-
1 ἔεδνα
-
2 ἕδνον
ἕδνον und ἔεδνον, τό, die Brautgabe; Ableitung ungewiß; entstanden zunächst aus · ἔFεδνον Fέδνον oder ἔσεδνον σέδνον; vgl. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2 S. 154. Über den Spiritus vgl. Herodian. Scholl. Iliad. 13, 543. 5, 158. 13, 382. Bei Homer erscheint das Wort vierzehnmal, stets im plural., in folgenden Formen: ἔεδνα Odyss. 1, 277. 2, 196. 8, 318. 15, 18; ἐέδνοισι(ν) Odyss. 6, 159. 16, 391. 21, 161; ἕδνα Odyss. 11, 117. 282. 13, 378. 19, 529 Iliad. 16, 178. 190. 22, 472. An den meisten Stellen bezeichnet das Wort unzweifelhaft Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihren Ältern giebt (Beides läßt sich nicht scharf unterscheiden) und für welche er eben die Braut von ihrer Familie erkauft; an zwei Stellen aber, Odyss. 1, 277. 2, 196 scheint das Wort Geschenke zu bezeichnen, welche die Familie oder der Vater der Braut dieser giebt, also eine Mitgift, eine Ausstattung, wie sie Iliad. 9, 147. 289 durch ἐπιμείλια oder μείλια bezeichnet wird. Doch kann man allenfalls auch die beiden Stellen Odyss. 1, 277. 2, 196 so verstehen, daß ἔεδνα vom Freier oder von den Freiern gegebene Geschenke sind. Vgl. die Homerischen Wörter ἀνάεδνος, ἐεδνόω (s. v. ἑδνόω), ἐεδνωτής (s. v. ἑδνωτής) und Scholl. Aristonic. Iliad. 16, 178. 9, 146. 147. 13, 366. 382. 22, 51. 11, 244. 18, 593. 22, 88. 6, 394, aus welchen Scholl. jedoch Aristarchs Ansicht nicht vollständig erhellt. Sie würde vollständig erkannt werden, wenn es unzweifelhaft wäre, daß dem Aristonicus folgendes Schol. zu Odyss. 2, 53 angehöre: ἑεδνώσαιτο: ἕδνα ἐπιδώσει, ἀποπροικίσει, χρήματα δώσει. καὶ κυρίως μὲν ἕδνα ἐστὶ τὰ διδόμενα ὑπὸ τοῦ γαμοῠντος τῇ γαμουμένῃ· νῦν δὲ καταχρηστικῶς κεῖται ἡ λάξις ἀντὶ τοῦ χρήματα ἐπιδοίη. – Die Folgenden bezeichnen durch das Wort theils Geschenke, welche der Freier dem Weibe oder ihrer Familie giebt, theils eine Mitgift, Aussteuer, Ausstattung, theils Geschenke, welche die Hochzeitgäste darbringen. Singular. ἕδνον Pind. Ol. 9, 10 Theocrit. 27, 31 Callimach. frgm. 193 Anthol. App. 298 Orph. Arg. 875; plural. ἕδνοις Aesch. Prom. 560 Euripid. Andromach. 153, ἕδνοισι Eurip. Andromach. 873, ἕδνων Paus. 3, 12 Eurip. Andromach. 2, ἕδνα Pind. P. 3, 94 Dio Cass. 79, 12.
-
3 Ε
Ε, ε, ἒ ψιλόν, fünfter Buchstabe im griechischen Alphabet; als Zahlzeichen ε' = 5, der fünfte; ,ε = 5000. Als einzelner Buchstabe wurde es von den Aelteren εἶ genannt, vgl. Plat. Crat. 402 e 426 c, u. öfter; Ath. XI, 450 c 467 a. Erst nach Erfindung od. Benutzung des η in der gewöhnlichen Schrift heißt es ἒ ψιλόν. Dichter dehnen des Metrums wegen oft ε in ει, u. verkürzen umgekehrt ει in ε, vgl. ἔαρ = εἶαρ, Ἀλφειός = Ἀλφεός. – Als euphonischer Zusatz erscheint es in der alten Sprache, bes. bei Hom. in digammirten Wörtern, ἐείκοσι, ἔεδνα, ἐέλδωρ, wahrscheinlich zur Feststellung des Metrums von den Grammatikern aus Unkunde des Digamma vorgesetzt. Anders zu beurtheilen sind ἐκεῖνος u. κεῖνος, ἑορτή = ὁρτή, ἐχϑές = χϑές.
-
4 ἀρτύω
ἀρτύω u. ἀρτύνω (ἄρω); ἀρτύει Od. 4, 771; ἤρτυε (ν) Iliad. 18, 379 Od. 3, 152. 11, 439. 16, 448; ἤρτυον Od. 20, 242; ἀρτύνοντας Od. 11, 366; ἤρτυνον Iliad. 15, 303; ἀρτυνέουσιν Od. 1, 277. 2, 196; ἀρτύναντες Iliad. 12, 43. 86. 13, 152 Od. 14, 469. 24, 153; ἀρτύνϑη Iliad. 11, 216; ἠρτύνειο 2, 55. 10, 302; ἠρτύναντο Od. 4, 782. 8, 53; – 1) zusammenfügen, anfügen; οὔατα, an Dreifüßen, Iliad. 18, 379; πυργηδὸν σφέας αὐτοὺς ἀρτύναντες, sie schlossen sich fest an einander, 12, 43; ὑσμίνην 15, 303; ἀρτύνϑη μάχη 11, 216; zurüsten, bereiten, ἔεδνα Od. 1, 277; γάμον 4, 771; λόχον 14, 469; δόλον 11, 439; ψεύδεα, Lügen schmieden, 11, 366; ὄλεϑρον 16, 448; ϑάνατόν τε μόρον τε 20, 212; ἐπὶ γὰρ Ζεὺς ἤρτυε πῆμα κακοῖο 3, 152; ἠρτύνετο βουλήν Iliad. 2, 55; ἠρτύναντο δ' ἐρετμὰ τροποῖς ἐν δερματίνοισιν Od. 4, 782; – ἐπιβουλήν Her. 1, 12; φόνον τινί Pol. 15, 25. – 2) Sp., wie schon Soph. frg. 601, vom schmackhaften Zubereiten der Speisen, würzen; Cratin. u. Eupol. Ath. III, 68 a, wo ἤρτῡμαι steht; auch Plut.
-
5 ἐξ-οφέλλω
-
6 ἐξοφέλλω
См. также в других словарях:
έεδνα — ἔεδνα, τα (Α) βλ. έδνον … Dictionary of Greek
ἔεδνα — ἕδνον bride price neut nom/voc/acc pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Duenos Inscription — The Duenos inscription, as recorded by Heinrich Dressel. The Duenos Inscription is one of the earliest known Old Latin texts, dating from the 7th century BC. It is inscribed on the sides of a kernos, in this case a trio of small globular vases… … Wikipedia
έδνον — ἔδνον, το (συν. στον πληθ. ἕδνα και ἔεδνα) (Α) 1. τα δώρα που προσφέρει ο μνηστήρας στον πατέρα τής νύφης 2. τα δώρα που προσφέρουν οι συγγενείς τού πατέρα και τής μητέρας στη νύφη 3. τα γαμήλια δώρα 4. δώρο … Dictionary of Greek
ανάεδνος — ἀνάεδνος, η (Α) (για νύφες) αυτή που δεν έχει γαμήλια δώρα. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. είναι ομηρική και υπάρχουν τρεις δυνατές εκδοχές για την ετυμολογία της: α) ἀνάεδνος < ἀνα στερ. + ἕδνα «προίκα» β) ο τ. ἀνάεδνος αποτελεί εσφαλμένη απόδοση ή παραλλαγή… … Dictionary of Greek
u̯edh-2, u̯ed- before nasal — u̯edh 2, u̯ed before nasal English meaning: to lead Deutsche Übersetzung: “fũhren; heimfũhren, heiraten (vom Manne)” Material: O.Ind. vadhū f. “bride, young wife, woman”, Av. vaδū ds., vüδayeiti (Kaus.) “leads, zieht”, with upa … Proto-Indo-European etymological dictionary