ἐσεβάσθην

σεβάζομαι

to be afraid of: aor ind mp 3rd pl (epic doric aeolic)

σεβάζομαι

to be afraid of: aor ind mp 1st sg

σεβάζομαι

to be afraid of: aor ind mp 3rd pl (epic doric aeolic)

σεβάζομαι

to be afraid of: aor ind mp 1st sg

αόρ. от σέβομαι

     σεβάζομαι

    (aor. эп. σεβασσάμην - Anth. ἐσεβάσθην)

    1) страшиться, бояться, совеститься, не сметь

    

σ. τι Hom. — в страхе отступать перед чем-л.;

    2) чтить, поклоняться

    

(τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα NT.)

(αόρ. σεβάστηκα и εσεβάσθην) μετ.

σεβ-άζομαι, [dialect] Ep. [tense] aor.

A

σεβάσσατο Il.6.167

, 417;

ἐσεβάσθην AP7.122

, Ep.Rom.1.25:— to be afraid of, c. acc.,

σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ Il.

ll.cc.

2 later, = σέβομαι, ξεῖνον θανόντα Orph.A. 550;

θεόν Jul. Gal. 354b

.

σεβάζομαι (σέβας ‘reverential awe’; s. four next entries; dep. (Hom. et al.) 1 aor. ἐσεβάσθην; =σέβομαι to show reverence to, worship (Orph., Argon. 550; oracular saying in Eus., PE 9, 10, 4 σεβαζόμενοι θεὸν ἁγνῶς; Ar. 12, 7 [of certain polytheists ἐσεβάσθησαν πρόβατον; cp. Hos 10:5 Aq.]) 1 aor. pass. in act. sense (JosAs 12:6 σεβασθεῖσα εἴδωλα νεκρὰ καὶ κωφά; Sib-Or 5, 405; 8, 46; s. Aristid. above) ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα Ro 1:25.—DELG s.v. σέβομαι II. M-M. TW.