-
1 επικεκυφώς
ἐπικεκῡφώς, ἐπικύπτωbend oneself over: perf part act masc nom /voc sgἐπικύπτωbend oneself over: perf part act masc nom /voc sg -
2 ἐπικεκυφώς
ἐπικεκῡφώς, ἐπικύπτωbend oneself over: perf part act masc nom /voc sgἐπικύπτωbend oneself over: perf part act masc nom /voc sg -
3 ἐπικεκυφώς
-
4 ἐπι-κύπτω
ἐπι-κύπτω, sich worauf bücken, Ar. Th. 239; τῶν ἐπικυπτόντων ἐπὶ βώλους Xen. Cyr. 2, 3, 18; οὐκ ἐπικεκυφὼς ὀρϑός ἐστι Anaxandr. bei Ath. III, 106 a; ἐς βιβλίον ἐπικεκυφώς, auf das Buch gebückt, genau darauf hinsehend, Luc. Hermot. 2; οἰκέταις τέτταρσιν ἐπικεκυφότα, auf vier Sklaven gestützt, D. Mort. 6, 2.
-
5 επικυπτω
1) наклоняться, нагибаться(μικρόν Arst.)
ἐ. ἐπί τι Xen. — нагибаться, чтобы поднять что-л.;ἐ. ἐς βιβλίον Luc. — склониться над книгой, т.е. целиком уйти в чтение2) опираться -
6 ἐπικύπτω
нагибаюсь, наклоняюсь
- ἐπικεκυφώς -
7 κατηγόρημα
A accusation, charge, Gorg.Pal.22, Pl.Lg. 765b, 881e, PFrankf.7B3 (iii B.C.);τὰ τοῦ τρόπου σου κ. D.18.263
, cf. Din.1.1, D.H.7.64; τοῦτο φωνῆς κ. this is the fault of.., A.D.Pron.27.25.II in Logic, predicate, Arist.Int. 20b32, Metaph. 1053b19, etc.;οὐκ εὔοδον τὸ ἁπλοῖν ἐστι κ. Epicur.Fr.18
.2 head of predicables, Arist.Metaph. 1028a33,Ph. 201a1, Zeno Stoic.1.25, etc.; περὶ κατηγορημάτων Sphaer.ib.140.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατηγόρημα
-
8 ἐπικύπτω
A bend oneself over, stoop over, bow down, Hp.Art.52, Ar.Th. 239;ὀρθὸς ἕστηκεν, μικρὸν ἐπικύπτων Arist.HA 522b18
; of the horn of the moon, Thphr.Sign.27; ἐ. ἐπί τι stoop down to get something, X.Cyr.2.3.18; ἐ. ἐς βιβλίον pore over a book, Luc.Herm.2; lean upon,τινί Id.DMort.6.2
; ἐ. τῷ συνεδρίῳ bend over towards it, Id.JTr.11: [tense] pf. part. ἐπικεκῡφώς habitually stooping, Anaxandr.37.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπικύπτω
См. также в других словарях:
ἐπικεκυφώς — ἐπικεκῡφώς , ἐπικύπτω bend oneself over perf part act masc nom/voc sg ἐπικύπτω bend oneself over perf part act masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επικύπτω — (AM ἐπικύπτω) [κύπτω] 1. σκύβω προς τα κάτω, πάνω από κάτι («ὀρθὸς ἕστηκεν ἢ μικρὸν ἐπικύπτων», Αριστοτ.) 2. σκύβω για να κάνω κάτι μσν. υποκύπτω αρχ. 1. στηρίζομαι, ακουμπώ κάπου («τὸν ὑπέργηρον... οἰκέταις τέτταρσιν ἐπικεκυφότα», Λουκιαν.) 2.… … Dictionary of Greek
