-
1 ἐπί-κλοπος
ἐπί-κλοπος, diebisch, betrügerisch, schlau, gew. zum Nachtheile Anderer, καὶ ἠπεροπεύς Od. 11, 364; καὶ κερδαλέος 13, 291; ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύϑων, gewandt im Reden, Il. 22, 281, wie τόξων, des Bogens kundig, Od. 21, 397; Hes. vrbdt κύνεόν τε νόον καὶ ἐπίκλοπον ἦϑος O. 67. 78; Aesch. Eum.144 u. sp. D., wie μῆτις Ap. Rh. 3, 781. – Seltener in Prosa, γένος λαϑραιότερον καὶ ἐπικλοπώτερον τὸ ϑῆλυ Plat. Legg. VI, 781 a; einzeln bei Sp., καὶ πανοῠργος ἀνήρ App. Syr. 24; δογμάτων, kundig, Plut. def. or. 23, Anspielung auf Hom.
-
2 παν-επί-κλοπος
παν-επί-κλοπος, sehr trügerisch, Opp. Hal. 2, 28.
-
3 ἐπίκλοπος
ἐπί-κλοπος, diebisch, betrügerisch, schlau, gew. zum Nachteile anderer; ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύϑων, gewandt im Reden; wie τόξων, des Bogens kundig; δογμάτων, kundig -
4 πανεπίκλοπος
См. также в других словарях:
επικλοπίη — ἐπικλοπίη, ἡ (Α) απάτη, δόλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κλοπίη (< κλοπός «κλέφτης»)] … Dictionary of Greek
