-
1 επιτηδειότατος
-
2 ἐπιτηδειότατος
-
3 παραγγελία
παραγγ-ελία, ἡ,A command or order issued to soldiers, X.HG2.1.4, Act.Ap.16.24; τόπος ἐπιτηδειότατος εἰς π. for giving the word of command, Plb.6.27.1: generally, order issued by an authority, PAmh.2.68.63 (i A. D.), etc.II summoning one's partisans to support one in a suit at law, exertion of influence, σπουδὴ καὶ π., συγγνώμη καὶ π., D.19.1, 283.III set of rules or precepts,ὑπὸ παραγγελίαν πίπτειν Arist. EN 1104a7
;παραδόσεις καὶ π. Phld.Rh.1.78
S. (pl.);μεθοδικὴ π. Phld. Po.2.33
; instruction, precept, advice, Hp.Jusj., D.S.4.36, 15.10;τὸ τέλος τῆς π. ἐστὶν ἀγάπη 1 Ep.Ti.1.5
; τεχνίτης π. λογικῆς, of rules of literary composition, D.S.26.1.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραγγελία
-
4 σύνοψις
A a seeing all together, general view, whether with the eyes or mind,ἡ σ. τῶν νόμων Pl.Lg. 858c
; συνακτέον εἰς ς. one must bring under one view, Id.R. 537c;ὑπὸ μίαν σ. ἀγαγεῖν Plb.1.4.1
;εἰς σ. ἀγαγεῖν Gal.6.77
; τόπος ἐπιτηδειότατος εἰς ς. Plb.6.27.1; ἐν σ. ἀλλήλων in sight of one another, Id.38.18.6; ἐς σ. ἐλθεῖν (sc. ἀλλήλων) D.S.24.1;πεσεῖν εἰς σ. λογισμοῦ D.H.Th.6
.3 estimate, ἡ λεγομένη κατὰ σύνοψιν ἀπαίτησις the collection of taxes according to the estimate, OGI 669.55, cf. 58 (Egypt, i A.D.), Sammelb.5230.50 (i A.D.), PRyl.221.24 (iii A.D.) ;τὴν σ. τῶν δεομένων τόπων ζωγραφίας τοῦ.. βαλανίου POxy.896.6
(iv A.D.), cf. 1450.12 (iii A.D.); ὁ τὴν σ. εἰληφώς the official who accepted the tender, ib.1117.7 (ii A.D.); = aestimatum, opinio, taxatio, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύνοψις
См. также в других словарях:
ἐπιτηδειότατος — ἐπιτήδειος made for an end masc nom superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
подобьнѣи — (9) сравн. степ. 1.Более подобающий: аще ли къто имать отъ еп(с)пъ дрѹгы на дворѣ отъ полаты. и хощеть о коѥмь ѥже подобьнѣѥ ѥсть съподобити. да не възбраненъ бѹдеть заповѣдати имъ своимь ди˫акономь. (πρεπωδέστατον) КЕ XII, 103б; подобьнѣѥ в роли … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ANNIUS Marcus — inter Oratores Graecos, quibus idem Imperator Magistris usus est, apud Eund. c. 2. Mentio eius apud Philostratum quoque in Vitis Sophistarum, nec enim alius hic Marcus est. Nam et illis temporibus vixit, quibus potuit esse Marci Magister in… … Hofmann J. Lexicon universale
