-
1 εδραμον
-
2 έδραμον
-
3 ἔδραμον
-
4 ἔδραμον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἔδραμον
-
5 ἔδραμον
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔδραμον
-
6 ἔδραμον
ἔδραμον s. τρέχω. -
7 έδραμον
αόρ. от τρέχω -
8 ἔδραμον
побежали[чтобы] я прибежалΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἔδραμον
-
9 τρέχω
τρέχω impf. ἔτρεχον; fut. δραμοῦμαι (LXX; TestJud 25:5); 2 aor. ἔδραμον (Hom.+) ‘run’① to make rapid linear movement, run, rush, advance lit. Mk 5:6; J 20:2, 4; GPt 3:6; GJs 4:4. δραμών w. finite verb foll. (Gen 24:28; Jos., Bell. 6, 254; 294) Mt 27:48; Mk 15:36; Lk 15:20 (the father’s rapid movement is contrary to the σεμνότης one would expect of a person in his position). Foll. by inf. of purpose Mt 28:8. The goal is indicated w. ἐπί and acc. (Alciphron 3, 17, 2; 3, 40, 3) ἐπὶ λῃστήν advance against a robber (to catch him) MPol 7:1 (cp. Sus 38 Theod.; Test Jud 3:1); ἐπὶ τὸ μνημεῖον Lk 24:12 (cp. Gen 24:20). W. εἰς (TestAbr A 3 p. 80, 3f [Stone p. 8] δραμών εἰς τὸ φρέαρ): Ac 19:28 D. τρ. εἰς πόλεμον rush into battle Rv 9:9. W. πρός (ParJer 9:31): GJs 12:2. Of foot-racing in a stadium 1 Cor 9:24ab.—In the sense of come on the run GJs 8:3.② to make an effort to advance spiritually or intellectually, exert oneself fig. ext. of 1: using the foot-races in the stadium as a basis (on the use of such figures in the Cynic-Stoic diatribe s. PWendland, Die urchristl. Literaturformen: Hdb. I 3, 1912 p. 357, 4) exert oneself to the limit of one’s powers in an attempt to go forward, strive to advance Ro 9:16 (the emphasis is entirely on the effort that the person makes; cp. Anth. Pal. 11, 56 Düb. μὴ τρέχε, μὴ κοπία); 1 Cor 9:24c, 26. μήπως εἰς κενὸν τρέχω ἢ ἔδραμον Gal 2:2 (πώς 2c). Cp. Phil 2:16=Pol 9:2. On τρ. τὸν ἀγῶνα Hb 12:1 s. ἀγών 1. ἐτρέχετε καλῶς you were making such fine progress Gal 5:7 (cp. Philo, Leg. All. 3, 48 καλὸν δρόμον κ. ἄριστον ἀγώνισμα; OdeSol 11:3 ἔδραμον ὁδὸν ἀληθείας).—VPfitzner, Paul and the Agon Motif ’67; HFunke, Antisthenes bei Paulus: Her 98, ’70, 459–71.③ to proceed quickly and without restraint, progress fig. ext. of 1 ἵνα ὁ λόγος τ. κυρίου τρέχῃ that the word of the Lord might speed on 2 Th 3:1 (cp. Ps 147:4).—JDerrett, Biblica 66, ’85, 560–67.—B. 692. DELG. M-M. TW. -
10 τρέχω
τρέχω, τρᾰχω (τρεχέτω; τρέχων, τράχον; τρέχειν: aor. ἔδραμον; δραμεῖν.)1 run ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις σὺν ὅπλοις ἔδραμο̄ν ἀθρόοι ( ἔδραμον σὺν ὅπλοις coni. Bergk: came running) N. 1.51 τρεχέτω δὲ μετὰ Πληιόναν, ἅμα δ' αὐτῷ κύων (sc. ὠαρίων: τρέχε τοι coni. Turyn) fr. 74. ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέχειν πυκινώτατον ἑρπετόν ( τρέφειν v. l.) fr. 106. 2. c. acc. cogn.,στάδιον μὲν ἀρίστευσεν, εὐθὺν τόνον ποσσὶ τρέχων Οἰωνός O. 10.65
met.,καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος ἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν N. 6.7
of time,τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος P. 8.32
-
11 τραχω
τρέχω, τρᾰχω (τρεχέτω; τρέχων, τράχον; τρέχειν: aor. ἔδραμον; δραμεῖν.)1 run ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις σὺν ὅπλοις ἔδραμο̄ν ἀθρόοι ( ἔδραμον σὺν ὅπλοις coni. Bergk: came running) N. 1.51 τρεχέτω δὲ μετὰ Πληιόναν, ἅμα δ' αὐτῷ κύων (sc. ὠαρίων: τρέχε τοι coni. Turyn) fr. 74. ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέχειν πυκινώτατον ἑρπετόν ( τρέφειν v. l.) fr. 106. 2. c. acc. cogn.,στάδιον μὲν ἀρίστευσεν, εὐθὺν τόνον ποσσὶ τρέχων Οἰωνός O. 10.65
met.,καίπερ ἐφαμερίαν οὐκ εἰδότες οὐδὲ μετὰ νύκτας ἄμμε πότμος ἅντιν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν N. 6.7
of time,τὸ δ' ἐν ποσί μοι τράχον ἴτω τεὸν χρέος P. 8.32
-
12 τρέχω
τρέχω, Od.9.386, etc.: [tense] fut. θρέξομαι ([etym.] ἀπο-) Ar.Nu. 1005 (anap.), ([etym.] μετα-) Id. Pax 261, ([etym.] περῖ) Id.Ra. 193; θρέξω only in Lyc.108; butAἀπο-θρέξεις Pl.Com.232
: [tense] aor. 1 ἔθρεξα (v. infr.):—but the usual [tense] fut. and [tense] aor. come from the root δραμ-, viz. , X.An. 7.3.45, etc.; [dialect] Ion.δραμέομαι Hdt.8.102
; late ; butὑπερ-δραμῶ Philetaer.3
(dub. l.); δράμομαι in compd.ἀναδράμεται AP 9.575
(Phil.): [tense] aor. 2 ἔδρᾰμον (v. infr.): [tense] pf. δεδράμηκα [pron. full] [ᾰ] Philem. 38, Men.741, ([etym.] ἀνα-) Hdt.8.55, ([etym.] κατα-) X.HG4.7.6, ([etym.] περι-) Pl.Clit. 410a, ([etym.] συν-) D.17.9: [tense] plpf. ἐδεδραμήκεσαν ([etym.] κατ-) Th.8.92: poet. [tense] pf. δέδρομα ([etym.] ἀνα-, ἐπι-) Od.5.412, 20.357:—[voice] Pass., [tense] pf. δεδράμημαι ([etym.] ἐπι-) X.Oec.15.1.—The Verb is not common in Hom., who has [tense] pres. in Il.23.520, Od.9.386; in Il.18.599, 602, [dialect] Ion. Iterat. θρέξασκον ( ἔθρεξα was also old [dialect] Att., Epigr. ap. Plu.Arist.20, E.IA 1569 (s. v. l., ἔβρεξε Weil), ([etym.] περι-) Ar.Th. 657); but the common [tense] aor. was ἔδραμον, Il. 23.393, Od.23.207, al.—[dialect] Dor. [full] τράχω [pron. full] [ᾰ] Pi.P.8.32, Hsch., EM356.10: [tense] fut.θραξοῦμαι Hsch.
:—run, of men,ἰθὺς δράμε Od.23.207
, etc.;θρέξασκον ἐπισταμένοισι πόδεσσι Il.18.599
;τρέχει Ὅρκος ἅμα.. δίκῃσιν Hes. Op. 219
;ᾤχεο τρέχων Epich.37
, 110 ( τράχων cf. Ahrens);βαδίζειν καὶ τ. Pl.Grg. 468a
; τρέχων, opp. βάδην, X.Cyr.2.2.30;τ. χερσίν, οὐ ποδωκείᾳ σκελῶν A.Eu.37
: of horses, Il.23.393, 520: the part. is freq. added to another Verb, τί οὐ τρέχων σὺ τὰς τραπέζας ἐκφέρεις; why do you not run and carry out.. ? Pl.Com.69.2, cf. Pl.R. 327b; v. infr. 2.2 of things, move quickly,τὸ δὲ [τρύπανον] τ. ἐμμενὲς αἰεί Od.9.386
, cf. Il.14.413;ναῦς παρὰ γῆν ἔδραμεν Thgn.856
;πόλιν.. ἐξ οὐρίων δραμοῦσαν S.Aj. 1083
; τὸ δ' ἐν ποσὶ τράχον ἴτω let what is now before me go trippingly, Pi.P.8.32;ἐπὶ καρδίαν ἔδραμε.. σταγών A.Ag. 1121
(lyr.); having run its course,S.
Aj. 731; πυρετὸς.. ἥκει τρέχων has come quickly, Nicopho 12.3 οἱ τρέχοντες a constellation rising with Libra, Antiochus ap. Teucrum in Boll Sphaera 58.II c. acc. loci, run over,ῥόθια πεδία E.Hel. 1117
(lyr.);ὁ ἵππος τ. καὶ πρανῆ καὶ ὄρεια X.Eq. 8.1
:—in [dialect] Att. Prose θέω seems to be more freq. in the [tense] pres., and in some phrases used exclusively, e.g. θεῖν δρόμῳ, v. θέω (A) 11.1 and cf. Th.3.111, X.An.1.8.18.2 c. acc. cogn., δραμεῖν ἀγῶνα, βῆμα, δίαυλον, δρόμον, run a course, a heat, E.El. 883, 954, Alex.235, Men. 741, etc.; λαμπάδας, i. e. torch-races, IG22.1028.14: freq. metaph., ἀγῶνα δρ. run a risk, E.Alc. 489, cf. IA 1455;ἀγῶνα θανάσιμον δραμούμενον Id.Or. 878
; πολλοὺς ἀγῶνας δραμέονται περὶ σφέων αὐτῶν run for their life or safety, Hdt.8.102;κινδύνων τὸν μέγιστον τ. D.H.4.47
; τὸν ὑπὲρ ψυχῆς ἀγῶνα, κίνδυνον ὑπὲρ τῆς ψυχῆς τ., Id.7.48, 4.4;ἐσχάτην τρέχοντες ταύτην Plb.1.87.3
: sts. the acc. is omitted, περὶ ἑωυτοῦ τρέχων running for his life, Hdt.7.57; περὶ τῆςψυχῆς Id.9.37
;φόνου πέρι E.El. 1264
; περὶ νίκης f.l. in X.An.1.5.8 ( ἐπὶ νίκῃ Rehdantz); cf. θέω (A) 1.2,δρόμος 1.2
, κρέας fin.3 παρὰ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν he was within one fall or bout of carrying off the victory, Hdt.9.33; cf. παρά c. 111.5,τριάζω 1
. -
13 ἀνατρέχω
A- δραμοῦμαι Luc.Ind.4
, poet. [ per.] 3sg.- δράμεται AP9.575
(Phil.): [tense] aor. - έδραμον (v. infr.); [tense] aor. subj. [voice] Med.ἀναδράμηται Hp.Ep.19
( Hermes 53.69):—run back,ὁ μὲν αὖθις ἀνέδραμε Il.16.813
, cf. 11.354;ἀνά τ' ἔδραμ' ὀπίσσω 5.599
; return, of the sea, Plu.2.915a;εἰς τὰς ἐξ ἀρχῆς τάξεις Plb.2.67.6
;εἰς τὴν ἑαυτοῦ φύσιν Plu.Pel.31
;εἰς τὴν προϋπάρχουσαν φιλίαν D.S.20.59
; of property, revert,ἐπί τινα Just.Nov.7.4
; in writing, recur to a point,ἐπί τι Plb.5.40.4
: abs.,ἀ. τοῖς χρόνοις 1.12.6
,al.2 c. acc., retrace, traverse,κῦδος ἀνέδραμον ὕμνῳ Pi.O.8.54
, cf. Semon.10; undo,ἁμαρτιαν Men.15D.
;ἀ. τὴν τῆς φύσεως ἐλάττωσιν
make amends for,Plu.
2.2c, cf. Luc.Ind. 4.3 revert, ἐπὶ τοὺς λόγους, τὴν ὕλην, Plot.5.8.1; return to source, of light,4.5.7; run back to (logically),ἐπὶ τὴν κοινοτάτην αἰτίαν Phld. D.1.16
, cf. Plot.6.1.30.4 have recourse to,ἐπὶ.. Luc.Abd.11
, al., Eun.Hist.p.251 D.II jump up and run, start up, of men,ἀναδραμὼν ἔθεε Hdt.3.36
; ἐκ τῆς κοίτης, ἐκ τοῦ θρόνου, Id.7.15, 212;πρὸς τὰ μετέωρα Th.3.89
, cf. X.HG4.4.4.2 of things, ἐγκεφαλος δὲ.. ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς the brains spurted up from the wound, Il.17.297; σμώδιγγες.. ἀνέδραμον weals started up under the blow, 23.717; slip up, Gal.18(1).829; run or spread over,τὸ πάθος ἀ. ἐπὶ τὴν χεῖρα Plu. 2.978c
;ἔρευθος ἀ. Call.Lav.Pall.27
.3 run up, shoot up, of plants,ὁ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος Il.18.56
, cf. Hdt.8.55: hence, of cities and peoples, shoot up, rise quickly,ἀνά τ' ἔδραμον καὶ εὐθενήθησαν Hdt.1.66
, cf. 7.156;ἀ. εἰς ἀξίωμα Plu.Publ.21
; ἀ. τοῖς βίοις, ταῖς ἐλπίσι, D.S.5.12, 18.20;ἀ. ἡ πολυτέλεια
increased,Plu.
Mar.34.4 λίσση δ' ἀναδέδρομε πέτρη the rock ran sheer up, Od.5.412.5 metaph., soar aloft, of digression to a nobler theme,ἀνέδραμε πρὸς τὴν ἐν οὐρανῷ λύραν Anon. in SE40.23
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνατρέχω
-
14 τρέχω
τρέχω, dor. τράχω, s. Böckh v. l. Pind. P. 8, 34; fut. ϑρέξομαι, p. ἀποϑρέξεις wird B. A. 427 aus Plat. com. angeführt, s. ἀνατρέχω; aor. ἔϑρεξα, ϑρέξασκον, Il. 18, 399; gewöhnlicher fut. δραμοῦμαι; δραμῶ nur in der Zusammensetzung ὑπερδραμῶ, Philetaer. bei Ath. X, 416 f; u. δράμομαι in der Zusammensetzung ἀναδράμεται, Philp. 24 (IX, 575); aor. ἔδραμον; perf. δεδράμηκα, p. auch δέδρομα, vgl. ἐπιδεδράμημαι; Hom. hat das praes. Il. 23, 520 Od. 9, 386; ϑρέξασκον Il. oft; aor. II. Il. 23, 393 Od. 23, 307; das perf. nur in Zusammensetzungen; – laufen, Hom. Il. 23, 520; auch mit dem Zusatz ποσί, πόδεσσι, 18, 599, wie Pind. Ol. 11, 65; ἐν ποσί μοι τράχον χρέος, P. 8, 33, wo Böckh zu vgl.; ἅμα τινί, mit Einem gleichen Schritt halten, Hes. O. 221; Tragg. u. in Prosa; aor. I. auch att., Ar. Nubb. 1095 Th. 657; übertr., λήγει δ' ἔρις δραμοῠσα τοῦ προσωτάτω, Soph. Ai. 718; δρόμον δραμεῖν, ἀγῶνα δραμεῖν, wie unser »Gefahr laufen«, Her. 8, 102; Eur. I. A. 1456 El. 883; ἀγῶνα ϑανάσιμον δραμούμενον, Or. 876; τρέχειν περὶ ἑωυτοῦ, περὶ ψυχῆς, laufen, um sich selbst od. sein Leben zu retten, Her. 7, 57. 9, 37; φόνου πέρι, Eur. El. 1264; so τρέχειν τὴν ἐσχάτην, Pol. 1, 87, 3. 18, 35, 6; περὶ νίκης, Xen. An. 1, 5, 8; παρ' ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν, außer einer Kampfübung trug er den Sieg davon, Her. 9, 33; βαδίζειν καὶ τρέχειν, Plat. Gorg. 468 a; Folgde.
-
15 εὐ-θηνέω
εὐ-θηνέω, bis Arist. bei den Attikern εὐϑενέω geschrieben, welche Form die VLL. für die einzig attische erklären ( τίϑημι, vgl. Lob. zu Phryn. p. 466 ff., oder wie τιϑήνη von ΘΑ, ϑηλή), im guten Zustande sein, sich wohl befinden, gedeihen; von lebenden Wesen, μῆλα εὐϑενοῦντα ἄγαν Aesch., der es allein von den Tragg. nur in den Eum. hat, 904; καὶ ἐνδέχεται τὸν μάλιστα εὐϑηνοῦντα μεγάλαις συμφοραῖς περιπεσεῖν ἐπὶ γήρως Arist. Eth. 1, 9, 11; von Pflanzen, καρπόν τε γαίας – εὐϑενοῦντα Aesch. Eum. 868; Theophr.; von der Erde, εὐϑενοῠσα γῆ, fruchtbar, Xen. Athen. 2, 6; von Trauben, Ael. V. H. 13, 1; εὐϑενεῖν τοῖς σώμασι Arist. gen. anim. 4, 6; übertr., vom Hause u. der Familie, μήτιν' οἶκον εὐϑενεῖν Aesch. Eum. 855; von ganzen Ländern, εὐϑηνέειν πᾶσαν Αἴγυπτον Her. 2, 91. 124; τοὺς στρατιώτας εὐϑενεῖν καὶ εὐδοξεῖν vrbdt Dem. 8, 20 (wie Poll. 5, 159 ἀκμάζειν δόξῃ u. εὐϑηνεῖν vrbdt); εὐϑενούντων τῶν πραγμάτων, im Ggstz von ἐν οἷς ἔπταισεν ἡ πόλις, 18, 286; 19, 231 hat Bekker τὴν πόλιν εὐϑηνεῖσϑαι, obwohl auch dort viele mss. εὐϑενεῖσϑαι schreiben; – gedeihen u. dah. in Menge, in Ueberfluß dasein, von Fischen, Arist. H. A. 8, 19; εὐϑηνεῖ καὶ ἁλίσκεται πλείστη id. – Auch = Ueberfluß woran haben, προβατείαις καὶ κτηνοτροφίαις εὐϑηνεῖν Plut. Poplic. 11; Theophr.; ὅταν εὐϑηνῇ ταῖς μελίτταις τὸ σμῆνος Ael. H. A. 5, 13, vgl. V. H. 13, 1; a. Sp., wie D. Sic. 4, 80. – Das med. εὐϑηνεῖσϑαι mit dem aor. pass., Her. 1, 66 ἀνά τε ἔδραμον αὐτίκα οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ εὐϑηνήϑησαν, in der Bdtg des act., wie in der oben angeführten Stelle des Dem. u. Ael. H. A. 5, 11 u. öfter. Uebrigens wird es in den mss. oft mit εὐσϑενέω verwechselt. Vgl. Lob. a. a. O.
-
16 θυραζε
I1) наружу, тж. вон, прочьἔκβασις ἁλὸς θ. Hom. — выход из моря, т.е. способ добраться до земли;2) вне, снаружиτά τ΄ ἔνδον, τά τε θ. Eur. — как дома, так и вне дома;
οἱ θ. Arph. — посторонние, чужие;αἱ θ. συνουσίαι Arst. — связи вне дома, т.е. супружеские изменыIIθ. τῶν νόμων Eur. — вне законов
-
17 τρεχω
дор. τράχω (fut. δρᾰμοῦμαι - ион. δραμέομαι, aor. 2 ἔδρᾰμον - Eur., Arph. ἔθρεξα, pf. δεδράμηκα)1) бежать, бегать(βαδίζειν καὴ τ. Plat.)
οὐ τοῦ θέλοντος, οὐδὲ τοῦ τρέχοντος погов. NT. — (это не во власти) ни хотящего, ни бегущего, т.е. ни единого человека2) пробегать(πρανῆ καὴ ὄρθια Xen.)
τ. ῥόθια Eur. — проноситься по волнам3) бегом устремляться, набегать(εἰς τοὺς πολεμίους Xen.)
ἐπὴ καρδίαν ἔδραμε (v. l. δράμε) σταγών Aesch. — кровь хлынула к сердцу4) быстро кружиться(πόδεσσι Hom.)
τὸ τρὺπανον τρέχει Hom. — бурав вращается5) ( о бегунах) состязатьсяτ. στάδιον Plut. — состязаться в беге;
εἰς κενὸν τ. NT. — напрасно суетиться6) быть вовлекаемым, подвергаться:(ἀγῶνα) τ. περί τινος Her. бороться за что-л.; δραμεῖν φόνου πέρι Eur. подвергнуться преследованию за убийство; τ. τέν ἐσχάτην Polyb. подвергаться крайней опасности; παρ΄ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Her. за исключением одного состязания, он (во всех прочих) одержал победу
-
18 τρέχω
(αόρ. έτρεξα и εδραμον) 1. αμετ.1) бежать; бегать; 2) нестись, мчаться (о машине); 3) бежать, спешить (о часах); 4) течь, литься;τρέχει αίμα — а) идёт кровь; — б) перен. льётся кровь;
η μύτη του τρέχει αίμα — у него из носа идёт кровь;
τρέχει η μύτη του — у него течёт из носу;
τα σάλια τρέχουν — слюна течёт;
τρέχω ουν τα μάτια του βροχή — у него слёзы текут ручьём;
5) сыпаться (о зерне);6) течь, протекать (о сосуде и т. п.); быть дырявым (о мешке, ящике и т. п.);τρέχει κι' ακόμα τρέχει — летит сломя голову; — бежит, только пятки сверкают;
τρέχει και δε φθάνει — как он ни бьётся, всё напрасно;
τρέχει όπου τρέχουν τα νερά — он плывёт по течению;
κάτι τρέχει — здесь что-то происходит;
κάτι τρέχει στα γύφτικα! — а) много шума из ничего; — б) пустяки!;
τρέχα γύρευε — а) ещё чего!; — б) поди найди;
2. μετ. гнать, погонять;§ τί τρέχει; — что здесь происходит?, в чём дело?;
όποιος τρέχει σκοντάφτει — погов, поспешишь — людей насмешишь
-
19 δρόμος
ὁ δρόμος бег; 2. состязание в беге; скачки; 3. место для бега или скачек (→ ἱππόδρομος конное ристалище; ср. лат. syndromus группа сопутствующих друг другу симптомов болезни) ἔδραμον aor. я бежал (ср.) inf. δραμειν -
20 τρέχω
τρέχω бежать (aor. ἔδραμον)
См. также в других словарях:
ἔδραμον — τρέχω run aor ind act 3rd pl τρέχω run aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Matthew 28:8 — is the eight verse of the twenty eighth chapter of the Gospel of Matthew in the New Testament. This verse is part of the resurrection narrative. Mary Magdalene and the other Mary had just encountered an angel has appeared at the empty tomb of… … Wikipedia
αιθεροδρόμος — αἰθεροδρόμος, ον (AM) αυτός που διασχίζει, που διατρέχει τον αέρα. [ΕΤΥΜΟΛ. αἰθήρ, έρος + δρόμος < ἔδραμον, αορ. β΄ τού ρ. θέω, τρέχω. ΠΑΡ. αρχ. αἰθερο δρομῶ] … Dictionary of Greek
αλίδρομος — ἁλίδρομος, ον (Α) θαλασσοπόρος, ποντοπόρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλι * (< ἅλς) + δρομος < ἔδραμον, τρέχω] … Dictionary of Greek
διδράσκω — (Α) δραπετεύω. [ΕΤΥΜΟΛ. Οι τύποι διδράσκω, δρόμος, άδραστος, δραπέτης απαρτίζουν ενδιαφέρουσα ομάδα λέξεων που ανάγονται πιθ. σε αρχική IΕ ρίζα *der «τρέχω». Υποστηρίζεται ότι η μηδενισμένη μορφή τής ρίζας (παρεκτεταμένη με e∂2 : *dr e∂2 >)… … Dictionary of Greek
δράμω — (Μ δράμω) τρέχω. [ΕΤΥΜΟΛ. < (θ.) δραμ (έδραμον, αορ. τού τρέχω)] … Dictionary of Greek
ξεδράμω — κυνηγώ, καταδιώκω κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἐξ έδραμον (βλ. και λ. ξ[ε] ) αόρ. β του ἐκτρέχω, με σίγηση τού αρκτ. φωνήεντος] … Dictionary of Greek
περιδρομή — η, ΝΜΑ το να τρέχει κάποιος γύρω γύρω ή εδώ κι εκεί (α. «περιδρομὴν ποιεῑσθαι», Ξεν. β. «πλάναι τε καὶ περιδρομαί», Πλούτ.) (μσν. αρχ.) το να τριγυρίζει κανείς κάποιον για να τον κολακέψει (α. «προσδριῶν διὰ πλείστης ὅσης περιδρομῆς κρατήσαντες» … Dictionary of Greek
προδρομή — ἡ, Α 1. το να τρέχει κανείς προς τα εμπρός 2. (κατ επέκτ.) αιφνίδια επίθεση, έφοδος («προύτρεχεν ἀπὸ τοῡ δένδρου... δύο ή τρία βήματα... ἐφ ἑκάστης δὲ προδρομῆς πλέον ἢ δέκα ἄμαξαι πετρῶν ἀνηλίσκοντο», Ξεν.) 3. μτφ. ζωηρή φραστική επίθεση, έντονο … Dictionary of Greek
τρέχω — ΝΜΑ, και μέσ. μέλλ. με ενεργ. σημ. δραμοῡμαι, αόρ. ἔδραμον, παρακμ. δεδράμηκα, υπερσ. ἐδεδραμήκειν ΜΑ, και δωρ. τ. τράχω Α 1. προχωρώ γρήγορα μετακινώντας προς τα εμπρός τα πόδια σε σύντονη διαδοχή («βαδίζειν καὶ τρέχειν», Πλάτ.) 2. (για άψυχα)… … Dictionary of Greek
φρύγω — ΝΜΑ, και φρύττω ΜΑ, και φρύσσω Α φρυγανίζω, ξεροψήνω, καβουρντίζω (α. «φρυγμένα σύκα» β. «φρυγέντα καρπόν», Γεωπ. γ. «φρυγομένων ἐρεβίνθων», Γαλ.) αρχ. 1. (για τον ήλιο) ξηραίνω με την θερμότητά μου («σκιερὴν δ ὑπὸ φηγὸν ἡελίου φρύγοντος… … Dictionary of Greek