-
1 Ἐρινύς
Ἐρῑνύς (so, not Ἐριννύς, in best codd. and Inscrr., cf. Tab.Defix.108 (iii/ii B. C.), IG12(3).367 ([place name] Thera); later Ἐρεινύας ib.12(9).1179.34 (Euboea, ii A. D.)), gen. ύος, ἡ: pl. Ἐρινύες, acc.AἘρινῦς Od.2.135
, etc.; gen. pl. Ἐρινύων trisyll., E.IT 931, 970. [ῡ in trisyll. cases (nom. sg. (anap.), but acc. sg. - ῠν ib. 1260 (lyr., s.v.l.)), [pron. full] ῠ in quadrisyll.]:—the Erinys, an avenging deity,ἠεροφοῖτις Ἐ. Il.9.571
, 19.87 ;δασπλῆτις Ἐ. Od.15.234
: more freq. in pl., , etc.;Γαῖα..γείνατ' Ἐρινῦς Hes.Th. 185
; later three in number,μίαν τριῶν Ἐ. E.Tr. 457
(troch.), cf. Apollod.1.1.4, etc.; avengers of perjury, homicide, unfilial conduct, etc., Il.19.259, 9.454 ; upholders of the natural and moral order,ἥλιος οὐχ ὑπερβήσεται μέτρα· εἰ δὲ μή, Ἐρινύες μιν Δίκης ἐπίκουροι ἐξευρήσουσιν Heraclit. 94
; Ἐρινύες ἔσχεθον αὐδήν (sc. of the horse of Achilles, as rebuking presumption), Il.19.418: com., Ἐρινύων ἀπορρώξ, of Timon, Ar.Lys. 811 (lyr.).II in less personal sense, guilt, punishment invoked upon the guilty, freq. c. gen., μητρὸς Ἐρινύες curses from one's mother, Il.21.412, Od.11.280 ;τείσαιτο ἐρινῦς πατρὸς παίδων τε Hes. Th. 472
; ; , cf. S.OC 1434, etc.; later in Prose,ξενικαὶ Ἐ. Pl.Ep. 357a
;ἐρινῦς καὶ ποινὰς τῶν δι' ἐκεῖνον ἠτυχηκότων Plb.23.10.2
; of persons in whom such powers are embodied,νυμφόκλαυτος Ἐ. A.Ag. 749
(lyr.);ἔτεκε νύμφα δόμοις Ἐ. S.Tr. 895
(lyr.), cf. E.Med. 1260 (lyr.), etc.; φρενῶν Ἐρινύς frenzy of the soul, S.Ant. 603 (lyr.); Ἐρινὺν ἐπορθιάζειν raise a Fury-song, A.Ag. 1119.IV = Ἀφροδίτης εἴδωλον, Hsch. (Derived from Arc. ἐρινύειν, = θυμῷ χρῆσθαι, by Paus. l.c.) -
2 ερινυς
- ύος ἥ1) проклятие(μητρός Hom.; πατρός Soph.)
ἐρινύες Λαΐου Her. — проклятия, павшие на (род) Лаия;λόγου ἄνοια καὴ φρενῶν ἐρινύς Soph. — бессмысленные речи и помраченный ум2) перен. проклятие, погибельπεργάμων Ἀπολλωνίων ἐ. Eur. — (Елена -) проклятие Аполлоновой твердыни, т.е. причина гибели Трои
-
3 Ερινύς
-
4 Ἐρινῦς
-
5 ερινύς
-
6 ἐρινῦς
-
7 Ερινυς
- ύος (ῡ) ἥ (pl. Ἐρινύες, ύων, acc. ύας и ῦς; ῠ только в четырехсложных формах) Эриния (богиня возмездия, преимущ. за преступления против святости родственных уз, клятвы и т.п.: у Hom. то одна, то несколько Эриний, у Hes. - несколько, у Eur. - три, по поздним авторам - Тисифона, Мегера и Алекто; по Soph. они - Γῆς τε καὴ Σκότου κόραι) -
8 Ερινύς
-
9 Ἐρινύς
-
10 ερινύς
-
11 ἐρινύς
-
12 Ἐρινύς
Ἐρῑνύς (ἡ)1 Fury ἰδοῖσα δ' ὀξεἶ Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ γένος ἀρήιον i. e. the family of Oidipous O. 2.42 -
13 Ἐρῖνύς
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἐρῖνύς
-
14 Ἐρῑνύς
Ἐρῑνύς, ύος, ἡ, oft Ἐριννύς geschrieben, plur. Ἐρινύες, zsgzgn Ἀρινῠς, die Erinyen, Rachegöttinnen, s. nom. pr. Bei Hom. strafen sie Meineid, Il. 19, 259, vgl. Hes. O. 801; Mord, Il. 9, 571; Verletzung der Kindespflicht gegen die Eltern, 9, 454 Od. 2, 135; μητρὸς Ἐρινύες, die für die Mutter Rache nehmen, 11, 280; Verletzung der Gastfreundschaft, 17, 475. Die Erinyen sind bei Homer Dienerinnen des Hades und der Persephone, s. Scholl. Aristonic. Iliad. 9, 569. 571, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 184. – Als Appellat. Fluch u. Verwünschung, μητρός, die von der Mutter ausgestoßen sind, Il. 21, 412; Λαΐου, die an dem Laios haftet, Her. 4, 149; schwere Blutschuld, Hes. Th. 472; τἡν σὴν Ἐρινὺν αἰτίαν λέγω Soph. O. C. 130; Unheil, Verderben übh., ἔτεκε μεγάλαν ἅδε νύμφα δόμοισι τοῖςδ' Ἐρινύν Soph. Tr. 891; λόγο υ τ' ἄνοια καὶ φρενῶν Ἐρ. Ant. 599, Schol. ᾶμαρτία, Wahnsinn; sogar von Menschen, διδύμαν ἑλοῠσ' 'Ερινύν Soph. El. 1069, die beiden grausamen Menschen, Klytämnestra u. Aegisthus, wie die Helena auch genannt wird, Eur. Or. 1374. [υ in den dreisylbigen Casus lang, in den viersylbigen kurz.]
-
15 Ἐρῑνύς
Ἐρῑνύς, ύος, ἡ, oft Ἐριννύς geschrieben, plur. Ἐρινύες, die Erinyen, Rachegöttinnen, strafen Meineid; Verletzung der Kindespflicht gegen die Eltern; μητρὸς Ἐρινύες, die für die Mutter Rache nehmen; Verletzung der Gastfreundschaft. Die Erinyen sind Dienerinnen des Hades und der Persephone. Als Appellat. Fluch u. Verwünschung, μητρός, die von der Mutter ausgestoßen sind; Λαΐου, die an dem Laios haftet; schwere Blutschuld; Unheil, Verderben übh.; ᾶμαρτία, Wahnsinn; sogar von Menschen, διδύμαν ἑλοῠσ' ' Ερινύν, die beiden grausamen Menschen, Klytämnestra u. Aegisthus, wie die Helena auch genannt wird -
16 Ἐρινύς
-
17 δας-πλῆτις
δας-πλῆτις, bei Homer einmal, Odyss. 15, 284 ϑεὰ δασπλῆτις ἐρινύς; Ableitung und Bedeutung zweifelhaft; verschiedene Deutungen, z. B. » die schrecklich nahende«, » die furchtbar schlagende«, s. Scholl. Odyss. 15, 234 Apollon. Lexic. Homer. p. 56, 20. Besser als diese ohne Zweifel unhaltbaren Deutungen ist vielleicht eine Ableitung von δᾶ = γῆ und πελάτις »die Dienerin«, vgl. πελάζω πλῆτο, entstanden aus ΠΕ'ΛΑΤΟ; denn die Erinys ist nach Homer Dienerin der höheren chthonischen Gottheiten: Iliad. 9, 568 sqq πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν, πρόχνυ καϑεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι, παιδὶ δόμεν ϑάνατον· τῆς δ' ήεροφοῖτις ἐρινὺς ἔκλυεν ἐξ Ἐρέβεσφιν, ἀμείλιχον ἦτορ ἔχουσα, Scholl. Aristonic. vs. 568 ἡ διπλῆ ὅτι οἱ τοὺς χϑονίους ϑεοὺς ἐπικαλούμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν ἐπέκρουον, derselbe vs. 569 ἡ διπλῆ ὅτι ἐπικαλεῖται μὲν τὸν Ἅιδην καὶ τὴν Περσεφόνην, ὑπακούουσι δὲ αἱ Ἐρινύες ὡς ὑπηρετίδες, derselbe vs. 571 ἡ διπλῆ ὅτι αἱ 'Ερινύες ὥσπερ ὑπηρετίδες ὑπακούουσι, καὶ οὐ μάχεται τὸ »κικλήσκουσ' Ἀίδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν«; vgl. Lehrs Aristarch. p. 185. Hiernach kann unbedenklich die δασπλῆτις ἐρινύς als » Dienerin der Erdgottheit« aufgefaßt werden. Das δας – ist genitiv., vgl. z. B. νεώσοικος. – Die Späteren verstanden das Wort nicht; an Homer hielt sich genau Orph. Argon. 872 ἧκε δ'ἄρ' ἰὸν ὑπὸ σπλάγχνοις δασπλῆτις 'Ερινύς; von der Hekate, ebenfalls einer chthonischen Gottheit, Theocr. 2, 14 χαῐρ' Ἑκάτα δασπλῆτι. Ungleich freier ist aus Unverstand δασπλής gebraucht worden, w. m. s.
-
18 Erinys
Erīnys (Erinnys), yos. Akk. yn, f. (Ερινύς, Εριννύς), I) die Furie, Rachegöttin, die das Unrecht u. den Frevel der Menschen straft, gew. im Plur., lat. Furia, Sing. bei Verg. Aen. 7, 447 u.a.: Plur. bei Prop. 2, 20, 29 u.a.: Akk. Erinyas, Stat. Theb. 11, 345. – II) übtr.: A) die Furie, Geißel, Verg. Aen. 2, 573. – B) die Wut, Verg. Aen. 2, 337: civilis, Bürgerkrieg, Lucan. 4, 187. – / Die Schreibart Erinys (Ερινύς) ist durch die Analogie und die besten Handschriften beglaubigt, s. Wagner Verg. Aen. 2, 337 not. cr. (tom. II. p. 316). Passow-Rosts Griech. Handwörterb. unter Ερινύς.
-
19 Erinys
Erīnys (Erinnys), yos. Akk. yn, f. (Ερινύς, Εριννύς), I) die Furie, Rachegöttin, die das Unrecht u. den Frevel der Menschen straft, gew. im Plur., lat. Furia, Sing. bei Verg. Aen. 7, 447 u.a.: Plur. bei Prop. 2, 20, 29 u.a.: Akk. Erinyas, Stat. Theb. 11, 345. – II) übtr.: A) die Furie, Geißel, Verg. Aen. 2, 573. – B) die Wut, Verg. Aen. 2, 337: civilis, Bürgerkrieg, Lucan. 4, 187. – ⇒ Die Schreibart Erinys (Ερινύς) ist durch die Analogie und die besten Handschriften beglaubigt, s. Wagner Verg. Aen. 2, 337 not. cr. (tom. II. p. 316). Passow-Rosts Griech. Handwörterb. unter Ερινύς. -
20 Εριννυς
См. также в других словарях:
Ἐρινῦς — Ἐρινύς the Erinys fem acc pl Ἐρινύς the Erinys fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρινῦς — Ἐρινύς the Erinys fem acc pl Ἐρινύς the Erinys fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ερινύς — και Ερινύα, η συνήθ. στον πληθ. Ερινύες, οι (Α Ἐρινύς, ἡ; Ἐρινύες, αἱ) καταχθόνιες θεές που τιμωρούσαν κάθε ανόσια πράξη και βασάνιζαν τους άδικους και παράνομους και στην παρούσα ζωή και μετά θάνατο νεοελλ. 1. δύναμη εκδικήτρια, καταστρεπτική… … Dictionary of Greek
Ἐρινύς — Ἐρινύ̱ς , Ἐρινύς the Erinys fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρινύς — ἐρινύ̱ς , Ἐρινύς the Erinys fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρινύων — Ἐρινύς the Erinys gen pl Ἐρινύς the Erinys fem gen pl ἐρινύω pres part act masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐρινῦν — Ἐρινύς the Erinys fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρινῦν — Ἐρινύς the Erinys fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐρινύας — Ἐρινύς the Erinys fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρινύας — Ἐρινύς the Erinys fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἐρινύες — Ἐρινύς the Erinys fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)