-
1 έβλαβεν
-
2 ἔβλαβεν
-
3 ΒΛΆΒομαι
ΒΛΆΒομαι, praes. βλάβεται, = βλάπτεται, Il. 19, 82. 166 Od. 13, 34; Anacr. 31, 26; act. Qu. Sm. τίη νύ σοι ἔβλαβεν ἦτορ 5, 509.
-
4 βλάπτω
βλάπτω, fut. med. βλάψομαι in pass. Bdtg Thuc. 1, 81. 6, 64; aor. pass. ἐβλάφϑην, Thuc. 4, 73. 87, nach den Atticisten die bessere Form; ἐβλάφϑησαν Hom. Iliad. 23, 387, βλαφϑείς 9, 512, vgl. 15, 484. 489. 16, 331. 6, 39; daneben ἐβλάβην, Hom. Iliad. 23, 461 ἔβλαβεν u. vs. 545 βλάβεν = ἐβλάβησαν; Pind. N. 7, 18; βλαβῆναι Thuc. 1, 141; Plat. u. Folgde; βλαβήσομαι Plat. Men. 77 d u. öfter, wie Folgde, z. B. Isocr. 1, 25; perf. βέβλαφα Dem. 19. 180; βεβλάφϑαι Xen. Cyr. 5, 3, 30; untauglich machen, schwächen, hindern; γούνατα Il. 7, 271; πόδας 23, 782, im Laufe hindern; Αἴας ὄλισϑε ϑέων – βλάψεν γὰρ Ἀϑήνη 23, 774; βλάψας μοι ἵππους 23, 571; Κλεόβουλον βλαφϑέντα κατὰ κλόνον, er wurde im Getümmel aufgehalten, 16, 331; ὄζῳ ἔνι βλαφϑέντε μυρικίνῳ, sie wurden aufgehalten, 6, 39; βλάβεν ἅρματα καὶ ἵππω, wurden gehemmt, blieben zurück, 23, 545; Διόϑεν βλαφϑέντα βέλεμνα 15, 489, von Zeus gehemmte Geschosse. Uebertr. auf den Geist, βλάψε φρένας, bethörte, verblendete den Verstand, Od. 14, 178; ἄτη βλάπτουσα ἀνϑρώπους Il. 9, 507. 19, 94, vgl. Od. 23, 14; vom Wein 21, 294; βλαφϑείς, sinnverwirrt, wahnsinnig, Il. 9, 512; βλάπτειν τινὰ κελεύϑου Od. 1, 195, Einen am Wege hindern; vgl. Aesch. βλαβεὶς λοισϑίων δρόμων Ag. 119; ὁδοῦ Opp. H. 2, 441; νόου βεβλαμμένος ἐσϑλοῦ Theogn. 223; vgl. Qu. Sm. 13, 423; βασιλῆα βεβλαμμένον ἦτορ, am Herzen beschädigt, getödtet, Il. 16, 660. Bei den Folgdn gew. τινά, beschädigen, verletzen; λόγον, gegen die Regel handeln, Pind. P. 9, 97; Aesch. Eum. 631 τινί, In Prosa bes. Ggstz zu ὠφελεῖν, z. B. φίλους ὠφελεῖν, ἐχϑροὺς βλάπτειν Plat. Rep. I. 332 e; ebenso pass., ἢ βεβλαμμένος ἢ ὠφελημένος Prot. 314 b; Sp.; μέχρις ἂν ἰάσηται τὸ βλαβέν, den Schaden gut machen, Plat. Legg. XI, 933 e. Oft μέγα (auch τὰ μέγιστα) τὴν πόλιν, Plat. Rep. IV, 434 a; Thuc. 8, 60; ἄλλο τι βλ. τοὺς πολεμίους, den Feinden sonst noch Schaden thun, Xen. Hell. 1, 1, 22. S. βλάβη. Bei App. τὴν πόλιν τοὺς ὑπολοίπους B. C. 2, 131, der Stadt die Uebrigen rauben; pass., ἄλλους τοσούςδε βλαβῆναι τὴν πόλιν, daß der Staat so vieler beraubt worden, B. Hann. 28.
-
5 βλαβεν
I.II. -
6 βλάπτω
A , etc.: [tense] aor. ἔβλαψα, [dialect] Ep.βλάψε Il.23.774
: [tense] aor. 2ἔβλᾰβον Q.S.5.509
: [tense] pf.βέβλᾰφα D.19.180
, Plb.12.26.2, ἔβλαφα ([etym.] κατ-) IG7.303.51 ([place name] Oropus):—[voice] Pass., [tense] fut.βλᾰβήσομαι Isoc.1.25
, Pl.Men. 77e, Grg. 475d, Hp.Mi. 373a;βεβλάψομαι Hp.Acut.16
: also [tense] fut. [voice] Med. βλάψομαι (in pass. signf.) Th.1.81, 6.64: [tense] aor. 1ἐβλά-φθην Il.16.331
, etc.: [tense] aor. 2 ἐβλάβην [ᾰ], [ per.] 3pl. ἔβλαβεν, βλάβεν, 23.461, 545, part. (lyr.) ([tense] aor. [voice] Med. βλάψαντο only in Q.S.5.466): [tense] pf.βέβλαμμαι Il.16.660
, etc.:—disable, hinder,μή τιν' ἑταίρων βλάπτοι ἐλαυνόντων Od.13.22
;βλάψας δέ μοι ἵππους Il.23.571
; β. πόδας disable the feet for running, lame them, ib. 782:—[voice] Pass., ζωὸν ἕλε βλαφθέντα κατὰ κλόνον entangled in the mêlée, 16.331; ὄζῳ ἔνι βλαφθέντε μυρικίνῳ [the horses] caught in a branch, 6.39; βλάβεν ἅρματα καὶ ταχε' ἵππω chariots and horses were stopped, 23.545; Διόθεν βλαφθέντα βέλεμνα stopped, baffled by Zeus, 15.489, cf. 484; βεβλαμμένος ἦτορ stopped in his life (s. v.l.), 16.660.2 c. gen., hinder from,τόν γε θεοὶ βλάπτουσι κελεύθου Od.1.195
;οὐδέ τις αὐτὸν βλάπτειν οὔτ' αἰδοῦς οὔτε δίκης ἐθέλει Tyrt.12.40
(repeated in Thgn. 938):—[voice] Pass., βλαβέντα λοισθίων δρόμων arrested in its last course, A.Ag. 120 (lyr.).II of the mind, distract, pervert, mislead, of the gods,τὸν δέ τις ἀθανάτων βλάψε φρένας Od.14.178
, cf. Trag.Adesp. 455: c. acc. pers., Il.22.15, Od.23.14; so of Ate, ; also of wine, Od.21.294; βλαφθείς, Lat. mente captus, Il.9.512: so c. gen.,ἥ τε [Περσεφόνη].. βλάπτουσα νόοιο Thgn.705
;νόου βεβλαμμένος ἐσθλοῦ Id.223
.III after Hom., damage, hurt, οἷσι μὴ βλάψῃ θεός (sc. τὰ τέκνα) A.Eu. 661, etc.: with neut. Adj.,πλείω β. τινά Th.6.33
; ;ἄλλο τι X.HG1.1.22
, etc.:—[voice] Pass.,μεγάλα βεβλάφθαι Id.Cyr.5.3.30
;βεβλαμμένος τὸν ὀφθαλμόν PStrassb.52.2
(ii A. D.), etc.: c. acc. cogn., β. τοὺς βίους μείζους βλάβας do greater mischiefs to.., Posidipp.12.4: c. dupl. acc., β. τὴν πόλιν τοὺς ὑπολοίπους rob her of.., App.BC2.131:—[voice] Pass., τοσούσδε βλαβῆναι τὴν πόλιν lose them, Id.Hann.28; τὸ βλαβέν, = βλάβη, Pl.Lg. 933e. -
7 βλάπτω
βλάπτω, βλάβω, aor. ἔβλαψα, βλάψα, pass. pres. βλάβεται, perf. part. βεβλαμμένος, aor. 1, 3 pl., ἐβλάφθησαν, part. βλαφθείς, aor. 2 ἐβλάβην, 3 pl. ἔβλαβεν, βλάβεν: impede, arrest; τόν γε θεοὶ βλάπτουσι κελεύθου, Od. 1.195; ( ἵππω) ὄζῳ ἐνὶ βλαφθέντε, ‘caught’ in, Il. 6.39, Il. 15.647 ; βλάψε δέ οἱ φίλα γούνατα, Il. 7.271; so pass., βλάβεται γούνατα, ‘totter,’ Od. 13.34 ; βεβλαμμένον· ἦτορ, ‘arrested in life's flow,’ i. e. ‘wounded in the heart,’ Il. 16.660; metaph., harm the mind., infatuate; τὸν δέ τις ἆθανάτων βλἁψε φρένας, Od. 14.178; and without φρένας, (- Ἄτη) βλάπτουσ' ἀνθρώπους, Il. 9.507; pass., βλαφθείς, Il. 9.512.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > βλάπτω
-
8 βλάβω
βλάπτω, βλάβω, aor. ἔβλαψα, βλάψα, pass. pres. βλάβεται, perf. part. βεβλαμμένος, aor. 1, 3 pl., ἐβλάφθησαν, part. βλαφθείς, aor. 2 ἐβλάβην, 3 pl. ἔβλαβεν, βλάβεν: impede, arrest; τόν γε θεοὶ βλάπτουσι κελεύθου, Od. 1.195; ( ἵππω) ὄζῳ ἐνὶ βλαφθέντε, ‘caught’ in, Il. 6.39, Il. 15.647 ; βλάψε δέ οἱ φίλα γούνατα, Il. 7.271; so pass., βλάβεται γούνατα, ‘totter,’ Od. 13.34 ; βεβλαμμένον· ἦτορ, ‘arrested in life's flow,’ i. e. ‘wounded in the heart,’ Il. 16.660; metaph., harm the mind., infatuate; τὸν δέ τις ἆθανάτων βλἁψε φρένας, Od. 14.178; and without φρένας, (- Ἄτη) βλάπτουσ' ἀνθρώπους, Il. 9.507; pass., βλαφθείς, Il. 9.512.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > βλάβω
См. также в других словарях:
ἔβλαβεν — βλάπτω disable aor ind pass 3rd pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)