] aor.Aἔκρῑνα Od.18.264
, etc.: [tense] pf., etc.:—[voice] Med., [tense] fut. , but in pass. sense, Pl.Grg. 521e: [tense] aor.ἐκρῑνάμην Il.9.521
, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut.κρῐθήσομαι A.Eu. 677
, Antipho 6.37, etc.: [tense] aor. ἐκρίθην [ῐ] Pi.N.7.7, etc.; [ per.] 3pl.κρίθεν Id.P.4.168
,ἔκριθεν A.R.4.1462
; [dialect] Ep.opt. κρινθεῖτε ( δια-) Il.3.102, part.κρινθείς 13.129
, Od.8.48, inf.κρινθήμεναι A.R.2.148
: [tense] pf.κέκρῐμαι Pi.O.2.30
, And.4.35, etc.; inf. κεκρίσθαι ( ἀπο-) Pl. Men. 75c:—[dialect] Aeol. [full] κρίννω dub.in IG12(2).278 (Mytil.): [tense] aor. ἔκριννε ib. 6.28(Mytil., [pref] ἐπ-); inf. κρίνναι ib.526b15:—Thess. [tense] pres. inf. [full] κρεννέμεν ib.9(2).517.14 ([place name] Larissa):—separate, put asunder, distinguish,ὅτε τε ξανθὴ Δημήτηρ κρίνῃ.. καρπόν τε καὶ ἄχνας Il.5.501
, etc.;κρῖν' ἄνδρας κατὰ φῦλα 2.362
. cf. 446;ἥλιος ἠὼ καὶ δύσιν ἔκρινεν Emp.154.1
;κ. τὸ ἀληθές τε καὶ μή Pl.Tht. 150b
;τούς τε ἀγαθοὺς καὶ τοὺς κακούς X. Mem.3.1.9
, etc.:—also [voice] Med.,ἀντία δ' ἐκρίναντο δέμας καὶ σήματ' ἔθεντο χωρὶς ἀπ' ἀλλήλων Parm.8.55
:—[voice] Pass.,κρινόμενον πῦρ Emp.62.2
.II pick out, choose,ἐν δ' ἐρέτας ἔκρινεν ἐείκοσιν Il.1.309
;ἐκ Λυκίης.. φῶτας ἀρίστους 6.188
, cf. Od.4.666, 9.90, 195, 14.217, etc.;κ. τινὰ ἐκ πάντων Hdt.6.129
;κρίνασα δ' ἀστῶν.. τὰ βέλτατα A.Eu. 487
; , etc.:—[voice] Med., κρίνασθαι ἀρίστους to choose the best, Il.9.521, cf. 19.193, Od.4.408, 530, etc.:—[voice] Pass., to be chosen out, distinguished,ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι 24.507
; esp.in partt., κεκριμένος picked out, chosen, Il.10.417, Od.13.182, al., Hdt.3.31;κρινθείς Il.13.129
, Od.8.48; ἀρετᾷ κριθείς distinguished for.., Pi.N.7.7; κριθέντων ἐν τοῖς ἱερέοις approved.., GDI2049.15 (Delph.); ἀσπίδα.. κεκριμένην ὕδατι καὶ πολέμῳ proved by sea and land, AP9.42 (Leon.); ἐν ζῶσι κεκριμένα numbered among.., cj. in E.Supp. 969 (lyr.);εἰς τοὺς ἐφήβους κριθείς Luc.Am.2
.2 decide disputes,κρίνων νείκεα πολλά Od.12.440
;ἔκριναν μέγα νεῖκος.. πολέμοιο 18.264
: c.acc. cogn., οἳ.. σκολιὰς κρίνωσι θέμιστας judge crooked judgements, Il.16.387;κ. δίκας Hdt. 2.129
;κρῖνε δ' εὐθεῖαν δίκην A.Eu. 433
, etc.; πρώτας δίκας κρίνοντες αἵματος ib. 682; κρινεῖ δὲ δὴ τίς ταῦτα; Ar.Ra. 805;κ. κρίσιν Pl.R. 36o
e;ἄριστα κ. Th.6.39
; κρίνουσι βοῇ καὶ οὐ ψήφῳ they decide the question.., Id.1.87;μίσει πλέον ἢ δίκῃ κ. Id.3.67
;τὸ δίκαιον κ. Isoc.14.10
; τῷ τοῦτο κρίνεις; by what do you form this judgement? Ar.Pl. 48;κ. περί τινος Pi.N.5.40
, Pl.Ap. 35d, Arist.Rh. 1391b9, etc.:— [voice] Pass.,ἀγὼν κριθήσεται A.Eu. 677
; κἂν ἰσόψηφος κριθῇ (sc. ἡ δίκη) ib. 741: impers., κριθησόμενον a decision being about to be taken, Arr.An. 3.9.6.b decide a contest, e.g. for a prize,ἀγῶνα κ. Ar.Ra. 873
; : c. acc. pers., κ. τὰς θεάς decide their contest, i.e. judge them, E.IA72:—[voice] Pass., Id.Supp. 601(lyr.);αἱ μάχαι κρίνονται ταῖς ψυχαῖς X.Cyr.3.3.19
:—[voice] Med. and [voice] Pass., of persons, have a contest decided, come to issue,κρινώμεθ' Ἄρηϊ Il.2.385
, cf.18.209;ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν.. μένος κρίνηται Ἄρηος Od.16.269
;βίηφι κ. Hes.Th. 882
; dispute, contend, Ar.Nu.66;περὶ ἀρετῆς Hdt.3.120
;οὐ κρινοῦμαι.. σοι τὰ πλείονα E.Med. 609
;δίκῃ περί τινος κρίνεσθαι Th.4.122
; κρίνεσθαι μετά τινος v.l. in LXX Jd.8.1, Jb.9.3;πολλαῖς μάχαις κριθείς Nic.Dam.20
J.; compete in games, c. acc. cogn.,κριθέντα Πύθια JRS3.295
(Antioch. Pisid.): [tense] pf. part., decided, clear, strong,κεκριμένος οὖρος Il.14.19
; πόνοι κεκρ. decided, ended, Pi.N.4.1.3 adjudge,κράτος τινί S.Aj. 443
:—[voice] Pass.,τοῖς οὔτε νόστος.. κρίθη Pi.P.8.84
; the sum adjudged to be paid,PLips.
38.13 (iv A. D.).b abs., judge, give judgement,ἄκουσον.. καὶ κρῖνον Ar.Fr. 473
;ἀδίκως κ. Pherecr.96
, cf. Men.Mon. 287, 576.c Medic., bring to a crisis,τὸ θερμὸν φίλιόν [ἐστι] καὶ κρῖνον Hp.Aph.5.22
;κ. τὰ νοσήματα Gal.Nat. Fac.1.13
, al.:—[voice] Pass., of a sick person, come to a crisis,ἐκρίθη εἰκοσταῖος Hp.Epid.1.15
(also impers. in [voice] Act., ἔκρινε τούτοισιν ἑνδεκαταίοισιν the crisis came.., ib.18);τοῦ πάθους κριθέντος D.S.19.24
.4 judge of, estimate, πρὸς ἐμαυτὸν κρίνων [αὐτόν] judging of him by myself, D.21.154;πρὸς ἀργύριον τὴν εὐδαιμονίαν κ. Isoc.4.76
:—[voice] Pass.,ἴσον παρ' ἐμοὶ κέκριται Hdt.7.16
.α'; εὔνοιακαιρῷ κρίνεται Men.691
.5 expound, interpret in a particular way,τὸ ἐνύπνιον ταύτῃ ἔκριναν Hdt. 1.120
, cf. 7.19, A.Pr. 485, etc.:—in [voice] Med.,ὁ γέρων ἐκρίνατ' ὀνείρους Il. 5.150
.6 c. acc. et inf., decide or judge that.., Hdt.1.30, 214, Pl. Tht. 17od, etc.;κρίνω σὲ νικᾶν A.Ch. 903
; so, with the inf. omitted,ἀνδρῶν πρῶτον κ. τινά S.OT34
; ; ;ἐκ τῶν λόγων μὴ κρῖνε.. σοφόν Philem.228
:—[voice] Pass., , cf. Th.2.40, etc.7 decide in favour of, prefer, choose,κρίνω δ' ἄφθονον ὄλβον A.Ag.47
<*>, cf. Supp. 396 (both lyr.); ;τινὰ πρό τινος Pl.R. 399e
, cf. Phlb. 57e;τι πρός τι Id.Phd. 110a
([voice] Pass.);εἴ σφε κρίνειεν Πάρις E.Tr. 928
, cf. Ar.Av. 1103, Ec. 1155; choose between,δύ' ἔσθ' ἃ κρῖναι τὸν γαμεῖν μέλλοντα δεῖ, ἤτοι προσηνῆ γ' ὄψιν ἢ χρηστὸν τρόπον Men.584
.8 c.inf.only, determine to do a thing, UPZ42.37(ii B. C.), Ep.Tit.3.12, 1 Ep.Cor.2.2, etc.; ζῆν μεθ' ὧν κρίνῃ τις ἄν (sc. ζῆν ) with whom he chooses to live, Men.506; butτὸ βιάζεσθαι οὐκ ἔκρινε D.S.15.32
.III in Trag., question,αὐτὸν.. ἅπας λεὼς κρίνει παραστάς S.Tr. 195
; εἴ νιν πρὸς βίαν κρίνειν θέλοις ib. 388; καὶ κρῖνε κἀξέλεγχ' Id.Ant. 399;μὴ κρῖνε, μὴ 'ξέταζε Id.Aj. 586
;σέ τοι, σὲ κρίνω Id.El. 1445
.2 bring to trial, accuse, D.2.29, 18.15, 19.233; κ. θανάτου judge (in matters) of life and death, X.Cyr.1.2.14;κ. τινὰ προδοσίας Lycurg.113
;περὶ προδοσίας Isoc.15.129
; κ. τινὰ κακώσεως ἐπαρχίας, Lat. repetundarum, Plu.Caes. 4:—[voice] Pass., to be brought to trial, Th.6.29; θανάτου ( δίκῃ add. cod. B) Id.3.57;Λεωκράτους τοῦ κρινομένου Lycurg.1
; κρίνομαι πρὸς Σωφρόνην; Men.Epit. 529; ; : c. gen. criminis,κρίνεσθαι δώρων Lys.27.3
:κ. ἐπ' ἀδικήματι Plu.2.241e
: abs.,ὁ κεκριμένος Aeschin.2.159
.3 pass sentence upon, condemn, D.19.232:— [voice] Pass., to be judged, condemned,κακούργου.. ἐστι κριθέντ' ἀποθανεῖν Id.4.47
;μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε Ev.Matt.7.1
; τὰ κεκριμένα the judgement of a court, PRyl.76.8 (ii A. D.). ( κρῐ-ν-y ω ἐ-κρῐ-ν-σα, cf. Lat. cerno (from *cr[icaron]-n-), crībrum (from * crei-dhrom).) -
13 κρίνω
κρίνω, (1) scheiden, trennen, sondern, sichten; auch = ordnen. Daher auswählen, die Besten aussondern; auch im med., κρίνασθαι ἀρίστους, sich die Besten auslesen; τὸ ἀλ, ϑές τε καὶ μή, das Wahre vom Falschen unterscheiden. Daher (2) Streitigkeiten entscheiden, schlichten, den Ausschlag geben; νείκεα κρίνειν, Händel schlichten; σκολιὰς ϑέμιστας κρίνειν, krumme, ungerechte Richtersprüche fällen; δίκην κρίνειν, einen Prozess aburteilen, entscheiden; beurteilen, τὰς ϑεάς, d. i. zwischen ihnen entscheiden; προς ἀργύριον τὴν εὐδαιμονίαν, nach dem Gelde; urteilen; ὃν ἂν κρίνω ἐῤῥωμενέστατον εἶναι, nach meinem Urteil jedesmal den stärksten; τὴν πόλιν τῶν πόλεων ἀϑλιωτάτην ἔκρινας, den Staat für den unglücklichsten erklären; κρίνω σε νικᾶν, ich erkläre dich für den Sieger; so besonders in den Wettkämpfen: entscheiden, wer Sieger ist. Daher auch: vorziehen, κρί. νω δ' ἄφϑονον ὄλβον, eigtl. ich entscheide mich für ein solches Glück; τὰ ὑφ' ὑμῶν κριϑέν-τα, das von euch Gebilligte, wofür ihr euch entscheidet; κεκριμένος, probatus. Pass. u. med. (1) von den streitenden Parteien, mit einander rechten, streiten, einen Streit unter sich ausmachen; Τιτήνεσσι κρίναντο, sie kämpften mit den Titanen; οὐ κρινοῦμαι τῶνδέ σοι τὰ πλείονα, ich werde nicht mit dir mehr rechten. (2) ὀνεί. ρους κρίνασϑαι, Träume auslegen, deuten. (3) bei den Attikern geradezu = zur Verantwortung ziehen, anklagen; so heißen die Richter περὶ προδοσίας κρίνοντες, aber der Ankläger ὁ τὸν προδόντα κρίνων, wie ὁ κρινόμενος der Angeklagte; αὐτὸν ἔκρινε κακώσεως ἐπαρχίας, repetundarum accusavit; κρίνεσϑαι τὴν ἐπὶ ϑανάτῳ, auf Tod u. Leben angeklagt werden; auch ὅτ' ἐκρίνετο τὴν περὶ Ὠρωποῦ κρίσιν ϑανάτου, als ihm der Capitalprozess gemacht wurde; ὁ κρινόμενος, der Angeklagte. Auch = Strafe zuerkennen, verurteilen. Allgem. = untersuchen, fragen
См. также в других словарях:
ἔκρινας — ἔκρῑνας , κρίνω separate aor ind act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)