-
1 τριβω
(ῑ) (fut. τρίψω, aor. ἔτριψα; pass.: fut. τρῐβήσομαι и τρίψομαι, aor. ἐτρίφθην, aor. 2 ἐτρίβην с ῐ, pf. τέτριμμαι - ион. 3 л. pl. τετρίφᾰται)1) растирать, тж. толочь, молоть(κρῖ ἐν ἀλωῇ Hom.)
2) тереть, потирать, поглаживать(τὸ σκέλος τῇ χειρί Plat.)
τριβόμενοι πρὸς ἀλλήλους (ὀδόντες) Arst. — трущиеся друг о друга зубы;τετριμμένοι τὰ ἐπ΄ ἀριστερὰ τῶν κεφαλέων Her. — со ссадинами на левой стороне головы3) стирать, снашиватьτῶν ὑποδημάτων τὰ τριβόμενα или τετριμμένα Plut. — изношенные места обуви
4) утаптывать, (плотно) убивать(ἀτραπὸς τετριμμένη Arph.)
5) уничтожать(τὰ σκῆπτρά τινος Arph.)
6) потреблять, тж. расходовать, тратить(τι τῶν οἰκηΐων Her.)
7) разорять, опустошать(τὰ πεδία Θρῄκης Eur.)
8) (о времени и т.п.) проводитьδυστυχῆ τ. βίον Soph. — влачить несчастное существование;
βίον τ. γεωργικόν Arph. — вести жизнь земледельца9) медлить, тянутьτ. τὸν πόλεμον Polyb. — затягивать войну;
τριβόντων τούτων Dem. — в то время как они медлят;οὔτοι ἐμοὴ σχολέ πάρα τ. Aesch. — некогда мне ждать10) изнурять, изводить, мучить(κακοῖσι Hom.; ἀλλήλους τινί Hes.)
ὑπὸ δόξης τριβέντες Luc. — томимые жаждой славы;τῶν στρατιωτῶν τετριμμένων Polyb. — когда бойцы были измучены;τρίβεσθαι ἐπί τι Plut. — тратить силы на что-л.11) приучатьτετριμμένος δι΄ ὅπλων Plut. — привыкший к оружию, закаленный в боях
-
2 τρίβω
μετ.1) тереть; натирать; растирать; 2) протирать, изнашивать (одежду, обувь и т. п.); 3) шелушить, лущить;, 4) чистить (ножи, вилки);§ τρίβω τα μάτια μου — глазам своим не верить (от удивления);
τρίβω τα χέρια μου — потирать руки (от удовольствия и т. п.);
τρίβ κάποιου τη μούρη ( — или την κασσίδα) — задать кому-л. головомойку;
θα ιδούν πώς το τρίβουν το πιπέρι! — я им покажу (где раки зимуют)!;
1) — натираться;τρίβομαι
растираться;2) протираться, изнашиваться (об одежде, обуви и т. п.); 3) крошиться; 4) перен. набираться опыта; § έχει τριφτεί στη δουλιά он на этом деле собаку съел -
3 τρίβω
[триво] ρ тереть, растирать, размельчать. -
4 τετριμμαι
-
5 ανατριβω
1) тереть, чистить(κύνας Xen.)
ἀνατρίβεσθαι πρὸς τέν γῆν Her. — тереться о землю2) натирать, втирать(ἔλαιον ἀνατριφθέν Arst.)
-
6 αποτριβω
1) вытирать, чистить(ἵππον Xen.)
2) med. счищать с себя, перен. снимать с себя, отводить или отклонять от себя(ἀδοξίαν Dem.; ἐγκλήματα Aeschin.; κίνδυνον Polyb.; τέν μοχθηρίαν Plut.)
, отгонять прочь(τοὺς πελάζοντας Polyb.) или отвергать (τὰς φαύλας ἀξιώσεις Plut.)
3) стирать, изнашивать, приводить в негодностьσφέλαπλευραὴ ἀποτρίψουσι Hom. — скамейками обломают ему бока, досл. бока (его) изотрут (бросаемые в него) скамейки;
πρὴν γῆρας ἀποτρῖψαι νεότητα Theocr. — прежде чем юность не будет уничтожена старостью, т.е. пока он молод -
7 διασχιζω
1) раскалывать, расщеплять(ξύλον Arst.; κάλαμος διασχισθείς Theocr.; τοξεύμασι τὸ ὀστέον διεσχίσθην Plut.)
2) разрывать(τὸ ἱμάτιον Plat.; τριχθὰ διέσχισεν ἲς ἀνέμοιο Hom.)
3) разделять, разобщатьδιασχισθέντες τρίβῳ Xen. — разделенные тропинкой, т.е. идущие разными дорогами, оторвавшиеся друг от друга
-
8 διατριβω
1) растирать(ῥίζαν χερσί Hom.)
2) истреблять, уничтожать; pass. гибнуть(κάκιστα διατριβῆναι Her.; κινδυνεύειν διατριβῆναι Thuc.)
3) сдерживать, унимать(τὸν χόλον τινός Hom.)
4) откладывать, оттягивать(γάμον Hom.)
5) задерживать(τοὺς πρέσβεις Plut.)
μέ διατρίβωμεν ὁδοῖο Hom. — не будем медлить с отъездом6) ( о времени) тратить, проводить(χρόνον πολλόν Her. и συχνόν Plat.; πολὺν χρόνον ἐν ταῖς ὁδοῖς Xen.; πολὺ μέρος τῆς ἡμέρας πρός τινι πράγματι Plut.)
7) проводить время(μετά τινος, ἐν τῇ ζητήσει Plat.; περὴ φιλοσοφίαν Aeschin. и ἐπὴ φιλοσοφίᾳ Plut.; πρὸς τοῖς ἔργοις Arst.; ἐπὴ τοῖς ἰδίοις Isocr.)
διατρίβουσι μελετῶντες τὰ ἄλλα Xen. — они занимаются другими делами8) терять (напрасно) время Hom., Thuc., Arph., Xen., Luc.9) пребывать, находиться(ἐν ταῖς ὁδοῖς Xen.; ἐν γυμνασίοις Arph.; πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ βουλευτηρίου Plut.)
-
9 εκτριβω
1) тереть(ἐν πέτροισι πέτρον Soph.)
2) добывать трением или высекать(πῦρ Xen.)
3) стирать, изнашивать(σίδηρος ἐκτρίβεται Plut.)
τὰς ὁπλὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ ἐκτετριμμένος Luc. (об — осле) стерши себе о дорогу копыта;Ἄτλας νώτοις οὐρανὸν (= νῶτα οὐρανῷ) ἐκτρίβων Eur. — Атлант, держащий на своих плечах небо;κακὸν κακῶς ἐκτρῖψαι βίον Soph. — ужасно закончить ужасную жизнь4) стирать, счищать(ῥύπον Plut.)
5) натирать, чистить(τὰς πανοπλίας Polyb.)
6) досл. высверливать, перен. удалять, уничтожать(τοῦ Κύκλωπος ὀφθαλμὸν ὥσπερ σφηκιάν Eur.; ποίην ἐκ τῆς γῆς Her.)
7) истреблять, уничтожать(τινὰ πρόρριζον Eur., Plut.)
8) разорять(ἥ Ἰταλία ἐκτριβεῖσα Plut.)
-
10 εντριβω
1) втирать, натирать(τινά Xen.; φύκιον καὴ ψιμύθιον τῷ προσώπῳ Luc.)
2) med. наносить, причинять(κακόν τινι Luc.)
3) стирать, изнашиватьσώματι ἐντριβόμενος Arst. — с увядшим телом
-
11 επιτριβω
(ῑβ)1) натирать (до ссадин)2) сбивать с ног3) мучить, терзать(ὀδύναις τινά Xen.)
; томить(τινὰ πόθῳ Arph.)
4) возбуждать, раздражать(τινά Polyb.)
5) оказывать губительное действие, губить, истреблять, убиватьἐπιτοιβείης! Arph. — провались ты!;ἐπιτριβείην εἴ τι ἐψευσάμην! Luc. — провалиться мне, если я солгал(а)! -
12 κατατριβω
1) стирать, изнашивать(ἱμάτια, τὰ σώματα Plat.)
ὅ λόγος περὴ τοῦ τὸν σταλαγμὸν κατατρίβειν τοὺς λίθους Arst. — поговорка о том, что капля камень долбит;οἱ τὰ βήματα κατατετριφότες Isocr. — завсегдатаи трибун;κ. τὸ τῆς ἀρετῆς ὄνομα Luc. — вечно говорить о добродетели;pass. — стираться (οἱ ὀδόντες κατετρίβοντο Arst.)2) измучивать, утомлять, изнурять(αὐτοὺς περὴ ἑαυτοὺς τοὺς Ἕλληνας Thuc.; πάντας ἀνθρώπους Plut.)
; pass. истощаться, уставать(πόνοις Isocr.; ὑπὸ πολέμου Xen.; περὴ τοῦ πολέμου Plut.)
κατατετρίμμεθα πλανώμενοι ἐς Λύκειον κἀκ (= καὴ ἐκ) Λυκείου Arph. — мы замучились от ходьбы в Ликей и из Ликея3) употреблять, использовать(τὸν βίον Xen.)
4) тратить, проводить время (med. τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν δικαστηρίοις Plat.; τὰς ἡμέρας, χρόνους Arst.)κατέτριψε τέν ἡμέραν δημηγορῶν Dem. — он провел (целый) день в речах к народу;
στρατευόμενος κατατέτριμμαι Xen. — я всю жизнь провел, т.е. я состарился на военной службе5) расточать(ἅπαντα Xen.)
-
13 ξυντριβω
1) тереть друг о друга(τὰ πυρεῖα Luc.)
ποῦ συντρίβεται τό πρᾶγμα ; Dem. — за чем дело стало?2) растирать(φάρμακα Plut.)
3) разбивать, раскалывать(τήν χύτραν Arph., Plat.; τὰς ναῦς Thuc.)
τὸ τὰς πέδας συντετρῖφθαι NT. — сокрушение оков4) ломать(τὰ δόρατα Xen.; κάλαμος συντετριμμένος NT.)
5) разбивать, поражать(τοὺς Ἀχαιούς Polyb.)
συντετριμμένος σκέλη Xen. — с перебитыми ногами;συντρῖφαι τῆς κεφαλῆς τινος Isocr. — разбить кому-л. голову;συντρίβεσθαι τέν κεφαλήν Lys. — получать рану в голову6) разрушать(μάχαις συντριβεῖσα πόλις Plut.)
7) надламывать, подавлять, угнетать(τινά Plut.)
σ. τέν ἐπίνοιαν Arph. — лишать мужества;συντριβῆναι τῇ διανοίᾳ Polyb. — пасть духом8) мучить, терзать(τινα NT.)
-
14 παρατριβω
1) тереть подлеπ. χρυσὸν ἄλλῳ χρυσῷ Her. — тереть (о пробный камень) один кусок золота рядом с другим ( для определения лучшего из них)
2) натирать(τοὺς ὀδόντας τινί Diod.)
3) med. вступать во враждебные отношения, ссориться4) уничтожать, кончать(τὸν βίον βρόχῳ Plut.)
-
15 περιτριβω
(ῐβ) стирать кругом, изнашивать -
16 προσβολη
ἥ1) прикладывание, приложение(ἥ τῆς σικύας π. Her., Arst.)
2) прикосновениеτρίβῳ καὴ προσβολαῖς Aesch. — от трения и (постоянных) прикосновений (стершаяся монета);
ὃ παρέχει προσβολέν καὴ ἐπαφήν Plat. — то, что можно щупать и осязать;προσβολαὴ προσώπων Eur. — поцелуи;μετὰ προσβολῆς Arst. — с прикосновением, т.е. участием (органов речи)3) применение4) обращение, вращение, поворачивание(τῶν ὀμμάτων πρός τι Plat.)
5) вход, подступ, доступ(ἥ τοῦ στομάχου π. Arst.)
ἥ περὴ τὸ Ἑπτάχαλκον ἔφοδος καὴ π. Plut. — вход и подступ к Гептахалку;προσβολέν ἔχειν τῆς Σικελίας Thuc. — представлять (удобный) подступ к Сицилии6) место захода или стоянки, бухта, гавань(τῶν ὁλκάδων Thuc.)
7) нападение, натиск, атака(πρὸς τὸ τεῖχος Her. и τῷ τείχει Thuc.; προσβολὰς ποιεῖσθαι κατὰ γῆν ἅμα καὴ κατὰ θάλασσαν Plut.)
προσβολαὴ Ἐρυνύων Aesch. — посещения Эриний;προσβολαὴ κακαί Eur. — тяжелые удары (судьбы)8) перен. клеймо, пятноδυοῖν εἶχε προσβολὰς μιασμάτοιν Aesch. — (Клитемнестра) была запятнана двумя преступлениями
-
17 προστριβω
1) тереть, натирать, обтирать(τὰ βράγχια προστρίβοντα Arst.)
2) тж. med., перен. сообщать, уделять, придавать(τὸ ἀνθρώπειον πάθος τοῖς θεοῖς Diog.L.)
πλούτου δόξαν προστρίβεσθαί τινι Dem. — приписывать кому-л. богатство;τὰς αἰτίας τινὴ προστριβόμενος Plut. — сваливая на кого-л. вину3) преимущ. med. навлекать, налагатьπληγὰς προστρίβεσθαί τινι Arph. — наносить кому-л. побои4) med. причинять(συμφοράν τινι Dem.)
προστρίψασθαί τινι ἀνάγκην τινός Plut. — принудить кого-л. к чему-л. -
18 συντριβω
1) тереть друг о друга(τὰ πυρεῖα Luc.)
ποῦ συντρίβεται τό πρᾶγμα ; Dem. — за чем дело стало?2) растирать(φάρμακα Plut.)
3) разбивать, раскалывать(τήν χύτραν Arph., Plat.; τὰς ναῦς Thuc.)
τὸ τὰς πέδας συντετρῖφθαι NT. — сокрушение оков4) ломать(τὰ δόρατα Xen.; κάλαμος συντετριμμένος NT.)
5) разбивать, поражать(τοὺς Ἀχαιούς Polyb.)
συντετριμμένος σκέλη Xen. — с перебитыми ногами;συντρῖφαι τῆς κεφαλῆς τινος Isocr. — разбить кому-л. голову;συντρίβεσθαι τέν κεφαλήν Lys. — получать рану в голову6) разрушать(μάχαις συντριβεῖσα πόλις Plut.)
7) надламывать, подавлять, угнетать(τινά Plut.)
σ. τέν ἐπίνοιαν Arph. — лишать мужества;συντριβῆναι τῇ διανοίᾳ Polyb. — пасть духом8) мучить, терзать(τινα NT.)
-
19 τριμμα
-
20 τριμμα...
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τρίβω — τρίβω, έτριψα βλ. πίν. 7 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
τρίβω — ΝΜΑ 1. σύρω επανειλημμένως ένα σώμα πάνω σε άλλο συμπιέζοντάς το στο σημείο επαφής τους ή ξύνω κάτι μετακινώντας με πίεση άλλο σώμα πάνω σε αυτό (α. «τρίψε καλά τα μάρμαρα» β. «τρίβω το ξύλο με το γυαλόχαρτο» γ. «τρίβω τα μαχαιροπήρουνα» δ. «τὸν… … Dictionary of Greek
τρίβω — έτριψα, τρίφτηκα, τριμμένος 1. μαλάζω κάτι μετακινώντας πάνω του άλλο σώμα: Τρίβω το γόνατο με το χέρι. 2. βγάζω με την τριβή, αποσπώ: Τρίβω το καλαμπόκι. 3. καθαρίζω: Τρίβει τα τζάμια. 5. συντρίβω, κάνω σκόνη, αλέθω: Τρίβω πιπέρι. 6. (για ρούχα) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τρίβω — τρίβος worn masc/fem nom/voc/acc dual τρίβος worn masc/fem gen sg (doric aeolic) τρί̱βω , τρίβω rub pres subj act 1st sg τρί̱βω , τρίβω rub pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρίβῳ — τρίβος worn masc/fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Conjugaisons Du Grec Ancien (Tableaux)/Τρίϐω Futur Et Aoriste — Conjugaison du verbe thématique au radical terminé par une occlusive bilabiale τρίϐω (« frotter ») au futur et à l aoriste. Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux). Actif Moyen Passif Aoriste Futur Aoriste Futur … Wikipédia en Français
Conjugaisons du grec ancien (tableaux)/Τρίϐω futur et aoriste — Conjugaison du verbe thématique au radical terminé par une occlusive bilabiale τρίϐω (« frotter ») au futur et à l aoriste. Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux). Actif Moyen Passif Aoriste Futur Aoriste Futur … Wikipédia en Français
Conjugaisons du grec ancien (tableaux)/τρίϐω futur et aoriste — Conjugaison du verbe thématique au radical terminé par une occlusive bilabiale τρίϐω (« frotter ») au futur et à l aoriste. Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux). Actif Moyen Passif Aoriste Futur Aoriste Futur … Wikipédia en Français
τρῖβον — τρίβω rub pres part act masc voc sg τρίβω rub pres part act neut nom/voc/acc sg τρίβω rub imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) τρίβω rub imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τρῖψον — τρίβω rub aor imperat act 2nd sg τρίβω rub fut part act masc voc sg τρίβω rub fut part act neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τριβέμεναι — τρίβω rub aor inf pass (epic) τρῑβέμεναι , τρίβω rub pres inf act (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)