-
1 επικειμένην
ἐπίκειμαιto be laid upon: perf part mp fem acc sg (attic epic ionic)ἐπίκειμαιto be laid upon: pres part mp fem acc sg (attic epic ionic) -
2 ἐπικειμένην
ἐπίκειμαιto be laid upon: perf part mp fem acc sg (attic epic ionic)ἐπίκειμαιto be laid upon: pres part mp fem acc sg (attic epic ionic) -
3 ἐπίκειμαι
A to be laid upon, and so,I. of doors, to be put to or closed (cf.ἐπιτίθημι 11
),θύραι δ' ἐπέκειντο φαειναί Od.6.19
: metaph.,γλώσσῃ θύραι οὐκ ἐπίκεινται Thgn.421
.2. generally, to be placed, lie in or on, c. dat.,ἐπισκύνιον ἐπέκειτο προσώπῳ Theoc.24.118
; of troops, ὄχθαις Ἴστρου ἐ. Hdn.2.9.1.3. of islands, νῆσοι ἐπὶ Λήμνῳ (- ου codd.) ἐπικείμεναι lying off Lemnos, Hdt. 7.6; so ἐ. τῇ Θρηΐκῃ ib. 185; ἐπὶ [τῇ Λακαίνῃ χώρῃ] ib. 235, cf. Th.4.53: abs., αἱ νῆσοι αἱ ἐπικείμεναι the islands off the coast, Id.2.14, cf. 4.44; πάσῃ ἐ. τῇ θαλάσσῃ lies right across the sea, of Crete, Arist. Pol. 1271b34;ἡ ἐπικειμένη τινὸς γῆ PTeb.50.6
(ii B.C.).II. to be laid upon,ἐμοὶ σφρηγὶς ἐπικείσθω τοῖσδ' ἔπεσι Thgn. 19
(so lit., σφραγὶς οὐκ ἐ. BGU 361 iii 29 (ii A.D.), etc.); ἐπίκειται ἀγνώμων σῇ κεφαλῇστέφανος Thgn.1259
, cf. X.Oec.19.13;ἐ. ἐπί τινος Hero Spir.1.38
, al., D.C.67.16: metaph.,κρατερὴ δ' ἐπικείσετ' ἀνάγκη Il.6.458
, cf. 1 Ep.Cor.9.16; of a duty,οἷς ἐπέκειτο φροντίζειν Plu.2.786f
.2. press upon, be urgent in entreaty, Hdt.5.104; press upon a retreating enemy, attack, Βοιωτοῖσι ib.81; to be urgent against, Id.6.49; ἐπεκείμηναὐτοῖς ἐνοχλῶν PLips.36.7
(iv A.D.): abs.,κἀπικείσομαι βαρύς E. Rh. 101
;κἀπικείμενος βόα Ar.Eq. 252
; ;ἐ. λαμπρῶς Th.7.71
;πολὺς δ' ἐπέκειτο Theoc.22.90
; of a crowd,ἐ. τινί Ev.Luc.5.1
.3. hang over, τηλικούτωνἐπικειμένων τῷ μοιχεύοντι κακῶν X.Mem.2.1.5
; of penalties, θάνατος ἡ ζημίη ἐπίκειται the penalty imposed is death, Hdt.2.38, cf. 6.58, Arist.Pol. 1297a18; τῷ ἄρξαντι μεγάλα ἐπιτίμια ἐ. Antipho 4.4.7;ζημία.. ἐπέκειτο στατήρ Th.3.70
;ὁ ἐπικείμενος κίνδυνος Hdn.1.13.4
.4. of a name, to be imposed, Pl.Cra. 411c, Prt. 349c.5. metaph., σκώμματα ἐπικείμενα suitable to the purpose, pointed, Longin. 34.2.6. to be set in authority,ἐπὶ τοῦ πυρός Corp.Herm.1.13
; ἐπικείμενοςἈλεξανδρείας PLips. 102i8
, etc.III. c. acc. rei, esp. in part., κἀπικείμενον κάρα κυνέας head with helmet set thereon, E.Supp. 716 (dub. constr.);ἐ. κυνῆν τῆς κεφαλῆς Hld.5.22
; στέφανον ἐπικείμενος with a crown on one's head, Plu.Marc.22; ἄπικας ἐπικείμενοιταῖς κεφαλαῖς D.H.2.70
;σεμνὸν ἐπικειμένη τὸ κάλλος J.AJ11.6.9
;ἀγγέλου ἢ θεράποντος ἐπικείμενος πρόσωπον Plu.Lys.23
; ἐπέκειτο ὠτειλάς he bore scars upon him, App.Mith.6; ἱερὰν ἐσθῆτα ἐ. Id.BC4.134;φθίμενος τήνδ' ἐπίκειμαι κόνιν Epigr.Gr.622.6
; κιθάραν.. κόλλοπας ἐπικειμένην fitted with pegs, Luc.Ind.10: metaph., οἱ κίνδυνον ἐπικείμενοι exposed to.., App.BC4.124.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίκειμαι
-
4 δια(ρ)ρήγνυμι
δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.① to cause something to come apart through violent action or pressure.ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > δια(ρ)ρήγνυμι
-
5 διαρήσσω
δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.① to cause something to come apart through violent action or pressure.ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M. -
6 δια(ρ)ρήγνυμι
δια(ρ)ρήγνυμι/διαρήσσω (Ion.; B-D-F §101 s.v. ῥήγνυμι; W-S. §15 and Rob. 1219 s.v. ῥήσσω.—Hom. et al.; LXX, TestSol; TestJob 19:2; TestJos 5:2; ParJer) fut. διαρρήξω LXX; 1 aor. διε(ρ)ρηξα; pf. ptc. trans. διερρηχώς LXX, intr. διερρωγώς (s. ParJer 2:1, 10). Pass.: fut. διαρραγήσομαι (s. Test-Sol 5:5; 15:8); 2 aor. 3 sg. διε(ρ)ράγη GPt 5:20; pf. ptc. διερρηγμένος LXX.① to cause something to come apart through violent action or pressure.ⓐ Of fabric tear τὶ someth.: garments (as a sign of grief Gen 37:29; Jdth 14:19; Esth 4:1 al.; Philippides Com. [IV/III B.C.] 25, 5, vol. III p. 308 K.; Phlegon of Tralles [Hadr.]: 257 Fgm. 36, I, 5, Jac.; PHib 200, 10 [III B.C.] χιτῶνα λινοῦν διέρρηξεν; PCairIsid 63, 25 τὴν ἐσθῆταν διαρήξαντες; PLips 37, 19 τὴν ἐπικειμένην αὐτοῦ ἐσθῆτα διαρήξαντες; Philo, De Jos. 217; Jos., Bell. 2, 322; TestJos 5:2.—S. ἀλαλάζω 1) Mt 26:65; Mk 14:63; Ac 14:14.—Pass. intr. tear, burst (Hero Alex. I p. 18, 21 διαρραγήσεται τὸ τεῖχος; 264, 20; Aesop, Fab. 135 P.=218 H.; 139 P.=239 H.; Lucian, Hist. Conscrib. 20; PGM 36, 263 πέτραι; Bel 27) of nets Lk 5:6 (διερρήγνυτο v.l. for-ήσσετο); of the temple curtain GPt 5:20.ⓑ Of chains and fetters break τὶ someth.(Chariton 4, 3, 3; Ps.-Apollod. 2, 5, 11, 117; PGM 12, 279; 57, 4; Ps 2:3; 106:14; Na 1:13; Jer 5:5; Jos., Ant. 5, 300) Lk 8:29 (spelled [s. above] διαρήσσων as PGM 4, 1022).② shatter, destroy τι someth., fig. ext. of 1 ἰσχὺν βασιλέων B 12:11 (Is 45:1).—DELG s.v. ῥήγνυμι. M-M.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > δια(ρ)ρήγνυμι
-
7 ἐπίκειμαι
ἐπίκειμαι impf. ἐπεκείμην (Hom.+).① to be at or in a place in contact with a surface, lie upon ἐπί τινι someth. (Paus. 5, 10, 2) of a stone J 11:38 (JSwetnam, CBQ 28, ’66, 155–73). ἐπί τινος on someth. (Cass. Dio 67, 16; Herm. Wr. 1, 13b) of the brass serpent B 12:7. τὰ στόματα αὐτῶν ἐπικείμενα τῷ ὕδατι καὶ μὴ πίνοντα (I saw how) their (the goats’) mouths were at the water but not drinking GJs 18:3. Abs. ὀψάριον ἐπικείμενον fish lying on it J 21:9 (cp. PTebt 47, 25 [113 B.C.]; PGrenf II, 57, 9 τ. ἐπικειμένην σποράν; 2 Macc 1:21).—In imagery be on of the image on a coin IMg 5:2.ⓐ of personal force, act of pushing press around, press upon, be urgent w. dat. of pers. (X., An. 4, 3, 7; Arrian, An. 1, 14, 5; Aesop, fab. 140 P.= 249 H.; Job 19:3; 21:27; Jos., Ant. 6, 334 al.) Lk 5:1.ⓑ of impersonal force confront χειμῶνος ἐπικειμένου since a storm lay upon us Ac 27:20 (cp. Plut., Timol. 250 [28, 7]; Wsd 17:20 v.l.). ἀνάγκη μοι ἐπίκειται necessity is laid upon me 1 Cor 9:16 (cp. Il. 6, 459; SibOr 3, 572). ἀγὼν ἡμῖν ἐπίκειται a conflict confronts us 1 Cl 7:1; μέγας ἐπίκειται πιρασμός a serious temptation confronts (Paul) AcPl Ha 8, 22. In a somewhat weakened sense stand before (Achilles Tat. 2, 16, 2) ὁ τοκετός μοι ἐπίκειται the pains of birth (typical of the tortures to come) are upon me IRo 6:1.③ to have the force of obligation, be imposed, be incumbent (Lucian, Cal. 17; Ar. 7:3 θάνατος; 1 Macc 6:57; Just., D. 53, 4 τὸν … νόμον ἐπικείμενον ἔχετε; TestJob 15:3 and Just., A I, 12, 3 τὰ ἐπικείμενα) δικαιώματα ἐπικείμενα regulations imposed Hb 9:10. διακονίαι ἐπίκεινταί τινι duties are imposed on someone 1 Cl 40:5. ἵνα μὴ κατέξω τ̣ὰ [προς]|τεταγμένα καὶ ἐπεικίμ̣[εν]α so that I do not default on my assignments and obligations AcPl Ha 7, 15.④ keep on doing someth., be urgent about ἐπέκειντο αἰτούμενοι they urgently demanded Lk 23:23 (cp. Hdt. 5, 104; Jos., Ant. 18, 184 πολλῷ μᾶλλον ἐπέκειτο ἀξιῶν; also 20, 110).⑤ exist as possibility, be open τούτοις ἐπίκειται μετάνοια repentance is open to them Hs 8, 7, 2 v.l.—M-M. TW.
См. также в других словарях:
ἐπικειμένην — ἐπίκειμαι to be laid upon perf part mp fem acc sg (attic epic ionic) ἐπίκειμαι to be laid upon pres part mp fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εφιππάζομαι — ἐφιππάζομαι (Α) 1. εφορμώ έφιππος, επιτίθεμαι 2. ιππεύω 3. τρέχω έφιππος 4. (με αισχρή σημ.) αυτός που καβαλιέται, που πηδιέται («ἄνωθεν ἐπικειμένην ἤ ἐφιππαζομένην», Αρτεμίδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἱππάζομαι] … Dictionary of Greek
συνδιοικονομώ — έω, Α διευθετώ, κανονίζω κάτι από κοινού με άλλον («πᾱσαν αὐτῇ συνδιῳκονόμει τὴν ἐπικειμένην φροντίδα», Γρηγ. Νύσσ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + διοικονομῶ «κανονίζω, διευθετώ»] … Dictionary of Greek
