-
1 ἐπίσκοπος
ἐπίσκοπος, ου, ὁ (s. prec. entry; Hom. et al.; Diod S 37, 28, 1 [of a king w. synonym θεατής], ins, pap, LXX; JosAs 15:7 cod. A [p. 61, 16 Bat.] μετάνοια … ἐπίσκοπος πάντων τῶν παρθένων; Philo, Joseph.—LPorter, The Word ἐπίσκοπος in Pre-Christian Usage: ATR 21, ’39, 103–12) gener. ‘one who watches over, guardian’. BThiering, ‘Mebaqqer’ and ‘Episkopos’ in the Light of the Temple Scroll: JBL 100, ’81, 59–74 (office of ‘bishop’ adopted fr. Essene lay communities; cp. CD 14, 8–12; בקר Ezk 34:11 [LXX ἐπισκέπτειν]).① one who has the responsibility of safeguarding or seeing to it that someth. is done in the correct way, guardian (so Il. 22, 255, deities are guardians of agreements, i.e. they ‘see to it’ that they are kept; Aeschyl., Sept. 272; Soph., Ant. 1148; Pla., Leg. 4, 717d; Plut., Cam. 5, 6 θεοὶ χρηστῶν ἐπίσκοποι καὶ πονηρῶν ἔργων; Maximus Tyr. 5, 8e ὦ Ζεῦ κ. Ἀθηνᾶ κ. Ἄπολλον, ἐθῶν ἀνθρωπίνων ἐπίσκοποι; Babrius 11, 4 P. ’84=L-P.; Herodian 7, 10, 3. Oft. Cornutus, ed. Lang, index; SIG 1240, 21; UPZ 144, 49 [164 B.C.]; PGM 4, 2721; Job 20:29; Wsd 1:6; Philo, Migr. Abr. 115 al.; SibOr, Fgm. 1, 3) παντὸς πνεύματος κτίστης κ. ἐπίσκοπος creator and guardian of every spirit 1 Cl 59:3.—Of Christ (w. ποιμήν) ἐ. τῶν ψυχῶν guardian of the souls 1 Pt 2:25. The passages IMg 3:1 θεῷ τῷ πάντων ἐ.; cp. 6:1 show the transition to the next mng.② In the Gr-Rom. world ἐ. freq. refers to one who has a definite function or fixed office of guardianship and related activity within a group (Aristoph., Av. 1023; IG XII/1, 49, 43ff [II/I B.C.], 50, 34ff [I B.C.]; LBW 1989; 1990; 2298; Num 31:14 al.; PPetr III, 36a verso, 16 [III B.C.]; Jos., Ant. 10, 53; 12, 254), including a religious group (IG XII/1, 731, 8: an ἐ. in the temple of Apollo at Rhodes. S. Dssm., NB 57f [BS 230f]. Cp. also Num 4:16. On the Cynic-Stoic preacher as ἐπισκοπῶν and ἐπίσκοπος s. ENorden, Jahrb. klass. Phil Suppl. 19, 1893, 377ff.—Philo, Rer. Div. Her. 30 Moses as ἐ.). The term was taken over in Christian communities in ref. to one who served as overseer or supervisor, with special interest in guarding the apostolic tradition (Iren., Orig., Hippol.). Ac 20:28 (RSchnackenburg, Schriften zum NT, ’71, 247–67; ELöwestam, Paul’s Address at Miletus: StTh 41, ’87, 1–10); (w. διάκονοι) Phil 1:1 (JReumann, NTS 39, ’93, 446–50); D 15:1; 1 Ti 3:2; Tit 1:7 (s. BEaston, Pastoral Epistles ’47, 173; 177; 227). ἀπόστολοι, ἐ., διδάσκαλοι, διάκονοι Hv 3, 5, 1; (w. φιλόξενοι) Hs 9, 27, 2. Esp. freq. in Ignatius IEph 1:3; 2:1f; 3:2; 4:1; 5:1f and oft.; 2 Ti subscr.: Tim., overseer of the Ephesians; Tit subscr.: Titus overseer of the Cretan Christians. The ecclesiastical loanword ‘bishop’ is too technical and loaded with late historical baggage for precise signification of usage of ἐπίσκοπος and cognates in our lit., esp. the NT.—EHatch-AHarnack, D. Gesellschaftsverf. d. christ. Kirchen im Altert. 1883; Harnack, D. Lehre d. 12 Apostel 1884, 88ff, Entstehung u. Entwicklung der Kirchenverfassung u. des Kirchenrechts in d. zwei ersten Jahrh. 1910; ELoening, D. Gemeindeverf. d. Urchristent. 1888; CWeizsäcker, D. apost. Zeitalter2 1892, 613ff; RSohm, Kirchenrecht I 1892; JRéville, Les origines de l’épiscopat 1894; HBruders, D. Verf. d. Kirche bis z. J. 175, 1904; RKnopf, D. nachapostl. Zeitalter 1905, 147ff; PBatiffol-FSeppelt, Urkirche u. Katholicismus 1910, 101ff; OScheel, Z. urchristl. Kirchen-u. Verfassungsproblem: StKr 85, 1912, 403–57; HLietzmann, Z. altchr. Verfassungsgesch.: ZWT 55, 1913, 101–6 (=Kleine Schriften I, ’58, 144–48); EMetzner, D. Verf. d. Kirche in d. zwei ersten Jahrh. 1920; KMüller, Beiträge z. Gesch. d. Verf. in d. alten Kirche: ABA 1922, no. 3; HDieckmann, D. Verf. d. Urkirche 1923; GvHultum, ThGl 19, 1927, 461–88; GHolstein, D. Grundlagen d. evangel. Kirchenrechts 1928; JJeremias, Jerusalem II B 1, 1929, 132ff (against him KGoetz, ZNW 30, ’31, 89–93); BStreeter, The Primitive Church 1929; OLinton, D. Problem d. Urkirche usw. ’32 (lit. from 1880); JLebreton-JZeiller, L’Eglise primitive ’34; HBeyer, D. Bischofamt im NT: Deutsche Theologie 1, ’34, 201–25; HGreeven, Propheten, Lehrer, Vorsteher bei Pls: ZNW 44, ’52/53, 1–43 (lit.); HvCampenhausen, Kirchl. Amt u. geistl. Vollmacht in den ersten 3 Jahrhunderten ’53; WMichaelis, Das Ältestenamt der christlichen Gemeinde im Lichte der Hl. Schrift ’53; RBultmann, Theol. of the NT (tr. KGrobel) ’55, II, 95–111; TManson, The Church’s Ministry ’56; FNötscher, Vom Alten zum NT ’62, 188–220; DMoody, Interpretation 19, ’65, 168–81; HBraun, Qumran u. das NT ’66, II 326–42; RGG3 I 335–37 (lit.); JFitzmyer, PSchubert Festschr., ’66, 256f, n. 41 (lit.); RAC II 394–407; RBrown, TS 41, ’80, 322–38 (rev. of NT data).—Poland 377. M-M. EDNT. TW. Sv. -
2 επίσκοπος
ἐπίσκοπος 1one who watches over: masc nom sgἐπίσκοπος 2hitting the mark: masc /fem nom sg -
3 ἐπίσκοπος
ἐπίσκοπος 1one who watches over: masc nom sgἐπίσκοπος 2hitting the mark: masc /fem nom sg -
4 επίσκοπος
επίσκοπος οепископ – священнослужитель высшего клира Церкви, принадлежащий к монашескому духовенству, главный пастырь своей епархии, пекущийся о благоустроении Святой Церкви и управляющий не только нижними чинами священства, но и всей вверенной от Бога паствойЭтим.дргр. первоначальное значение – «страж, блюститель, надзиратель». Слово является производным от словосочетания επί’σκοπόν «в цель». Современное значение термина восходит к Новому Завету, где прилагательное επίσκοπος «бьющий в цель, меткий, достигающий» относится к пресвитерам поместных церквей -
5 επισκοπος
I21) бьющий в цель, меткий, достигающийνίκης ἐ. Aesch. — обеспечивающий победу (см. ἐπίσκοπα)
2) соответствующийἄτης τῆσδ΄ ἐπίοκοπον μέλος Soph. — жалобная песнь подстать этому горю
IIὅ, ἥ1) надзиратель, смотритель, страж(ὁδαίων Hom., νεκροῦ Soph.)
2) хранитель, блюститель(ἁρμονιάων Hom.; πατρῴων δωμάτων Aesch.)
3) наблюдатель(σωφροσύνης καὴ ὕβρεως Plat.; χρηστῶν καὴ πονηρῶν ἔργων Plut.)
4) разведчик, соглядатай(νήεσσιν ἐ. ἡμετέρῃσιν Hom.)
σῆς ἕδρας ἐπίσκοποι Soph. — выслеживающие твое местонахождение, т.е. ищущие тебя5) pl. эпископы (соотв. ἁρμοσταί в Лаконии, афинские политические эмиссары в подвластных Афинам городах) Arph.6) глава религиозной общины, епископ NT. -
6 ἐπίσκοπος
-
7 ἐπίσκοπος
ἐπί-σκοπος, ὁ, ἡ, der Aufseher, der die Aufsicht über etwas führt. Von den Göttern, τοὶ γὰρ ἄριστοι μάρτυροι ἔσσονται καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων, sie werden über das Halten der Verträge wachen; ἐπ. ὁδαίων, Aufseher über die Waren; von Hektor, ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν ῥύσκευ, Beschützer; ϑεοῖς πεδιονόμοις τε κἀγορᾶς ἐπισκόποις, Beschützer des Marktes; von Bacchus; τοῦ νεκροῦ, Späher, die auf den Leichnam achten; ἦ τιν' ἑταίρων ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον, als Späher gegen die Troer; ἐπίσκοπος ὀϊστῶν, Beherrscher, Lenker der Pfeile. In Athen hießen so bes. die in die unterworfenen Städte geschickten Männer, welche die Angelegenheiten derselben leiteten; Aufseher über eine Gemeinde, Bischof--------------------------------ἐπί-σκοπος, das Ziel treffend, erreichend, ὁποῖα νίκης μὴ κακῆς ἐπίσκοπα, den Sieg erzielend; Τεύκρου βοῶντος ἄτης τῆςδ' ἐπίσκοπον μέλος, darauf hinzielend, dazu passend; οὕτως ἐπίσκοπα τοξεύειν, geschickt schießen, daß man das Ziel trifft -
8 ἐπίσκοπος
ὁ ἐπίσκοπος хранитель, блюститель, оберегатель. -
9 ἐπίσκοπος
{сущ., 7}блюститель, надзиратель, смотритель, страж, епископ.Ссылки: Деян. 20:28; Флп. 1:1; 1Тим. 3:2; Тит. 1:7; 1Пет. 2:25. LXX: 6485 ( דקפּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἐπίσκοπος
-
10 επίσκοπος
{сущ., 7}блюститель, надзиратель, смотритель, страж, епископ.Ссылки: Деян. 20:28; Флп. 1:1; 1Тим. 3:2; Тит. 1:7; 1Пет. 2:25. LXX: 6485 ( דקפּ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > επίσκοπος
-
11 ἐπίσκοπος
ἐπίσκοπ-ος (A), ὁ, (Aσκοπός 1
) one who watches over, overseer, guardian, ἦ γὰρ ὄλωλας ἐπίσκοπος, ὅς τέ μιν αὐτὴν ῥύσκευ (sc. τὴν πόλιν), of Hector, Il.24.729,ἐ... ὁδαίων Od.8.163
; ἐπίσκοποι ἁρμονιάων watchers over compacts, of the gods, Il.22.255; ; ; ἐ. ὀϊστῶν, of an archer, v.l. in Theoc.24.107; in education, tutor, Pl.Lg. 795d; ἐ. σωφροσύνης καὶ ὕβρεως ib. 849a: c.dat., ἀγυιαῖς ἔσσῃ καὶ λιμένεσσιν ἐ. Call.Dian.39; esp. of tutelary gods (cf. ἐπισκοπέὠ, Παλλὰς ἐ. Sol.4.3; ;Κλειὼ ἐ. χερνίβων Simon.45
; Χάριτες Μινυᾶν ἐ. Pi.O.14.3;θεοὶ ἐ. ἀγορᾶς A.Th. 272
; πατρῴων δωμάτων ἐ. Id.Ch. 126; τὸ δεινὸν.. φρενῶν ἐπίσκοπον guardian of the mind, Id.Eu. 518 (lyr.); νυχίων φθεγμάτων ἐ., of Bacchus, S.Ant. 1148 (lyr);Ἐρινύες IG12(9).1179.33
(Euboea, ii A.D.); [Χριστὸς] ἐ.τῶν ψυχῶν 1 Ep.Pet.2.25
: rarely c. dat.,πᾶσι γὰρ ἐ. ἐτάχθη.. Νέμεσις Pl.Lg. 717d
.2. scout, watch, c.dat., ἐ. Τρώεσσι, νήεσσιν ἡμετέρῃσιν, one set to watch them, Il.10.38, 342.3. supervisor, inspector, sent by Athens to subject states, Ar.Av. 1023, IG12.10,11; of municipal officials at Rhodes, ib.12(1).49.42 (ii/i B.C.): generally, PPetr.3 P.75 (iii B.C.), etc.4. ecclesiastical superintendent,ἐπίσκοποι καὶ διάκονοι Ep.Phil.1.1
, cf.Act.Ap.20.28, 1 Ep.Ti.3.2, etc.------------------------------------ἐπίσκοπ-ος (B), ον, (Aσκοπός 11
) hitting the mark, successful, βάλλειν ἐ. Them.Or.11.143a ([comp] Sup.);τοξότης Him.Ecl.14.3
;ἠχή Opp.C.1.42
; reaching, touching,νίκης μὴ κακῆς ἐπίσκοπα A.Eu. 903
; ἄτηστῆσδ' ἐ. μέλος having regard to the calamity, S.Aj. 976: neut. pl. ἐπίσκοπα, as Adv., successfully, with goodaim,ἐ.τοξεύειν Hdt.3.35
, Jul.Or.1.11c: regul.Adv. -πως, ἀκοντίζεινἢ τοξεύειν Alcid.Soph.7
, cf. Poll.6.205: [comp] Comp.-ώτερα, βάλλειν Them.Or.8.116b
: [comp] Sup.- ώτατα Poll.1.215
. Cf. εὔστοχος, εὔσκοπος.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπίσκοπος
-
12 επίσκοπος
ο епископ -
13 ἐπίσκοπος
блюститель, надзиратель, смотритель, страж, епископ; LXX: (פּקד).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἐπίσκοπος
-
14 ἐπίσκοπος
-ου + ὁ N 2 2-7-1-4-2=16 Nm 4,16; 31,14; Jgs 9,28; 2 Kgs 11,15one who watches over, overseer, guardian Nm 4,16; supervisor, inspector Nm 31,14 Cf. GEHMAN 1972, 197-207; LARCHER 1983, 182; →NIDNTT; TWNT -
15 επίσκοπος
[эпископос] ουσ α епископ. -
16 επίσκοπος
el bisbe -
17 ἐπίσκοπος
ἐπί - σκοπος ( σκοπέω): look-out, watch, spy against, in hostile sense w. dat., Τρώεσσι, νήεσσι, Il. 10.38, 342; otherwise w. gen., Od. 8.163; guardian, Il. 22.255, Il. 24.729.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἐπίσκοπος
-
18 επίσκοπος
évêque -
19 επίσκοπος
biskup (m) rzecz. -
20 επίσκοπος
biskup
См. также в других словарях:
ἐπίσκοπος — 1 one who watches over masc nom sg ἐπίσκοπος 2 hitting the mark masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επίσκοπος — επίσκοπος, ο και πίσκοπος, ο τίτλος ανώτατου εκκλησιαστικού λειτουργού, αρχιερέας, ιεράρχης, δεσπότης … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
επίσκοπος — Ύψιστος βαθμός ιεροσύνης. Αρχικά, ο όρος σήμαινε επιθεωρητής, εποπτεύων, που οι Εβδομήκοντα χρησιμοποίησαν στην ελληνική μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης με τη σημασία του κυβερνήτη και του άρχοντα· με την έννοια του ηγέτη μιας χριστιανικής… … Dictionary of Greek
Νικόλαος, επίσκοπος Κίτρους — (Στενήμαχος 1840 – Αθήνα 1882). Κληρικός, λόγιος και πατριώτης από την Ανατολική Ρωμυλία. Σπούδασε στην Αθήνα (1853 56, 1858 66), δίδαξε στη Φιλιππούπολη (1867 71), στα Χανιά (1872) και στην Κωνσταντινούπολη (1873). Το 1875 χειροτονήθηκε στη… … Dictionary of Greek
ἐπισκόπω — ἐπίσκοπος 1 one who watches over masc nom/voc/acc dual ἐπίσκοπος 1 one who watches over masc gen sg (doric aeolic) ἐπίσκοπος 2 hitting the mark masc/fem/neut nom/voc/acc dual ἐπίσκοπος 2 hitting the mark masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπισκοπώτερον — ἐπίσκοπος 2 hitting the mark masc acc comp sg ἐπίσκοπος 2 hitting the mark neut nom/voc/acc comp sg ἐπίσκοπος 2 hitting the mark adverbial … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπισκόπως — ἐπίσκοπος 1 one who watches over masc acc pl (doric) ἐπίσκοπος 2 hitting the mark adverbial ἐπίσκοπος 2 hitting the mark masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐπίσκοπον — ἐπίσκοπος 1 one who watches over masc acc sg ἐπίσκοπος 2 hitting the mark masc/fem acc sg ἐπίσκοπος 2 hitting the mark neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ποθεινός — Επίσκοπος της Λιόν και μάρτυρας, που έζησε το 2o αι. μ.Χ., μαθητής του επίσκοπου Σμύρνης Πολύκαρπου. Στο πρώτο μισό του 2ου αι. έφυγε για τη Γαλλία, όπου, τελικά έγινε επίσκοπος. Το 177, τον συνέλαβαν, μαζί με άλλους χριστιανούς της Λιόν, και… … Dictionary of Greek
Ραββουλάς — Επίσκοπος Έδεσσας της Συρίας. Γεννήθηκε στο Χαλέπι της Συρίας, το δεύτερο μισό του 4ου αι. Το 400 περίπου έγινε μοναχός και το 411 επίσκοπος. Καταπολέμησε τους αιρετικούς οι οποίοι προκαλούσαν ταραχές στην εκκλησία της Έδεσσας, ανακαίνισε και… … Dictionary of Greek
ἐπισκοπώτατα — ἐπίσκοπος 2 hitting the mark adverbial superl ἐπίσκοπος 2 hitting the mark neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
