-
1 ῥιγέω
A- ήσω Il.5.351
: [tense] aor. ἐρρίγησα, [dialect] Ep. ῥίγησα (also in S.OC 1607), Il.5.596: [tense] pf. (with [tense] pres. sense)ἔρρῑγα 17.175
(prob. f.l. in Thphr.Ign.74); [dialect] Dor. [ per.] 3pl.ἐρρίγαντι Theoc.16.77
; [dialect] Ep. subj.ἐρρίγῃσι Il.3.353
; [dialect] Ep. dat. part. ἐρρίγοντι (for ἐρριγότι) Hes.Sc. 228: [tense] plpf. [ per.] 3sg.ἐρρίγει Od.23.216
:— shudder or bristle with fear or horror,ἰδὼν ῥίγησε Il.5.596
, etc.;ἐρρίγησαν ὅπως ἴδον 12.208
; once in Trag., αἱ δὲ παρθένοι ῥίγησαν (the augm. being omitted although in an iambic verse) S.l.c.: c. inf., shudder to do, shrink from doing,ὄφρα τις ἐρρίγῃσι.. ξεινοδόκον κακὰ ῥέξαι Il.3.353
, cf. 7.114; cf. ἀπορριγέω: folld. by a clause,θυμὸς ἐρρίγει μὴ.. Od.23.216
.II trans., shudder at anything,ῥιγήσειν πόλεμον Il.5.351
;ἔρριγα μάχην 17.175
(in 16.119 ῥίγησέν τε is best taken parenthetically). (Cf. Lat. frīgeo, from srīg-.)
См. также в других словарях:
ριγώ — (I) ώω, Α τρέμω από το κρύο, τουρτουρίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥῖγος κατά το ἱδρώω (< ἱδρώς)]. (II) όω, Α τρέμω από το κρύο, κρυώνω («ῥιγοῡν τε γὰρ καὶ είναι γυμνή», Ηρόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Δευτερογενής σχηματισμός από το ρ. ῥιγώω, που μαρτυρείται στη μτχ.… … Dictionary of Greek
